متِي رو لِکيل پَوِيتر شاستر 15

وڏا رين رِيتان آن رواج

‏1 اُوئي سين پَڇي يرُوشلم سين ڪينهڪ فرِيسِي آن شاستر جاڻڻ واۯا پرڀُو يسُوع وٽ آيا آن ڪھيو تہ، ‏2 ”تاھجا چيلا وڏا ري ريتان آن رواجان تي ڪِي ڪوتا ھلين؟ او روٽِي کاڻ ري ٽاڻي ريتان آن رواجان ري جين ھٿ ڪوتا ڌوئين!“ ‏3 پرڀُو يسُوع وۯتِي ڏِنِين تہ، ”اَوھين پڻ آپري ريتان آن رواجان ري ڪري اِيشوَر ري حُڪم ري جين ڪِي نٿا ھلو؟ ‏4 ڪِي تہ اِيشوَر ڪھيو اَھي، ’آپري مات پِتا رِي عزت ڪرو، آن جڪو پڻ آپري ماتا پتا رِي گِلا ڪري تہ اُوئي نا ماريو جائي۔‘ ‏5 پڻ اَوھين ماڙھُوئان نا سکائو تا تہ، جي ڪيھي وٽ ڪوئِي پڻ شئي اَھي جِڪي سين آپري ماتا پِتا رِي ضرورت پورِي ڪري سگھيو تا، پڻ او ڪھي تو تہ ’اي اِيشوَر ري نائين اِڇيل اَھي،‘ ‏6 تو پَڇي ڀلين آپري پتا رِي عزت نہ ڪري ايھڙي نمُوني اَوھين آپري ريتان رواجان ري ڪري اِيشوَر رَي وچن نا رد تا ڪرو۔ ‏7 اي ڪُوڙان ماڙھُوئان! يسعياہ اِيشوَر رَي نياپو ڏيڻ واۯي اَوھانجي باري ۾ ڪِتِي صحِيح اگڪٿِي ڪرِي اَھي تہ:

‏8 اِيئي قوم چپان سين مانھجِي واکاڻ ڪرِي اَھي، پڻ اِيئان رو من مين سين اۯگو اَھي۔

‏9 او مانھجِي ڀگتِي اجائِي تا ڪرين، ڪِي تہ او ماڙھُوئان را حُڪم اِين تا سِکائين جين او اِيشوَر را حُڪم ھوئين!“

اِنسان نا پلِيت ڪرڻ واۯين شئين

‏10 پَڇي پرڀُو يسُوع سجان ماڙھُوئان نا آپ وٽ سڏ ڪري ڪھيو تہ، ”ڌيان سين سنڀۯو آن سمجھو! ‏11 تہ جڪو پڻ شئي مُونھ مھين تي جائي او ماڙھُو نا پلِيت ڪوتِي ڪري، پڻ جڪو مُونھ سين نِسري تِي اوئيج ماڙھُو نا پلِيت تي ڪري۔“ ‏12 پَڇي چيلان آئي پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ”اوھان نا خبر ڪو اَھي تہ، اوهانجِي اِيئي وات ري ڪري فريسيان نا گھڻِي ڪاوڙ لگي اَھي؟“ ‏13 تڏھين پرڀُو يسُوع وۯتِي ڏِنِي تہ، ”جڪو وڻ مانھجي آڪاسِي پتا ڪو پوکيو اَھي او ضرُور اُکيڙيو جاسي۔ ‏14 اِيئي ري ڪري فريسيان سارُون گڻتِي مَ ڪرو ڪِي تہ او انڌا اگواڻ اَھين۔ جي انڌو انڌي رِي اگواڻِي ڪرسي تو ٻئِي جڻا جائي کڏ ۾ کرسين۔“ ‏15 پَڇي پطرس پُڇيو تہ، ”اَسان نا سنڀۯا تہ اِيئي مِثال رو مطلب ڪِي اَھي؟“ ‏16 پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اَوھين پڻ اڃان تائين بي سمجھ اَھو ڪِي؟ ‏17 اِتِي پڻ خبر ڪوتِي پئي تہ جڪو اَوھين مُونھ سين کائو تا او پيٽ سين ٿي نيٺ ٻاھر نِسري جائي تو۔ ‏18 پڻ جڪو شئين مُونھ سين نسرين تين او من سين تين آئين، آن او ئي شئين اِنسان نا پلِيت ڪرين تين۔ ‏19 ڪِي تہ اِنسان ري من سين بُڇڙا خيال نسرين تا، جڪو خون، زناڪارِي، چورِي، ڪوڙِي شاھدِي آن گِلا ڪرائين تا۔ ‏20 اي ئِيج واتين اَھين جڪو اِنسان نا پلِيت ڪرين تين، پڻ اڻ ڌوئل ھٿان سين کاڻ سين ماڙھُو پلِيت ڪوتو ٿي۔“

ھيڪِي ڪنعانِي قوم رِي ڏوسِي رو وِشواس

‏21 پرڀُو يسُوع اُوھا روانو ٿي صُور آن صيدا شھران ري علائقان سمھون گيو۔ ‏22 آن اُٿلي ھيڪ ڪنعاني ڏوسِي اُوئي وٽ آئِي آن رڙ ڪري ڪھيو تہ، ”اي پرڀُو! اي دائُود را اولاد! مين تي ديا ڪر! مانھجِي ڏِڪري نا ڀُوت اَھي جڪو اِيئي نا گھڻِي پِيڙھا ڏي تو۔“ ‏23 پڻ پرڀُو يسُوع اُوئي ڏوسِي نا ڪوئِي وۯتِي ڪو ڏِنِي۔ اُوئي ري چيلان اُوئي وٽ آئي منٿ ڪري ڪھيو تہ، ”اِيئي نا روانِي ڪر! اي اَسان پُٺيا رڙين ڪرتِي آئي تِي۔“ ‏24 پَڇي پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”ھُون تہ رُگو اسرائِيلِي قوم ري ماڙھُوئان سارُون ميلھيو گيو اَھان، جڪو رُليل رِڍان ري جين رُلي گيا اَھين۔“ ‏25 پڻ او آئي پرڀُو يسُوع ري پگان تي کِري پئِي آن ڪھيو تہ، ”اي پرڀُو! مانھجِي مدد ڪر!“ ‏26 پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اي صحِيح ڪو اَھي تہ ٻاۯان رِي روٽِي ڪُتان نا اُڇلائي ڏنين جائي۔“ ‏27 پڻ ڏوسِي وۯتِي ڏِنِي تہ، ”اي پرڀُو، اي تہ صحِيح اَھي، پڻ ڪُتا پڻ مالڪان رِي ميز ھيٺا کرل ٽُڪر کائين تا۔“ ‏28 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اي ٻائِي تُون تہ وڏي وِشواس واۯِي اَھين۔ جڪو تُون منگين تِي او تين سارُون ڪريو جاسي۔“ اُوئي ٽاڻي اُوئي رِي ڏِڪرِي ٺِيڪ ٿي گئِي۔

گھڻان ماڙھُوئان نا سجو سارو ڪرڻ

‏29 پرڀُو يسُوع اُوھا روانو ٿي گليل ڍنڍ ري ڪپ رو پاسو ڏي ھلڻ لگو۔ او ھيڪي جبل تي چڙھي گيو آن اُٿ ٻيسي رھيو ‏30 تہ وڏا وڏا ٽولا پرڀُو يسُوع وٽ آيا، جڪو آپ ڀيۯا منڊا، انڌا، لُولھا، گونگا آن ٻِيجا بِيمار تيڙي آيا، آن اُوئان نا پرڀُو يسُوع ري چرنان ۾ ٻيساۯيا آن اُوئي اُوئان نا سجا سارا ڪريا۔ ‏31 جڏھين ماڙھُوئان ڏِٺو تہ گونگا ٻولين تا، لولھا سجا ٿي گيا اَھين، منڊا ھلين تا، آن انڌا ڏيکين تا، تو گھڻا حيران ٿي گيا آن اِسرائِيل ري اِيشوَر رِي واکاڻ ڪرڻ لگا۔

پرڀُو يسُوع رو چار ھزار ماڙھُوئان نا روٽِي کاراڻ

‏32 پرڀُو يسُوع آپري چيلان نا سڏ ڪري ڪھيو تہ، ”مِنا اِيئان ماڙھُوئان تي ديا تِي آئي، ڪِي تہ اي ترنان ڏِينھان سين لي مين ڀيۯا اَھين، آن ھي اِيئان ڪنھين ڪين ئي ڪو اَھي جڪو کڻي کائين۔ مانھجِي مرضِي ڪو اَھي تہ اي بُکيا ھليا جائي۔ اِين نہ ٿي تہ اي رستي ۾ ئي بيھوش ٿي جائي۔“ ‏33 تڏھين چيلان ڪھيو، ”اَسِين اِتان ماڙھُوئان نا کاراڻ سارُون سڃ ۾ اِٿ اِتي روٽِي ڪھا لي آسان؟“ ‏34 پرڀُو يسُوع پُڇيو تہ، ”اَوھان وٽ ڪتين روٽين اَھين؟“ اُوئان وۯتِي ڏِنِي، ”ست روٽين آن ڪينهڪ ننڍين مڇين اَھين۔“ ‏35 تڏھين پرڀُو يسُوع ماڙھُوئان نا حُڪم ڏنو، ”سجائي ھيٺا ٻيسي رھو۔“ ‏36 پَڇي اِيئي ست ئي روٽين آن مڇين کڻي، دُعا منگِي، آن جھوري ٽُڪرا ٽُڪرا ڪرتو آپري چيلان نا ڏيتو گيو، آن چيلا ماڙھُوئان ۾ وۯھاتا گيا۔ ‏37 اُوئان سجان کائي ڍوئو ڪريو پڻ اڃان اِتا ٽُڪر بچيا جڪو چيلان ست کارين ڀري کڻين، ‏38 جِڪان ماڙھُوئان روٽِي کاڌِي او ڏوسيان آن ٻاۯان سوا چار ھزار ماڙھُو ھتا۔ ‏39 پَڇي پرڀُو يسُوع ماڙھُوئان نا روانو ڪري ڇڏيو، آن آپ ٻيڙِي ۾ چڙھي مگدن ري علائقي سمھون روانو ٿي گيو۔