जीव देतो पानी चो नंदी
22
एचो पाछे सरगदूत, मोके कांच असन झकमकतो “जीव देतो पानी चो नंदी” के दखालो, जोन महापरभु आउर मेंडा पिला चो आसनगादी ले निकरुन,
2 सहर चो सड़क मंजिगता ले बोहते रये। नंदी चो ए पाट आउर हुन पाट जीवन चो रूक रये; हुता बारा बरन चो पाक-फर, बारामासी फरते रये, आउर हुन रूकमन चो पानामन ले गुलाय राज-राज चो लोग बेमारमन ले छुक-छुका होते रओत।
3 आउर हुता काई बरन चो सराप नी रयदे, महापरभु आउर मेंडा पिला चो आसनगादी हुन सहर ने होयदे आउर हुनचो कमेयामन हुनचो सेवा करदे।
4 हुनमन, हुनचो थमना के दखदे, आउर हुनचो नाव हुनमन चो कपारे लिखलोर रयदे।
5 फेर रात नी होए आउर हुनमन के दीया आउर बेर चो उजर चो काई काम नीआय, कसनबलले परभु महापरभु हुनमन चो उजर होयदे, आउर हुनमन जुग-जुग काजे राज करदे।
जीसु चो फेर एतोर
6 फेर हुन मोके बललो, “ए गोटमन सत आउर पतेयातो लाईक आय। अगमजानीमन चो आत्मामन चो परभु महापरभु, हुन आपलो कमेयामन के झटके होतो गोटमन के दखातो काजे आपलो सरगदूत के पठालो।”
7 “दख, मय झटके एयंसे! जोन ए किताप चो अगमगोटमन के मानेसे, हुन धन-धन आय।”
8 मय जूहन्ना, ए गोटमन के दखते-सुनते रयें, जिदलदांय मय सुनले आउर दखले तेबे मय, हुन सरगदूत जोन मोके ए गोटमन दखाते रये, हुनके डंडासरन करतो काजे पांय पड़ले।
9 मानतर हुन मोके बललो, “दख, असन नी कर; कसनबलले मय तुचो, आउर तुचो भाई अगमजानीमन, आउर ए किताप चो गोटमन के मानतो लोगमन चो संगवारी कमेया आंय। तुय महापरभु के ची डंडासरन कर।”
10 फेर हुन मोके बललो, “ए किताप चो अगमगोटमन के नी लुकाव; कसनबलले हुन बेरा अमरलीसे।
11 जोन ओनियाव करेसे, हुन ओनियाव ची करते रओ; आउर जोन केचड़ी आय, हुन केचड़ी चे रओ; आउर जोन धरमकारी आय हुन धरमकारी बनुन रओ; आउर जोन पवितर आय हुन पवितर बनुन रओ।”
12 “दख, मय झटके एयंसे; आउर सपाय के हुनमन चो बुतामन चो हिसाब ले पलटा देतो काजे मोचो लगे आसे।
13 मय अलफा आउर ओमेगा आंय आउर पईल आउर आखरी आंय, आउर मूर आउर सरती आंय।”
14 धन-धन आत हुनमन, जोन आपलो फटई के धोयसोत, कसनबलले हुनमन के जीवन चो रूक लगे एतो चो हक मिरेदे आउर हुनमन कपाट बाटले सहर ने ओलदे।
15 मानतर कुकुरमन बललोने, पंगनाहामन, बेबिचारीमन, माने-मारामन, मूरत सेवा करुमन, आउर फंद गोट के मन करतो आउर फंद गोट उआट करतो सबु लोग, सहर चो बाहरी रदे।
16 “मय जीसु, मोचो सरगदूत के एईकाजे पठाले कि हुन मंडलीमन ने तुमके ए गोटमन चो गवई देओ। दाउद थर चो मूर आउर पाहतेया तारा मय आंय।”
17 आत्मा आउर दुली दुनो बलसोत, “आव” आउर सुनतो बीता बले बलो, “आव” जेके पियास लागेसे, हुन एओ आउर जेके पीउक भायसे हुन जीवन चो पानी फोकाहा ने पीओ।
सरासरी गोट
18 मय सपाय लोगमन के, जोन ए किताप चो अगमगोटमन के सुनेसोत, हुनमन के ए गवई देयंसे, कोनी मनुक ए गोटमन ने काई बड़ालो जाले, महापरभु हुन बिपतीमन के, जोन ए किताप ने लिखलोर आसे, हुनचो उपरे बड़ायदे।
19 ए अगमगोटमन चो किताप ले कोनी काई गोटमन के घटालो जाले महापरभु बले जीवन चो रूक आउर पवितर सहर चो बाटा हुनके नी देये, जोन ए किताप ने लिखलोर आसे।
20 जोन ए गोटमन चो गवई देयसे हुन बलेसे, “हव, मय झटके एयंसे।”
आमीन। ए परभु जीसु “आव”।
21 परभु जीसु चो दया, पवितर लोगमन संगे रओ। आमीन।†