ڪُوڙ رو نتِيجو
5
1 پڻ ھيڪ ماڙھُو ھتو، جِڪي رو نان حننياہ ھتو۔ اُوئي آن اُوئي رِي ڏوسِي سفِيرہ آپرِي ڪينهڪ زمِينَ ويچِي۔ 2 پَڇي حننياہ زمِينَ ري جُڙيَل پئِيسان مان ڪينهڪ آپ سارُون رکي ڇڏيا، جِڪي وات رِي خبر اُوئي رِي ڏوسِي نا پڻ ھتِي۔ پَڇي اُوئي باقِي پئِيسا لي آئي خاص چيلان اگيا رکيا۔3 تڏھين پَطرس اُوئي نا ڪھيو تہ، ’حننياہ، تاھجِي دِل شيطانَ سين ڪِين ڀرجي گئِي؟ جڪو تين پَوِيتر آتما سين ڪُوڙ ڪريو اَھي، آن زمِينَ ري جُڙيَل پئِيسان مان ڪينهڪ آپ سارُون رکي ڇڏيا۔ 4 زمِينَ ويچڻ سين اَگ ۾ پڻ زمِينَ تاھجِي ھتِي، آن ويچڻ سين پَڇي پئِيسا تاھجي ھٿ ۾ ھتا۔ تو پَڇي تين آپري من ۾ ايھڙو ڪم ڪرڻ رو خيال ڪِي ڪريو؟ تين ماڙھُوئان سين نہ، پڻ اِيشوَر سين ڪُوڙ ڪريو اَھي۔‘
5 اي واتين سنڀۯي حننياہ ھيٺو کِريو آن مري گيو۔ جِتان ئي ماڙھُوئان نا اِيئي وات رِي خبر پئِي، او سجا ئي گھڻا ٻِيھاجڻ لگا۔
6 پَڇي جَوانَ ماڙھُوئان آئي اُوئي ري لاش نا کڦڻ اوڍايو، آن اُوئي نا ٻاھر کڻي جائي ٻُوري ڇڏيانتي۔
7 اَٽڪل ٽِنھان ڪلاڪان سين پَڇي حننياہ رِي ڏوسِي اُٿ آئِي۔ پڻ اُوئي نا اِيئي واقعي رِي ڪوئِي خبر ڪو ھتِي۔ 8 پَڇي پَطرس اُوئي نا پُڇيو تہ، ’مِنا سنڀۯا۔ ڪِي اَوھان نا اَوھانجِي ويچيَل زمِينَ را اِتا ئيج پئِيسا جُڙيا تا؟‘
اُوئي ڪھيو تہ، ’ھوئي، بِلڪُل اِتا۔‘
9 تڏھين پَطرس ڪھيو تہ، ’اَوھان آپت ۾ پرڀُو اِيشوَر ري پَوِيتر آتما نا آزماڻ رو فيصلو ڪِي ڪريو اَھي؟ جو، تاھجي ڌڻِي نا ٻُورڻ واۯا ڪانڌِي ھي دروازي تي آئي پُگا اَھين، آن او تاھجا ڪانڌِي پڻ ٿيسين۔‘
10 اُوئي ئيج ٽاڻي او ڏوسِي پَطرس وٽ ھيٺِي کِرِي آن مري گئِي۔ تڏھين ڪانڌِي مھِين آئي جوئين تہ ڏوسِي مُئِي پئِي اَھي۔ تو اُوئان اُوئي نا پڻ ٻاھر کڻي جائي اُوئي ري ڌڻِي ري پاسي ۾ ٻُوري ڇڏِي۔
11 پَڇي وِشواسِي منڊلِي ري سجان ماڙھُوئان نا، آن ٻِيجان سجان نا جِڪان اي وات سنڀۯِي، اُوئان نا گھڻو ٻِيھ ٿيو۔
خاص چيلان رو ماڙھُوئان نا سجا سارا ڪري وڏا ڪم ڏيکاۯڻ
12 خاص چيلان ري ھٿا ماڙھُوئان ۾ پرچا آن عجِيب ڪم پڌرا ٿيتا رھيا۔ آن سجا ئي وِشواسِي ھيڪ من ٿي وڏي مندر ري سُليمانَ نان ري ورانڊي ۾ ڀيۯا ٿيتا رھيا۔ 13 جڪو وِشواسِي ڪو ھتا، اُوئان مان ڪيھِي نا پڻ ھِمٿ ڪو ھتِي جڪو وِشواسيان وٽ جائي۔ توئي پڻ ماڙھُو اُوئان رِي واکاڻ ڪرتا۔ 14 آن ڪِتا ئي ماڙھُو آن ڏوسين پرڀُو يسُوع تي وِشواس رکي وِشواسِي منڊلِي ۾ ڀيۯا ٿيتا رھيا۔
15 اِيئي ڪري ماڙھُو بِيماران نا ٻاھر لي آئي رستان ري پاسي ۾ کٽولان آن تڏان تي سُوئاۯتا، تہ جين پَطرس جڏھين اُوھا مٽي، تڏھين گھٽ ۾ گھٽ اُوئي رِي ڇانھ اُوئان مان ڪينھڪان تي پئي۔ 16 آن يرُوشلم شھر ري آسي پاسي ري گامان سين پڻ ڪِتا ئي ماڙھُو بِيماران آن ڀُوت لگل ماڙھُوئان نا لي آتا، آن او سجا ئي ٺِيڪ ٿي جاتا۔
خاص چيلان نا ڌرمِي پنچائِت ري ماڙھُوئان رو تنگ ڪرڻ
17 پَڇي مُک پُوجارِي آن اُوئي را سجا ئي ساٿِي، جڪو اُٿلي صدُوقِي ٽولي را ھتا، او خاص چيلان تي گھڻو ڪڙھڻ لگا۔ 18 آن اُوئان نا جھلائي ٿاڻي ۾ بند ڪرائي ڇڏيانتي۔ 19 پڻ اُوئي ئيج رات پرڀُو اِيشوَر ري ھيڪي فرِشتي آئي ٿاڻي را دروازا کولي ڇڏيا، آن اُوئان نا ٻاھر ڪڍي ڪھيانتي تہ، 20 ’جائو، آن وڏي مندر ۾ جائي اَوھِين اُٿ ڀِيچي ماڙھُوئان نا اِيئي نَوي جِيوَن ري باري ۾ سجين ئي واتين سنڀۯايا۔‘
21 تڏھين خاص چيلان فرِشتي رِي اي وات مڃي ڏِينھ اُگڻ ري ٽاڻي وڏي مندر ۾ گيا، آن اُٿ ماڙھُوئان نا سِکاڻ لگا۔
اُوئي ٽاڻي مُک پُوجارِي آن اُوئي ري ساٿيان آئي اِسرائيلِي قوم ري سجان اَگواڻان نا ڌرمِي پنچائِت ڀيۯِي ڪرڻ سارُون تيڙايا۔ پَڇي اُوئان آپري سِپاھيان نا ٿاڻي تي ميلھيا، تہ جين او خاص چيلان نا تيڙي آئين۔ 22 پڻ جڏھين سِپاھيان اُٿ جائي جويو، تڏھين خاص چيلا ٿاڻي ۾ ھتا ئي ڪو۔ تو او پنچائِت وٽ پَڇا آيا، آن اُوئان نا سنڀۯايانتي تہ، 23 ’اَسان ٿاڻو سُٺي نمُوني بند ڪريل ڏِٺو، آن سِپاھيان دروازان تي ڀِيچي پھرو پي ڏِنو۔ پڻ جڏھين اَسان دروازا کوليا، تو اَسان نا ٿاڻي ۾ اُوئان مان ڪوئِي ڏيکڻ ۾ ڪو آيو۔‘ 24 اي وات سنڀۯي وڏي مندر ري سِپاھيان رو آفِيسر آن وڏا پُوجارِي حيرانَ ٿيڻ لگا تہ ھي ڪِي ٿيسي؟ 25 اُوئي ئيج ٽاڻي ھيڪي جڻي آئي سنڀۯايو تہ، ’او ماڙھُو جِڪان نا اَوھان ٿاڻي ۾ بند ڪرايا تا، او وڏي مندر ۾ ڀِيچي ماڙھُوئان نا سِکائين پيا۔‘
26 تڏھين آفِيسر آپري سِپاھيان ڀيۯو جائي خاص چيلان نا پَڇا تيڙي آيو۔ اُوئان نا زورِي ڪو جھليانتي، ڪِي تہ او ماڙھُوئان سين ٻِيھاجيا پي متان اَسان نا ڪڪرا نہ ھڻين۔ 27 پَڇي خاص چيلان نا لي آئي پنچائِت اگيا ڀِيچاۯيانتي۔ تڏھين مُک پُوجارِي اُوئان نا ڪھيو تہ، 28 ’اَسان اَوھان نا تمام گھڻو ڪھيو تو تہ اَوھِين ماڙھُوئان نا اِيئي رو نان لي متان سِکايا۔ پڻ جوئو، اَوھان آپرِي وات ماڙھُوئان نا سِکائي سجي يرُوشلم ۾ پکيڙي ڇڏِي اَھي، آن اَوھِين اُوئي ماڙھُو رو خُونَ اَسان تي مڙھڻ چاھو تا۔‘
29 اِيئي تي پَطرس آن ٻِيجان خاص چيلان ڪھيو تہ، ’اَسان نا ماڙھُوئان رو نہ، پڻ اِيشوَر رو ڪھيو مڃڻ کپي۔ 30 او اِيشوَر جِڪي نا آپڻا ٻاپ ڏاڏا مڃتا، اُوئي پرڀُو يسُوع نا موت سين جِيتو ڪري اُٺاۯيو، جِڪي نا اَوھان سُولِي تي چاڙھائي مارائي ڇڏيو تو۔ 31 پَڇي اِيشوَر اُوئي نا اَگواڻ آن ماڙھُوئان نا بچاڻ واۯو ٺاھي آپري سُبتي پاسي آڪاس ۾ اُٺاۯيو، تہ جين او اِسرائيلِي قوم نا پاپان سين توڀان ڪرڻ رِي ھِمٿ ڏي، آن اُوئان نا آپري پاپان رِي معافِي جُڙي۔ 32 اَسِين اِيئان واتيان رِي شاھِدِي ڏيڻ واۯا اَھان، آن پَوِيتر آتما پڻ اِيئان واتيان رِي شاھِدِي ڏي تو، جڪو پَوِيتر آتما اِيشوَر اُوئان ماڙھُوئان نا ڏِنو اَھي جڪو اُوئي رو ڪھيو مڃين تا۔‘
33 جڏھين پنچائِت ري ماڙھُوئان اي واتين سنڀۯين، تڏھين اُوئان نا اِتِي ڪاوَڙ چڙھِي، جو دِل ۾ خيال ڪريو تہ اِيئان نا مارائي ڇڏان۔ 34 پڻ اُٿ گملِي ايل نان ري فرِيسِي ٽولي رو ھيڪ ماڙھُو ھتو۔ او شاستر سِکاڻ واۯو ھتو، آن سجان ماڙھُوئان ۾ اُوئي رِي عِزت ھتِي۔ او پنچائِت ۾ اُٺي ڀِيٽو، آن خاص چيلان نا ٿوڙھي وقت سارُون ٻاھر لي جاڻ رو ڪھيو۔ 35 پَڇي اُوئي پنچائِت ري ماڙھُوئان نا ڪھيو تہ، ’اي اِسرائيلِي ڀايان، جڪو اَوھِين اِيئان ماڙھُوئان نا ڪرسو، او سنڀالي ڪريا۔ 36 ڪِي تہ ڪينهڪ وقت اَگي ٿيوداس نان رو ھيڪ ماڙھُو پڌرو ٿيو تو۔ او آپ نا خاص ماڙھُو سڏاتو، آن چار سو کن جڻا اُوئي ڀيۯا ٿي گيا تا۔ پَڇي او آپ مارجي گيو، آن اُوئي پُٺيا ھلڻ واۯا سجا ئي ايڻ اوڻ ڀجي گيا۔ نيٺ اُوئان سين ڪِينھ ڪو ٿيو۔
37 اُوئي سين پَڇي آدمشُمارِي ري ڏِينھان ۾ يھُوداہ نان ري گلِيل صُوبي رو ھيڪ ماڙھُو پڌرو ٿيو تو۔ اُوئي ڪينهڪ ماڙھُوئان نا آپري پاسي ڪريا تا۔ پَڇي او مارجي گيو، آن اُوئي پُٺيا ھلڻ واۯا سجا پکڙجي گيا۔
38 تو پَڇي مانھجو خيال اي اَھي، تہ اِيئان ماڙھُوئان ري خِلاف ڪِينھ مَ ڪرو، آن ڇڏي ڏيو۔ ڪِي تہ جي اِيئان رو مطلب آن ڪم ماڙھُوئان ري طرف سين ھوسي، تو پَڇي آڦي ختم ٿي جاسي۔ 39 پڻ جي اِيشوَر ري طرف سين ھوسي، تو پَڇي اِيئان نا روڪي ڪِنھِي سگھو۔ اِين نہ ٿي جو اَوھِين اِيشوَر ري خِلاف ڪم ڪرڻ واۯا ٿي جائو۔‘
40 پنچائِت گملِي ايل رِي وات مڃِي۔ اُوئان خاص چيلان نا وۯي پنچائِت ۾ تيڙائي چاٻڪ ھڻايا، آن اُوئان نا اي حُڪم ڏِنو تہ، ’پرڀُو يسُوع رو نان لي وۯي ڪيھِي سين وات متان ڪريا‘۔ پَڇي اُوئان نا ڇڏي ڏِنانتي۔
41 خاص چيلا اِيئي وات تي خُوش ٿيتا پنچائِت سين ٻاھر نِسريا تہ اِيشوَر اَسان نا ايھڙو مانَ ڏِنو اَھي تہ اَسانجِي بي عِزتِي پرڀُو يسُوع ري نان ري ڪري ٿئِي اَھي۔
42 او پَڇي روز وڏي مندر ۾ آن گھرا گھر ماڙھُوئان نا سِکاتا رھيا، آن اي خُوشخبرِي سنڀۯاتا رھيا تہ پرڀُو يسُوع اِيشوَر رو چُنڊيَل مسِيح اَھي۔