فطِير نان رو پرٻ مطلب پاسکا پرٻ ري ڏِينھان ۾ پَطرس رو جھلجڻ
12
1 اُوئان ڏِينھان ۾ ھيروديس راجا وِشواسِي منڊلِي ري ڪينهڪ ماڙھُوئان نا ستاڻ شرُوع ڪريو، 2 آن يُوحنا ري ڀائِي يعقُوب نا تلوار سين مارائي ڇڏيانتي۔ 3 جڏھين اُوئي ڏِٺو تہ يھُودِي اِيئي وات تي خُوش ٿيا اَھين، تو اُوئي پَطرس نا پڻ جھلايو، آن جيل ۾ بند ڪرايانتي۔ اُٿ اُوئي نا چار چار فوجيان ري چاران پھران ھيٺ رکيانتي۔ اي وات فطِير نان ري پرٻ ري ڏِينھان ۾ ٿئِي، آن ھيروديس رو اِرادو اي ھتو تہ پاسکا پرٻ سين پَڇي ھُون پَطرس رو ڪيس ھلاڻ سارُون اُوئي نا ماڙھُوئان ري اَگ ۾ لي آئُون۔5 تو جيل ۾ پَطرس تي پھرو ھليو پي۔ پڻ وِشواسِي منڊلِي را ماڙھُو سچِي دِل سين اُوئي سارُون اِيشوَر وٽ دُعا منگتا رھيا۔
فرِشتي رو پَطرس نا جيل سين ٻاھر ڪڍڻ
6 جڏھين ھيروديس راجا پَطرس نا ماڙھُوئان وٽ لي آڻ واۯو ھتو، تو اُوئي ئيج رات پَطرس ٻِيان فوجيان ري وِچ ۾ ٻہ ھٿڪڙين لگل اُونگھاڻو سُتو تو، آن ٻِيجان فوجيان جيل ري دروازي تي پھرو پي ڏِنو۔
7 اوچتو پرڀُو اِيشوَر رو ھيڪ فرِشتو آئي ڀِيٽو، آن اُوئي ڪوٺِي ۾ ساھو ٿي گيو۔ اُوئي پَطرس نا ڪُلھي ۾ جھلي جاگايو، آن ڪھيانتي تہ، ’جلدِي اُٺِي۔‘ يڪدم ھٿڪڙين اُوئي ري ھٿان سين کِري گئين۔ 8 پَڇي فرِشتي اُوئي نا ڪھيو تہ، ’سندرو ٻڌ، آن آپرِي جُتِي پھر۔‘ تو اُوئي اِين رو اِين ڪريو۔ پَڇي فرِشتي اُوئي نا وۯي ڪھيو تہ، ’آپرو ٽوئال اوڍي مين پُٺيا آ۔‘ 9 تو پَطرس اُوئي ڪوٺِي سين نِسري فرِشتي پُٺيا ھلڻ لگو۔ پڻ اُوئي نا خبر ئي ڪو پئِي تہ جِڪِين فرِشتي ري ھٿا ٿي پيو، او سچ اَھي يا نہ۔ اُوئي اِين سوچيو پي تہ ھُون ڪو درشن ڏيکان پيو۔ 10 او پھلڪِي آن ٻِيجي چوڪِي مٽي گيا، آن جيل ري وڏي لوھِي دروازي وٽ آئي پُگا، جڪو شھر سمھون کُلي تو۔ او دروازو آڦي کُلي گيو۔ پَڇي او اُوھا نِسري ھيڪ گھٽِي مٽي گيا، آن اوچتو فرِشتو اُوئي وٽا ھليو گيو۔
11 تڏھين پَطرس ھوش ۾ آيو آن ڪھيانتي تہ، ’ھي مِنا خبر اَھي تہ سچ پچ پرڀُو اِيشوَر آپرو فرِشتو ميلھي مِنا ھيروديس ري قبضي مان ڇڏايو اَھي، آن جِڪان واتيان رِي اُميد يھُودِي قوم ري ماڙھُوئان رکي تِي، اُوئان سجان سين مِنا پڻ بچايو اَھي۔‘
12 جڏھين پَطرس اِيئي وات نا سمجھي گيو، تو او مريَم ري گھري گيو، جڪو يُوحنا رِي ما ھتِي۔ يُوحنا نا مرقس پڻ ڪھتا۔ اُٿ گھڻان ماڙھُوئان ڀيۯا ٿي دُعا پي منگِي۔ 13 جڏھين پَطرس ٻاھرلو دروازو کڙڪايو، تو رُدِي نان رِي ھيڪ نوڪرياڻِي دروازي تي آئِي۔ 14 او پَطرس رو سڏ اوۯکي اِتِي خُوش ٿئِي جو او دروازو کولڻ سين اَگ ۾ گھر ۾ ڊوڙي جائي اِين سنڀۯايو تہ، ’پَطرس دروازي تي ڀِيٽو اَھي۔‘
15 پڻ اُوئان نوڪرياڻِي نا ڪھيو تہ، ’تُون تہ چۯِي اَھين۔‘
تڏھين پڻ او گھڻي زور سين ڪھتِي رھِي تہ، ’اي سچِي وات اَھي۔‘
پڻ اُوئان ڪھيو تہ، ’نہ نہ، پَطرس رو فرِشتو ھوسي۔‘
16 پڻ پَطرس اڃان تائين دروازو کڙڪاتو رھيو۔ نيٺ اُوئان دروازو کوليو، آن پَطرس نا ڏيکي حيرانَ ٿي گيا۔ 17 تڏھين پَطرس اُوئان نا ھٿ ري اِشاري سين ماٺ ڪرايا، آن اِين سنڀۯايانتي تہ پرڀُو مِنا جيل مان ڪِين ٻاھر ڪڍيو۔ اُوئي وڌِيڪ ڪھيو تہ، ’يعقُوب آن ٻِيجان وِشواسِي ڀايان نا اي واتين سنڀۯائي ڇڏيا۔‘ پَڇي پَطرس اُوھا نِسري ٻِيجڻ گيو ھليو۔
18 صُبح ٿيو تہ فوجِي ٻِيھ ۾ ايڻ اوڻ ڊوڙڻ لگا تہ ’پَطرس نا ڪِي ٿيو اَھي؟‘ 19 پَڇي ھيروديس راجا حُڪم ڏِنو تہ پَطرس نا جوئي آئو۔ پڻ او ڪو جُڙيل۔ اِيئي تي اُوئي پھرو ڏيڻ واۯان سين پُڇا ڪري اُوئان نا موت رِي سزا ڏيڻ سارُون لي جاڻ رو ڪھيو۔
اُوئي سين پَڇي ھيروديس يھُوديہ عِلائِقي سين نِسري قيصريہ شھر ۾ جائي ڪينهڪ وقت رھيو۔
ھيروديس راجا رو موت
20 ھيروديس راجا صُور آن صيدا شھران ري ماڙھُوئان تي گھڻو ڪاوَڙيَل ھتو۔ تو او سجا ئي ڀيۯا ٿي اُوئي وٽ آيا۔ سجان سين اَگ ۾ اُوئان ھيڪي بلَستُس نان ري ماڙھُو نا آپري پاسي ڪريو، جِڪي ري ھٿ ۾ راجا ري موحلات رو ڪم ھتو۔ پَڇي اُوئان راجا نا سرچاڻ رِي ڪوشِش ڪرِي، ڪِي تہ اُوئان نا اُوئي راجا ري مُلڪ سين سِيڌو سامانَ جُڙتو۔
21 ھيڪي ٻڌل ڏِينھ تي ھيروديس آپرا بادشاھِي گڀا پھري گادِي تي ٻيٺو، آن اُوئان سجان سمھون تقرِير ڪرڻ لگو۔ 22 تڏھين سجا ئي ماڙھُو اِين نعرا ھڻڻ لگا تہ، ’اي تہ ماڙھُو نہ، پڻ ڏيو پيو ٻولي۔‘ 23 اُوئي ئيج ٽاڻي پرڀُو اِيشوَر ري ھيڪي فرِشتي اُوئي نا بِيمار ڪري ڇڏيو، ڪِي تہ اُوئي اِيشوَر رو مانَ ڪو ڪريو۔ اُوئي ري پيٽ ۾ ڪِيڙا پيا آن او مري گيو۔
24 پڻ اِيشوَر رو وچن پکڙتو گيو، آن گھڻا ماڙھُو وِشواسِي ٿيتا گيا۔
25 جڪو برنباس آن سائُول ھتا، او اِمداد ڏيڻ رو ڪم ڪري يرُوشلم شھر سين پَڇا اَنطاڪيہ شھر ۾ آيا، آن يُوحنا نا ڀيۯو تيڙي آيا، جِڪي نا مرقس پڻ ڪھتا۔