سائُول رو وِشواسِي ٿيڻ
9
‏1 سائُول اڃان تائين پرڀُو يسُوع ري چيلان تي ڪاوَڙجتو اُوئان نا مارڻ را دڙڪا ڏيتو۔ او مُک پُوجارِي وٽ گيو، ‏2 آن ڪھيانتي تہ، ’مِنا دمشق شھر ري يھُوديان ري مندران ري اَگواڻان سارُون ايھڙين چِٺين لِکي ڏيو جو مِنا پرڀُو يسُوع ري رستي تي ھلڻ واۯا جڪو جُڙين، او مرد يا ڏوسين ھوئين، تو اُوئان نا جھلائي پَڇا اِٿ يرُوشلم لي آئُون۔‘
‏3 جڏھين سائُول ھلتي ھلتي دمشق شھر نا نيڙو آيو، تڏھين اوچتو آڪاس سين روشني آئي اُوئي رِي چوڌارِي چمڪِي۔ ‏4 او زمِينَ تي ھيٺو کِريو، آن اُوئي نا اِين آواز سنڀۯڻ ۾ آيو تہ، ’سائُول، او سائُول، تُون مِنا تنگ ڪِي تو ڪرين؟‘
‏5 تو سائُول پُڇيو تہ، ’پرڀُو، اَوھِين ڪوڻ اَھو؟‘
تڏھين آواز آيو تہ، ’ھُون پرڀُو يسُوع اَھان، جِڪي نا تُون تنگ تو ڪرين۔ ‏6 پڻ ھي تُون اُٺِي، آن شھر ۾ جا۔ اُٿ تِنا ڪھيو جاسي تہ تِنا ڪِي ڪرڻ کپي۔‘
‏7 جڪو ماڙھُو سائُول ڀيۯا گيا پي، او ماٺ ڪري ڀِيٽا تا، ڪِي تہ اُوئان آواز سنڀۯيو پي، پڻ ڪيھِي نا ڪو ڏِٺانتي۔
‏8 پَڇي سائُول زمِينَ سين اُٺيو۔ پڻ جڏھين آپري اَنکين کوليانتي، تڏھين ڪِينھ پڻ ڏيکي ڪو تي سگھيو۔ اِيئي ڪري ماڙھُو اُوئي نا ھٿ سين تاڻي دمشق شھر ۾ لي گيا، ‏9 جِٿ سائُول ٽِن ڏِينھ اَنڌو رھيو، آن نِڪو کاڌانتي نِڪو پِيئانتي۔
‏10 اُٿ دمشق شھر ۾ ھيڪ وِشواسِي ھتو، جِڪي رو نان حننياہ ھتو۔ اُوئي نا پرڀُو درشن ڏي سڏ ڪريو تہ، ’اي حننياہ۔‘
تڏھين اُوئي ڪھيو تہ، ’جِي، پرڀُو۔‘
‏11 پرڀُو اُوئي نا ڪھيو تہ، ’اُٺِي، آن اُوئي رستي تي جا جِڪي نا سِڌو رستو ڪھين تا۔ اُٿ يھُوداہ ري گھري جائي ترسُس شھر ري سائُول نان ري ماڙھُو رِي پُڇا ڪري مِل۔ او ھِيڻا دُعا پيو ڪري، ‏12 آن درشن ۾ ھيڪي حننياہ نان ري ماڙھُو نا ڏِٺو اَھي، جِڪي گھر ۾ آئي اُوئي تي ھٿ رکيا، جين او وۯي ڏيکي سگھي۔‘
‏13 حننياہ ڪھيو تہ، ’اي پرڀُو، مين اِيئي ماڙھُو ري باري ۾ گھڻان ماڙھُوئان وٽا سنڀۯيو اَھي تہ يرُوشلم شھر ۾ اُوئي اَوھانجي چُنڊيَل ماڙھُوئان سين ڪِتو ظُلم ڪريو اَھي۔ ‏14 اِٿ پڻ اُوئي نا وڏا پُوجاريان وٽا ايھڙو حق جُڙيل اَھي جو جِتا ئي ماڙھُو اِٿ اَوھانجو نان ليئين تا، اُوئان سجان نا جھلائي۔‘
‏15 پڻ پرڀُو اُوئي نا ڪھيو تہ، ’تُون جا، ڪِي تہ اي ماڙھُو مانھجو خاص چُنڊيَل شيواڌارِي اَھي، جڪو ڌاريان قومان، راجان آن اِسرائيلِي قوم سمھون مانھجو نان پڌرو ڪرسي۔ ‏16 آن ھُون آپ اُوئي نا ڏيکاۯِيس تہ او مانھجي نان ري ڪري اُوئي نا ڪِتو ڏُک سھڻو پاسي۔‘
‏17 پَڇي حننياہ اُوئي گھري گيو، آن جائي آپرا ھٿ سائُول تي رکي ڪھيانتي تہ، ’ڀائِي سائُول، پرڀُو يسُوع مِنا ميلھيو اَھي، جِڪي تاھجي آڻ ري ٽاڻي تِنا واٽ ۾ درشن ڏِنو تو۔ اُوئي مِنا اِيئي سارُون ميلھيو اَھي تہ جين تُون وۯي ڏيکي سگھين، آن پَوِيتر آتما سين ڀرجي جائي۔‘ ‏18 جھٽ ۾ سائُول ري اَنکيان سين جاڻي پِڇ اُتري گئِي، آن او وۯي ڏيکڻ لگو۔ تڏھين اُوئي اُٺي پَوِيتر سِنانَ ليو۔ ‏19 پَڇي روٽِي کاڌانتي آن اُوئي نا وۯي طاقت جُڙِي۔
سائُول رو دمشق شھر ۾ پرڀُو يسُوع ري باري ۾ سنڀۯاڻ
سائُول ڪينهڪ ڏِينھ دمشق شھر ري وِشواسيان ڀيۯو رھيو۔ ‏20 او يڪدم يھُوديان ري مندران ۾ جائي پرڀُو يسُوع ري باري ۾ اِين سنڀۯاڻ لگو تہ او اِيشوَر رو پُتر اَھي۔
‏21 جڪو پڻ اِيئي ري واتين سنڀۯتا او سجا ئي حيرانَ ٿي اِين ڪھتا تہ، ’اي تہ او رو او ماڙھُو اَھي، جِڪي يرُوشلم شھر ۾ پرڀُو يسُوع ري نان ليڻ واۯان نا ختم ڪري ڇڏيا۔ آن اِٿ پڻ اِيئي سارُون آيو تو تہ اُوئان نا جھلائي وڏا پُوجاريان وٽ لي جائي۔‘
‏22 پڻ سائُول رِي ٻولڻ رِي ھِمٿ وڌتِي رھِي، آن اِيئي وات نا ايھڙي نمُوني ثابت ڪري ڏيکاۯِي تہ پرڀُو يسُوع اِيشوَر رو چُنڊيَل مسِيح اَھي جو دمشق را يھُودِي اُوئي رو مُقابلو ڪري ڪو سگھيا۔
‏23 گھڻان ڏِينھان سين پَڇي ڪينهڪ يھُوديان ڀيۯا ٿي صلاح ڪرِي تہ آپِين سائُول نا ختم ڪري ڇڏان۔ ‏24 او ماڙھُو ڏِينھ رات سائُول نا مارڻ سارُون شھر ري دروازان وٽ جوتا رھتا۔ پڻ اِيئي صلاح رِي خبر سائُول نا پئي گئِي۔ ‏25 تڏھين ھيڪ رات سائُول ري ڪريل وِشواسيان اُوئي نا ڏولِي ۾ ٻيساۯي شھر ري ڪوٽ رِي ڌِپ سين ھيٺو اُتاري ڇڏيو۔
سائُول رو يرُوشلم شھر ۾ پَڇو آڻ
‏26 جڏھين سائُول يرُوشلم شھر ۾ پَڇو آيو، تڏھين اُوئي وِشواسيان ري ٽولي ۾ ڀيۯو ٿيڻ رِي ڪوشِش ڪرِي۔ پڻ اُوئان نا اِعتبار ڪو آتو تہ سائُول ڪو وِشواسِي اَھي، اِيئي ڪري او سجا ئي اُوئي سين ٻِيھاجتا۔ ‏27 پڻ برنباس سائُول نا آپ ڀيۯو لي خاص چيلان وٽ تيڙي گيو، آن اُوئان نا سمجھايانتي تہ پرڀُو ڪيھڙي نمُوني سائُول نا واٽ ۾ درشن ڏِنو آن اِيئي سين واتين ڪريانتي، آن ٻِيجو تہ سائُول ڪيھڙِي ھِمٿ سين دمشق شھر ۾ پرڀُو يسُوع ري باري ۾ واتين سنڀۯائين۔
‏28 اُوئي سين پَڇي سائُول يرُوشلم شھر ۾ اُوئان ڀيۯو آتو جاتو، ‏29 آن گھڻِي ھِمٿ سين پرڀُو ري باري ۾ سنڀۯاتو۔ او پڻ يُونانِي ٻولِي ڪرڻ واۯان يھُوديان سين واتين آن بحث ڪرتو۔ پڻ او ماڙھُو اُوئي نا مارڻ رو وجھ پيا جوتا۔ ‏30 تو وِشواسِي ڀايان نا جڏھين اِيئي وات رِي خبر پئِي، تڏھين او اِيئي نا قيصريہ شھر ۾ تيڙي گيا، آن ترسُس شھر سمھون رَوانو ڪري ڇڏيانتي۔
‏31 ايھڙي نمُوني يھُوديہ، گلِيل آن سامريہ ري سجي عِلائِقي ۾ وِشواسِي منڊلِي نا سُک جُڙيل۔ او ڏاڍِي ٿيتِي گئِي، آن پرڀُو رو مانَ رکي وِشواسِي حَياتِي گُذارتا۔ پَوِيتر آتما رِي مدد سين گھڻا ماڙھُو وِشواسِي ٿيتا گيا۔
پَطرس رو لُدہ شھر ۾ ھيڪي ماڙھُو نا ٺِيڪ ڪرڻ
‏32 پَڇي اِين ٿيو تہ پَطرس سجان عِلائِقان ۾ جاتو جاتو لُدہ شھر ري وِشواسيان وٽ آئي پُگو۔ ‏33 اُٿ اُوئي ھيڪي ماڙھُو نا ڏِٺو جِڪي رو نان اينياس ھتو۔ او اَڌرنگ رِي بِيمارِي ۾ اَٺان سالان سين کٽ تي پيو ھتو۔ ‏34 تو پَطرس اُوئي نا ڪھيو تہ، ’اي اينياس، پرڀُو يسُوع مسِيح تِنا سجو سارو ڪري تو۔ اُٺِي، آن آپرو وِڇاڻ ويڙھ۔‘ او جھٽ پٽ اُٺي ڀِيٽو۔
‏35 پَڇي لُدہ شھر ري آن شارُونَ عِلائِقان ري سجان ماڙھُوئان اُوئي نا ڏيکي پرڀُو يسُوع تي وِشواس رکيو۔
پَطرس رو يافا شھر ۾ ھيڪِي ڏوسِي نا جِيتِي ڪرڻ
‏36 يافا شھر ۾ ھيڪ وِشواسِي ڏوسِي ھتِي۔ اُوئي رو نان تبِيتا ھتو، جِڪي رو مطلب اَھي ھرڻِي۔ او گھڻا سُٺا ڪم ڪرتِي، آن خيرات پڻ ڪرتِي۔ ‏37 اُوئان ڏِينھان ۾ او ڏوسِي بِيمار ٿي مري گئِي۔ پَڇي اُوئي نا سِنانَ ڪرائي ماڙِي رِي ھيڪِي ڪوٺِي ۾ رکي ڇڏِي۔
‏38 لُدہ شھر يافا نا نيڙو اَھي، اِيئي ڪري جڏھين وِشواسيان نا خبر پئِي تہ پَطرس لُدہ ۾ اَھي، تڏھين اُوئان ٻِيان ماڙھُوئان نا اِين ڪھي اُوئي سمھان ميلھيانتي تہ، ’مھربانِي ڪري، اَسان وٽ ڇيڪا آئو۔‘ ‏39 اِيئي تي پَطرس سنبري اُوئان ماڙھُوئان ڀيۯو رَوانو ٿيو۔
جڏھين او اُٿ پُگو، تڏھين اُوئي نا ماڙِي تي تيڙي گيا۔ اُٿ سجين رنڏول ڏوسين روتين اُوئي وٽ آئي ڀِيٽين، آن جڪو گڀا تبِيتا اُوئان ڀيۯا رھي سِيڙيا تا، او ڏيکاۯڻ لگين۔ ‏40 تڏھين پَطرس سجان ماڙھُوئان نا ٻاھر ڪڍيا، آن آپ گوڏا کوئي دُعا منگِي۔ پَڇي لاش سمھون ٿي ڪھيانتي تہ، ’تبِيتا، اُٺِي۔‘ اِيئي تي اُوئي اَنکين کولين، آن پَطرس نا ڏيکي اُٺي ٻيٺِي۔ ‏41 پَطرس اُوئي نا ھٿ ۾ جھلي اُٺاۯِي، آن پَڇي رنڏول ڏوسيان نا آن ٻِيجان وِشواسيان نا سڏ ڪري جِيتِي ڏوسِي اُوئان ري حَوالي ڪريانتي۔
‏42 اي وات سجي يافا شھر ۾ پکڙجي گئِي، آن گھڻان ماڙھُوئان پرڀُو يسُوع تي وِشواس رکيو۔
‏43 پَطرس گھڻا ڏِينھ يافا ۾ شمعُونَ نان ري ھيڪي ماڙھُو ري گھري رھيو، جڪو چمڙي رو ڪم ڪرتو۔