13
पोअनाराअ बाबोताम दाखलो
(मार्क ४:१-९; लुक ८:४-८)
1 ती दीहज, ईसु आने तीयाअ चेला कोअमेनेअ नींग्या आने तालावाअ तोळी गीया। आने तो लोकाहांन बोद दांअ तींहीं बोठो। 2 तांहांअ खुब मांहेंअ तीयाअ चारु वेल टोलवाअयें। तीयाअ लीदे तो एक उळीम चोळीन बोठो। आने बादें मांहेंअ तोळीपेरीअ रेटीम उबी रीयें। 3 तीयांय तीयाहांन दाखलाहांकींअ खुब बाबोत्या आख्या। तीयामेर्योअ एक दाखलो एंहडो हाय:
“एक खेळुत बीयारो पोरांअ गीयो। 4 तो पोअत्लो तांहांअ, बीयाराअ थोळाक दाणा वाटीवाली जोमीनाम पोळ्या, आने चीळें तीयाहांन खाय गीयें। 5 बीयाराअ थोळाक दाणा खोळकाली जोमीनाम पोळ्या। तींहीं कादुअ थोळोकुज आथो। आने जोमीन तोपी रेत्ली तीयाअ लीदे सोडा तुरुतुज उगी ता नींग्या, 6 पेन दीह उग्यो तांहांअ, तोपाकींअ ते चींमटाय गीया। आने तीयाहांअ मुलें उंडें नांय गीयें तीयाअ लीदे, ते माहरीज हुकाय गीया। 7 बीयाराअ थोळाक दाणा काटा-चेखराहांअ जोळावाली जोमीनाम पोळ्या। चेखरें फुटी नींग्यें आने तीयाहां उगला सोडाहांन दाबी टाक्या। 8 पेन बीयाराअ बीहरा दाणा हारी जोमीनाम पोळ्या। आने तीयाहांअ हारो पाक आलो। थोळाक सोडाहांअ एकहोव-एकहोव दाणा, आने बीहरा थोळाक सोडाहांअ सांहींट-सांहींट दाणा, आने बीहरा सोडाहांअ तीस-तीस दाणा आला।
9 “तुमां ईं होमजांअ मागतें वीअ ता, मांयुं आमी जों आख्योंह तीयाअ तुमां कालजी राखीन वीचार केरा।”a
दाखलो दांअ ईरादो
(मार्क ४:१०-१२; लुक ८:९-१०)
10 हातींअ तीयाअ चेलाहां तीयाअहीं आवीन तीयाल फुच्यों, “तुं लोकाहांअरी गोगोह तांहांअ, दाखलाहांकींअ काहा गोगोह?”
11 तांहांअ ईसुंय जोवाब देदो, “तुमनेंह ता पोरमेहेरांय तीयाअ राज्याअ बाबोताअ बोदाहांअ भेद जांणांअ मोको देदोह। पेन बीहराहांन तीयांय तो मोको नांह देदो। 12 जांहांअ एक मांहुंअ मांअ गोठीअ बाबोताम वीचार कीईन ते होमजेह, तांहांअ तीयाल पोरमेहेर ते गोठ वादारे होमजांअ मोदोत कीअ। पेन जांहांअ एक मांहुंअ मांअ गोठीअ बाबोताम बोराबोर वीचार नांह केअतों, तांहांअ तों जों थोळों-घोणों जांअहे तोंबी तों वीहराय जाय। 13 लोकाहांअरी आंय दाखलाहांकींअ गोगुंह तीयाअ ईं कारोण हाय: आंय जों कीअहुं तों ते हेअयाज केअताह तेबी, तीयाअ ओर्थो ते नांह जांअता, आने आंय जों आखुंह तों ते उनाअयाज केअताह तेबी, तीयाअ ओर्थो ते नांह होमजुअता। 14 ईं मांहेंअ एंहकींअ जों केअतेंह तीयाकींअ, पोरमेहेरांय तीयाअ गोठ जाहेर केअनारा येसायाल, तीयाअ गोठ होमजांअ नांय मोथनारा लोकाहांन आखांअ जों आखलों, तों बोराबोर खेरों पोळेह। येसायांय तीया लोकाहांन एंहकींअ आखलों,
‘आंय जों आखुंह तों तुमां उनाअहा,
पेन तों तुमां नांयज होमजाह।
आंय जों कीअहुं तों तुमां हेअयाज कीअहा,
पेन तीयाअ ओर्थो तुमां नांयज होमजाह।’
15 हातींअ पोरमेहेरांय येसायाल आख्यों,
‘मांअ गोठ्या ते लोक नांय होमजी सेके तीयाअ खातुर,
तें आत्मीक रीते बेराय गीयाह,
आने तीयाहांअ मोने तीयु गोठीहींअ खातुर बेर मारी गीयेंह।
तीयाहां सोताअ आत्मीक डोंआं मीची देदाह।
नेता ते मांअ गोठ्या होमजीन मांअ वेल फाचा वोली आवता,
आने आंय बी तीयाहांन आत्मीक रीते हारा केअतो।’
16 पेन तुमांअ बाबोताम आखुं ता, पोरमेहेर तुमाहांपेअ राजी हाय। काहाका, आंय जों कीअहुं आने जों आखुंह तीयाअ ओर्थो तुमां होमजुअताह। 17 ए गोठ बोराबोर उनाय ल्या! तुमां मांन जों केअता हेअताह तों हेरांअ, आने मांअ जे गोठ्या तुमां उनाअताह ते उनायांअ, पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा खुब सेवोकुहुं आने बीहरा खुब हाचा मांहांहां खुब मोर्जी राखली। पेन ते तों हीअ नांय सेक्या, आने ते गोठ्या उनाय बी नांय सेक्या।
पोअनाराअ बाबोताअ दाखलाअ खुलासो
(मार्क ४:१३-२०; लुक ८:११-१५)
18 आमी तुमां, पोअनाराअ बाबोताम मांयुं देदला दाखलाअ ओर्थो जांय ल्या! 19 थोळेंक मांहेंअ बीयाराअ थोळाक दाणा पोळ्या तीयु वाटीवाली जोमीनाअ होच हाय। पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताअ गोठ तें उनाअतेंह, पेन ते गोठ तें नांह होमजुअतें। तांहांअ सेतान आवेह ने तीयाहांन आखली गोठील तीयाहांअ मोनाहांमेनेअ काडी लीअ जाहे। 20 बीहरें थोळेंक मांहेंअ बीयाराअ बीहरा थोळाक दाणा पोळ्या तीयु खोळकाली जोमीनाअ होच हाय। तें मांहेंअ तें गोठ उनाअतेंह आने तुरुतुज तीयुल राजी-खुसीकींअ मानी लेतेंह। 21 पेन, तें तीयुल सोताअ जीवोनाहांम उंडे नांह उतावतें। तीयाअ लीदे, तें थोळाक वोखतुज वीसवासाम टीकी रेतेंह। ते गोठ मानी तीयाअ लीदे तीयाहांअ जीवोनाहांम दुखें आवतेंह का बीहरें मांहेंअ तीयाहांन सोतावतेंह तांहांअ, तें तुरुतुज वीसवास सोळी देतेंह। 22 बीहरें थोळेंक मांहेंअ, बीयाराअ बीहरा थोळाक दाणा पोळ्या तीयु काटा-चेखराहांअ जोळावाली जोमीनाअ होच हाय। तें मांहेंअ ते गोठ उनाअतेंह, पेन ईयु दुन्याअ जीवोनाहांअ बाबोताअ चींता आने माल-मीलकोतुपेरीअ माया तीयाहांअ जीवोनाहांम तीयु गोठीकींअ केल्लो बी लाब मीलवुअता ओटकावी देत्याह। 23 बीहरें थोळेंक मांहेंअ, बीयाराअ बीहरा थोळाक दाणा पोळ्या तीयु हारी जोमीनाअ होच हाय। तें मांहेंअ ते गोठ उनाअतेंह आने होमजीन सोताअ मोनाहांम उतावी बी लेतेंह। आने तीयाहांमेनेअ थोळेंक मांहेंअ पोरमेहेराल पुरे-पुरो राजी राखतेंह, आने बीहरें तीयाल तीयाहांअ केअता थोळोक ओसो राजी राखतेंह, आने बीहरें तीयाल तीयाहांअ केअता आजी थोळोक ओसो राजी राखतेंह।”b
कोळवा गोंवांहांअ बाबोताम दाखलो
24 ईसुंय तीयाअ चेलाहांन बीहरो एक दाखलो देता आख्यों, “पोरमेहेर एक एंहडा मांहांअ होच हाय का, जीयांय सोताअ खेताम मीठा गोंवांहांअ बीयारो पोअयो। 25 बादें मांहेंअ हुवत्लें तांहांअ, तीया मांहांअ दुसमोन आलो, ने मीठा गोंव पोअला तींहमेंज तो, कोळवा गोंव पोईन जातो रीयो। 26 आने जीयु वोखत मीठा गोंवांहांअ सोडा उग्या ने नीहवांअया, तांहांअ तींहमे कोळवा गोंवांहांअ सोडा बी देखाअया।
27 तांहांअ खेताअ मालीखाअ चाकोराहां तीयाअहीं आवीन तीयाल आख्यों, ‘साहेब, तुंयुं ता तोअ खेताम मीठाज गोंवांहांअ बीयारो पोअलो, तांहांअ कोळवा गोंव कांहींनेअ आला?’
28 तांहांअ तीयांय जोवाब देदो, ‘एगाह मांअ दुसमोनांय ईं काम केअयोंह।’
तांहांअ चाकोराहां तीयाल फुच्यों, ‘तांहांअ, आमां जायन ते कोळवा गोंव उपटी टाकजी एंहडी तोअ मोर्जी हाय का?’
29 तांहांअ तीयांय जोवाब देदो, ‘नांह! काहाका, कोळवा गोंव उपटुअता तुमां कादास तीयाहांअरी मीठा गोंव बी उपटी टाकाह। 30 वाडणी लोगुंअ मीठा ने कोळवा गोंवांहांन बेनांहांन आरीज वादांअ ध्या। वाडणीअ वोखत आंय वाडनाराहांन आखेंह: पेअलांअ तुमां कोळवा गोंवांहांन उपटीन टोलवा, आने आगीम टाकी दांअ तीयाहांअ पुला बांदा! हातींअ मीठा गोंवांहांन टोलवा, ने तीयाहांन मांअ हाटळाहांम पोरा!’”
रायाअ बीयाराअ दाखलो
(मार्क ४:३०-३२; लुक १३:१८-१९)
31 ईसुंय सोताअ चेलाहांन ओ दाखलो बी देदो का, “पोरमेहेराअ राज्याअ एक गुण, रायाअ एक बीयाराअ होच हाय। एक मांहुंअ रायाअ बीयाराअ एक दाणो लीईन सोताअ खेताम पोअहे। 32 रायाअ बीयारो बीहरा बीयाराहांअ केअता हानोअ हाय तेबी, तो उगेह तांहांअ बीहरा बादा सोडाहांअ केअता तीयाअ सोडो मोडो वेअहे। आने तो एंहडों चाळ जेअ बी बोंणी जाहे का, जुगाम उडनारें चीळें आवीन तीयाअ डालखीहींपेअ कोरेंअ केअतेंह।”
मोगलुअला नोटाल फुलवुअनारा खोमीराअ बाबोताअ दाखलो
(लुक १३:२०-२१)
33 ईसुंय सोताअ चेलाहांन ओ दाखलो बी देदो: “पोरमेहेराअ राज्याअ एक गुण, मोगलुअला नोटाल फुलवुअनारा खोमीराअ होच हाय। एक बाय थोळोंक खोमीर लीईन तीयाल तीन आदालाअ गोंवांहांअ नोटाम बेळी देहे, आने तों खोमीर बागे-बागे बादा नोटाल फुलवी देहे।”
दाखलाहांकींअ ईसु बोद देहे
(मार्क ४:३३-३४)
34 ए बादया गोठ्या हीकवांअ खातुर ईसुंय लोकाहांअ टोलाल दाखलाज देहलो। दाखलाहांकींअ तीयाहांअरी गोठ्या केरांअज तीयाअ होंवांय आथी। 35 पोरमेहेरांय तीयाअ गोठ जाहेर केअनाराहांमेर्याअ एकाल खुब वोखत पेअलांअ जों आखलों, तों एंहकींअ कीईन खेरों पोळ्यों। पोरमेहेरांय एंहकींअ आखलों, “दाखलाहांकींअज आंय लोकाहांअरी गोठ्या केअहें; मांयुं जुग-तोरती बोंणावी तेहेअनेअ मांयुं भेदुवाल्या राखल्या गोठ्या तीयाहांन हीकवांअ खातुर आंय दाखला आखेंह।”
ईसु कोळवा गोंवांहांअ बाबोताअ दाखलो होमजावेह
36 लोकाहांअ टोलाल मोकली दीईन हातींअ ईसु कोअमे गीयो। तांहांअ तीयाअ चेलाहां तीयाअहीं जायन आख्यों, “मीठा गोंवांहांअ खेताम उगी नींगला कोळवा गोंवांहांअ बाबोताअ दाखलो आमनेंह होमजाव।”
37 तांहांअ तीयांय जोवाब देदो, “मांहांअ पोयरो मोंजे आंय, मीठा गोंवांहांअ बीयारो पोअनाराअ होच हाय। 38 ए दुन्या ता खेताअ होच हाय। सोताअ जीवोनाहांपेअ पोरमेहेराल राज केरांअ देनारें मांहेंअ मीठा गोंवांहांअ बीयाराअ होच हाय। सेतानाअ काबाम रेनारें मांहेंअ कोळवा गोंवांहांअ होच हाय। 39 आने सेतान, कोळवा गोंवांहांअ बीयारो पोअनारा दुसमोनाअ होच हाय। आमीर्याअ जोमानाअ ओंत, वाडणीअ होच हाय। आने होरगाअ दुत वाडनाराहांअ होच हाय। 40 जेंहकींअ वाडनारें कोळवा गोंवांहांन उपटीन टोलवुअतेंह आने आगीम बाली टाकतेंह, तेंहकींअज ईया जोमानाअ ओंताअ वोखत बी वीअ। 41 मांहांअ पोयरो मोंजे आंय मांअ दुताहांन मोकलेंह, आने ते बीहराहांन पाप केरावनारा बादाहांन आने पाप केअनारा बीहरा बादाहांन मांअ राज्यामेनेअ टोलवीअ, 42 आने तीयाहांन बोलती आगीवाला नोरकाम टाकी दीअ। तींहीं तें रोळीअ आने खुब दुखाअ लीदे सोताअ दात कीकरावीअ। 43 तांहांअ हाचें मांहेंअ तीयाहांअ पोरमेहेर बाहकाअ राज्याम दीहाअ होच उजवोळावालें वीअ। तुमां ईं होमजांअ मागतें वीअ ता, मांयुं आमी जों आख्योंह तीयाअ तुमां कालजी राखीन वीचार केरा!”c
जोमीनाम दोबावी थोवला खोजानाअ बाबोताम दाखलो
44 ईसुंय ओ दाखलो बी देदो: “जों सोताअ जीवोनाम पोरमेहेराल राज केरांअ देहे तों एंहडा मांहांअ होच हाय का, जीयाल एक खेताम दोबावी थोवलो खोजानो मीलेह। तांहांअ तों मांहुंअ तो खोजानो फाचो तीया खेताम दोबावी दोबावी थोवेह। तों ओतोंअ बादों खुस वेअहे का तों जाहे आने पोतापेर्योंअ बादों वेची देहे आने तीया पोयसाहांकींअ तों खेत वेचाअतों लेहे।”
मोतीअ वेपारीअ बाबोताअ दाखलो
45 ईसुंय ओ दाखलो बी देदो: “जों सोताअ जीवोनाम पोरमेहेराल राज केरांअ देहे तों हारी जातीअ मोती वेचाअतों ल्यांअ होदनारा वेपारीअ होच हाय। 46 होदता-होदता तीयाल खुब कींमती मोती झुळ्यों तांहांअ तीयांय जायन पोतापेर्योंअ बादों वेची देदों आने तीया पोयसाहांकींअ तों मोती वेचाअतों लीअ लेदों।”
जालीअ बाबोताअ दाखलो
47 ईसुंय ओ दाखलो बी देदो: “पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताम एंहडों बी आखाय: थोळाक मासमार्याहां तालावाम जाल टाकी। तींहमे बादी जातीअ मासें तेराअयें। 48 जाल बादा मासाहांकींअ पोराई गीयी तांहांअ, मासमार्याहां ते तांयन तोळीपेअ काडी। हातींअ तें बोठें आने खावाय एंहडें मासें तीयाहां सीबलाहांम पोअयें, ने नांय खावाय एंहडें मासें फेकी देदें। 49 ईया जोमानाअ ओंताअ वोखत बी एंहकींअज वीअ। होरगाअ दुत आवीन हाचा मांहांहांमेनेअ खाराब मांहांहांन जुदें पाळीअ। 50 आने तीया खाराब मांहांहांन ते बोलता नोरकाअ आगीम टाकी दीअ। तींहीं तें रोळीअ आने सोताअ दात कीकरावीअ।”
नोवी ने जुनी हाचाय
51 हातींअ ईसुंय तीयाअ चेलाहांन फुच्यों, “मांयुं तुमनेंह आखला बादा दाखला तुमां होमजुअताह का?” तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, “आंह, आमां ते होमजुअताह।”
52 तांहांअ तीयांय तीयाहांन आख्यों, “ए बादा दाखला तुमां होमजुअताह तीयाअ लीदे, ओ दाखलो बी तुमां होमजाह! लोकाहांअ जीवोनाहांम पोरमेहेर केंहकींअ राज केअहे तीया बाबोताम पोरमेहेरांय जों आख्योंह तों लोकाहांन हीकवुअनारा तुमां आने बीहरों दोरेक मांहुंअ, सोताअ गोदामुमनेअ नोव्या ने जुन्या वोस्ताहांअ काडनारा एक कोअ मालीखाअ होच हाय।”
नाझारेथाअ मांहेंअ ईसुल धीक्कारतेंह
(मार्क ६:१-६; लुक ४:१६-३०)
53 ए दाखला आखी पारवाअयो तांहांअ ईसु तींहींनेअ नींगीन, 54 सोताअ गांव नाझारेथाम फाचो गीयो। आने तींहीं तीयांय लोकाहांन तीयाहांअ भोकती मोंडोळाअ कोअमे बोद देदो। तो उनाअनाराहांन खुब नोवाय लागी। तीयाहां एक-बीहराल फुच्यों, “ईया मांहांअल एंहडों गीयान कांहींनेअ मील्योंह? एंहडा चोमोत्कार तो केंहकींअ कीअ सेकेह? 55 तो ता एला हुतार्याअ पोयरो हायकने? आने याकोब, योसेफ, सीमोन, आने येहुदा तीयाअ पावुह हायकने? 56 आने तीयाअ बादया बोंअयांह बी ईंहींज रेत्याहकने? तांहांअ ईं मांहुंअ ईं बादों केंहकींअ कीअ सेकेह?” 57 तोज ख्रीस्त हाय तों ते लोक मानी नांय सेक्या। तीयाअ लीदे ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनाराल सोताअ गांवांम ने सोताअ कोअमें मान नांह मीलतों; बीहरी बादी जागे मान मीलेह।” 58 ईसुज ख्रीस्त हाय एंहकींअ तीया गांवांअ लोकाहीं नांह मान्यों तीयाअ लीदे, तींहीं तीयांय वादारे चोमोत्कार नांय केअया।