متِي رو لِکيل پَوِيتر شاستر 13

ٻِج ڇنڊڻ ٽڻ واۯي رو مِثال

‏1 اُوئي ڏِينھ پرڀُو يسُوع گھر سين نِسري ڍنڍ ري ڪپ تي ماڙھُوئان نا سمجھاڻ سارُون جائي ٻيٺو، ‏2 آن اُوئي ري چاري پاسي اِتا ماڙھُو آئي ڀيۯا ٿيا جڪو او جائي ھيڪِي ٻيڙِي ۾ چڙھي ٻيٺو، آن سجا ماڙھُو ڪناري تي آئي ڀِيٽا۔ ‏3 او اُوئان نا گھڻين واتين مثالان سين سمجھاڻ لگو۔ اُوئي ڪھيو تہ، ”ھيڪ ھاۯي ٻني ۾ ٻِج ڇنٽڻ گيو۔ ‏4 ٻِج ڇنٽتي ڪينهڪ ڏاڻا رستي تي جائي کريا، آن پکِي آئي چُگي گيا۔ ‏5 آن ڪينهڪ ڏاڻا پٿريلي زمين تي کريا۔ اُٿ گھڻي مِٽِي ڪو ھتِي، سِلا تو ڇيڪا اُگا پڻ گھڻي مٽِي نہ ھوڻ ري ڪري اونڏي پاڙ ھڻي ڪو سگھيا، ‏6 جڏھين ڏِينھ اُگو تڏھين سُڪي گيا۔ ڪِي تہ اُوئان رِي پاڙ ڪو ھتِي۔ ‏7 ڪينهڪ ڏاڻا ڪانڊيران ۾ جائي کريا، ڪانڊيرا وڌيا، پڻ اُوئان نا وڌڻ ڪو ڏِنو۔ ‏8 پڻ ڪينهڪ ڪڻ ڀلِي زمين تي کريا، آن ڪيھِي سِري ۾ تريس، ڪيھِي ۾ سٺ، تہ ڪيھِي ۾ سئو ڏاڻا ٿيا۔“ ‏9 پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”جڪو سمجھڻ چاھي او ڀلين ڪن ڏي سنڀۯي۔“

مثالان رو مقصد

‏10 پَڇي چيلا پرڀُو يسُوع وٽ آيا آن اُوئي سين پُڇيو تہ، ”اَوھِين اُوئان سين مثالان ۾ ڪِي ري ڪري وات تا ڪرو؟“ ‏11 پرڀُو يسُوع وۯتِي ڏِنِي تہ، ”اَوھان نا آڪاسِي راج رَي گيانَ ري باري ۾ سمجھ جُڙيل اَھي، پڻ اِيئان نا نہ ‏12 ڪِي تہ جِڪي وٽ ٿوڙو اَھي اُوئي نا وڌِيڪ ڏِنو جاسي تہ تمام گھڻو ٿي جاسي۔ پڻ جِڪي وٽ ڪين ڪو اَھي، اُوئي سين او پڻ کسيو جاسي جڪو اُوئي وٽ اَھي۔ ‏13 اِيئي ري ڪري ھُون اُوئان سين مثالان ۾ ٻولان تو، ڪِي تہ او ڏيکتي پڻ ڪوتا ڏيکين، آن سنڀۯتي پڻ ڪوتا سنڀۯين، نڪوئي سمجھين تا۔ ‏14 ايھڙي نمُوني يسعياہ اگڪٿِي ڪرڻ واۯي رِي وات سچي ثابت ٿئي تہ:

اَوھين سنڀۯسو، پڻ سمجھو ڪِنھِي،

اَوھين جوسو پڻ ڏيکو ڪِنھِي،

‏15 ڪِي تہ اِيئي قوم رِي دل سخت ٿي گئِي اَھي،

آن اِيئي ري ڪنان نا تاڙ آئي گيا اَھين،

آن اِيئان آپري انکين مينچي ڇڏي اَھين،

تہ متان او آپريان انکيان سين ڏيکين،

آن ڪنان سين سنڀۯين، آن آپرِي دل سين سمجھين،

آن مين تي وِشواس رکين آن ھُون اوئان نا مُگتي ڏينت۔

‏16 ڀاگواۯا اَوھين اھو جڪو اَوھانجين انکين ڏيکين تين آن اَوھانجا ڪن سنڀۯين تا، ‏17 ڪِي تہ ھُون اَوھان نا سچ تو سنڀڙائون تہ ڪِتان ئي اگڪٿِي ڪرڻ واۯان آن ڌرميان ڏيکڻ چاھيو تي تہ جڪو اَوھين ڏيکو تا اوئي نا او پڻ ڏيکين، پڻ ڏيکي ڪو سگھيا، آن جڪو اَوھين سنڀۯو تا، او سنڀۯين، پڻ ڪو سنڀۯيو۔

ٻِج ڇنٽڻ واۯي مِثال رو ارٿ

‏18 ڌيان سين سنڀۯو آن ٻج ڇنٽڻ واۯي ري مِثال رِي معنيٰ سمجھو۔ ‏19 او جڪو اِيشوَر ري راج رو وچن سنڀۯين تا، پڻ ڪوتا سمجھين او اُوئان ڏاڻان ري مِثال اَھين جڪو رستي تي کِريا آن شيطان آئي اُوئان ري من ۾ پوکيل ڪڻ ڪڍي ڇڏيا۔ ‏20 آن پٿريلِي زمين تي کَرل ڏاڻا ري مِثال او اَھين جڪو وچن سنڀۯي ڇيڪا خوشِي سين قبول ڪرين تا۔ ‏21 پڻ او وچن اُوئان ري من ۾ پاڙھ ڪوتو ھڻي، آن گھڻو وقت ڪوتو ٽِڪي۔ اِيئي ري ڪري جڏھين وچن ري ڪري ڪوئِي مُصِيبت يا تڪليف آئِي تِي، تڏھين ڇيڪا ڦِري جائي تا۔ ‏22 ڪانڊيران ۾ ڪريل ڏاڻان ري مِثال او اَھين جڪو وچن تہ سنڀۯين تا پڻ اِيئي دُنيا رو فڪر آن دولت رو دوکو وچن نا گھُوٽي ڇڏي تو آن اُوئان ۾ ڦل ڪوتو پچي۔ ‏23 ڀلي زمين تي کِرل ڏاڻا ري مِثال او اَھين، جڪو وچن سنڀۯين تا آن اُوئي نا سمجھين تا، آن ميوو جھلين تا۔ ڪيھِي ۾ تريس، تہ ڪيھِي ۾ سَٺ، تہ ڪيھِي ۾ سئو ڦل لگين تا۔“

کاري ٻِج رو مِثال

‏24 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان نا ھيڪ ٻِيجو مِثال سنڀۯايو تہ، ”آڪاس رو راج اِيئي جيھڙو اَھي:

ھيڪ ماڙھُو ھتو، جِڪي آپري کيتر ۾ سُٺو ٻِج ڇِنٽيو۔ ‏25 پڻ ھيڪ رات جڏھين سجا ماڙھُو سُتا پيا ھتا، تڏھين اُوئي رو ھيڪ دُشمن آئي ڪڻڪ ۾ کارو ٻِج ڇِنٽي ھليو گيو۔

‏26 پَڇي جڏھين ڪڻڪ را سُويا اُگا آن سِرا نِسرڻ شرُوع ٿيا، تڏھين کاري ٻِج را سُويا پڻ پڌرا ٿي گيا۔ ‏27 تو اُوئي ڌڻِي ري نوڪران اُوئي وٽ آئي ڪھيو تہ، ’سائِين، اَوھان آپري کيتر ۾ سُٺو ٻِج ڇِنٽيو تو۔ تو پَڇي اي کارو ٻِج ڪھا سين آيو اَھي؟‘

‏28 اِيئي تي ڌڻِي ڪھيو تہ، ’اي ڪيھِي دُشمن رو ڪم اَھي۔‘

تڏھين نوڪران ڪھيو تہ، ’اَوھانجِي ڪيھڙِي مرضِي اَھي؟ ڪِي اَسِين جائي اُوئي نا اُکوڙان؟‘

‏29 پڻ اُوئي ڪھيو تہ، ’نہ۔ جي اَوھِين کاري ٻِج رو گاھ ھِيڻا ئي اُکوڙو تا، ٿي سگھي تہ اُوئي ڀيۯِي اَوھِين ڪڻڪ پڻ اُکوڙو پِرھِي۔ ‏30 ڇڏو تہ لُڻڻ ري ڏِينھان تائين ڪڻڪ آن کارو ٻِج ڀلين ڀيۯا وڌين۔ پَڇي اُوئي ٽاڻي ھُون لُڻڻ واۯان نا اِين ڪھِيس تہ، ”پھلڪا کاري ٻِج رو گاھ اُکوڙي ٻاۯڻ سارُون ڀرين ٻڌي ڇڏو۔ پَڇي ڪڻڪ ڀيۯِي ڪري مانھجي گُدام ۾ رکي ڇڏو۔“‘“

تُوريئي ري ٻِج رو مِثال

‏31 پرڀُو يسُوع اُوئان نا ٻِيجو مِثال سنڀۯايو تہ، ”آڪاسِي راج تُوريئي ري ٻِج ري مِثال ري جين اَھي، جڪو ماڙھُو کڻي آپري کيتر ۾ پوکي تو۔ ‏32 تُوريئي رو ٻج سجان ٻِجان سين ننڍو اَھي، پڻ جڏھين اُگي تو تڏھين سجان سين وڏو ٿي جائي تو۔ او وڌي وڻ ٿي تو آن پکي آئي اُوئي ري ٽاريان ۾ آکيرا ٺاھين تا۔ ‏33 پرڀُو يسُوع اُوئان نا وۯي ٻِيجو مِثال سنڀۯايو تہ آڪاسِي راج خمير جيھڙو اَھي، جڪو ھيڪِي ڏوسي کڻي اٽي ۾ ملايو تہ سجو اٽو اُکلي پيو آن ٺان ڀرجي گيو۔“

پرڀُو يسُوع رو مثالان نا استعمال ڪرڻ

‏34 پرڀُو يسُوع ماڙھُوئان نا اي سجين واتين مثالان ۾ سنڀۯاتو آن مثالان سوا اُوئان نا وچن ڪو سنڀۯاتو، ‏35 اِيئي سارُون تہ اِيشوَر ري نياپو ڏيڻ واۯي رِي وات سچي ٿئي تہ :–

ھُون مثالان ۾ ٻوليس آن او واتين ڪرِيس

جڪو دُنيا ري شروعات سين لي لڪايل اَھين۔

‏36 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئان گھڻان ماڙھُوئان نا ڇڏي ھيڪي گھر ۾ گيو۔ تڏھين اُوئي ري چيلان آئي اُوئي نا ڪھيو تہ، ”اَسان نا سنڀۯائو تہ کيتر ۾ ڇِنٽيَل کاري ٻِج ري مِثال رو مطلب ڪِي اَھي؟“

‏37 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”جِڪي سُٺو ٻِج ڇِنٽيو، او مُنش پُتر اَھي۔ ‏38 دُنيا اَھي کيتر۔ سُٺو ٻِج او ماڙھُو اَھين جڪو اِيشوَر ري راج سين واسطو رکين تا۔ کارو ٻِج او ماڙھُو اَھين جڪو شيطانَ سين واسطو رکين تا۔ ‏39 دُشمن جِڪي کارو ٻِج ڇِنٽيو، او شيطانَ اَھي۔ لابارو اَھي زماني رو پڇاڙِي واۯو ڏِينھ۔ آن لُڻڻ واۯا اَھين فرِشتا۔ ‏40 جيھڙي نمُوني ماڙھُو کاري ٻِج رو گاھ ڀيۯو ڪري جوت ۾ ٻاۯين تا، ايھڙي نمُوني اِيئي دُنيا رو پڇاڙِي واۯو ڏِينھ ٿيسي۔ ‏41 مُنش پُتر آپري فرِشتان نا ميلھسي، آن او اُوئي ري راج ۾ اُوئان سجان ماڙھُوئان نا ڀيۯا ڪرسين جڪو پاپ ڪرائين تا آن جڪو بُرائِي ڪرين تا۔ ‏42 پَڇي فرِشتا اُوئان نا جوت ري کُوري ۾ ناکسين، جِٿ او رڙين ڪرسين آن ڏنت ڪُرٽسين۔ ‏43 پَڇي نيڪ ماڙھُو سُورج ري جين آپري پِتا ري راج ۾ چمڪسين۔ جي اِيشوَر اَوھان نا ڪنَ ڏِنا اَھين، تو سنڀۯو۔

لِڪيل خزاني آن ھيرا جانھور رو مِثال

‏44 آڪاس واۯو راج کيتر ۾ لِڪيل خزاني ري جين اَھي، جڏھين ڪوئِي ماڙھُو نا او جُڙي تو تڏھين وۯي اُوئي نا ڍڪي ڇڏي تو۔ پَڇي او اِتو تہ خوش ٿي تو جڪو آپرو سڀ ڪجھ ويچي جائي او کيتر لي تو۔

‏45 آڪاسِي راج پڻ ھيڪي موتيان ري سوداگر ري جين اَھي جڪو قيمتي موتي جوئي تو۔ ‏46 جڏھين او ڪوئِي سُٺو موتِي ڏيکي تو تہ آپرو سڀ ڪجھ ويچي جائي او موتِي لي تو۔

رڇ رو مِثال

‏47 آڪاسِي راج پڻ ھيڪي رَڇ رَي مِثال ري جين اَھي جڪو ھيڪِي ڍنڍ ۾ اُڇلايو جائي تو آن جِڪي ۾ ھر نمُوني رين مڇين ڦاسين تين۔ ‏48 جڏھين او رَڇ ڀرجي جائي تو تڏھين مُھاڻا اُوئي نا ڇِڪي ٻاھر ڪڍي ڪپ تي ٻيسي اُوئي سين مڇين ڪڍين تا۔ جڪو مڇين سُٺين اَھين او کارِيان ۾ گتين تا آن ڪنِي مڇِي نا اُڇلائي ڇڏي تا۔ ‏49 ساگي نمُوني نيا ري ڏِينھ پڻ ٿيسي۔ فرشتا جائي نيڪان سين بُڇڙان ماڙھوائان نا ڌار ڪرسين، ‏50 آن اُوئان نا جوت ري کُوري ۾ اُڇلاسين جِٿ او رڙين ڪرسين آن ڏنت ڪُرٽسين۔“

نوين آن پُراڻين شئين

‏51 پَڇي پرڀُو يسُوع آپري چيلان سين پُڇيو تہ، ”ڪِي اَوھان اي سجين واتين سمجھين؟ اُوئان ڪھيو ھوئي۔“ ‏52 پَڇي پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”جڪو شاستر جاڻڻ واۯو آڪاسِي راج رو چيلو ٿي تو او اُوئي گھر ري مالڪ جيھڙو اَھي جڪو آپري گھر سين نوين آن پُراڻين شئين ڪڍي تو آئي۔“

پرڀُو يسُوع نا ناصرت واۯان رو قبولڻ نہ ڪرڻ

‏53 جڏھين پرڀُو يسُوع اي مِثال سنڀۯائي رھيو تڏھين اُوھا سين روانو ٿيو، ‏54 آن پَڇو آپري شھر ۾ آيو۔ اِيئي اُٿلان ماڙھُوئان ري مندر ۾ جائي پرچار ڪريو، جِڪي پڻ سنڀۯيو او حيران ٿي گيا آن پُڇڻ لگا تہ، ”اِيئي نا اِڏو عقل آن پرچا ڏيکاۯڻ رِي اِڏِي طاقت ڪھا جُڙِي اَھي؟ ‏55 ڪِي اي واڍي رو ڏِڪرو ڪو اَھي؟ ڪِي اِيئي ري ما رو نان مريم ڪو اَھي؟ آن يعقُوب، يوسف، شمعون آن يھُوداہ اِيئي را ڀائِي ڪو اَھين ڪِي؟ ‏56 ڪِي اِيئي رين ٻيھنان اِٿ ڪوتين رھين؟ اِيئي نا اِتي عقل آن طاقت ڪھا جُڙي اَھي؟“ ‏57 اِيئي ري ڪري اُوئان پرڀُو يسُوع نا قبول ڪو ڪريو۔ پرڀُو يسُوع اُوئان نا ڪھيو تہ، ”ھر اِيشوَر ري نياپو ڏيڻ واۯي نا آپري مُلڪ آن آپري خاندان سوا جِٿ ڪِٿ مان جُڙي تو۔“ ‏58 پرڀُو يسُوع اُٿ گھڻا پرچا ڪو ڏيکاريا ڪِي تہ اُوئان رو اُوئي تي ڀروسو ڪو ھتو۔