پَطرس آن يُوحنا نا ڌرمِي پنچائِت وٽ لي جاڻ
4
‏1 اڃان پَطرس آن يُوحنا ماڙھُوئان نا اي واتين ڪھين پي، تو پُوجارِي، وڏي مندر ري سِپاھيان رو آفِيسر، آن صدُوقِي ٽولي را ماڙھُو پڻ اُوئان وٽ آيا۔ ‏2 او اُوئان ٻِيان تي گھڻا ڪاوَڙيا، ڪِي تہ اُوئان ماڙھُوئان نا سِکايو پي آن اِين سنڀۯايو پي تہ پرڀُو يسُوع مُئلان مان جِيتو ٿي اُٺيو اَھي، آن اِيئي ڪري ماڙھُو پڻ مرڻ سين پَڇي وۯي جِيتا ٿي اُٺسين۔ ‏3 تڏھين اُوئان ٻِيان خاص چيلان نا جھليا، آن ڏِينھ آنٿوڻ ري ڪري ٻِيجي ڏِينھ تائين ٿاڻي ۾ بند ڪري ڇڏيا۔ ‏4 پڻ وچن سنڀۯڻ واۯان مان گھڻان ماڙھُوئان پرڀُو يسُوع تي وِشواس رکيو۔ آن وِشواسِي ماڙھُو اِتا ٿي گيا جو پنچ ھزار رُگا مرد ھتا۔
‏5 ٻِيجي ڏِينھ يرُوشلم شھر ۾ يھُوديان را اَگواڻ، وڏا ماڙھُو آن پنڊت اُٿ ڀيۯا ٿيا۔ ‏6 اُوئان ۾ حنا، جڪو مُک پُوجارِي ھتو، قائِفا، يُوحنا، اِسڪندر، آن ٻِيجا جِتا مُک پُوجارِي ري گھر را ڀاتِي ھتا، او سجا ئي اُٿ ھتا۔ ‏7 اُوئان پَطرس آن يُوحنا نا ڌرمِي پنچائِت سمھان ڀِيچاۯي پُڇيو تہ، ’اَوھان اي ڪم ڪي رِي طاقت آن ڪي ري نان سين ڪريو تو؟‘
‏8 تڏھين پَطرس پَوِيتر آتما سين ڀرجي اُوئان نا ڪھيو تہ، ’اي اِسرائيلِي قوم ران اَگواڻان آن وڏا ماڙھُوئان، ‏9 اَسان ھيڪي پِنگۯي ماڙھُو سين ڀلائِي ڪرِي تِي، آن او سجو سارو ٿي گيو۔ اِيئي ڪري اَوھِين اج اَسان سين پُڇو تا تہ او ڪِين ٺِيڪ ٿي گيو اَھي۔ ‏10 تو پَڇي اَوھان سجان نا آن اِسرائيلِي قوم ري سجان ماڙھُوئان نا اي خبر ھوڻ کپي تہ پرڀُو يسُوع مسِيح ناصرت شھر واۯي ري نان سين، جِڪي نا اَوھان سُولِي تي چاڙھائي مارائي ڇڏيو، پڻ اِيشوَر اُوئي نا مُئلان مان جِيتو ڪري اُٺاۯيو، اُوئي ري نان سين اي ماڙھُو اَوھان سمھون سجو سارو ڀِيٽو اَھي۔
‏11 اي پرڀُو يسُوع او رو او اَھي جِڪي ري باري ۾ شاستر ۾ اِين لِکيل اَھي تہ،
’جڪو پٿر اَوھان مِستريان ھيڪي پاسي ڦگائي ڇڏيو،
او ساگِي پٿر گھر رِي ڪُنڊ ۾ سجان سين ضرُورت واۯو ٿيو اَھي۔‘ ‏12 ٻِيجو ڪوئِي پڻ ڪو اَھي جِڪي وٽا ڇوٽڪارو جُڙي تو، ڪِي تہ سجِي دُنيا ۾ اِيشوَر پرڀُو يسُوع سَوا ٻِيجو ڪوئِي ڪو ڏِنو اَھي، جِڪي ري نان سين آپِين بچي سگھان تا۔‘
‏13 جڏھين اُوئان پَطرس آن يُوحنا ري ٻولڻ رِي ھِمٿ ڏِٺِي، آن اُوئان نا خبر پئِي تہ اي ماڙھُو عام آن ٿوڙھا پڙھيَل اَھين، تڏھين او حيرانَ ٿي گيا آن اِين اوۯکي گيا تہ اي ماڙھُو پرڀُو يسُوع ڀيۯا ھوتا۔ ‏14 پڻ جڪو ماڙھُو سجو سارو ٿيو تو، اُوئي نا خاص چيلان ڀيۯو ڀِيٽل ڏِٺو۔ اِيئي ڪري اُوئان ري خِلاف او ڪِينھ ڪھي ڪو سگھيا۔ ‏15 تو اُوئان اِيئان نا پنچائِت سين ٻاھر ڪڍڻ سارُون حُڪم ڏي آپت ۾ اِين صلاح ڪرِي تہ، ‏16 ’آپِين اِيئان ماڙھُوئان سين ڪِي ڪران؟ ڪِي تہ يرُوشلم شھر ري سجان ماڙھُوئان نا خبر اَھي تہ اِيئان ري ھٿا ھيڪ وڏو پرچو ٿيو اَھي۔ آپِين اِيئي وات رو اِنڪار ڪو تا ڪري سگھان۔ ‏17 پڻ آپِين اِيئان نا ٻِيھاڙي ڪھسان تہ ’پرڀُو يسُوع ري باري ۾ ڪيھِي پڻ ماڙھُو سين وات متان ڪريا‘، تہ جين اي وات آپڻِي اِسرائيلِي قوم ۾ وڌِيڪ پکڙجي نہ جائي۔‘
‏18 پَڇي اُوئان پَطرس آن يُوحنا نا پَڇا تيڙائي تمام گھڻو ڪھيو تہ، ’اَوھِين پرڀُو يسُوع ري باري ۾ ڪيھِي نا مُۯگو ئي متان سنڀۯايا، نِڪو سِکايا۔‘
‏19 پڻ پَطرس آن يُوحنا اُوئان نا جَواب ڏِنو تہ، ’اَوھِين آپ فيصلو ڪرو، تہ اِيشوَر ري نظر ۾ ڪِي صحِيح اَھي؟ اَوھانجِي وات مڃڻ يا اِيشوَر رِي وات مڃڻ؟ ‏20 ڪِي تہ جِڪِين اَسان ڏِٺو اَھي آن سنڀۯيو اَھي او اَسان نا ضرُور سنڀۯاڻ کپي۔‘
‏21 پَڇي پنچائِت ري ماڙھُوئان وۯي اُوئان نا وڌِيڪ ٻِيھاڙي ڇڏيا۔ اُوئان نا ڪوئِي سزا ڏيڻ رو وجھ ڪو جُڙيل، ڪِي تہ جڪو ٿيو تو اُوئي ري ڪري سجا ئي ماڙھُو اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرتا۔ ‏22 او ماڙھُو جِڪي نا خاص چيلان پرچو ڏيکاۯڻ سين سجو سارو ڪريو تو، اُوئي رِي عُمر چالِيس سالان سين پڻ گھڻِي ھتِي۔
وِشواسِي ماڙھُو وچن سنڀۯاڻ رِي ھِمٿ سارُون دُعا منگين تا
‏23 جڏھين اُوئان پَطرس آن يُوحنا نا ڇڏي ڏِنا، تڏھين او آپري وِشواسِي ماڙھُوئان وٽ گيا، آن جِڪِين وڏا پُوجاريان آن اَگواڻان ڪھيو تو، او اُوئان نا سنڀۯايانتي۔ ‏24 اي سنڀۯي وِشواسِي ماڙھُو ھيڪ من ٿي اِيشوَر وٽا اِين دُعا منگڻ لگا تہ، ’اي مالِڪ، آڪاس، ڌرتِي، سمنڊ آن جِڪِين اُوئان ۾ اَھي، او تين ٺاھيو اَھي۔ ‏25 اَسانجو ڏاڏو دائُود جڪو تاھجو شيواڌارِي ھتو، اُوئي وٽا تين پَوِيتر آتما سين اِين ڪھرايو تو تہ،
’ڌارين قومان ڪي ري ڪري ڪاوَڙين؟
آن ماڙھُوئان اَجايا خيال ڪِي ڪريا؟
‏26 پرڀُو اِيشوَر ري خِلاف
آن اُوئي ري چُنڊيَل مسِيح ري خِلاف
دُنيا را راجا وِڙھڻ سارُون سنبري آيا،
آن اَگواڻ آئي ڀيۯا ٿيا۔‘ ‏27 اي وات اِٿ اِيئي شھر ۾ سچِي ٿئِي اَھي، ڪِي تہ راج ڪرڻ واۯا ھيروديس آن پينطُس پِيلاطُس، ڌارِين قوم واۯا، آن اِسرائيلِي قوم را ماڙھُو پڻ اِٿ اَوھانجي پَوِيتر شيواڌارِي پرڀُو يسُوع ري خِلاف ڀيۯا ٿيا تا، جِڪي نا اَوھان مسِيح چُونڊيو تو۔ ‏28 ايھڙي نمُوني جين تين آپرِي طاقت آن مرضِي سين اَگي فيصلو ڪريو تو تہ اِين ٿيسي، اِين رو اِين اُوئان سجو ئي پُورو ڪريو۔
‏29 اي پرڀُو اِيشوَر، ھي او ماڙھُو اَسان نا ٻِيھاڙين پيا۔ تُون اِيئي وات رو خيال رکي اَسان تاھجي شيواڌاريان نا ايھڙِي طاقت ڏي، تہ اَسِين ھِمٿ سين تاھجو وچن سنڀۯائُون۔ ‏30 آن آپرِي سجا سارا ڪرڻ رِي طاقت ڏيکاۯ، آن تاھجي پَوِيتر شيواڌارِي پرڀُو يسُوع ري نان سين پرچا آن عجِيب ڪم پڌرا ڪر۔‘
‏31 جڏھين او دُعا منگي رھيا، تڏھين جِڪي جگھا ۾ او ڀيۯا ٿيا تا، او ڌُٻي گئِي، آن او سجا ئي ماڙھُو پَوِيتر آتما سين ڀرجي گيا، آن اِيشوَر رو وچن ھِمٿ سين سنڀۯاڻ لگا۔
وِشواسِي ماڙھُوئان رو آپري شئين آپت ۾ وِۯھاڻ
‏32 وِشواسِي منڊلِي را ماڙھُو ھيڪ من ٿي سنپ سين رھتا۔ اُوئان مان ڪوئِي پڻ آپرِي شئي نا آپرِي ڪري ڪو سمجھتو، پڻ سجا ئي ماڙھُو آپري شئين ھيڪي ٻِيجي نا وِۯھائي ڏيتا۔ ‏33 آن خاص چيلا گھڻِي طاقت ڏيکاۯي پرڀُو يسُوع ري موت سين جِيتو ٿي اُٺڻ رِي شاھِدِي ڏيتا رھيا، آن اِيشوَر اُوئان سجان تي گھڻِي ڪِرپا ڪرتو رھيو۔ ‏34 اُوئان مان ڪوئِي ايھڙو ڪو ھتو جِڪي نا ڪيھِي شئي رِي ضرُورت ھونت، ڪِي تہ جڪو گھران آن زمِينَ را ڌڻِي ھتا، او آپرِي اي مِلڪيَت ويچي اُوئي را پئِيسا لي ‏35 خاص چيلان نا آئي ڏيتا۔ پَڇي خاص چيلا ھر ھيڪ نا اُوئي رِي ضرُورت موجب وِۯھائي ڏيتا۔
‏36 اُوئان مان يُوسف نان رو ھيڪ ماڙھُو ھتو، جِڪي رو ٻِيجو نان خاص چيلان برنباس رکيو تو۔ اُوئي نان رو مطلب اَھي ’ھِمٿ ڏيڻ واۯو‘۔ او لاوِي ذات رو ھتو، آن اُوئي رو جِنم ڪُپرُس ٻيٽ ۾ ٿيو تو۔ ‏37 اُوئي وٽ ھيڪ کيتر ھتو، جِڪي نا اُوئي ويچي اُوئي را جُڙيَل پئِيسا خاص چيلان نا آئي وِۯھاڻ سارُون ڏِنا۔