47‑nji bap
Babyl şäheriniň synmagy
1 «Eý, boýy ýeten Babyl gyzy,
aşak düş-de, toza çök!
Eý, kesetler gyzy,
ýerde otur, tagtyň ýokdur!
Näzik, mylaýym,
diýilmez indi saňa.
2 Degirmen daşlaryny al-da, un üwe,
aýyr ýapynjaňy, lybasyňy çykar,
derýalardan geç, baldyrlaryňy ýalaňaçla-da.
3 Ýalaňaçlygyň aýan bolar,
aýbyň açylar.
Öç alaryn Men,
hiç kimi aýamaryn».
4 Penakärimiz Ysraýylyň Mukaddesidir,
Hökmürowan Rebdir ady.
5 «Eý, Babyl gyzy,
ümsüm otur, tümlüge git!
Saňa „patyşalyklaryň
melikesi“ diýilmez indi.
6 Halkyma gaharlandym,
mirasymy harlap,
seniň eliňe berdim;
sen olara rehim etmediň;
hatda gojalara-da
agyr boýuntyryk atdyň.
7 Sen: „Men ebedi melike bolaryn“ diýdiň,
bulara üns bermediň,
näme boljagyny oýlanmadyň».
8 Eý, eşreti söýýän,
howpsuzlykda ýaşap, içinden:
«Diňe men, menden başga ýok,
dul oturmaryn,
perzent ýitgisini görmerin» diýýän
sen muňa gulak goý indi!
9 Bularyň ikisi-de bir günde,
duýdansyz başyňa geler:
perzentleriňden aýrylarsyň, dul galarsyň.
Gözbagçylar köpem bolsa,
jadygöýleriň bolam bolsa,
bularyň bary başyňa geler.
10 Öz pisligiňe bil bagladyň;
sen: «Meni hiç kim görmeýär» diýdiň.
Paýhasyň we bilimiň seni azaşdyrdy,
içiňden: «Diňe men,
menden başga ýok» diýdiň.
11 Munuň üçin başyňa bela geler,
jadygöýlik bilen halas edip bilmersiň;
başyňa betbagtçylyk iner,
öňüni alyp bilmersiň sen onuň;
duýdansyz üstüňe geler
oslamaýan weýrançylygyň.
12 Ýaşlygyňdan bäri ugrunda jan çeken
jadygöýleriňdir gözbagçylaryň bilen gal,
belki, olardan peýda görersiň,
belki, olar bilen gorkuzarsyň!
13 Maslahatçylaryň köplüginden ýaňa ýadadyň.
Goý, müneçjimler, her aý üçin
täleýnama düzýänler,
ör tursunlar-da,
başyňa geljek zatlardan seni gutarsynlar indi.
14 Ine, olar sypal kimindirler,
ot olary ýandyrýar;
janlaryny ýalnyň güýjünden
halas edip bilmeýärler.
Bu ot ne çoýunara köz,
ne-de alaw bolar başynda oturara.
15 Ine, bile zähmet çekişenler,
ýaşlygyňdan seniň bilen
iş salşanlar nähili bolup çykýarlar;
öz ýoluna rowanadyr olaryň hersi,
halas eden bolmaz seni.