8
एक कोड रोगुवाला मांहांअल ईसु हारों केअहे
(मार्क १:४०-४५; लुक ५:१२-१६)
1 ईसु डोगीपेनेअ एठा आलो तांहांअ, खुब मांहेंअ तीयाअ फाचलांअ गीयें। 2 तांहांअ एक कोड रोगावालों मांहुंअ ईसुअहीं आवीन तीयाअ पागे पोळ्यों। हातींअ तीयांय ईसुल आख्यों, “साहेब, मांन हारो केरांअ तोअ मोर्जी वीअ ता, तुं मांन हारो कीअ सेकोह।”
3 तांहांअ ईसुंय सोताअ आथ लांबो कीईन तीयाल आथल्यो। हातींअ तीयाल आख्यों, “मांअ ता मोर्जी हायज! तीयाअ लीदे आमी आंय तुल हारो कीअहुं!” तांहांअ तुरुतुज तीया मांहांअ कोड रोग मोटी गीयो। 4 तांहांअ ईसुंय तीयाल आख्यों, “धीयानाम राखजे! मांयुं तुल हारो केअयोह ए गोठ केडाल बी मा आखतो। पेन येरुसालेम मोंदीराअ पुंजाराअहीं जाजे a आने तीयाल तोअ सोरील देखावजे। आने जीयाहांअ कोड रोग हारो वीयोह तीयाहांन मोसेंय जो भोग ओरपोण केरांअ हुकोम केअयोह, तीया ओरपोणाअ बीडारो तीया पुंजाराल देजे! आने तो तुं हारो वीयोह ते गोठ लोकाहांन जाहेर कीअ।”
रोम सारकाराअ एक ओमोलदाराअ चाकोराल ईसु हारो केअहे
(लुक ७:१-१०)
5 ईसु कापेरनाहुम सेहेराम वीठो तांहांअ, रोम लोस्कोराअ एकहोव सोयनीकाहांअ उपरी एक ओमोलदार तीयाअहीं आलो। 6 तीयांय ईसुल सोताअ मोदोत केरांअ कालावाला केअया। तीयांय ईसुल आख्यों, “साहेब, मांअ चाकोर आजार्यो वीईन कोअमें फातारीम पोळ्योह। तो आल-चाल बी नांह कीअ सेकतो आने तो खुब तारास केअहे।”
7 तांहांअ ईसुंय तीयाल आख्यों, “आंय तोअ कोअ आवीन तीयाल हारो केअहें।”
8 तांहांअ तीया ओमोलदारांय जोवाब देदो, “नांह साहेब, तुं मांअ कोअ आवो ओतोअ आंय लायोक नांह। मांअ चाकोर हारो वेअ एंहकींअ तुं ईंहींनेअ हुकोम ओतोअज केअजे, आने तो हारो वीअ जाय। 9 ए बाबोत आंय जांअहुं, काहाका, आंय सोते बी मांअ उपरी ओमोलदाराहांअ आथाअ एठाअ काम कीअहुं, आने मांअ आथाअ एठाअ बी काम केअनारा सोयनीक हाय। आने आंय एक सोयनीकाल जांअ हुकोम कीअहुं ता, तो जाहे, आने बीहरा सोयनीकाल आवांअ हुकोम कीअहुं ता, तो आवेह, आने मांअ गुलामाल ‘ईं केअ’ एंहकींअ हुकोम कीअहुं ता, तो गुलाम तेंहकींअ केअहे।” b
10 ईं उनायन ईसुल खुब नोवाय लागी, आने तीयांय सोताअ फाचलांअ आवनारा मांहांहांन आख्यों, “आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: मांअपेअ ओतोअ बादो वीसवास राखनाराल मांयुं ईसरायेल लोकाहांम बी नांह देख्यो। 11 ईत केरा का, दीह उगताअ वेल्याअ ने दीह बुडताअ वेल्याअ देसाहांअ येहुदी जातीअ नांह तेंहडें खुब मांहेंअ मांअपेअ वीसवास राखीअ, आने तें पोरमेहेराअ राज्याम आबराहाम, ईसाक, आने याकोबाअरी बोहीन मांडो खाईअ। 12 पेन जीया येहुदी मांहांहांअ खातुर पोरमेहेरांय तों राज तीयार केअलों, तीयाहांमेनेअ जें मांहेंअ मांअपेअ वीसवास नांय राखीअ, तीयाहांन पोरमेहेर आंदारावाला नोरकाम टाकी दीअ। तींहीं तें सोताअ खुब दुख जाहेर केअता रोळीअ ने दात कीकरावीअ।” 13 हातींअ ईसुंय तीया ओमोलदाराल आख्यों, “कोअ जो! तुंयुं वीसवास केअयोह; तीयाअ पोरीणामे, तोअ चाकोर हारो वीअ जाय।” आने तीयुज घेळी, तीया ओमोलदाराअ चाकोर हारो वीअ गीयो।
ईसु खुब मांहांहांन हारें केअहे
(मार्क १:२९-३४; लुक ४:३८-४१)
14 ईसु सोताअ चेलाहांअरी पीतोराअ कोअ गीयो। तांहांअ तीयांय पीतोराअ हावुळील बोराअ लीदे फातारीम हुवी रेहली देखी। 15 तांहांअ ईसुंय तीयुअ आथाल आथल्यो, आने तुरुतुज तीयुअ बोरो उती गीयो। आने ते उठी आने ईसुअ आने तीयाअ चेलाहांअ खातुर मांडो बोंणावांअ टेकी। c 16 वाअतों पोळ्यों तांहांअ, आरामाअ दीह पुरो वेअताज, मांहेंअ पुतळें लागला खुब लोकाहांन ईसुअहीं लालें। आने तीयांय सोताअ ताकोतावाला सोब्दाकींअज तीया पुतळाहांन काडया, आने बीहरा बादा आजार्याहांन बी हारें केअयें। 17 एंहडों ईयाअ खातुर बोंण्यों का, पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारा येसायांय जों लेखलों तों खेरों पोळे। येसायांय एंहकींअ लेखलों का, “तीयांय सोतेज आपुअ आजार लीअ लेदोह, आने आपुअ रोग वेठी लेदाह।”
ईसुअ हाचा चेलाअ लायकात
(लुक ९:५७-६२)
18 सोताअ चारुवेल लोकाहांन टोलो वोलला देखीन, ईसुंय तीयाअ चेलाहांन तालावाअ तीयु तोळी जांअ हुकोम केअयो। 19 ते तींहींनेअ नींगांअ तीयारी केअत्ला तांहांअ, नीयोम हीकवुअनारो एक आदमी तीयाअहीं आलो। आने तीयाल आख्यों, “गुरुजी, तुं जींहीं बी जाहो तींहीं, आंय तोअ चेला तोरीके तोअरीd आवेंह।” 20 ईसुंय तीयाल आख्यों, “कोलांअ रांअ खातुर दोरें रेतेंह, आने चीळाहांअ हुवांअ खातुर कोरेंअ रेतेंह, पेन मांहांअ पोयराअ मोंजे मांअ ता, मुनकों थोवीन हुवांअ बी जागो नांह।” e
21 हातींअ चेलाहांमेर्याअ बीहरा एक मांहांय ईसुल आख्यों, “मालीख, पेअलांअ मांन जायन मांअ बाहकाल डाटीन हातींअ तोअ चेला तोरीके तोअरी आवांअ राज्या दे।” f 22 पेन ईसुंय तीयाल जोवाब देदो, “आमी मांअरीg आव, आने [आत्मीक रीते] मोअलें मांहेंअ सोताअ मोअला मांहांहांन डाटे।”
ईसु वादुअल बोंद केअहे
(मार्क ४:३५-४१; लुक ८:२२-२५)
23 हातींअ ईसु उळीम बोठो, आने तालावाअ तोळी-तोळी बीहरी वेल जांअ नींग्यो। आने तीयाअ चेला बी तीयाअरी गीया। 24 तांहांअ एक्कायुंअज तालावाम मोडों वादुंअ आलों। आने तीयाअ लीदे, चुवांअ पांअयांकींअ उळी पोरायांअ टेकी। पेन ईसु ता हुव्या केअत्लो।
25 तांहांअ चेलाहां ईसुअहीं जायन तीयाल उठव्यो आने आख्यों, “ओ मालीख! आमनेंह वाचावेअ! नेता आमां बुडी जाहुं।”
26 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “ओ ओसा वीसवास राखनाराहां, तुमां ओताअ बादा काहा काबराय गीयाह?” हातींअ तो उठ्यो आने वाराल आने चुवाहांन बोंद पोळांअ हुकोम केअयो, आने तुरुतुज वारों ने चुवें ओटकी गीयें। आने एंहकींअ कीईन तालावाम एकदोम सांती वीयी।
27 तांहांअ तीया चेलाहांन खुब नोवाय लागी। तीयाहां आख्यों का, “तों बीहराहांअ केअता ओलोगुज मांहुंअ हाय। वारों ने चुवें बी ईयाअ आखलों मानतेंह!”
पुतळें लागला बेन मांहांहांमेनेअ ईसु पुतळें काडेह
(मार्क ५:१-२०; लुक ८:२६-३९)
28 ते गालील तालावाअ तीयु तोळी आला तांहांअ गादारेने लोक रेहला तीया वीस्ताराम ते आवी पोच्या। ईसु उळीमेनेअ उतीन वाटे चालांअ टेक्यो तांहांअ, पुतळें लागलें बेन मांहेंअ, कोबीरुंअ जागेनेअ, मोंजे, जींहीं तें रेहलें तींहींनेअ नींगी आलें आने ईसुल मील्यें। तें खुब बीख लागे एंहडें आथें, तीयाअ लीदे तीयु वाटे जांअ केडाअ बी हींमोत नांय वेअत्ली। 29 ईसुल देखीन तें मांहेंअ ओचींतें बोंबली उठयें का, “ओ पोरमेहेराअ पोयरा, आमनेंह एंहकींअज रांअ दे! काहाका, आमांअ ने तोअ काय लेवो-देवो नांह। पोरमेहेरांय नोक्की केअला सोमोयु पेअलांअ आमनेंह तारास दांअ तुल काय होक नांह।”
30 ते आथा तींहींनेअ थोळेकुज सेटे, डुकराहांअ एक मोडो टोलो चोरत्लो। 31 तांहांअ पुतळाहीं ईसुल कालावाला केअया, “तुं आमनेंह ईया मांहांहांमेनेअ ओळी काडनारोज हाय! तीयाअ लीदे, h मेरबानी कीईन एला डुकराहांअ टोलाम आमनेंह मोकली दे!”
32 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “जा!” तांहांअ तें तीया मांहांहांमेनेअ नींग्यें ने तीया डुकराहांन लाग्यें। आने डुकराहांअ आखो टोलो डोगीअ कारायुपेनेअ तालावाम टुटी पोळ्यो आने बुडी गीयो।
33 तांहांअ डुकराहांन चारत्लें तें मांहेंअ तों देखीन नाठें आने सेहेराम गीयें आने आखो बोनाव बीहराहांन आखी देखाव्यो। आने पुतळें लागला तीया मांहांहांन काय वेअलों तों बी तीयाहांन आख्यों। 34 तांहांअ सेहेराअ खुब मांहेंअ सेहेरामेनेअ नींगीन ईसुल मीलांअ गीयें, आने तीयाल देख्यो तांहांअ तीयाहां तीयाल तीयाहांअ वीस्तारामेनेअ जातो रांअ कालावाला केअया।