7
बीहराहांअ नीयाय केरांअ बाबोताम बोद
(लुक ६:३७-३८, ४१-४२)
1 खोटी रीते बीहराहांन गुनालें मां आखाह! तीयाहांन एंहकींअ गुनालें आखाह ता, पोरमेहेर बी तुमनेंह गुनालें आखीअ। 2 जीया नीयोमाहांअ आदारे तुमां बीहराहांन गुनालें आखा, तीयाज नीयोमाहांअ आदारेज पोरमेहेर बी तुमनेंह गुनालें आखीअ। आने जेंहकींअ तुमां बीहराहांअ नीयाय केरा, तेंहकींअ पोरमेहेर बी तुमांअ नीयाय कीअ। 3 तुमांअ पावुह का बोंअहींa हाना-हाना पाप केअ, तीयाअ तुमनेंह लागांअ नांय जोजे! ते पाप ता, तीयाअ का तीयुअ डोंआंम पोळला हानांअ कुटाराअ होच हाय। पेन तुमां जे मोडा-मोडा पाप केअतेंह तीयाअ तुमनेंह लागांअ जोजे! ते पाप ता, तुमांअ सोताअ डोंआंम पोळला मोडा आळाअ होच हाय। 4 आजी ता तुमांअ डोंआंम आळों हायज तांव, तीया मांहांअल तीयाअ हानांम-हाना पापाअ बाबोताम एंहकींअ नांय आखांअ जोजे का, ‘दादा! तोअ डोंआंम पोळलों हानोंअ कुटारों मांन काडी दांअ दे!’ 5 ओ ढोंगी, आळाअ होच तोअ जीवोनाम जे मोडा-मोडा पाप हाय ते तुं काडी टाक! तांहांअज तुं आत्मीक रीते चोख्खों हीअ सेकोह, आने एंहकींअ कीईन तुं बीहरा मांहांअ डोंआंम पोळलों हानोंअ कुटारों काडी दीअ सेकोह।
6 पोवीतोर वोस्ताहांन तुमां हुंणाहांन नांह देतें का जें तुमाहांपेअ हुमलो केअ। आने मोती बी तुमां डुकराहांअ आगलांअ नांह टाकतें का जें तीयुहुंन सोताअ पागाहांअ थुले सुंदी टाके। तेंहकींअज कीईन, जें मांहेंअ खुब कींमोतुवाली आत्मीक हाचायुल ओलकी गोंईंअ आने खाली तुमांअ खोटोंज कीअ एंहकींअ तुमनेंह लागेह, तीयाहांन ते हाचाय आखाह मा! b
पोरमेहेरापेअ मागा
(लुक ११:९-१३)
7 तुमां सोताअ जोरुलीहींअ खातुर पोरमेहेरापेअ माग्या केरा, ने पोरमेहेर तों तुमनेंह दीअ। जेंहकींअ मांहेंअ, टाकाय गेहली वोस्तु फाची झुळे तांव लोगुंअ धीरोज राखीन ते होदतेंह, आने पोंगाअ बुजलों बांअणों उगाळाय तांव लोगुंअ ठोक्या केअतेंह, तेंहकींअ पोरमेहेरापेअ तुमां माग्याज केरा। 8 जो तुमां पोरमेहेरापेअ तुमांअ जोरुलीअ केल्ली बी वोस्तु माग्याज केरा ता, पोरमेहेर ते वोस्तु तुमनेंह दीअ। आने जो तुमां खेरा मोनाकींअ तीयाल ओरुज केअया केरा ता, पोरमेहेर तुमनेंह तीयाअ जोवाब दीअ। तों ता, तुमांअ जोरुली वोस्ताअ तुमां होदणी केअतें वीअ आने ते वोस्तु बी तुमनेंह मीलती वीअ तेंहडों वीअ। जो तुमां धीयान राखीन पोरमेहेराल ओरुज केअया केरा ता, तो तुमनेंह तीयाअ जोवाब दीअ। तों ता, एक खोलीम वीहांअ खातुर बुजला बांअणाल एगोंह ठोके आने केडों तों बांअणों उगाळे तेंहडों वीअ।
9 तुमाहांमेनेअ केल्लों बी मांहुंअ तीयापेअ मांडो मागनारा तीयाअ पोयराल ढोगळो दीअ का? नांयज दे। 10 नेता तों पोयरों मासें मागे ता तीयाल तों हापळों दीअ का? नांयज दे। 11 तुमां खाराब वीईन बी तुमांअ पोयराहांन हार्या-हार्या वोस्तु देता तुमनेंह आवळेह। तांहांअ होरगामेर्याअ तुमांअ पोरमेहेर बाहको तीयापेअ मागनारा लोकाहांन, तीयाअ केअता वादारे हार्या-हार्या वोस्तु नोक्कीज दीअ।
12 बीहरें मांहेंअ तुमांअरी जेंहकींअ वोरते एंहडी तुमांअ मोर्जी वीअ, तेंहकींअज तुमां बी तीयाहांअरी वोरता! एक-बीहराअरी वोरतांअ बाबोताम मोसेंय देदला नीयोमाहांअ आने पोरमेहेराअ गोठ आखनाराहां देदला बोदाहांअ खास गोठ ता एज हाय।
कायोम टीकनारों जीवोन आने नास वीअ जानारों जीवोन
(लुक १३:२४)
13-14 नास वीअ जानारा जीवोनाअ ओनुभोव केरुलोंअ तों, पोला बांअणें पादरों वीहीन पोला मारगे जावुलोंअ तीयाअ होच हेल्लों हाय। तीयाअ लीदे, तीया मारगे जानारें मांहेंअ खुब हाय। पेन, कायोम टीकनारा जीवोनाअ ओनुभोव केरुलोंअ तों, हाकळा बांअणें पादरों वीहीन हाकळा मारगे जावुलोंअ तीयाअ होच ओगरों हाय। तीयाअ लीदे, तीया मारगे जानारें मांहेंअ ओसेंज हाय। एंहडों हाय तेबी, हाकळा बांअणें पादरें जाजा!
चाळ आने तीयाअ फोलवों
(लुक ६:४३-४४)
15 झुटा बोद देनाराहांअ से चेतीन रेजा! ते तुमांअहीं आवतीअ वोखत उपे-उपेअनेअ लुच्चायु वोगुराअ घेटाहांअ होच देखाअताह, पेन माजनेअ ता ते घेटाहांन खाय जानारा ओळखाअला तोरस्यांअ होच हाय। c 16 चाळ केंहडों हाय तों तुमां तीयाअ फोलवापेनेअ ओअखी सेकतेंह। तेंहकींअज कीईन, ते झुटा बोद देनारा केंहडा हाय तों तुमां तीयाहांअ वोरतोन आने कामाहांपेनेअ ओअखी सेकाह। ईत केरा का, मांहांहांन काटाला सोडाहांपेनेअ दाराखसें नांह मीलतें, आने थेवराहांपेनेअ ओंजीरें नांह मीलतें। d 17 मीठा चाळापेअ मीठोंज फोलवों लागेह, आने कोळवा चाळापेअ कोळवोंज फोलवों लागेह। 18 मीठा चाळाअ कोळवों फोलवों लागी नांह सेकतों, आने कोळवा चाळाअ मीठों फोलवों लागी नांह सेकतों। 19 जीया चाळाअ मीठों फोलवों नांह लागतों तीयाल मांहेंअ वाडीन आगीम टाकी देतेंह। e 20 आने एंहकींअ कीईन तुमां, ते झुटा बोद देनारा केंहडा हाय तों, तीयाहांअ वोरतोन आने कामाहांपेनेअ ओअखी सेकाह।
ईसुअ खेरा चेला
(लुक १३:२५-२७)
21 खुब मांहेंअ मांन ‘मालीख-मालीख!’ आखतेंह तेबी, तीयाहांमेनेअ थोळेंक ता पोरमेहेर राज केअहे तीया होरगाम नांयज जाय! काहाका, तें पोरमेहेराअ मोर्जी पोरमाणे नांह केअतें। पेन होरगामेर्याअ मांअ पोरमेहेर बाहकाअ मोर्जी पोरमाणे जें केअतेंह तेंज होरगाम जाय। 22 पोरमेहेर दुन्याअ लोकाहांअ सेल्लो नीयाय कीअ तीदीह, खुब मांहेंअ मांन आखीअ, ‘मालीख! ओ मालीख! तुंयुं मोकलुअला मांहांहां तोरीकेज f आमां भोवीसवाणी केअली, आने तुंयुं मोकलुअला मांहांहां तोरीकेज g आमां पुतळें काडलें, आने तुंयुं मोकलुअला मांहांहां तोरीकेज h आमां बीहरा खुब चोमोत्कार बी केअला।' i 23 पेन पोरमेहेराल पोसोंद आथों तों तीयाहां नांह केअयों तीयाअ लीदे, आंय तीयाहांन आखेंह का, ‘तुमां मांअ चेलें आथेंज नांय; ओ खाराब कामें केअनाराहां, मांअ से सेटे जा!’
पोंगें बांदनारा बेन मांहांहांअ बाबोताअ दाखलो
(लुक ६:४७-४९)
24 तीयाअ लीदे, जोंबी मांहुंअ ए मांअ गोठ्या उनाअहे आने तीयुहुंअ पोरमाणे चालेह, तीयाअ हारकामोणी आंय एक ओकलीवाला मांहांअरी केअहें का जीयांय खोळकावाला पायापेअ सोताअ पोंगों बांदयों। 25 पांय पोळ्यों, रेल आली, आने वारों तीया पोंगापेअ जोरपेअ लाग्यों। तेबी तों पोंगों नांय पोळ्यों। काहाका, तीया मांहांय तों पोंगों मोजबुत खोळकावाला पायापेअ बांदलों।
26 पेन जोंबी मांहुंअ ए मांअ गोठ्या उनाअहे पेन तीयुहुंअ पोरमाणे नांह चालतों, तीयाअ हारकामोणी आंय एक ओकली वोगुराअ मांहांअरी केअहें।, का जीयांय रेटीवाला पायापेअ सोताअ पोंगों बांदयों। 27 पांय पोळ्यों, रेल आली, आने वारों तीया पोंगापेअ जोरपेअ लाग्यों। आने तों पोंगों कोळ-कोळ केअतों टुटी पोळ्यों! काहाका, तीया मांहांय तों पोंगों रेटीवाला पायापेअ बांदलों।”
ईसुल बादापेअ आदीकार हाय