12
आरामाअ दीहाअ बाबोताम सोवाल
(मार्क २:२३-२८; लुक ६:१-५)
1 येहुदीहींअ एक आरामाअ दीह, ईसु आने तीयाअ चेला गोंवांहांअ खेताहांमेनेअ जाहला। तांहांअ चेलाहांन पुख लागी। तीयाअ लीदे, ते गोंवांहांअ उंब्या तोळी खांअ टेक्या। 2 तों देखीन थोळाक फोरीसीहीं ईसुल आख्यों, “हेअ! आरामाअ दीह जों काम नांय केरांअ जोजे, तों काम तोअ चेला केअताह।”
3 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “दावीद राजा आने तीयाअ हेंगात्या पुखा वेअला, ने तीयाहांपेअ खावुलीअ काय बी नांय आथों तांहांअ दावीदांय जों केअलों तीया बाबोताम लेखाअली गोठ तुमां नांह होमज्या का? 4 पुंजारा जींहीं भोग चोळवुअत्‍ला तीया तोंबुम दावीद वीठलो। आने पुंजारांय पोरमेहेराल चोळवुअला मांडा दावीदाल देदला। हातींअ, दावीदांय ने तीयाअ आर्यांहां ते मांडा खादला। ते मांडा खांअ सुट ता पोरमेहेरांय पुंजाराहांन ओतीअज देदीह। बीहरा लोकाहांन ते खांअ सुट नांह देदी। 5 आने दोरेक आरामाअ दीह मोंदीराम सेवा केअनारा पुंजारा पोरमेहेराल भोग चोळवांअ काम कीईन आरामाअ दीहाअ बाबोताअ नीयोम खोरेखोर तोळताह तेबी, तीयाहांन गुनो नांह लागतो, तीया बाबोताम मोसेअ नीयोमाअ चोपळीम लेखली गोठ तुमां नांह होमज्या का? 6 आंय तुमनेंह आखुंह, ईंहीं जो हाजोर हाय तो, मोंजे आंय, मोंदीराअ केअता बी मोडो हाय। आरामाअ दीहाअ बाबोताअ नीयोम मोंदीराम काम केअनाराहांनुंज नांह लागु पोळता ता, मांन केंहकींअ लागु पोळी सेके? 7 पोवीतोर लेखाणाहांम पोरमेहेरांय आख्योंह, ‘तुमां मांन भोग चोळवा तीयाअ केअता दुखी मांहांहांपेअ दाया केरा तोंज मांन वादारे गोंवेंह’। तीया लेखाणाअ ओर्थो खोरेखोर तुमां होमजुअता ता, गुना वोगुराअ ईया मांअ चेलाहांन तुमां गुनाला नांय आखता। 8 जांय लेजा! मांहांअ पोयराल, मोंजे मांन, आरामाअ दीहापेअ बी आदीकार हाय।”a
हुकाअला आथावाला मांहांअल ईसु हारों केअहे
(मार्क ३:१-६; लुक ६:६-११)
9 ईसु तीयु जागेनेअ नींगीन फोरीसीहींअ भोकती मोंडोळाअ कोअमे गीयो। 10 तींहीं एक मांहुंअ आथों। तीयाअ एक आथ हुकाय गेहलो। ईसुपेअ गुनो थोवांअ ईरादो राखीन फोरीसीहीं ईसुल फुच्यों, “आरामाअ दीह आजार्यें मांहांअल हारों केरांअ आपुअ नीयोमाअ पोरमाणे बोराबोर हाय का?”
11 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “तुमांअमेर्याअ एक मांहांअ एक घेटों आरामाअ दीह खाड्डाम पोळी जाय ता, तों मांहुंअ तीया घेटाल तीईन बारे नांय काडे का? 12 मांहुंअ ता घेटा केअता बी वादारे कींमती हाय। तीयाअ लीदे, आरामाअ दीह वेअ तेबी, ती दीह केल्‍ला बी मांहांअ भोलों केरुलोंअ तों, आपुअ नीयोमाअ पोरमाणे बोराबोरुज हाय।” 13 हातींअ ईसुंय तीया मांहांअल आख्यों, “तोअ आथ लांबो केअ!” तांहांअ तीया मांहांय सोताअ आथ लांबो केअयो आने तो आथ तीयाअ बीहरा आथाअ होच हारो वीअ गीयो। 14 पेन ते फोरीसी ता भोकती मोंडोळाअ कोअमेनेअ बारे नींग्या, आने ईसुल माय टाकांअ तीयाहां कावोतरों केअयों।
पोरमेहेरांय पोसोंद केअलो सेवोक
15 तीयाहांअ कावोतराअ बाबोताम ईसुल खोबुर पोळी तांहांअ, तो तीयु जागेनेअ जातो रीयो। खुब मांहेंअ तीयाअ फाचलांअ गीयें, आने तीयाहांम जेंबी आजार्यें आथें तीयाहांन बादाहांन तीयांय हारें केअयें। 16 आने तीया हारा वेअला मांहांहांन तीयांय कोळोक हुकोम केअयो, “आंय केडो हाय तों तुमां बीहराहांन मां आखतें!” 17 पोरमेहेरांय तीयाअ गोठ जाहेर केअनारा येसायाअ मारफोते जों आखलों तों खेरों पोळे तीयाअ खातुर एंहडों बोंण्यों। तीयांय एंहकींअ आखलों,
18 “वेरा! ओ मांअ पोसोंद केअलो सेवोक हाय!
तो मांअ मेरालो हाय, आने तीयापेअ आंय खुब राजी हाय।
तीयापेअ आंय मांअ आत्मा उतावेंह,
आने येहुदी सीवायाअ लोकाहांअ बी आंय केंहकींअ नीयायी रीते चुकादा दीहुं, ते गोठ तो जाहेर कीअ।
19 तो केडाअरी बी वाद-वीवाद नांय कीअ। आने तो बोंबलीअ बी नांय,
आने तो हेरीहींम उबी रीईन जोरपेअ भासोण बी नांय दीअ।
20 पाजाअला बुरुअ होच आने उलवाय जांअ तीयारीम वीअ तेंहडा दीवाअ होच
नोबला आने आस्या वोगुराअ मांहांहांन तो नोक्कामें गोंईन काडी नांय थोवीअ।
पेन उलटों, तो तीयाहांन हारें बोंणावीअ आने तीयाहांन वाचावीअ।
आने नीयायाल जीत मीले तांव लोगुंअ तों काम तो केअयाज कीअ।
21 तीयाअ पोरीणामे, येहुदी सीवायाअ बादें मांहेंअ,
तो तीयाहांन तीयाहांअ पापाहांअ सीक्सामेनेअ वाचावे तीयाअ खातुर,
तीयापेअ आस्या राखीअ।”
ईसु आने पुतळाहांअ राजा सेतान
(मार्क ३:२०-३०; लुक ११:१४-२३)
22 हातींअ थोळेंक मांहेंअ एक मांहांअल ईसुअहीं लालें। तीया मांहांअल पुतळों लागलों तीयाअ लीदे, तों आंदलों आने मुकों वीअ गेहलों। ईसुंय तीया मांहांअल हारों केअयों, आने तीयाअ लीदे, तों फाचों गोगी सेक्यों ने देखी सेक्यों। 23 तों देखीन, टोलामेर्याअ बादा मांहांहांन नोवाय लागी आने तें ईसुअ बाबोताम फुच्या केअत्‍लें, “ईं मांहुंअ दावीदाअ कुळामेर्योअ ख्रीस्त वीअ का?”
24 पेन तों उनायन फोरीसीहीं जोवाब देदो, “तो ता, पुतळाहांअ राजा बेएलझेबुलाअb ताकोताकींअज पुतळाहांन काडेह।”
25 पेन ते फोरीसी जों वीचारत्‍ला आने आखत्‍ला तों ईसु जांय गीयो। मोंजे, तीयाहां जों आख्योंह तों ओरथा वोगुराअ हाय तों तीयाहांन देखावांअ खातुर तीयांय तीयाहांन आख्यों, “जीया बी राज्याम फाट-फुट पोळेह, तीया राज्याअ माहरीज नास वीअ। आने जीया बी सेहेराम का कोअमे फाट-फुट पोळेह, तों सेहेर का कोअ माहरीज टुटी जाय। 26 तेंहकींअज कीईन जो सेतानुज सोताअ पुतळाहांन काडतो वीअ ता, तीयाअ ओर्थो ओ हाय का, तीयाअ राज्याम फाट-फुट पोळीह, आने तीयाअ राज नांयज टीके। 27 आने जो आंय सेतानाअ ताकोताकींअज पुतळाहांन काडतो वीअ ता, तुमांअ चेला केडाअ ताकोताकींअ पुतळाहांन काडताह? ते तुमांअ चेलाज तुमनेंह खोटा पाळीअ। 28 आंय ता पोरमेहेराअ आत्माअ ताकोताकींअज पुतळाहांन काडुंह। आने तों तुमनेंह साबीती देहे का, पोरमेहेराअ राज तुमांअ नीसमें आवीज गीयोंह।
29 “एक ताकोतावाला मांहांअल पेअलांअ बांदया वोगुर, केडों बी तीयाअ कोअमे वीहीन तीयाअ वोस्ताहांन लीअ जाय नांह सेकतों। तीयाल बांदीन तांहांअज, तो तीयाअ कोअमेरीअ वोस्ताहांन लुटी सेकेह। तेंहकींअज कीईन, सेतानाल पेअलांअ बांदीनुंज, आंय तीयाअ काबाम पोळी गेहला मांहांहांन सोळवुंह।
30 “जों मांन मोदोत नांह केअतों, तों खोरेखोर मांअ वीरुद हाय। आने पोरमेहेराअ राज्याम मांहांहांन जों एकठें नांह केअतों, तों तीयाहांन खोरेखोर वीखरी टाकेह। 31 तीयाअ लीदे, आंय तुमनेंह आखुंह, मांहांहांअ बादाज पाप पोरमेहेर माफ कीअ। आने जों बी खोटों तें गोगतेंह, तों बी तो माफ कीअ। पेन पोवीतोर आत्माअ वीरुद जोंबी मांहुंअ खोटों गोगेह, तीयाल तो माफ नांय केअ। 32 जों बी मांहांअ पोयराअ मोंजे मांअ वीरुद काय गोगेह, तीयाल पोरमेहेर माफ कीअ। पेन जों बी पोवीतोर आत्माअ वीरुद काय गोगेह ता, तीयाल तो आमी का, केल्‍ली बी वोखत माफ नांय केअ।”
जेंहडों चाळ तेंहडेंज फोलवें
(लुक ६:४३-४५)
33 फाचों ईसुंय आख्यों, “जो एक चाळ मीठों वीअ ता, तीयाअ फोलवें बी मीठेंज आवीअ। जो एक चाळ कोळवों वीअ ता, तीयाअ फोलवें बी कोळवेंज आवीअ। चाळ मीठों हाय का कोळवों तों तीयाअ फोलवांहपनेअ ओअखाय जाहे। 34 ओ, हापळाहांअ होच झेरी सोबावावाला मांहांहां, तुमां हार्या गोठ्या नांह कीअ सेकता, काहाका तुमां खाराब हाय। काहाका, मांहांअ मोनाहांम जेंहडा वीचार पोअला हाय तीयाअ पोरमाणेज तें गोठ्या बी केअतेंह। 35 हारा मांहांहांअ मोनाहांम हाराज वीचार रेताह। तीयाअ पोरमाणे तें मांहेंअ हार्याज गोठ्या केअतेंह। तों ता, गोदामाहांम पोई थोवली हारी वोस्ताहांन बारे काडतें वीअ तेंहडों हाय। पेन खाराब मांहांहांअ मोनाहांम ता, खाराबुज वीचार रेताह। तीयाअ पोरमाणे तें मांहेंअ खाराबुज गोठ्या केअतेंह। तों ता, गोदामाहांम पोई थोवली खाराब वोस्ताहांन बारे काडतें वीअ तेंहडों हाय।
36 “आंय तुमनेंह आखुंह, दोरेक मांहांअ वीचार्या वोगुर केअल्या नोक्कामी गोठीहींअ लीदे, सेल्‍ला नीयायाअ दीह तीयाअ सीक्सा भोगवांअ पोळीअ। 37 तुमां जे गोठ्या केअयाह तीयाअ आदारेज पोरमेहेर तुमनेंह हाचें का गुनालें जाहेर कीअ।”
एक चोमोत्कार देखावांअ ईसुपेअ मागणी
(मार्क ८:११-१२; लुक ११:२९-३२)
38 हातींअ नीयोम हीकवुअनारा थोळाकाहां आने थोळाक फोरीसीहीं ईसुल आख्यों, “गुरुजी, पोरमेहेरांयज तुल मोकल्योह तीयाअ आमनेंह खातरी वेअ तीयाअ खातुर, तोअपेनेअ आमां एक चोमोत्कार हेरांअ मागताह।”
39 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “तुमां ता खुब खाराब लोक हाय। आने तुमां खेरा मोनाकींअ पोरमेहेराअ भोकती नांह केअता! पोरमेहेरांयज मांन मोकल्योह तीयाअ साबीतीअ खातुर तुमां मांअपेअ एक चोमोत्‍काराअ मागणी केअताह। पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा योनाअ जीवोनाम जो चोमोत्कार वेअलो, तीयाअ सीवाय बीहरो केल्‍लो बी चोमोत्कार तीयु साबीतीअ खातुर तुमांअ आगलांअ नांय केराई। 40 जेंहकींअ योना मोडा मासाअ डेडीम तीन रात-दीह रेहलो, तेंहकींअ मांहांअ पोयरो, मोंजे आंय, मोयन फाचो जीवतो उठता पेअलांअ तीन रात-दीह पाताळाम रेहें। 41 योनाअ वोखताम नीनवे सेहेराम जें मांहेंअ रेहलें, तें सेल्‍ला नीयायाअ दीह तुमांअरी पोरमेहेराअ आगलांअ उबी रीअ, ने तुमाहांपेअ गुनो थोवीअ। काहाका, योनांय आखली गोठ मानीन तीयाहां सोताअ पापाहांअ खातुर दुखी वीईन ते पाप सोळी देदला। पेन योनाअ केअता बी जो मोडो हाय तो, मोंजे आंय, ईंहीं हाजोर हाय तेबी, तुमां मांअ गोठ नांय मानी, आने तुमांअ पापाहांअ खातुर दुखी वीईन ते सोळी नांह देदा। तीयाअ लीदे, सेल्‍ला नीयायाअ दीह पोरमेहेर तुमनेंह गुनाला जाहेर कीअ। 42 सीबा देसाअ राणी सेल्‍ला नीयायाअ दीह तुमांअरी पोरमेहेराअ आगलांअ उबी रीअ, आने तुमाहांपेअ गुनो थोवीअ। सालोमोन राजाअ गीयानाअ गोठ्या उनायांअ ते खुब सेटेनेअ आलली। पेन सालोमोनाअ केअता जो मोडो हाय तो, मोंजे आंय, ईंहीं हाजोर हाय तेबी, तुमां मांअ बोद मान्या नांह। तीयाअ लीदे, सेल्‍ला नीयायाअ दीह पोरमेहेर तुमनेंह गुनाला जाहेर कीअ।
एक मांहांअमेनेअ नींगलों पुतळों फाचों तीयाल लागे ता काय वीअ?
(लुक ११:२४-२६)
43 “पुतळों एक मांहांअमेनेअ नींगेह तांहांअ, तों आखा उजाळाम सोताअ खातुर आरामाअ जागो होदतों रोखळेह। जो तीयाल जागो नांय झुळे ता, 44 तों तीया-तीयाअ आखेह का, ‘जीया मांहांअमेनेअ आंय नींग्योह, तीया मांहांअम आंय फाचो जाहें।’ हातींअ तों तीया मांहांअम फाचों जाहे। जायन तीया मांहांअल हेअहे ता, तों मांहुंअ एक हुना ने बोराबोर चोख्‍खों आने हारकींअ गोठवुअला पोंगाअ होच हाय। 45 हातींअ तों पुतळों जाहे, आने तीयाअरी तीयाअ केअता बी वादारे खाराब हांत पुतळाहांन हादी लावेह। आने तें बादें तींहीं आवीन तीया मांहांअम रेतेंह। आने तीयाअ लीदे, तीया मांहांअ आमीरीअ हालोत तीयाअ पेल्लुरीअ हालोता केअता खाराब हाय। तेंहकींअज, ईया खाराब मांहांहांअ आमीरीअ हालोत बी तीयाहांअ पेल्लुरीअ हालोता केअता वादारे खाराब वीअ।”
ईसुअ याहकी आने पावुह
(मार्क ३:३१-३५; लुक ८:१९-२१)
46 ईसु आजी लोकाहांन आख्या केअत्‍लो तांव, ईसुअ याहकी ने पावुह तींहीं आवी पोच्यें। तें ईसु आथो तीया पोंगाअ बारे उबी रेहलें, आने ईसुअरी गोठ्या केरांअ मागत्‍लें। 47 तांहांअ एकांय तीयाल आख्यों, “तोअ याहकी आने पावुह बारे उबी रीयेंह। तें तोअरी गोठ्या केरांअ मागतेंह।” 48 तांहांअ ईसुंय तीया मांहांअल आख्यों, “आंय तुल मांअ याहकी ने पावुहांअ बाबोताम कांयक आखांअ मागुंह।” 49 हातींअ तीयांय सोताअ चेलाहांअ वेल आथ देखावीन आख्यों, “मांअ याहकी ने मांअ पावुहांअ होच जें हाय तें ता ईं फेलें। 50 जें बी मांहेंअ होरगामेर्याअ मांअ बाहकाअ मोर्जी पोरमाणे जीवतेंह, तीयाहांनुंज आंय मांअ पावुह, बोंअयांह आने याहकी तोरीके मानुंह।”