پولُوس رو يرُوشلم شھر جاڻ سين نہ ٻِيھاجڻ
21
‏1 اَسِين اُوئان سين موڪلائي رَوانا ٿيا، آن ٻيڙي ۾ چڙھي سِڌا ڪوس نان ري ٻيٽ تي آيا۔ ٻِيجي ڏِينھ اُوھا رُدُس نان ري ٻيٽ تي آيا، آن اُوھا وۯي پترہ شھر ۾ آيا۔ ‏2 اُٿ اَسان نا فِينِيڪي عِلائِقي سمھون جاڻ رو ٻيڙو جُڙيل۔ تو اَسِين اُوئي ٻيڙي ۾ چڙھي رَوانا ٿيا۔ ‏3 پَڇي جڏھين ڪُپرُس ٻيٽ اَسان نا ڏيکڻ ۾ آيو، تڏھين اُوئي ري ڪاڇيلي پاسي سين ٿي سُوريہ صُوبي سمھان مٽي گيا۔ اُوئي سين پَڇي اَسِين صُور شھر ۾ پُجي ٻيڙي سين ھيٺا اُتريا، ڪِي تہ اُٿ ڪينهڪ واپار رو سامانَ اُتارڻو ھتو۔
‏4 اُٿ اَسان وِشواسيان نا جوئي لڀا، آن اُوئان وٽ ست ڏِينھ ٽِڪيا۔ اُوئان پَوِيتر آتما ري ڪھڻ سين پولُوس نا مِنٿ ڪري ڪھيو تہ، ’اَوھِين يرُوشلم سمھان متان جايا۔‘ ‏5 نيٺ اَسانجو اُوھا جاڻ رو ٽاڻو ٿيو، آن اَسِين شھر سين ٻاھر نِسري رَوانا ٿيا پي۔ تو او سجا ئي ٻاۯان ٻچان سميت اَسان نا ڇڏڻ سارُون شھر سين ٻاھر آيا۔ اُٿ اَسان سجان سمنڊ ري ڪپ تي گوڏا کوئي دُعا منگِي، ‏6 آن پَڇي ھيڪي ٻِيجي سين موڪلايو۔ اَسِين ٻيڙي ۾ چڙھيا، آن او پَڇا گھري گيا ھليا۔
‏7 پَڇي اَسِين صُور شھر سين ٻيڙي ۾ وۯي رَوانا ٿيا، آن پَتُلِمِيس شھر ۾ پُگا۔ اُٿ اَسان وِشواسِي ڀايان سين مِلي جئہ پرڀُو رِي ڪھيو، آن اُوئان وٽ ھيڪ رات ٽِڪيا۔ ‏8 ٻِيجي ڏِينھ اَسِين اُوھا رَوانا ٿيا، آن قيصريہ شھر ۾ جائي پُگا۔ اُٿ اَسِين فِلپُس ري گھري جائي ٽِڪيا۔ او پرڀُو يسُوع ري باري ۾ خُوشخبرِي سنڀۯاڻ واۯو ھيڪ ھتو، آن اُوئان ستان جڻان مان ھتو جِڪان نا يرُوشلم شھر ۾ اِمداد وِۯھاڻ سارُون چُنڊيا تا۔ ‏9 اِيئي رين چار ڪونئارين ڏِڪرين ھتين، جڪو چار ئي اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯين ھتين۔ ‏10 اُٿ اَسِين گھڻا ڏِينھ رھيا۔
اُوئان ڏِينھان ۾ يھُوديہ عِلائِقي سين ھيڪ اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯو آيو، جِڪي رو نان اَگبُس ھتو۔ ‏11 اُوئي اَسان وٽ آئي پولُوس رو ڪمرٻڌ ليو، آن آپرا ھٿ پگ اُوئي سين ٻڌي ڪھيانتي تہ، ’پَوِيتر آتما اِين ڪھي تو تہ جِڪي رو اي ڪمرٻڌ اَھي، اُوئي نا يرُوشلم شھر ۾ يھُودِي اِين ٻڌسين، آن اُوئي نا ڌارِين قوم واۯان وٽ جھلاسين۔‘ ‏12 جڏھين اَسان اي وات سنڀۯِي، تڏھين اَسان آن اُٿلان ماڙھُوئان پولُوس نا مِنٿ ڪري ڪھيو تہ، ’يرُوشلم ۾ متان جايا۔‘ ‏13 پڻ پولُوس ڪھيو تہ، ’اَوھِين اي ڪِي پيا ڪرو؟ ڪِي پيا روئو؟ آن مانھجِي دِل ڪِي تا ٽوڙو؟ ھُون تہ يرُوشلم شھر ۾ پرڀُو يسُوع ري نان تي ٻڌجڻ سارُون تہ ٺھيو، پڻ مرڻ سارُون تَيار اَھان۔‘
‏14 جڏھين اُوئي اَسانجِي وات ڪو مڃِي، تڏھين اَسِين اِين ڪھي ماٺ ٿي گيا تہ، ’پرڀُو رِي مرضِي جين ھوئي اِين ٿي۔‘
‏15 اُوئي سين پَڇي اَسِين سنبري يرُوشلم شھر سمھان گيا، ‏16 آن ڪينهڪ قيصريہ شھر را وِشواسِي پڻ اَسان ڀيۯا ھليا۔ او اَسان نا ھيڪي مَناسونَ نان ري ماڙھُو ري گھري تيڙي گيا، جِڪي وٽ اَسان نا ٽِڪڻو ھتو۔ او ڪُپرُس ٻيٽ رو ھتو، آن پُراڻو وِشواسِي ھتو۔
پولُوس رو يرُوشلم شھر ۾ جھلجڻ
پولُوس رو يرُوشلم شھر ۾ يعقُوب سين مِلڻ
‏17 جڏھين اَسِين يرُوشلم شھر ۾ پُگا، تو اُٿلا وِشواسِي ڀائِي اَسان سين خُوشِي سين مِليا۔ ‏18 ٻِيجي ڏِينھ پولُوس اَسان ڀيۯو ٿي يعقُوب سين مِلڻ ھليو۔ اُٿ وِشواسِي منڊلِي را سجا ئي اَگواڻ ڀيۯا ھتا۔ ‏19 پولُوس اُوئان نا جئہ پرڀُو رِي ڪھي ھر او وات سنڀۯائِي جڪو اِيشوَر اُوئي ري ڪم سين ڌاريان قومان ۾ ڪرائِي تِي۔
‏20 جڏھين اُوئان اي واتين سنڀۯين، تو او اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرڻ لگا۔ پَڇي اُوئان پولُوس نا ڪھيو تہ، ’ڀائِي، اَوھان نا خبر اَھي تہ يھُوديان ۾ ھزارين ماڙھُو وِشواسِي ٿي گيا اَھين، آن سجا ئي مُوسيٰ ري لِکيل حُڪمان تي گھڻي جوش سين ھلين پيا۔ ‏21 پڻ اَوھانجي باري ۾ اُوئان اِين سنڀۯيو اَھي تہ اَوھِين ڌاريان قومان ۾ رھڻ واۯان سجان يھُوديان نا مُوسيٰ ري لِکيل حُڪمان نا ڇڏڻ رو سِکائو تا، آن اَوھِين اِين ڪھو تا تہ او آپري ڇوڪران رِي طُھر نہ ڪرائين، آن يھُودِي ڌرم ري رَواجان تي نہ ھلين۔ ‏22 ھي آپِين ڪِي ڪران؟ ڪِي تہ اُوئان نا اَوھانجي آڻ رِي ضرُور خبر پاسي۔ ‏23 اِيئي ڪري ھي جين اَسِين ڪھان، تِين اَوھِين ڪرو۔
اَسان وٽ ايھڙا چار ماڙھُو اَھين، جِڪان اِيشوَر ري نان تي اِڇنا ڪرِي تِي۔ ‏24 ھي اَوھِين اُوئان ڀيۯا ٿي آپ سارُون ڇِنٽ ليڻ رِي رِيت ڪرو، آن اُوئان رو خرچ ڀري ڏيا۔ پَڇي او آپرا مٿوَاۯ ڪترائي سگھين تا۔ ايھڙي نمُوني سجان ماڙھُوئان نا خبر پاسي تہ اَوھانجي باري ۾ جين واتين سنڀۯين اَھين، او ڪُوڙين اَھين، آن اَوھِين آپ پڻ مُوسيٰ ري لِکيل حُڪمان تي ھلو تا۔ ‏25 پڻ ڌارِين قوم واۯا جِڪان پرڀُو يسُوع تي وِشواس رکيو اَھي، اُوئان سارُون اَسان اَگي فيصلو ڪري لِکي ميلھيو تو تہ اَوھِين ڏيوَان ري نان تي چاڙھيَل مال مَ کائو۔ ٻِيجو ايھڙي مال رو مانس جڪو گھُٽيو ڏي ماريَل ھوئي، آن لوھِي پڻ، او مَ کائو۔ آن بُرو ڪم مَ ڪرو۔‘
‏26 پَڇي ٻِيجي ڏِينھ پولُوس اُوئان چاران ماڙھُوئان نا تيڙي اُوئان ڀيۯو ڇِنٽ ليڻ رِي رِيت ڪري وڏي مندر ۾ گيو۔ اُٿ اُوئان ھيڪ ڏِينھ ٻڌيو جِڪي ڏِينھ تي جڏھين اُوئان را ڇِنٽ ليڻ را ڏِينھ پُورا ٿيسين، تو اُوئان چاران جڻان مان ھر ھيڪ اِيشوَر ري نان تي پُوجاريان وٽا مال چاڙھائي۔
پولُوس نا وڏي مندر سين ٻاھر ڪڍي جھلاڻ
‏27 جڏھين ڇِنٽ ليڻ را ست ڏِينھ پُورا ٿيڻ واۯا ھتا، تو آسيہ صُوبي ري ڪينهڪ يھُودِي ماڙھُوئان پولُوس نا وڏي مندر ۾ ڏِٺو۔ اُوئان سجان ماڙھُوئان نا پولُوس ري خِلاف ڪري اُوئي نا جھلايو۔ ‏28 اُوئان زور سين ڪھيو تہ، ’اي اِسرائيلِي ڀايان، اَسانجِي مدد ڪرو۔ اي ماڙھُو او اَھي جڪو جِٿ ڪِٿ جائي ماڙھُوئان نا آپڻِي قوم، مُوسيٰ ري لِکيل حُڪمان، آن وڏي مندر ري خِلاف سِکائي تو۔ آن ھِيڻا اِيئي ڪينهڪ ڌارِين قوم ري ماڙھُوئان نا اِٿ وڏي مندر ۾ تيڙي آئي اِيئي پَوِيتر جگھا نا آڀڙائِي اَھي۔‘ ‏29 اُوئان او وات اِيئي ڪري ڪرِي جو اُوئان اَگي اِفسُس شھر ري ھيڪي ڌارِين قوم ري ماڙھُو نا شھر ۾ پولُوس ڀيۯو ڏِٺو تو، جِڪي رو نان تُرفِمُس ھتو۔ آن اُوئان اِين سمجھو تہ پولُوس اُوئي ماڙھُو نا وڏي مندر ۾ تيڙي آيو اَھي۔
‏30 اِيئي وات ري ڪري سجي شھر ۾ گھڻِي فشرِي ٿي گئِي۔ ماڙھُو ڊوڙي آئي ڀيۯا ٿيا، آن پولُوس نا جھلي گِينسلي وڏي مندر سين ٻاھر ڪڍيو، آن اُوئي را دروازا يڪدم بند ڪري ڇڏيانتي۔
‏31 اُوئان پولُوس نا مارڻ رِي ڪوشِش پي ڪرِي، تڏھين اُٿلِي رُومِي فوج ري وڏي آفِيسر نا خبر پئِي تہ سجي يرُوشلم ۾ فشرِي ٿي گئِي اَھي۔ ‏32 او جلدِي ۾ آپري آفِيسران آن فوجيان نا ڀيۯا تيڙي فشرِي ڪرڻ واۯان وٽ ڊوڙي آيو۔ ماڙھُوئان جڏھين فوجيان ڀيۯو وڏي آفِيسر نا آتو ڏِٺو، تڏھين پولُوس نا ڪُٽڻ بند ڪريو۔ ‏33 تڏھين وڏي آفِيسر آئي پولُوس نا جھليو، آن اُوئي نا ٻہ ھٿڪڙين ھڻڻ رو حُڪم ڏِنانتي۔ پَڇي او ماڙھُوئان وٽا پُڇڻ لگو تہ، ’اي ڪوڻ اَھي، آن اِيئي رو ڪيھڙو ڏوھ اَھي؟‘
‏34 تڏھين سجا ماڙھُو گھڻو گوڙ ڪرڻ لگا۔ ھيڪ ماڙھُو ھيڪ وات پي ڪرِي، تہ ٻِيجو وۯي ٻِيجي وات۔ اِتو گوڙ ھتو جو وڏو آفِيسر اَصل وات رِي خبر لي ڪو تي سگھيو۔ اِيئي ڪري اُوئي حُڪم ڏِنو تہ پولُوس نا فوجيان ري قِلعي ۾ لي ھلو۔ ‏35 پڻ ماڙھُو پُٺيا زور سين اِين ڪھتا پي آيا تہ، ’اِيئي نا ماري ڇڏو۔‘ اُوئان اِتو زور لگايو جو جڏھين پولُوس قِلعي ري چاڙھِي وٽ پُگو، تڏھين فوجيان نا او مٿي کڻڻو پيو۔
پولُوس رو يھُوديان نا آپري باري ۾ ڪھڻ
‏37 جڏھين فوجِي پولُوس نا قِلعي ۾ لي جاڻ واۯا ھتا، تڏھين پولُوس فوج ري وڏي آفِيسر نا پُڇيو تہ، ’ڪِي ھُون ڪوئِي وات اَوھان نا ڪھي سگھان تو؟‘
تو آفِيسر ڪھيو تہ، ’تِنا يُونانِي ٻولِي آئي تِي ڪِي؟ ‏38 پَڇي تُون مِصر مُلڪ رو او ماڙھُو ڪو اَھين ڪِي؟ جِڪي ڪينهڪ ڏِينھ اَگي فشرِي ڪرائِي تِي، آن چار ھزار ھٿياران واۯا ماڙھُو آپ ڀيۯا لي بيابانَ ۾ ھليو گيو تو۔‘
‏39 پولُوس ڪھيو تہ، ’نہ سائِين۔ ھُون تہ يھُودِي اَھان۔ ھُون ڪِلِڪيہ صُوبي ري وڏي شھر ترسُس رو اَھان۔ مانھجو عرض اي اَھي تہ مھربانِي ڪري مِنا ماڙھُوئان سين ٻولڻ ڏيو۔‘
‏40 جڏھين آفِيسر موڪل ڏِنِي، تڏھين پولُوس چاڙھِي مٿي ڀِيچي ھٿ ري اِشاري سين ماڙھُوئان نا ماٺ ٿيڻ رو ڪھيو۔ جڏھين سجا ئي ماٺ ٿي گيا، تڏھين پولُوس عِبرانِي ٻولِي ۾ اِين ڪھڻ لگو تہ،