پرڀُو يسُوع رو جِيتو ٿي اُٺڻ، درشن ڏيڻ، آن آڪاس تي کجي جاڻ
پرڀُو يسُوع رو موت سين جِيتو ٿي اُٺڻ
(متِي ۲۸:۱–۱۰، مرقس ۱۶:۱–۸، لُوقا ۲۴:۱–۱۲، يُوحنا ۲۰:۱–۱۰)
24
1 پَڇي آچر ري ڏِينھ سوجھاڪي رو او ڏوسين آپري خُوشبُو واۯين شئين کڻي قبر تي آئين، جڪو اُوئان اَگ ۾ تَيار ڪري رکين تين۔ 2 او آئي جوئين تہ جڪو وڏو پٿر قبر ري مُونھ آڏو ڏِنل ھتو، او پرھو گِڙگِڙايو پيو اَھي۔ 3 پَڇي جڏھين او قبر مھِين گئين، تڏھين جوئين تہ پرڀُو يسُوع رو لاش تہ اَھي ئي ڪونھِي۔ 4 اڃان او اِيئي وات تي وائِڙين ٿي ڀِيٽين تين تہ چمڪدار گڀا سين ٻہ ماڙھُو اُوئان وٽ آئي ڀِيٽا۔ 5 اِيئي تي او گھڻين ٻِيھاجڻ لگين، آن ھيٺين نِمي گئين۔ اُوئان ماڙھُوئان ڪھيو تہ، ’جڪو جِيتو اَھي، اُوئي نا اَوھِين مُئلان ۾ ڪِي تين جوئو؟ 6 او اِٿ ڪو اَھي، پڻ جِيتو ٿي اُٺي گيو اَھي۔ ياد ڪرو تہ جڏھين او اڃان گلِيل صُوبي ۾ ھتو، تڏھين اُوئي اَوھان نا ڪھيو تو تہ 7 اِين ٿيڻ کپي تہ مُنش پُتر نا پاپيان ري حَوالي ڪريو جائي، آن سُولِي تي چاڙھي ماريو جائي، پَڇي ٽِيجي ڏِينھ وۯي جِيتو ٿي اُٺي۔‘8 تڏھين ڏوسيان نا پرڀُو يسُوع را ٻول ياد آيا، 9 آن قبر سين پڇين آئي اُوئان اي واتين اِگياران چُنڊيَل چيلان آن ٻِيجان سجان نا جائي سنڀۯائين۔ 10 جِڪان ڏوسيان چُنڊيَل چيلان نا اي واتين سنڀۯائين پي، او مريَم مگدلِينِي، يُوئانہ آن يعقُوب رِي ما مريَم ھتين۔ اُوئان ڀيۯين ٻِيجين ڏوسين پڻ ھتين۔ 11 پڻ چيلان نا اي واتين اَجائين لگين، آن اُوئان اِعتبار ڪو ڪريو۔
12 پڻ پَطرس اُٺي قبر سمھون ڊوڙيو۔ اُٿ جائي اُوئي نِنگڙي جويو تہ رُگو کڦڻ پيو اَھي۔ پَڇي جِڪِين ٿيو تو، اُوئي تي حيرانَ ٿيتو گھري گيو۔
پرڀُو يسُوع رو ٻِيان چيلان نا واٽ ۾ درشن ڏيڻ
(مرقس ۱۶:۱۲–۱۳، لُوقا ۲۴:۱۳–۳۵)
13 اُوئي ساگِي ڏِينھ پرڀُو يسُوع ري چيلان مان ٻہ جڻا اَمائُوس گان سمھان گيا پي، جڪو يرُوشلم شھر سين اَٽڪل چار گائُو اَۯگو ھتو۔ 14 او سجان ٿيل واقعان ري باري ۾ واتين ڪرتا پي گيا۔
15 جڏھين او آپت ۾ اِين واتين ڪرتا پي گيا، تڏھين ڪِي ٿيو تہ پرڀُو يسُوع آپ آئي اُوئان ڀيۯو ھلڻ لگو۔ 16 پڻ اُوئان ۾ پرڀُو يسُوع نا اوۯکڻ رِي سمجھ ڪو آئِي۔ 17 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا پُڇيو تہ، ’اَوھِين آپت ۾ ڪيھڙين واتين ڪرتا پيا جائو؟‘ اِيئي تي او مُونھ اُتاري ڀِيچي رھيا۔
18 اُوئان مان ھيڪي رو نان ڪلِيئُوپاس ھتو۔ اُوئي ڪھيو تہ، ’ڪِي يرُوشلم ۾ آيَل ماڙھُوئان مان اَوھِين ھيڪ ئيج اَھو جِڪي نا اي خبر ڪو اَھي تہ اِيئان ڏِينھان ۾ اُٿ ڪِي ٿيو اَھي؟‘
19 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ’ڪِي ٿيو اَھي؟‘
تو اُوئان ڪھيو تہ، ’ناصرت شھر واۯي پرڀُو يسُوع رو واقعو، جڪو ھيڪ اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯو ھتو، آن اِيشوَر آن سجان ماڙھُوئان ري نظر ۾ آپري وچن آن ڪم ۾ طاقت واۯو ھتو۔ 20 آپڻي وڏا پُوجاريان آن اَگواڻان اُوئي نا موت رِي سزا ڏيڻ سارُون جھلايو، آن اُوئي نا سُولِي تي چاڙھائي مارائي ڇڏيو۔ 21 پڻ اَسان نا اي اُميد ھتِي تہ اي او رو او اَھي جڪو اِسرائيلِي قوم نا آزاد ڪرسي۔ ٻِيجو ڪِي اَھي تہ اِيئان واتيان نا اج ٽِيجو ڏِينھ ٿيو اَھي۔
22 اُوئي سَوا اَسان مان ڪينهڪ ڏوسيان اَسان نا عجب ۾ گھتي ڇڏيا۔ او سوجھاڪي رين قبر تي گئين تين، 23 پڻ اُوئان اُٿ پرڀُو يسُوع رو لاش ڪو ڏِٺو۔ اُوئان وۯي آئي سنڀۯايو تہ اَسان نا فرِشتان درشن ڏي ڪھيو اَھي تہ، ’پرڀُو يسُوع جِيتو اَھي۔‘ 24 پَڇي اَسان مان ڪينهڪ ماڙھُو قبر تي گيا، آن اُوئان اِين ئيج ڏِٺو جين ڏوسيان ڪھيو تو۔ پڻ اُوئان پرڀُو يسُوع آپ نا ڪو ڏِٺو۔‘
25 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’اي بي وقُوفان، اَوھِين اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان ري سجيان واتيان تي ويساھ ڪرڻ ۾ ڪي ري ڪري دير لگائو تا؟‘ 26 اي بِلڪُل ضرُورِي ھتو تہ اِيشوَر رو چُنڊيَل مسِيح اِين ڏُک سھي مري، آن پَڇي آڪاس ۾ جائي آپرو مانَ لي۔‘ 27 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان نا مُوسيٰ ري شاستر آن ٻِيجان اِيشوَر رو نياپو ڏيڻ واۯان ري ڪِتابان سين لي سجان پَوِيتر شاستران ۾ آپري باري ۾ لِکيل واتين سمجھائين۔
28 جڏھين او اُوئي گان نا نيڙا آيا جِٿ چيلا گيا پي، تڏھين پرڀُو يسُوع اِين ھلڻ لگو جين اُوئي نا اڃان اَگھو جاڻو ھوئي۔ 29 پڻ اُوئان زور ڀري ڪھيو تہ، ’اَسان وٽ ٽِڪي پئو، ڪِي تہ ھي شام ٿي گئِي اَھي، آن ڏِينھ آنٿوڻ واۯو اَھي۔‘ تڏھين او اُوئان وٽ ٽِڪڻ سارُون اُوئان ري گھري گيو۔
30 پَڇي پرڀُو يسُوع جڏھين اُوئان ڀيۯو روٽِي کاڻ ٻيٺو، تڏھين روٽِي کڻي اِيشوَر را ٿورا مڃيانتي آن پَڇي روٽِي جھوري اُوئان نا وِۯھائي ڏيڻ لگو۔ 31 اِيئي تي اُوئان نا ايھڙِي سمجھ آئي گئِي، جو پرڀُو يسُوع نا اوۯکي گيا۔ پڻ او اُوئان ري اَنکيان سين اَلوپ ٿي گيو۔ 32 تڏھين او ھيڪي ٻِيجي نا ڪھڻ لگا تہ، ’واٽ ۾ جڏھين او آپان سين ٻوليو پي، آن پَوِيتر شاستر رين واتين پي سمجھايانتي، تڏھين آپڻِي دِل ۾ ڪِتِي ئي خُوشِي ٿئِي پي۔‘
33 اُوئي ئيج ٽاڻي او اُٺي پَڇا يرُوشلم آيا۔ اُٿ آئي اُوئان ڏِٺو تہ اِگياري چُنڊيَل چيلا آن ٻِيجا ماڙھُو ڀيۯا ٿي 34 اِين پيا ڪھين تہ، ’پرڀُو يسُوع سچ پچ جِيتو ٿي اُٺيو اَھي، آن اُوئي شمعُونَ نا درشن ڏِنو اَھي۔‘
35 تڏھين اِيئان ٻِيان جڻان اُوئان نا سجا سماچار ڏِنا تہ واٽ ۾ ڪِي ٿيو، آن ٻِيجو تہ روٽِي جھورڻ ري ٽاڻي اَسان پرڀُو يسُوع نا اوۯکي ليو۔
پرڀُو يسُوع رو يرُوشلم شھر ۾ آپري چيلان نا درشن ڏيڻ
(مرقس ۱۶:۱۴، لُوقا ۲۴:۳۶–۴۳، يُوحنا ۲۰:۱۹–۲۳)
36 اڃان اُوئان اي واتين پي ڪرين، تہ پرڀُو يسُوع آپ اُوئان ري وِچ ۾ آئي ڀِيٽو، آن ڪھيانتي تہ، ’اَوھِين سُکِي رھو۔‘ 37 اِيئي تي او تمام گھڻا ٻِيھاجڻ لگا، آن اِين سمجھيانتي تہ ڪو ڀُوت پيا ڏيکان۔
38 تڏھين پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’وائِڙا ڪِي ٿيا اَھو؟ اَوھِين آپري دِل ۾ شڪ ڪِي تا ڪرو؟ 39 مانھجا ھٿ جوئو، مانھجا پگ جوئو، تہ ھُون او ئيج اَھان۔ مِنا ھٿ لگائي جوئو تہ جيھڙا ھڏا آن مانس مين ۾ اَھين، ايھڙا ڀُوت ۾ ڪو تا ھوئين۔‘ 40 اِين ڪھي اُوئي آپرا ھٿ پگ اُوئان نا ڏيکاۯيا۔
41 او خُوش ٿيا، توئي پڻ اڃان اِعتبار ڪو تي ڪريو، آن حيرانَ ھتا۔ اِيئي ڪري پرڀُو يسُوع اُوئان نا پُڇيو تہ، ’اَوھان وٽ کاڻ سارُون ڪِينھ اَھي؟‘ 42 تڏھين اُوئان ڀُونجيَل مڇِي رو ٽُڪرو آئي ڏِنو، 43 جڪو پرڀُو يسُوع لي اُوئان ري رُوبرُو کاڌو۔
پرڀُو يسُوع رو آپري چيلان نا پڇاڙِي واۯين واتين سنڀۯاڻ، آن پَڇي آڪاس تي کجي جاڻ
(مرقس ۱۶:۱۹–۲۰، لُوقا ۲۴:۴۴–۵۳، خاص چيلان را ڪم ۱:۴–۱۱)
44 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ’جڏھين ھُون اڃان اَوھان ڀيۯو ھتو، تڏھين مين اَوھان نا اي سنڀۯايو تو تہ مانھجي باري ۾ لِکيل اي سجين واتين ضرُور پُورين ٿيسين، جڪو مُوسيٰ ري شاستر، اِيشوَر ري ٻِيجان نياپو ڏيڻ واۯان ري ڪِتابان آن ڀُجنان ري ڪِتاب زبُور ۾ لِکيل اَھين۔‘
45 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان را دِماغ کوليا، تہ جين او شاستر رين واتين سمجھي سگھين، 46 آن اُوئان نا ڪھيانتي تہ، ’شاستر ۾ لِکيل اَھي تہ اِيشوَر رو چُنڊيَل مسِيح ڏُک سھي مرسي آن ٽِيجي ڏِينھ مُئلان مان جِيتو ٿي اُٺسي، 47 ٻِيجو تہ يرُوشلم شھر سين لي سجيان قومان نا اي سنڀۯايو جائي تہ، ’پرڀُو يسُوع ري نان ۾ آپري پاپان سين توڀان ڪرو، تو اَوھان نا پاپان رِي معافِي جُڙسي۔‘ 48 اَوھِين اِيئان واتيان را شاھِد اَھو۔ 49 آن سنڀۯو۔ جِڪي ري باري مانھجي پِتا واعِدو ڪريو اَھي، او اَوھان نا ھُون ميلھِيس۔ پڻ جِتِي تائين اَوھان نا آڪاس سين طاقت نہ جُڙي، اُتِي تائين اِيئي شھر ۾ رھو۔‘
50 اُوئي سين پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان نا شھر سين ٻاھر بيت عنياہ گان نا نيڙا تيڙي گيو، آن اُٿ آپرا ھٿ اُونچا کڻي اُوئان نا آسِيس ڏِنانتي۔ 51 جڏھين اُوئي آسِيس ڏِنِي پي، تڏھين ڪِي ٿيو تہ او اُوئان سين ڌار ٿي آڪاس مٿي کجي گيو۔