فصلِ پنجُم
اخطار دَ سرمایه​دارا
‏1 اَی مردُمِ سرمایه​دار​، مَخته و چخرا کنِید، چراکه بَلا-و-غَم دَ سر شُمو اَمدَنی اَسته. ‏2 مال-و-دَولت شُمو بَرباد شُده و کالای شُمو ره کویه خورده. ‏3 طِلّا و نُقرِه شُمو ره زَنگ زَده و زَنگ‌زدَگی ازوا دَ پیشِ خُدا دَ ضِدِ شُمو شاهِدی مِیدیه و رقمِ آتِش اَلّی گوشت شُمو ره مُوخوره، چُون شُمو حتیٰدَ روزای آخِر ام دَ جَم کدونِ مالِ دُنیا مصرُوف اَستِید.
‏4 مُزدِ امزُو کارگرا ره که زمِینای شُمو ره دِرَو کده، شُمو دَغَلی کده نِگاه کدِید و امُو مُزد دَ ضِد شُمو فریاد مُونه.a و نالِه امزُو دِرَوگرا دَ گوشِ خُداوندِ لشکر_ها رسِیده. ‏5 شُمو دَ رُوی زمی عَیش و نوشِ کَلو کده کُفتِ دِل خُو ره بُر کدِید و خود ره بَلدِه روزِ کُشتو چاق کدِید.b ‏6 شُمو آدمِ عادِل-و-نیک ره محکُوم کدِید و دَ حالِیکه هیچ از خُو دِفاع نَمُوکد، اُو ره کُشتِید.
صَبر دَ وختِ مُشکِلات
‏7 پس امزی خاطر، اَی بِرارو، تا روزِ اَمَدونِ مَولا عیسیٰ صَبر-و-حَوصِله کنِید. اونه، دیغو بَلدِه کِشتِ پُر اَرزِشِ زمِین خُو اِنتِظار کشِیده صَبر-و-حَوصِله مُونه تاکه بارِشِ اوّل و آخِر دَ بَلِه کِشت بُباره. ‏8 اَرے، شُمو ام باید صَبر دَشته بَشِید و خاطرجم بَشِید، چراکه اَمَدونِ مَولا عیسیٰ قرِیب اَسته.
‏9 اَیبِرارو، از یگدِیگِه خُو شِکایت نَکنِید، نَشُنه که خودون شُمو محکُوم شُنِید؛ چُون قاضی حقِیقی امی آلی بَلدِه قضاوَت کدو دَ دانِ درگه ایسته یَه.
‏10 بِرارو، از صَبر-و-حَوصِلِه پَیغمبرای که دَ نامِ خُداوند توره گُفته و رَنج کشِیده، سرمَشق بِگِیرِید. ‏11 واقعاً، مو آدمای پُر صَبر و تَحَمُل ره خوشبَخت مِیدَنی. شُمو دَ بارِه صَبر-و-تَحَمُلِ اَیُوب پَیغمبر شِنِیدید و کاری ره که دَ آخِر خُداوند بَلدِه ازُو انجام دَد اممِیدَنِید، چُون خُداوند غَدر رَحِیم و مِهربو اَسته.
‏12 از پگ کده مُهِمتَر، اَی بِرارای مه، قَسم نَخورِید؛ نَه دَ آسمو و زمی و نَه دَ هیچ چِیزِ دِیگه. «نَهِ» شُمو «نَه» بَشه و «اَرے» شُمو «اَرے» بَشه؛ نَشُنه که محکُوم شُنِید.
قُدرتِ دُعا
‏13 اگه کُدَم نفر دَ بَینِ شُمو دُچارِ رَنج-و-مُصِیبت بَشه اُو باید دُعا کنه و کسی که خوش اَسته، باید سرُود بِخانه. ‏14 اگه کسی دَ بَین شُمو ناجور بَشه، اُو بُزُرگای جماعتِ ایماندارا ره طلب کنه که بییه و دَ نامِ مَولا عیسیٰ بَلدِه شی دُعا کده جان شی ره قد روغونِ زَیتُون چرب کنه. ‏15 دُعای که از رُوی ایمان بَشه ناجور ره شفا مِیدیه و مَولا عیسیٰ اُو ره از بِسترِ ناجوری باله مُونه؛ و اگه گُناه کده بَشه گُناهِ شی ام بخشِیده مُوشه. ‏16 پس گُناه_های خُو ره دَ پیشِ یگدِیگِه خُو اِقرار کنِید و بَلدِه یگدِیگِه خُو دُعا کنِید تاکه جور شُنِید. دُعای آدمِ صادِق-و-راست​کار قُدرت و تاثِیرِ کَلو دَره. ‏17 اِلیاس پَیغمبر مِثلِ ازمو وَری یگ اِنسان بُود، لیکِن وختی از تَی دِل دُعا کد که بارو نَباره، تا سِه و نِیم سال دَ بَلِه زمی بارو نَبارِید، ‏18 و زمانِیکه دُوباره دُعا کد، از آسمو بارو بارِید و زمی حاصِل دَد.
‏19 اَی بِرارون مه، اگه کُدَم کس دَ مینکل شُمو از راهِ حقِیقت گُمراه شُده بَشه و دِیگه نفر اُو ره پس دَ راهِ راست بیره، ‏20 بِدَنِید که امُو نفر که گُناهکار ره از گُمراهی پس دَ راه میره، دَ حقِیقت جانِ ازُو ره از مَرگِ اَبَدی نِجات مِیدیه و گُناه_های غَدرِ آدمِ گُمراه ره مُوپوشَنه.