9
लोखवावाला एक मांहांअल ईसु हारों केअहे
(मार्क २:१-१२; लुक ५:१७-२६)
1 हातींअ ईसु ने तीयाअ चेला उळीम चोळीन तालावाअ तीयु तोळी गीया, आने ईसु सोताअ सेहेराम फाचो गीयो।
2 तांहांअ थोळेंक मांहेंअ एक लोखवावाला मांहांअल फातारीम हुवावीन ईसुअहीं लालें। ईसु तीया मांहांअल हारो कीअ सेकेह एंहडो वीसवास तीयाहांम हाय तों जांयन, a ईसुंय तीया लोखवावालाल आख्यों, “बेटा, हींमोत राख! मांयुं तोअ पाप माफ केअयाह।”
3 तांहांअ नीयोम हीकवुअनारा थोळाकाहीं तीयां-तीयाहांअ आख्यों, “ईं मांहुंअ सोताल पोरमेहेर आखावेह!” 4 तीयाहांअ वीचार ईसु जांय गीयो, आने तीयांय तीयाहांन आख्यों, “तुमां तुमांअ मोनाहांम एंहडा खोटा वीचार काहाल केअताह? 5 ईया मांहांअल ‘मांयुं तोअ पाप माफ केअयाह’ एंहकींअ आखुलोंअ हेल्लों हाय का, ‘उठीन चालेअ!’ एंहकींअ आखुलोंअ? 6 तेबी, आंय तुमनेंह साबीत कीअ देखावेंह का, मांहांअ पोयराल, मोंजे मांन तोरतीपेअ पाप माफ केरांअ आदीकार हाय!” हातींअ ईसुंय तीया लोखवावालाल आख्यों, “उठेअ, तोअ फातारी ले, आने कोअ जो!”
7 तांहांअ तों मांहुंअ हारों वीईन उठ्यों आने कोअ गीयों। 8 तींहींर्याअ लोकाहीं ईं देख्यों तांहांअ, ते काबराय गीया आने तीयाहां पोरमेहेराअ गुणगान केअया का जीयांय आजार्याहांन हारें केरांअ मांहांहांन bआदीकार देदोह।
माथील ईसु सोताअ चेलो बोंणांअ हादेह
(मार्क २:१३-१७; लुक ५:२७-३२)
9 ईसु ने तीयाअ चेला तीयु जागेनेअ जांअ नींग्या। आने जाता-जाता तीयांय एक मांहांअल जाकात नाकापेअ बोठलो देख्यों। लोक तीया मांहांअल माथी आखत्ला। ईसुंय माथील आख्यों, “मांअ चेलो बोंणीन मांअरीc आव!” तांहांअ तो उठ्यो ने ईसुअ चेलो बोंणीन तीयाअरीd गीयो।
10 फाचलांअ नेअ, ईसु ने तीयाअ चेला माथीअ कोअ मांडो खांअ बोठा। तींहीं वेरो उगरावनारा खुब लोक आने बीहरा पापी लोक बी ईसु ने तीयाअ चेलाहांअरी खांअ बोठा। 11 थोळाक फोरीसीहीं ईं देख्यों तांहांअ, तीयाहां तीयाअ चेलाहांन आख्यों, “वेरो उगरावनाराहांअरी आने बीहरा पापी लोकाहांअरी बोहीन तुमांअ गुरुजी खाहे तों ता बोराबोर नांह!” e 12 ईसु तीयाहांअ गोठ उनाअयो। तीयाअ लीदे, तीयांय तीया फोरीसीहींन आख्यों, “डाकटोराअ जोरुल ता नीरगु मांहांहांन नांह, पेन आजार्यें मांहांहांनुंज हाय। 13 ‘मांहेंअ मांन भोग चोळवे तीयाअ केअता तें बीहराहांपेअ दाया राखे तोंज मांन वादारे गोंवेंह’ एंहकींअ पोरमेहेरांय आखली ईयु गोठीहींअ ओर्थो तुमांअ हीकी लांअ जोरुल हाय। ईत केरा! जें सोताल हाचें गोंअतेंह तीयाहांन नांय, पेन जें सोताल पापी गोंअतेंह तीयाहांनुंज हादांअ आंय आलोह।”
उपासाअ बाबोताम चारचा
(मार्क २:१८-२२; लुक ५:३३-३९)
14 हातींअ बापतीस्मा केअनारा योहानाअ चेला ईसुअहीं आला आने तीयाल फुच्यों, “आमां ने फोरीसी ता उपास राखताह,f पेन तोअ चेला काहा उपास नांह राखता?”
15 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन ओ दाखलो देदो: “वोराळाम जांव लोगुंअ वोल्लो जानीअरी वीअ तांव जानीअ मांहेंअ दुखी वीअ का? पेन एगोंह तीया वोल्लाल लीअ लीअ तांहांअ ते उपास राखीअ।
16 केल्लों बी मांहुंअ नोवा पोतळाहांअ कुटका कीईन जुना पोतळापेअ ठीगलों नांह लागवुअतों; काहाका, तों तीयाल तुवे तांहांअ नोवा पोतळाहांअ तो कुटको खेचाय जाय, आने तीया जुना पोतळाल वादारे चीरी टाकीअ।
17 एंहकींअज कीईन, केल्लों बी मांहुंअ चांबळाअ जुनी खोतलीहींम नोवो दाराख्साअ रोह नांह पोअतों। काहाका, तीया रोहाअ फेबदें वोलीअ, आने तें तीया चांबळाअ खोतलीहींन फाळी टाकीअ, आने हातींअ दाराख्साअ रोह वेराय जाय, आने खोतल्या बी नोक्काम्या वीअ जाय। मांहेंअ नोवो दाराख्साअ रोह चांबळाअ नोवी खोतलीहींम पोअतेंह। तांहांअ दाराख्साअ रोह आने खोतल्या बेनुं हारी हालोताम रीअ।” g
एक दुखी बाय हारी वेअहे आने एक मोअली पोयरी जीवती वेअहे
(मार्क ५:२१-४३; लुक ८:४०-५६)
18 ईसु ए गोठ्या आखत्लो तांहांअज, भोकती मोंडोळाअ आगेवान आलो आने तीयाल पागे पोळीन आख्यों, “मांअ पोयरी आमी-आमीज मोय गीयीह। तेबी तुं आवीन तीयुपेअ तोअ आथ थोव तांहांअ ते फाची जीवती वीअ।”
19 तांहांअ ईसु उठ्यो, आने तो आने तीयाअ चेला तीया आगेवानाअरी गीया। 20-21 तोताअपुज, एक बाय ईसुअ फाचलांअ आली। तीयुल बारा वोरसेंनेअ रोगुत पोळुलोंअ आजार चालुज आथो। तीयुंय तीयाअ झोब्बाअ कोरील आथल्यो। काहाका, ते एंहकींअ वीचारत्ली का, “जो आंय खाली तीयाअ झोब्बाअ कोरीलुज बी आथलुं ता, आंय हारी वीअ जाहें।”
22 तांहांअ ईसुंय फाचलांअ फीरीन तीयुल देखी आने आख्यों, “बाय, हींमोत राख! तोअ वीसवासाअ लीदे तुं हारी वीयीह।” तांहांअ तीयुज घेळी ते बाय हारी वीअ गीयी।
23 ईसु भोकती मोंडोळाअ आगेवानाअ कोअ आवी पोच्यो तांहांअ तींहीं तीयांय पावी वाजावनाराहांअ आने जोरपेअ रोळनाराहांअ टोलो देख्यो। 24 तांहांअ तीयांय तीयाहांन आख्यों, “तुमां बारे नींगी जा! पोयरी मोय नांह गीयी, पेन ते ता हुवेह।” तांहांअ बादें तीयाल ओहयें। 25 पेन ईसुंय तीया लोकाहांअ टोलाल बारे काडी थोव्यो। हातींअ तीयांय पोयरी आथी तीयु खोलीम जायन पोयरीअ आथ तेअयो, आने ते पोयरी फाची जीवती वीईन उठी। 26 आने ईया बोनावाअ खोबुर तीया वीस्ताराअ बादी जागे फेलाय गीयी।
बेन आंदला मांहांहांन ईसु देखतें केअहे
27 आने ईसु तींहींनेअ जाहलो तांहांअ वाटे बेन आंदलें मांहेंअ तीयाअ फाचलांअ गीयें आने बोंबल्यें का, “ओ दावीदाअ वोसुलामेर्याअ खास राजा! h आमाहांपेअ दाया केअ!” i
28 ईसु एक कोअमें गीयो तांहांअ तें आंदलें मांहेंअ तीयाअहीं आलें आने तीयांय तीयाहांन फुच्यों, “आंय तुमनेंह देखता कीअ सेकुं एंहडो तुमां वीसवास केअताह का?” तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, “आंह साहेब!”
29 हातींअ ईसुंय तीयाहांअ डोंअहांहांन आथल्या आने तीयाहांन आख्यों, “तुमां वीसवास केअताह तीयाअ पोरमाणे तुमां हारा वेअजा!” 30 तांहांअ ते आदमी देखता वीअ गीया। ईसुंय तीयाहांन कोळोक रीते हुकोम केअयो, “मांयुं तुमनेंह देखता केअयाह ए गोठ केडाल बी मा आखता!”
31 पेन ते गीया आने ईसुअ बाबोताअ गोठ तीया वीस्ताराअ बादी जागे फेलावी देदी।
एक मुका मांहांअल ईसु गोगतों केअहे
32 ईसु आने तीयाअ चेला तीया कोअमेंनेअ नींगत्ला तांहांअ, थोळाक लोक एक मांहांअल ईसुअहीं लाला। तीया मांहांअल पुतळों लागलों तीयाअ लीदे तों गोगी नांय सेकत्लों। 33 ईसुंय तीया मांहांअमेनेअ पुतळों काडयों का तुरुतुज तों मांहुंअ गोगांअ टेक्यों। तों देखीन तींहीं आथें तीया मांहांहांन नोवाय लागी। तीयाहां आख्यों, “ आपुंह ईसरायेल लोकाहांम एंहडों कीदीह बी नांह देख्यों।”
34 पेन फोरीसीहीं आख्यों, “ओ ता पुतळाहांअ राजा सेतानाअ मोदोताकींअज पुतळाहांन काडेह।”
ईसुल लोकाहांपेअ खुब दाया आवेह
35 हातींअ ईसु गालील जील्लाअ बादा सेहेराहांम आने गांवांहांम फीर्यो। तीयांय भोकती मोंडोळाअ पोंगाहांम बोद देदा, आने पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताअ हारी गोठ जाहेर केअयी, आने बादी जातीअ रोगाहांमेनेअ आने सोरीलाअ दुखाहांमेनेअ लोकाहांन हारा केअया। 36 मांहांहांअ टोला देख्या तांहांअ तीयाल तीयाहांपेअ खुब दाया आली। काहाका, भारवाळा वोगुराअ घेटाहांअ होच तें गुचवोणाम आने मोदोता वोगुराअ आथें। 37 तांहांअ ईसुंय सोताअ चेलाहांन आख्यों, “पाक ता पुसकोळ हाय, पेन वाडनारें मोजर्यें ता एकदोम थोळें हाय। 38 मोंजे, सोताअहीं खुब लोकाहांन लावांअ मोर्जी राखनारा मालीखाल j ओरुज केरा का, तो वादारे मोजुराहांन मोकले।”