فصلِ یازدَهُم
معنیٰ و قُدرتِ ایمان
1 ایمان، اِعتماد دَشتو دَ چِیزای اَسته که دَزوا اُمِید دَری و عقِیده دَشتو دَ چِیزای که نَمِینگری. 2 چُون دَ وسِیلِه ایمان کٹه‌کَلونای مو تعرِیف-و-تَوصِیف شُد.
3 دَ وسِیلِه ایمان مو مُوفامی که عالم_ها دَ وسِیلِه کلامِ خُدا شکل گِرِفته بطَوری که چِیزای که دِیده مُوشه، از چِیزای که دِیده نَمُوشه دَ وجُود اَمَده.
4 دَ وسِیلِه ایمان، هابِیل یگ قُربانی خُوبتَر از قُربانی قائن دَ خُدا تقدِیم کد و بخاطرِ امزی کار شی شاهِدی دَده شُد که اُو عادِل اَسته؛ خُدا خود شی دَ بارِه هدیه_های ازُو شاهِدی دَد. باوجُودِ که اُو مُرده، ولے هنوز دَ وسِیلِه ایمان توره مُوگیه.
5 دَ وسِیلِه ایمان، خَنوخ دَ عالمِ باله بُرده شُد تا مَرگ ره نَنگره؛ اُو غَیب شُد، چراکه خُدا اُو ره پیش خُو بُرد. چُون پیش ازی که اُو بُرده شُنه، دَ بارِه ازُو شاهِدی دَده شُد که اُو رضای خُدا ره حاصِل کده. 6 و بِدُونِ ایمان اِمکان نَدره که رضای خُدا حاصِل شُنه، چُون هر کسی که نزدِیک خُدا مییه باید ایمان دَشته بَشه که اُو وجُود دَره و اُو کسای ره اَجر مِیدیه که دَ طلبِ ازُو اَسته.
7 دَ وسِیلِه ایمان، نوح وختی از جانِبِ خُدا دَ بارِه چِیزای که تا اُو غَیت دِیده نَشُدُد خبردار شُد، اُو قد خُداتَرسی اِطاعَت کده یگ کِشتی جور کد تا خانَوار خُو ره نِجات بِدیه. دَ امزی رقم اُو دُنیا ره محکُوم کد و از طرِیقِ ایمان عادِل حِساب شُد.a
8 دَ وسِیلِه ایمان، اِبراهِیم وختِیکه کُوی شُد، اِطاعَت کد و سُون امزُو جای رفت که اُو ره دَ آینده دَ عِنوانِ میراث دَ دِست میوُرد. باوجُودِ که اُو نَمِیدَنِست کُجا موره، اُو حَرکت کد. 9 و دَ وسِیلِه ایمان اُو دَ سرزمِینِ وعده شُده زِندگی کد. اُو مِثلی که دَ یگ سرزمِینِ بیگَنه زِندگی کُنه دَ خَیمه_ها زِندگی کد، رقمِ ازُو اِسحاق و یعقُوب ام که قد ازُو قتی وارِثِ امزُو وعده بُود دَ خَیمه_ها زِندگی کد. 10 چُون اُو چِیم دَ راهِ شاری بُود که تادَو دَشت، شاری که اُستاکار و آبادگر شی خُدا اَسته.
11 دَ وسِیلِه ایمان، ساره که سَنڈه بُود تَوانایی ازی ره پَیدا کد که شِکامتُو شُنه، باوجُودِ که عُمر شی تیر شُدُد؛ چراکه اُو وعده دِهِنده ره صادِق-و-وفادار حِساب کد. 12 امزی خاطر از یگ مرد که مِثلِ مُرده بُود، نسل دَ وجُود اَمَد، مِثلِ سِتاره_های آسمو کَلو و رقمِ ریگای لبِ دریا بےحِساب.
13 پگِ امزیا دَ ایمان فَوت کد بِدُونِ ازی که وعده_ها ره دَ دِست بیره، بَلکِه اُونا ره از دُور دِید و خوش اَمدِید گُفت. اُونا اِقرار کد که دَ رُوی زمی بیگَنه و مُسافِر بُود، 14 چُون کسای که امی رقم توره مُوگیه معلُومدار مُونه که دَ جُستُجوی یگ وطن اَسته. 15 اگه اُونا دَ بارِه سرزمِینی فِکر مُوکد که از اُونجی بُر شُدُد، اُونا فرصت دَشت که پس بوره. 16 مگم معلُومدار اَسته که اُونا دَ آرزوی یگ سرزمِینِ خُوبتَر بُود، یعنی سرزمِینِ آسمانی. امزی خاطر خُدا شَرم شی نَمییه که خُدای ازوا گُفته شُنه، چُون اُو بَلدِه ازوا یگ شار آماده کده.
17 دَ وسِیلِه ایمان، اِبراهِیم وختِیکه آزمایش شُد، اِسحاق ره دَ عِنوانِ قُربانی تقدِیم کد؛ اُو کسی که وعده_ها ره قبُول کدُد، حاضِر شُد که یگانه باچِه خُو ره قُربانی کُنه، 18 امُو ره که دَ بارِه شی دَ اِبراهِیم گُفته شُد: ”از اِسحاق نسل تُو دَ نام تُو کُوی مُوشه.“b 19 اِبراهِیم پَی بُردُد که خُدا مِیتنه حتیٰ از مُرده_ها اِنسان ره زِنده کُنه؛ دَ یگ حِساب اِبراهِیم ام اُو ره دُوباره دَ دِست اَوُرد.
20 دَ وسِیلِه ایمان، اِسحاق یعقُوب و عیسَو ره دَ بارِه کارای آینده بَرکت دَد.
21 دَ وسِیلِه ایمان، یعقُوب دَ وختِ مُردون خُو، هر کُدَمِ بچکِیچای یوسُف ره بَرکت دَد و دَ حالِیکه دَ بالنه حِصِّه تَیاق خُو تکیه کدُد خُدا ره عِبادت کد.
22 دَ وسِیلِه ایمان، یوسُف دَ آخِرِ عُمر خُو دَ بارِه بُر شُدونِ بَنی اِسرائیل از مِصر توره گُفت و دَ بارِه استُغونای خُو هِدایَت دَد.
23 دَ وسِیلِه ایمان، آته-و-آبِه مُوسیٰ اُو ره بعد از تَوَلُد شی بَلدِه سِه ماه تاشه کد، چُون اُونا دِید که اُو یگ نِلغه نُوربَند بُود؛ و اُونا از حُکمِ پادشاه ترس نَخورد. 24 دَ وسِیلِه ایمان، مُوسیٰ وختِیکه کٹه شُد، قبُول نَکد که باچِه دُخترِ فِرعَون گُفته شُنه. 25 اُو آزار-و-اَذیَت شُدو قد قَومِ خُدا ره پیش دَنِست نِسبَت دَزی که از خوشی_های گُناه بَلدِه یگ وختِ کم لِذَت بُبره. 26 اُو رَسوایی بخاطرِ مسیح ره گنجِ بااَرزِشتَر دَنِست نِسبَت دَ مال-و-دَولَتِ مِصر، چراکه اُو دَ اَجرِ عالمِ آینده چِیم دوختُد. 27 دَ وسِیلِه ایمان، اُو مِصر ره ایله کد و از قار-و-غَضَبِ پادشاه ترس نَخورد، چُون اُو مِثلی که خُدای نادِیده ره دِیده بَشه، اُستوار مَند. 28 دَ وسِیلِه ایمان، اُو عِیدِ پِصَح و پاش دَدونِ خُون ره دَ جای اَوُرد تا نابُودکُنِندِه اوّلباری_ها دَ بَلِه اوّلباری_های اِسرائیل دِست باله نَکُنه.
29 دَ وسِیلِه ایمان، قَوم از دریای سُرخ تیر شُد، مِثلی که از زمِینِ خُشک تیر شُنه، مگم وختی مِصری_ها قَصد کد که تیر شُنه، اُونا غَرق شُد.
30 دَ وسِیلِه ایمان، دیوالای شارِ اَریحا بعد ازی که لشکرِ اِسرائیل هفت روز دَ دَور شی گشت، چَپه شُد. 31 دَ وسِیلِه ایمان، راحابِ فاحِشه قد مردُمای نافرمان کُشته نَشُد، چراکه اُو از جاسُوسا دَ صُلح-و-سلامَتی پذِیرایی کدُد.
32 دِیگه چِیزخیل بُگُم؟ چُون وخت نِیَسته که دَ بارِه جدعون، باراق، سامسون، یفتاح، داوُود، سموئیل و اَنبیا توره بُگُم، 33 دَ بارِه کسای که دَ وسِیلِه ایمان، مَملَکَت_ها ره تَصَرُف کد، عدالت ره برقرار کد، وعده_ها ره دَ دِست اَوُرد، دانِ شیر_ها ره بسته کد، 34 آتِشِ سرکَش ره گُل کد، از دَمِ شمشیر نِجات پَیدا کد، از ضَعف-و-ناتَوانی قُوَت پَیدا کد، دَ جنگ دِلاوَر شُد و لشکرای بیگَنه ره تار-و-مار کد. 35 خاتُونو مُرده_های خُو ره دُوباره زِنده پَیدا کد. لیکِن دِیگرو شِکنجه-و-عذاب شُد، مگم ایله شُدو ره قبُول نَکد تا دُوباره-زِنده-شُدونِ خُوبتَر ره دَ دِست بیره. 36 بعضی کسای دِیگه تَوَسُطِ رِیشخَند شُدو، قَمچی خوردو و حتیٰ دَ وسِیلِه زنجِیرا و بَندی شُدو آزمایش شُد. 37 اُونا سنگسار شُد و قد اَره دُو پاره شُد و قد شمشیر کُشته شُد. اُونا پوستای گوسپو و بُز ره دَ جان خُو کده گشت-و-گُذار مُوکد، بیچاره، سِتم‌دِیده و آزار-و-اَذیَت شُده بُود. 38 امیا که دُنیا لایقِ ازیا ره نَدَشت دَ بیابونا، کوه_ها، غار_ها و سُولاخای زمی تِیت‌پَرَک شُد. 39 باوجُودِ که پگِ امزیا بخاطرِ ایمان خُو تعرِیف-و-تَوصِیف شُد، مگم چِیزی وعده شُده ره دَ دِست نَوُرد، 40 چراکه خُدا یگ چِیزی خُوبتَر بَلدِه ازمو پیش‌بِینی کدُد، تا اُونا بِدُونِ ازمو کامِل نَشُنه.