6
गोरीबाहांन मोदोत केरांअ बाबोताम
1 “कालजी राखा, बीहरा लोक तुमनेंह हेअ तीयाअ खातुर धोरमाअ कामें जाहेराम मा केअता। जो तुमां तें कामें जाहेराम कीअहा ता, होरगामेर्याअ तुमांअ पोरमेहेर बाहको तुमनेंह काय बी बोदलो नांय दीअ।
2 तीयाअ लीदे, जांहांअ बी तुं गोरीबाहांअ मोदोत कीअहो, तांहांअ भोकती मोंडोळाअ पोंगाहांम आने हेरीहींम जोरपेअ-जोरपेअ बोंबलीन सोताअ कामाअ जाहेरात केअनारा ढोंगी लोकाहांअ होच जाहेराम ते मा केअतो! बीहरा लोक तीयाहांअ वाह-वाह केअ तीयाअ खातुरुज ते एंहकींअ केअताह। आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: तीया लोकाहांन तीयाअ बोदलो बीहरा लोकाहीं केअली वाह-वाहमुज मीली गीयोह। 3 पेन तुं गोरीबाहांअ मोदोत कीअहो तांहांअ एंहकींअ ते केअ का, तीया बाबोताम तोअ खास दोस्दाराल बी खोबुर नांय पोळे। a 4 तांहांअज ते बीहराहांन खोबुर पोळ्या वोगुर केअली मोदोत आखाय आने तेंहकींअ ते केअता तुल हेअनारो तोअ पोरमेहेर बाहको तुल तीयाअ बोदलो दीअ।
पोरमेहेराल ओरुज केरांअ बाबोताम
(लुक ११:२-४)
5 “जांहांअ बी तुमां पोरमेहेराल ओरुज केरा, तांहांअ ढोंगी लोकाहांअ होच वोरतुअता मा! तीयाहांन भोकती मोंडोळाअ पोंगाहांम आने हेर्या टोलवाय एंहडा जागाहांम उबी रीईन पोरमेहेराल ओरुज केरांअ गोंवेंह, ईयाअ खातुर का बीहरा लोक तीयाहांन हेअ। आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: तीयाहांन तीयाअ बोदलो मीली गीयोह। 6 पेन जांहांअ बी तुं पोरमेहेराल ओरुज कीअहो, तांहांअ तोअ खोलीम जायन बांअणों बुजी दे आने नांय देखाअनारा तोअ पोरमेहेर बाहकाल ओरुज केअ! बीजाहांअ नोजुराम पोळ्या वोगुर ओरुज केअता तुल हेअनारो तोअ पोरमेहेर बाहको तुल तीयाअ बोदलो दीअ।
7 आने तुमां पोरमेहेराल ओरुज केरा तांहांअ, जें पोरमेहेराल नांह ओअखुअतें तीयाहांअ होच ओरथा वोगुराअ खुब सोब्‍दा मा आखाह। तें मांहेंअ एंहकींअ धारतेंह का, जो तें वादारे सोब्‍दा आखीअ ता, पोरमेहेर तीयाहांअ ओरुज उनाय। 8 तुमां तीयाहांअ होच ओरुज मा कीअहा! काहाका, तुमांअ पोरमेहेर बाहकाल, तुमां तीयापेअ मागा तीयाअ पेअलांअज, तुमांअ काय जोरुल हाय तीयाअ खोबुर हाय।
9 तीयाअ लीदे, तुमां एंहकींअ ओरुज केरा:
‘होरगामेर्याअ आमांअ बाहका, तोअ नांव पोवीतोर मानाय।
10 तोअ राज आवे। जेंहकींअ होरगाम तेंहकींअ तोरतीपेअ तोअ मोर्जी पुरी वेय।
11 आमांअ रोजराअ मांडो आज आमनेंह दे।
12 जेंहकींअ आमां आमांअ गुनेगाराहांन माफ केअयेंह, तेंहकींअ तुं आमांअ गुना आमनेंह माफ केअ।
13 आने आमनेंह पारखाम मां दावतो। पेन खोटायामेनेअ b आमनेंह वाचाव।
[[काहाका, राज आने ताकोत आने मोडाय कायोम तोअज हाय। आमेन’।]]
14 “जो तुमां तुमांअ गुनेगाराहांन माफ कीअहा तोज, होरगामेर्याअ तुमांअ बाहको बी तुमांअ गुना माफ केअ। 15 पेन जो तुमां बीहरा लोकाहांन माफ नांय कीअहा ता, तुमांअ बाहको बी तुमांअ गुना माफ नांय केअ।
उपास राखांअ बाबोताम बोद
16 आने जीयु बी वोखत तुमां उपास राखा तांहांअ, ढोंगी लोक जेंहकींअ केअताह तेंहकींअ तुमां मुंयें उतुअलें मा राखाह! तीयाहांन बीहरें मांहेंअ हेअ आने तीयाहांअ उपासाअ खोबुर तीया मांहांहांन पोळे आने तें मांहेंअ तीयाहांन मान दे तीयाअ खातुरुज ते लोक उतुअलें मुंयें राखीन फीरताह। आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: तीयाहांअ उपासाअ पुरो बोदलो, बीहरा मांहांहां तीयाहांन जों मान देदों तीहमेंज तीयाहांन मीली गीयोह। आने भोवीस्‍यांम तीयाहांन पोरमेहेरापेनेअ तीया उपासाअ काय बी बोदलो नांय मीले। 17 पेन तुमां उपास राखा तांहांअ बी, तुमांअ मुंय तुवा आने तुमांअ मुनकों ओखवा, 18 ईयाअ खातुर का, तुमां उपास राखतेंह तीयाअ बीहराहांन खोबुर नांय पोळे, पेन केडाल बी नांय देखाअनारा तुमांअ पोरमेहेर बाहकाल एखलालुज खोबुर पोळे। आने खानगीम उपास राखता तुमनेंह हेअनारो तुमांअ पोरमेहेर बाहको तीयाअ तुमनेंह बोदलो दीअ।
होरगामेन्याअ खुब आसीरवाद
(लुक १२:३३-३४)
19 ईयु तोरतीपेअ तुमां लोब राखीन सोताअ खातुर मीलकोत्या टोलवाह मा! काहाका, तोरतीम ता बादोंज नास वेअहे। दाखला तोरीके, तोरतीपेअ वोस्ताहांन ओदाअ खाय जाहे, ने काट लागी जाहे, आने बांड कोअमें बारदों पाळीन माज वीही जाताह आने ते वोस्‍तु चोय जाताह। 20 पेन तुमां ता, पोरमेहेराल गोंवतें कामें केरा! ते ता, होरगाम सोताअ खातुर मीलकोत्या टोलव्या बोराबोर हाय। होरगाम काय बी नास नांह वेअतों। तींहीं ओदाअ वोस्ताहांन खाय नांह जाती, ने काट नांह लागतो, आने बांड बी बारदें पाळी नांह सेकता आने तीयु वोस्ताहांन चोय बी नांह सेकता। 21 ईत राखजा! जीयु वोस्ताहांन तुमां कींमती गोंअतेंह, तीयु वोस्ताहांअ वीचारुमुज तुमां कायोम रीहा।
आत्मीक आंदारों
(लुक ११:३४-३६)
22 तोअ डोंआं तुल बादों चोख्‍खी रीते हेरांअ मोदोत केअताह।c मोंजे, जो तोअ डोंआं हारा वीअ ता, तों एंहडी खोलीअ होच वीअ का जींहमें बादों चोख्‍खी रीते हेरांअ तुल मोदोत केअनारो दीवो हाय।d 23 पेन जो तोअ डोंआं खाराब वीअ ता, तुं बादों हारकींअ हीअ नांय सेको। तों ता, तुं एकदोम आंदाराम रेतो वेरीअ एंहडों वीअ।
पोरमेहेर आने माल-मीलकोत्या
(लुक १६:१३; १२:२२-३१)
24 केल्‍लो बी चाकोर बेन सेटाहांअ चाकरी कीअ नांह सेकतो। तो बेनाहांमेनेअ एकाल नोफरोत कीअ आने बीहरापेअ माया राखीअ; आने एकाल ईमानदार रीअ आने बीहराल ओलको गोंईअ। तेंहकींअज कीईन, तुमां पोरमेहेराअ सेवा केरांअ खातुर आने माल-मीलकोत टोलवांअ खातुर आरी-आरी सोमोय काडी नांह सेकतें।
25 तीयाअ लीदे आंय तुमनेंह आखुंह, जीवांअ खातुर तुमनेंह जीया मांडा-पांअयांअ जोरुल हाय तीया बाबोताम, का तुमांअ सोरीलाहांपेअ पोवांअ खातुर जीया पोतळाहांअ जोरुल हाय तीया बाबोताम, तुमां चींता मा कीअहा। काहाका, नोक्कीज तुमांअ जीवोनें मांडा-पांअयांअ केअता वादारे कींमती हाय। आने तुमांअ सोरीलें पोतळाहांअ केअता वादारे कींमती हाय। 26 जुगाम उडनारा चीळाहांन हेरा! तें नांह पोअतें, नांह वाडतें आने भोवीस्याअ खातुर हाटळाहांम ओनाज पोई नांह थोवतें! तेबी होरगामेर्याअ तुमांअ पोरमेहेर बाहको तीयाहांन मांडो पुरो पाळेह। तेंहकींअज कीईन, पोरमेहेर तुमांअ जोरुल्या नोक्कीज पुर्या पाळीअ। काहाका, तुमां ता चीळाहांअ केअता नोक्कीज खुब कींमती हाय। e 27 मांडा-पांअयांअ बाबोताम तुमांअ चींता नांय केरांअ जोजे! काहाका, चींता कीअ-कीईन तुमाहांमेनेअ केल्‍लों बी मांहुंअ सोताअ जीवोनाअ-दोरी एक मीनीट बी लांबावी नांह सेकतों।
28 आने पोवांअ खातुर तुमाहांपेअ पुरतें पोतळें हाय का नांह तीया बाबोताम बी चींता मा केअतें! जोंगली फुलें केंहडें हारें फुलतेंह तों हेरा, ने तीयाहांपेनेअ हीकामोण ला! फुलावालें बाटवें मेहनोत नांह केअतें, ने सोताअ खातुर पोतळें बी नांह हीवतें, तेबी तें सोबालें हाय। 29 पेन आंय तुमनेंह आखुंह, जुना जोमानाअ राजा सालोमोनांय बी ईया फुलाहांमेनेअ एकाअ होच बी सोबालें पोतळें नांय पोव्यें वीअ। 30 चाराअ होच हाय एंहडा तीया जोंगली सोडाहांन पोरमेहेर खुब सोबालें बोंणावेह। तो चारो खेताम एकदोम टुका सोमोयाअ खातुर वादेह। एक दीह तो वादेह, आने बीहरे दीह केडों तीयाल वाडी टाकेह, आने आगठाम टाकी देहे ने तो बोली जाहे। पेन तुमां ता पोरमेहेराअ नोजराम चाराअ केअता खुब कींमती हाय। तीयाअ लीदे, पोरमेहेर नोक्कीज तुमनेंह हारकींअ पोवावीअ। तेबी तुमां पोरमेहेरापेअ काहा ओसो वीसवास राखतेंह?
31 तीयाअ लीदे ‘आमां काय खाहुं, काय पीयुंह, ने काय पोवुंह’ एंहडी चींता मा कीअहा। 32 ((पोरमेहेराल जें नांह ओअखुअतें, तेंज ईयु बाबोतीहींअ चींता राखतेंह।)) तुमनेंह ईयु बादी वोस्ताहांअ जोरुल हाय तों, होरगामेर्याअ तुमांअ पोरमेहेर बाहकाल खोबुरुज हाय। 33 तीयाअ लीदे, पेअलांम-पेअलांअ तुमां पोरमेहेराल सोताअ जीवोनाहांअ राजा तोरीके मानांअ आने तीयाअ हाचायुवाली मोर्जी पोरमाणे चालांअ मोर्जी राखा! तांहांअ तो तुमनेंह तुमांअ सोरीलाहांअ जोरुल्या बादया वोस्‍तु बी पुर्या पाळीअ। 34 मोंजे, भोवीस्याअ केल्‍ला बी दीहाअ चींता मा कीअहा, आने आजर्याअ दीहाअ चींताअरी हाकालीअ चींता मा जोळाह। f