پَطرس رو رُومِي آفِيسر ڪُرنيليُس وٽ جاڻ
10
‏1 قيصريہ شھر ۾ ڪُرنيليُس نان رو ھيڪ ماڙھُو ھتو۔ او رُوم مُلڪ رِي فوج رو ھيڪ آفِيسر ھتو، آن فوج ۾ اُوئي ٽولي رو ھتو جِڪي نا اِٽلِي رو ٽولو ڪھين تا۔ ‏2 او آن اُوئي رو سجو ئي گھر ڌرمِي ھتا، آن ھيڪ ئيج اِيشوَر رو مانَ رکتو۔ او اِسرائيلِي قوم نا گھڻِي خيرات ڏيتو، آن ھر وقت اِيشوَر وٽا دُعا منگتو۔
‏3 ھيڪ ڏِينھ وِرانڊ ري ٽاڻي اَٽڪل ٽِنھي بجي، اِيشوَر ري ھيڪي فرِشتي اُوئي نا چِٽي نمُوني سين درشن ڏي اُوئي وٽ آيو، آن ڪھيانتي تہ، ’اي ڪُرنيليُس۔‘
‏4 او فرِشتي نا ڌيانَ سين جوئي ٻِيھاجي گيو، آن ڪھيانتي تہ، ’ڪِي وات اَھي، پرڀُو؟‘
تو فرِشتي اُوئي نا ڪھيو تہ، ’تاھجي دُعائين آن تاھجي خيراتان اِيشوَر وٽ پُگين اَھين، آن اُوئي تاھجو سڏ سنڀۯيو اَھي۔ ‏5 ھي يافا شھر ۾ ماڙھُوئان نا ميلھ، آن ھيڪي شمعُونَ نان ري ماڙھُو نا آپ وٽ تيڙائي لي، جِڪي نا پَطرس پڻ ڪھين تا۔ ‏6 او چمڙي رو ڪم ڪرڻ واۯي شمعُونَ نان ري ماڙھُو ري گھري مھمانَ اَھي، جِڪي رو گھر سمنڊ رِي ڪپ تي اَھي۔‘ ‏7 فرِشتو اُوئي سين اي واتين ڪري ھليو گيو۔
پَڇي ڪُرنيليُس آپري نوڪران مان ٻِيان نا سڏ ڪرايو، آن جڪو فوجِي اُوئي رِي شيوا ڪرتا، اُوئان مان ھيڪي ڌرمِي فوجِي نا پڻ منگايانتي۔ ‏8 ڪُرنيليُس اُوئان نا سجين واتين سمجھائين، آن پَڇي يافا شھر سمھان ميلھيانتي۔
‏9 ٻِيجي ڏِينھ جڏھين او ماڙھُو واٽ ۾ ھتا آن يافا شھر نا نيڙا پُگا، تڏھين پَطرس مٿي ڏِينھ ري ٽاڻي گھر رِي ڇِت تي دُعا منگڻ سارُون گيو۔ ‏10 اُوئي نا بُک لگِي آن اُوئي رو من روٽِي کاڻ سارُون ڪھڻ لگو۔
جڏھين کاڌو تَيار پي ٿيو، تو اُوئي نا سپني ري جين ڪينهڪ ڏيکڻ ۾ آيو۔ ‏11 اُوئي آڪاس کُليَل ڏِٺو، آن ھيڪ وڏِي چادر جيھڙِي شئي چاران ڪُنڊان سين ھيٺِي زمِينَ تي اُترتي ڏِٺِي۔ ‏12 اُوئي ۾ ھر نمُوني را جناوَر، پيٽ تي گِسڪڻ واۯا جناوَر آن جھنگلِي پکِي ھتا۔ ‏13 تڏھين اُوئي نا ھيڪ آواز سنڀۯڻ ۾ آيو تہ، ’اي پَطرس، اُٺِي۔ اِيئان نا ڪوھي کا۔‘
‏14 پڻ پَطرس ڪھيو تہ، ’اي پرڀُو، ھُون بِلڪُل ڪِنھِي کائُون، ڪِي تہ مين ڪڏھي پڻ ايھڙِي ڪوئِي حرام آن پلِيت شئي ڪو کاڌِي اَھي۔‘
‏15 پَڇي وۯي ٻِيجي گھوئِي اِين آواز آيو تہ، ’جِڪي نا اِيشوَر پَوِيتر ڪريو اَھي، اُوئي نا تُون حرام مَ سمجھ۔‘ ‏16 ٽِيجِي گھوئِي اِين رو اِين ٿيو، پَڇي يڪدم او چادر آڪاس سمھِين کجي گئِي۔
‏17 جڏھين پَطرس مُنجھي سوچيو پي تہ، ’اي درشن جڪو مين ڏِٺو اَھي، اِيئي رو مطلب ڪِي اَھي؟‘، تو اُوئي ئيج ٽاڻي جِڪان ماڙھُوئان نا ڪُرنيليُس ميلھيا تا، او شمعُون رو گھر جوئي لڀي دروازي تي آئي ڀِيٽا۔ ‏18 او سڏ ڪري پُڇڻ لگا تہ، ’شمعُونَ جِڪي نا پَطرس پڻ ڪھين تا، او اِٿ رھي تو يا نہ؟‘
‏19 اڃان پَطرس اِيئي درشن ري باري ۾ سوچيو پي، تو پَوِيتر آتما اُوئي نا ڪھيو تہ، ’جو، ٽِن ماڙھُو تاھجِي پُڇا پيا ڪرين۔ ‏20 ھي اُٺِي، ھيٺو جا، آن اُوئان ڀيۯو بِنا اِعتراض ھليو جا، ڪِي تہ مين اُوئان نا ميلھيا اَھين۔‘ ‏21 تڏھين پَطرس ھيٺو اُتري اُوئان ماڙھُوئان نا ڪھيو تہ، ’جِڪي رِي اَوھِين پُڇا ڪرو پيا، او ھُون اَھان۔ اَوھِين ڪيھڙي ڪم آيا اَھو؟‘
‏22 اُوئان ڪھيو تہ، ’اَسان نا ڪُرنيليُس نان ري رُومِي فوج ري ھيڪي آفِيسر ميلھيا اَھين۔ او سُٺو ماڙھُو اَھي، آن ھيڪ ئيج اِيشوَر رو مانَ رکي تو۔ سجِي يھُودِي قوم ۾ اُوئي رِي گھڻِي عِزت اَھي۔ اُوئي نا اِيشوَر ري ھيڪي فرِشتي درشن ڏي ڪھيو اَھي تہ او اَوھان نا آپ وٽ گھري تيڙائي اَوھان وٽا واتين سنڀۯي۔‘ ‏23 اِيئي تي پَطرس اُوئان نا گھري تيڙي جائي آپ وٽ ٽِڪايا۔
ٻِيجي ڏِينھ پَطرس سنبري اُوئان ڀيۯو ٿي يافا شھر سين رَوانو ٿيو، آن اُٿلا ڪينهڪ وِشواسِي ڀائِي پڻ ڀيۯا گيا۔
‏24 وۯي ٻِيجي ڏِينھ قيصريہ شھر ۾ آئي پُگا۔ اُٿ ڪُرنيليُس آپري ڪينهڪ عزِيزان آن خاص دوستان نا ڀيۯا ڪري اُوئان رِي واٽ جوئِي پي۔
‏25 پَطرس جڏھين گھر ۾ آيو پي، تو ڪُرنيليُس اُوئي سين مِلي پگي پئي اُوئي نا نمسڪار ڪھيو۔ ‏26 پڻ پَطرس اُوئي نا اُٺاۯي ڪھيو تہ، ’اُٺي ڀِيچو۔ ھُون پڻ اَوھان جيھڙو ماڙھُو اَھان۔‘ ‏27 پَڇي پَطرس اُوئي سين واتين ڪرتو گھر ۾ گيو۔
اُٿ اُوئي گھڻان ماڙھُوئان نا ڀيۯا ٿيل ڏيکي ‏28 اُوئان نا ڪھيو تہ، ’اَوھان آپ نا خبر اَھي تہ اي وات يھُوديان ري ڌرم ري خِلاف اَھي تہ ڪوئِي پڻ يھُودِي ٻِيجي قوم ري ماڙھُوئان سين واسطو رکي، يا اُوئان وٽ جائي۔ پڻ اِيشوَر مِنا اي وات پڌرِي ڪري ڏيکاۯِي اَھي تہ ھُون ڪيھِي پڻ ماڙھُو نا حرام يا پلِيت نہ سمجھان۔ ‏29 اِيئي ڪري جڏھين مِنا تيڙايو اَھي، تو ھُون بِنا اِعتراض ھليو آيو اَھان۔ ھي ھُون پُڇان تو تہ اَوھان مِنا ڪيھڙِي وات سارُون تيڙايو اَھي؟‘
‏30 تو ڪُرنيليُس ڪھيو تہ، ’اج چار ڏِينھ ٿيا اَھين، مين آپري گھر ۾ اِيئي ٽاڻي وِرانڊ ري ٽِنھي بجي دُعا پي ڪرِي، تو اوچتو روشني جيھڙا گڀا پھريَل ھيڪ ماڙھُو مين سمھون آئي ڀِيٽو، ‏31 آن ڪھيانتي تہ، ’ڪُرنيليُس، اِيشوَر تاھجو سڏ سنڀۯيو اَھي، آن تاھجي خيراتان اُوئي وٽ پُگين اَھين۔ ‏32 اِيئي ڪري ڪيھِي نا يافا شھر ميلھ، آن پَطرس نا آپ وٽ تيڙائي لي، جِڪي نا شمعُونَ پڻ ڪھين تا۔ او چمڙي رو ڪم ڪرڻ واۯي شمعُونَ ري گھري مھمانَ اَھي، جِڪي رو گھر سمنڊ ري ڪپ تي اَھي۔‘
‏33 اِيئي تي اُوئي ئيج ٽاڻي مين اَوھان وٽ ماڙھُو ميلھيا، آن اَوھان سُٺو ڪريو اَھي جو آيا۔ ھي آپِين سجا ئي اِٿ اِيشوَر سمھان اَھان، جين اَسِين او سجين واتين سنڀۯان، جڪو پرڀُو اِيشوَر اَوھان نا سنڀۯاڻ رو ڪھيو اَھي۔‘
پَطرس رو ڪُرنيليُس نا پرڀُو يسُوع ري باري ۾ سنڀۯاڻ
‏34 پَڇي پَطرس اِين ڪھڻ لگو تہ، ’ھي مِنا خبر پئِي اَھي تہ سچئين اِيشوَر ڪيھِي رو پاسو ڪو تو لي۔ ‏35 پڻ جڪو ماڙھُو اِيشوَر رو مانَ رکي تو، آن سُٺا ڪم ڪري تو، او ڀلين ڪيھِي پڻ قوم رو ھوئي، اِيشوَر اُوئي تي خُوش اَھي۔ ‏36 اي نياپو او رو او اَھي جڪو اِيشوَر اِسرائيلِي قوم ري ماڙھُوئان نا ڏِنو تو۔ اُوئي اي خُوشخبرِي سنڀۯائِي تہ، ’پرڀُو يسُوع مسِيح ري وسِيلي سنپ جُڙي تو۔ آن پرڀُو يسُوع تہ او اَھي جڪو سجان رو پرڀُو اَھي۔‘
‏37 اَوھان نا خبر اَھي تہ جڏھين يُوحنا پَوِيتر سِنانَ ليڻ رو سنڀۯايو، اُوئي سين پَڇي گلِيل صُوبي سين لي سجي يھُوديہ مُلڪ ۾ ڪِي ٿيو۔ ‏38 اِيشوَر پرڀُو يسُوع ناصرت شھر واۯي نا چُنڊي اُوئي نا پَوِيتر آتما آن طاقت ڏِنِي۔ پَڇي او ايڻ اوڻ جاتو ڀلائِي ڪرڻ لگو، آن جڪو شيطانَ ري قبضي ۾ تڪلِيف ۾ ھتا، اُوئان سجان نا سجا سارا ڪرتو رھيو، ڪِي تہ اِيشوَر اُوئي ڀيۯو ھتو۔ ‏39 اُوئي را سجا ئي ڪم اَسان اَنکيان سين ڏِٺا اَھين، جڪو اُوئي يھُوديان ري مُلڪ آن يرُوشلم شھر ۾ پڻ ڪريا۔ پَڇي اُوئان اُوئي نا سُولِي تي چاڙھائي مارائي ڇڏيو۔
‏40 پڻ اِيشوَر اُوئي نا ٽِيجي ڏِينھ جِيتو ڪري اُٺاۯيو، آن اُوئي نا ماڙھُوئان سمھون پڌرو ڪريو۔ ‏41 پڻ پرڀُو يسُوع اَسانجِي سجِي اِسرائيلِي قوم نا درشن ڪو ڏِنو، رُگو اَسان نا درشن ڏِنا جِڪان نا اِيشوَر شاھِدِي ڏيڻ سارُون اَگي چُنڊيا تا۔ اَسان پڻ پرڀُو يسُوع رو مُئلان مان جِيتو ٿي اُٺڻ سين پَڇي اُوئي ڀيۯو کاڌو پِيئو۔ ‏42 آن اُوئي اَسان نا حُڪم ڏِنو تہ اَسِين آپري اِسرائيلِي قوم ري ماڙھُوئان نا شاھِدِي ڏي سنڀۯائُون تہ پرڀُو يسُوع او رو او اَھي جِڪي نا اِيشوَر جِيتان آن مُئلان رو نيا ڪرڻ سارُون چُونڊيو اَھي۔ ‏43 اِيئي پرڀُو يسُوع رِي شاھِدِي اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯا سجا ئي اِين ڏيئين تا تہ جڪو پڻ اُوئي تي وِشواس رکي تو، اُوئي نا پرڀُو يسُوع ري نان سين پاپان رِي معافِي جُڙسي۔‘
اِيشوَر رو ڌارِين قوم واۯان نا پَوِيتر آتما ڏيڻ
‏44 پَطرس اڃان ٻوليو پي تہ پَوِيتر آتما اُوئان سجان ماڙھُوئان تي اُتريو جِڪان اُوئي رين واتين سنڀۯين پي۔ ‏45 آن پَطرس ڀيۯا جڪو يھُودِي قوم را ماڙھُو آيا تا، جڏھين اُوئان نا پَوِيتر آتما رين ڏِنل خاص ٻولين ڪرتي آن اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرتي سنڀۯيا، تڏھين او سجا ئي حيرانَ ٿي گيا تہ ڌارِين قوم ري ماڙھُوئان نا پڻ اِيشوَر پَوِيتر آتما ڏِنو اَھي۔ تڏھين پَطرس ڪھيو تہ، ‏47 ’اِيئان نا پڻ آپڻي ري جين پَوِيتر آتما جُڙيل اَھي۔ ھي اِيئان نا پَوِيتر سِنانَ ليڻ سين ڪوڻ روڪي سگھي تو؟‘ ‏48 تڏھين پَطرس اُوئان نا ڪھيو تہ، ’اَوھِين پرڀُو يسُوع مسِيح ري نان تي پَوِيتر سِنانَ ليو۔‘
پَڇي جڏھين اُوئان پَوِيتر سِنانَ ليو، تڏھين اُوئان پَطرس نا مِنٿ ڪري اِين ڪھيو تہ، ’مھربانِي ڪري ڪينهڪ ڏِينھ اَسان وٽ ٿيا رھو۔‘