متِي رو لِکيل پَوِيتر شاستر 12

پويتر ڏِينھ رو مالڪ

‏1 پويتر ڏِينھ رو پرڀُو يسُوع کيتران ۾ گيو پي، تو اِيئي ري چيلان نا بُک لگِي، او سرا ٽوڙي مسۯي کاڻ لگا۔ ‏2 جڏھين فريسيان ڏِٺو تڏھين پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ”جوئو، تاھجا چيلا او ڪم ڪرين تا جڪو پويتر ڏِينھ تي نہ ڪرڻ کپي!“ ‏3 پڻ پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اَوھان پويتر شاستر ۾ ڪو پڙھيو اَھي تہ جڏھين دائود راجا آن اُوئي ري ساٿيان نا بُک لگِي تِي تڏھين اُوئان ڪِي ڪريو تو؟ ‏4 او اِيشوَر ري گھر ۾ گيو، پَڇي اُوئي آن اُوئي ري ساٿيان روٽِي کاڌِي، جڪو اُوئان نا کاڻ نہ ڪپنت پڻ او روٽِي رُگو پُوجاريان نا کاڻِي ھتِي۔ ‏5 ڪِي اَوھان پويتر شاستر ۾ ڪو پڙھيو اَھي، تہ وڏي مندر ۾ پوجارِي پويتر ڏِينھ رو پرھيز ڪوتا رکين، توئي پڻ ڏوھي ڪوتا ٿين؟ ‏6 پڻ ھُون اَوھان نا سنڀۯائو تو، تہ اِٿ ھيڪ ايھڙو اَھي جڪو وڏي مندر سين پڻ وڏو اَھي۔ ‏7 پويتر شاستر ۾ اي لِکيل اَھي، مِنا جناوران رِي چڙهاوو نہ پڻ ديا پسند اَھي۔ جي اَوھان اِيئي رِي صحيح معنيٰ سمجھِي ھونت تہ بي ڏوھيان نا ڏوھِي نہ سمجھو ھونت، ‏8 ڪِي تہ منش پُتر تہ پويتر ڏِينھ رو پڻ مالڪ اَھي۔“

سُڪل ھٿ واۯو ماڙھُو

‏9 پرڀُو يسُوع اُوھا روانو ٿي اُوئان ري مندر ۾ گيو۔ ‏10 اُٿ ھيڪ سُڪل ھٿ واۯو ماڙھُو ھتو، ڪينهڪ ايھڙا پڻ ھتا جڪان اِين سوچيو پي تہ پرڀُو يسُوع پويتر ڏِينھ ايھڙو ڪوئِي ڪم ڪري تہ اُوئي نا ڏوھِي ڪران، اِيئي ري ڪري اُوئان پُڇيو تہ، ”ڪِي پويتر ڏِينھ سجو سارو ڪرڻ کپي يا نہ؟“ ‏11 تڏھين پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اَوھان سين ڪيھِي رِي رِڍ پويتر ڏِينھ تي کڏ ۾ کري پئي تو ڪِي اَوھين اُوئي نا ٻاھر ڪنھِي ڪڍو؟ ‏12 پڻ ماڙھُو تہ رِڍ سين گھڻو وڌِيڪ قيمتي اَھي! اِيئي ري ڪري پويتر ڏِينھ تي سُٺو ڪم ڪرڻ ڪوئِي ڏوه ڪو اَھي۔“ ‏13 پَڇي پرڀُو يسُوع اُوئي ماڙھُو نا ڪھيو تہ ، ”آپرو ھٿ ڊگھو ڪر!“ آن اُوئي ھٿ ڊِگھو ڪريو، تو اُوئي رو ھٿ ٺِيڪ ٿي گيو آن سفا ٻِيجي ھٿ جيھڙو صحيح ٿي گيو۔ ‏14 تڏھين فريسيان ٻاھر جائي آپت ۾ صلاح ڪرِي تہ پرڀُو يسُوع نا ڪيھڙي نمُوني ماران۔

اِيشوَر رو چُنڊيل ٻانھُو

‏15 پڻ پرڀُو يسُوع نا خبر پئي گئِي آن او اُوھا نِسري گيو۔ گھڻا ماڙھُو اُوئي پُٺيا گيا آن جڪو بِيمار ھتا اُوئان نا سجا سارا ڪريانتي۔ ‏16 آن اُوئان نا خبردار ڪري ڪھيانتي تہ، ”جڪين ٿيو اَھي او ڪيھِي نا نہ سنڀۯايا۔“ ‏17 ايھڙي نمُوني اِيشوَر يسعياہ نياپو ڏيڻ واۯي ري وسيلي ڪھيو تو او پُورو ٿيو:–

‏18 جوئو، اي مانھجو ٻانھو اَھي،

جِڪي نا مين چُونڊيو اَھي۔

او مانھجو پيارو اَھي، ھُون اُوئي سين گھڻو خوش اَھان۔

ھُون اُوئي تي آپرو آتما ميلھيس، اي مانھجي اِنصاف رِي خوشخبرِي سنڀۯاسي۔

‏19 او نڪو جھيڙو آن نڪو ھُل ڪري؛

آن نڪوئي گھٽيان ۾ اِيئي رو وڏو آواز سنڀۯڻ ۾ آئي۔

‏20 او سڙيل ڪاني نا ئي ڪنھِي جھوۯي،

آن نڪوئي وۯي اُونجھاجھڻ واۯِي وٽ نا اونجھائي،

او اِين ڪرتو رھسي، جِتِي تائين حق رِي سوڀ نہ ڪرائي۔

‏21 ڌارين قومان اِيئي تي ڀروسو رکسين۔

پرڀُو يسُوع آن شيطان

‏22 پَڇي ڪينهڪ ماڙھُو ھيڪي انڌي نا لي آيا جڪو ٻولي پڻ ڪوتي سگھيو ڪِي تہ اُوئي ۾ ڀُوت ھتو۔ پرڀُو يسُوع اُوئي نا سجو سارو ڪريو آن پَڇي او ٻولڻ آن جوئڻ لگو۔ ‏23 سجائي ماڙھُو حيران ٿي گيا آن پُڇيو تہ، ”ڪِي اي ماڙھُو دائُود رو ڏِڪرو اَھي؟“ ‏24 پڻ جڏھين فريسيان نا اِيئي وات رِي خبر پئِي تڏھين ڪھڻ لگا تہ، ”اي ڀُوتان ري سردار بعل زبول ري نان سين ڀُوت ڪڍي تو۔“ ‏25 پرڀُو يسُوع اُوئان را خيال سمجھي گيو آن ڪھيو تہ، ”جِڪي پڻ راج ۾ پھُوٽ پئِي تِي او برباد ٿي جائي تو۔ آن جِڪي شھر يا گھر ۾ پھُوٽ پئي تِي، او پڻ ھلي ڪِنھِي سگھي۔ ‏26 پَڇي جي شيطان، شيطان نا ڪڍسي تہ اُوئان ۾ پھُوٽ پڙسي آن پَڇي اُوئان رو راج ڪين ھلسي؟ ‏27 جي ھُون شيطان رِي طاقت سين ڀُوت تو ڪڍان، تو پَڇي اَوھانجا ماڙھُو ڪي رِي طاقت سين تا ڀُوت ڪڍين؟ پَڇي او اَوھانجو اِنصاف ڪرسين! ‏28 پڻ جي ھُون اِيشوَر رِي طاقت سين ڀُوت ڪڍان تو، تہ پَڇي اِين سمجھو تہ اِيشوَر رو راج آئي گيو اَھي۔ ‏29 ڪوئِي پڻ ماڙھُو اُتِي تائين ڪيھِي طاقت واۯي ماڙھُو ري گھر ۾ جائي اُوئي رِي مِلڪيت ڦُري ڪنھِي سگھي، جِتِي تائين موھر او اُوئي طاقتواۯي ماڙھُو نا ٻڌي لوھ ڪري آن اُوئي سين پَڇي ئي اُوئي رو گھر ڦُرسي۔ ‏30 جڪو مانھجي پاسي ڪو اَھي، او مانھجي خلاف اَھي، آن جڪو مين ڀيۯو ٿي ڀيۯا نٿو ڪري، او حقِيقت ۾ ڌار تو ڪري۔ ‏31 اِيئي ري ڪري ھُون اَوھان نا سنڀۯائُون تو، تہ ماڙھُوئان را ڏوھ آن پاپ معاف ڪريا جاسين، پڻ پويتر آتما ري خلاف ٿيڻ واۯي نا معاف ڪنھِي ڪريو جائي۔ ‏32 جي ڪوئِي منش پُتر ري خلاف ٻولسي تہ اُوئي نا معاف ڪريو جاسي، پڻ جي ڪوئِي پويتر آتما ري خلاف ٻولسي، تہ اُوئي نا نہ اِيئي دُنيا ۾ معاف ڪريو جائي نہ ئي وۯي آڪاسِي راج ۾۔

جيھڙو وڻ تيھڙو ميوو

‏33 جي وڻ سُٺو ھوسي تو ميوو پڻ سُٺو ڏيسي، آن جي وڻ خراب ھوسي تو ميوو پڻ خراب ڏيسي۔ ڪِي تہ وڻ آپري ميوي سين اوۯکيو جائي تو۔ ‏34 اي ناگ ران ٻچان، اَوھين ڪين سُٺين واتين ڪري سگھو تا، ڪِي تہ اَوھين آپ بُڇڙا اَھو؟ ڪِي تہ جڪو دل ۾ ھوسي اوئيج مُونھ سين نسرسي۔ ‏35 ھيڪ ڌرمي ماڙھُو آپرِي سُٺِي دل ري خزاني سين سُٺين واتين تو ڪڍي آن بُڇڙو ماڙھُو آپرِي بُڇڙِي دل ري خزاني سين بُڇڙين واتين تو ڪڍي۔ ‏36 ھُون اَوھان نا سنڀۯائُون تو تہ نيا ري ڏِينھ سجان نا آپري خراب واتيان رو حِساب ڏيڻو پڙسي۔ ‏37 ڪِي تہ اَوھانجين واتين ئي اَوھان نا ڏوھِي يا بي ڏوھِي ڪرسين۔“

پرچو ڏيکاۯڻ رو ڪھڻ

‏38 پَڇي ڪينهڪ شاستر جاڻڻ واۯان آن فريسيان اُوئي نا ڪھيو تہ، ”اي گرُو اَسان نا ڪوئِي پرچو ڏيکاۯ۔“ ‏39 اِيئي تي پرڀُو يسُوع ڪھيو تہ، ”اِيئي زماني را ماڙھُو ڪِڏا بُڇڙا آن بي ايمان اَھين جڪو مِنا پرچي ڏيکاۯڻ رو ڪھين تا، پڻ اُوئان نا يُوناہ اِيشوَر ري نياپو ڏيڻ واۯي ري پرچي سوا ٻِيجو ڪوئِي پڻ پرچو ڪنھِي ڏيکاۯيو جائي۔ ‏40 ڪِي تہ جين يوناہ ترن ڏِينھ آن ترن راتين ھيڪِي وڏِي مڇي ري پيٽ ۾ پيو ھتو، تين ھُون پڻ ڌرتِي ري پيٽ ۾ ترن ڏِينھ آن ترن راتين ھوئِيس۔ ‏41 نينوا شھر را ماڙھُو نيا ري ڏِينھ اُٺسين آن اِيئي زماني ري ماڙھُوئان نا ڏوھارِي ڪرسين، ڪِي تہ اُوئان يوناہ رو نياپو سنڀۯي پاپان سين توڀان ڪري ھتِي، پڻ ھُون اَوھان نا سنڀۯائُون تو تہ، ھيڪ ايھڙو پڻ اِٿ آيو اَھي جڪو يوناہ سين وڏو اَھي! ‏42 نيا ري ڏِينھ ڏکڻ رِي راڻِي اِيئي زماني ري ماڙھُوئان ڀيۯي اُٺسي آن اِيئان نا ڏوھِي ڪرسي، ڪِي تہ او سُليمانَ رِين عقل واۯين واتين سنڀۯڻ سارُون اَۯگي پنڌ سين آئي تي۔ پڻ ھُون اَوھان نا سنڀۯائُون تو تہ اِٿ ھيڪ ايھڙو اَھي جڪو سُليمانَ سين پڻ وڏو اَھي۔

ڀُوتان رِو پَڇو وۯي جاڻ رو مِثال

‏43 جڏھين ڪوئِي ڀُوت ماڙھُو سين نِسري جائي تو، تڏھين او ڪيھِي سُڃِي جگھا جوڻ سارُون رُلي تو جِٿ او آرام ڪري، پڻ آرام ڪوتو جُڙي۔ ‏44 تڏھين او ڪھي تو، ھُون اُوئي گھر ۾ پَڇو وۯي جائِيس جڪي جگھا سين نسريو اَھان۔ پَڇي آڻ ري ٽاڻي او ڏيکي تو تہ گھر خالي اَھي، او صاف آن رھڻ جيھڙو اَھي، ‏45 تڏھين او جائي تو آن ست ٻيجا آپ سين پڻ وڌِيڪ بُڇڙا ڀوت لي آئي تو، آن او اُوئي ماڙھُو نا لگين تا۔ آن اُوئي رِي حالت اگلي سين پڻ وڌِيڪ خراب ٿي جائي تِي۔ تو اِيئي بُڇڙي زماني ري ماڙھُوئان رِي حالت پڻ ساگِي ٿيسي۔“

پرڀُو يسُوع رِي ما آن ڀائِي ڪوڻ اَھين

‏46 پرڀُو يسُوع ماڙھُوئان سين اڃان ٻوليو پي اوئي ٽاڻي اُوئي ري ما آن ڀائِي آئي ڀِيٽا، آن اُوئي سين وات چيت ڪرڻ پي چاھي۔ ‏47 اِيئي ري ڪري ھيڪي جڻي آئي پرڀُو يسُوع نا ڪھيو تہ، ”تاھجِي ما آن ڀائِي ٻاھر ڀِيٽا اَھين آن تين سين ٻولڻ تا چاھين۔“ ‏48 پرڀُو يسُوع پڇيو تہ، ”مانھجِي ما آن مانھجا ڀائِي ڪوڻ اَھين؟“ ‏49 پَڇي آپري چيلان سمھون اِشارو ڪري ڪھيو تہ، ”جوئو، اي مانھجِي ما آن ڀائِي اَھين! ‏50 ڪِي تہ جڪو پڻ مانھجي آڪاسِي ٻاپ رِي مرضِي تي ھلسي، اوھيج مانھجو ڀائِي، ٻيھن آن ما اَھي۔“