فصلِ سِوّم
ایمان یا انجام دَدونِ شریعت
1 اَی غلاتیای نادو، کِی شُمو ره جادُو کده؟ آیا امِیطور نِییه که تصوِیرِ واضِح از عیسیٰ مسیح که دَ صلِیب میخکوب شُد دَ پیشِ چِیمای شُمو ایشتُم؟ 2 تنها چِیزی ره که ما میخایُم از طرفِ شُمو بُفامُم اینی اَسته: آیا شُمو روح اُلقُدس ره دَ وسِیلِه انجام دَدونِ شریعت دَ دِست اَوُردِید یا دَ وسِیلِه ایمان دَ پَیغامی که شُمو شِنِیدِید؟ 3 آیا شُمو اِیقَس نادو اَستِید که قد یافتونِ روح اُلقُدس شُروع کدِید و آلی میخاهِید که دَ وسِیلِه جِسم کامِل شُنِید؟ 4 آیا شُمو امِیقَس سرگُذشت_ها ره بےفایده تجربه کدِید؟ اگه اِی حقِیقت دَره، تجربِه شُمو بےفایده بُوده. 5 آیا خُدا روح اُلقُدس ره دَز شُمو مِیدیه و دَ مینکل شُمو مُعجزه_ها ره ظاهِر مُونه بخاطرِ ازی که شُمو کارای شریعت ره انجام مِیدِید یا بخاطرِ ایمان اَوُردو دَ پَیغامی که شِنِیدِید؟
6 امُو رقم که نوِشته شُده، ”اِبراهِیم دَ خُدا ایمان اَوُرد و اِی بَلدِه ازُو یگ عملِ عادِلانه حِساب شُد،“a 7 شُمو مِیدَنِید دَ عَینِ رقم کسای که ایمان دَره، اُونا اَولادِه اِبراهِیم اَسته. 8 چُون نوِشتِه مُقَدَّس پیشبِینی مُونه که خُدا مردُمای غَیرِ یهُود ره دَ وسِیلِه ایمان عادِل حِساب مُونه، امزی خاطر پیش از پیش دَ اِبراهِیم خوشخبری دَد که ”تمامِ مِلَّت_ها دَ وسِیلِه ازتُو بَرکت پَیدا مُونه.“b 9 دَ امزی دلِیل کسای که ایمان دَره قد اِبراهِیم که ایمان اَوُرد یگجای بَرکت پَیدا مُونه.
10 تمامِ کسای که تکیه دَ کارای شریعت کده، زیرِ لعنت اَسته، چُون نوِشته شُده: ”نالَت دَ کسی که دَ تمامِ چِیزای که دَ کِتابِ شریعت نوِشته شُده ثابِت قَدم نَمَنه و اُونا ره دَ جای نَیره.“c 11 پس واضِح اَسته که هیچ کس دَ وسِیلِه شریعت دَ حُضُورِ خُدا عادِل حِساب نَمُوشه، چُون «شخصِ عادِل دَ وسِیلِه ایمان زِندگی مُوکُنه.» 12 مگم شریعت دَ ایمان تعلُق نَدره، بَلکِه «کسی که احکامِ شریعت ره دَ جای میره، اُو دَ مُطابِقِ ازوا زِندگی مُونه.»d 13 مسیح مو ره از لعنتِ شریعت بازخرِید کده بخاطرِ ازمو لعنت شُد، چُون نوِشته شُده: ”هر کسی که دَ دار اَوزو شُنه لعنَتی اَسته.“e 14 اِی کار شُد تا بَرکتِ اِبراهِیم دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح دَ مردُمای غَیرِ یهُود بِرَسه و تاکه مو روح اُلقُدسِ وعده شُده ره دَ وسِیلِه ایمان دَ دِست بیری.
شریعت و وعدِه خُدا
15 اَی بِرارو، بیلِید که ما بَلدِه شُمو یگ مَثَل از زِندگی روزمَره بُگُم: وختی یگ عهد-و-پَیمان بسته شُد، حتیٰ اگه عهدِ اِنسانی ام بَشه، هیچ کس اُو ره باطِل نَمُونه و یا دَزُو کُدَم چِیز اِضافه نَمُوکُنه. 16 ولے دَ اِینجی وعده_ها دَ اِبراهِیم و دَ نسلِ ازُو دَده شُده. نوِشتِه مُقَدَّس نَمُوگه که، «دَ نسل_ها» که دَ بارِه غَدر کسا بَشه، بَلکِه مُوگیه «دَ نسلِ ازتُو»f یعنی دَ بارِه یگ نفر که اُو مسیح اَسته. 17 مقصدِ ازمه اینی اَسته: عهد-و-پَیمانی ره که خُدا قد اِبراهِیم بسته کد، شریعتی که چار صد و سِی سال بعد دَ وجُود اَمَد، نَمِیتنه اُو ره باطِل کُنه تا وعده ره از بَین بُبره. 18 چُون اگه میراث از طرِیقِ شریعت دَ دِست میمَد، دِیگه از طرِیقِ وعده قابِلِ دِسترَس نَمُوبُود. مگم خُدا امُو میراث ره از طرِیقِ وعده دَ اِبراهِیم دَد.
19 پس مقصدِ شریعت چی بُود؟ شریعت بخاطرِ خطاها اِضافه شُد، اُو ام تا زمانِ اَمَدونِ امزُو نسل که وعده دَزشی دَده شُدُد. شریعت دَ وسِیلِه ملایکه_ها و دَ دِستِ یگ میانجی مُقَرر شُد. 20 ولے میانجی نُمایندِه یگ طرف نِییه، مگم خُدا یگ اَسته. 21 پس آیا شریعت دَ ضِدِ وعده_های خُدا اَسته؟ بِلکُل نَه! چُون اگه یگ شریعت دَده مُوشُد که مِیتنِست زِندگی بُبَخشه، حتماً عدالت از طرِیقِ شریعت دَ دِست میمَد. 22 مگم نوِشتِه شریعت واضِح کد که تمامِ چِیزا دَ بندِ گُناه اَسته تا امُو چِیزی که وعده دَده شُدُد، دَ وسِیلِه ایمان دَ عیسیٰ مسیح بَلدِه ایماندارا دَده شُنه.
بچکِیچای خُدا
23 مگم پیش از اَمَدونِ ایمان پگ مو دَ بندِ شریعت نِگاه شُده بُودی و تا زمانِ ظاهِر شُدونِ ایمان دَ بند شی بُودی. 24 پس شریعت تا وختِ اَمَدونِ مسیح اِصلاح کُنِندِه مو بُود تاکه مو دَ وسِیلِه ایمان عادِل حِساب شُنی. 25 لیکِن آلی که ایمان اَمَده، مو دِیگه دَ زیرِ فرمانِ اِصلاح کُنِنده نِیَستی، 26 چراکه پگ شُمو دَ وسِیلِه ایمان دَ مسیح عیسیٰ بچکِیچای خُدا اَستِید. 27 هر کُدَمِ از شُمو که دَ راهِ مسیح غُسلِ تعمِید گِرِفتِید، قد مسیح پوشَنده شُدِید. 28 پس دِیگه نَه یهُود اَسته و نَه یونانی، نَه غُلام و نَه آزاد، نَه مَرد و نَه خاتُو، چراکه پگ شُمو دَ مسیح عیسیٰ یگ اَستِید. 29 و اگه شُمو دَ مسیح تعلُق دَرِید، پس شُمو نسلِ اِبراهِیم و مُطابِقِ وعده، وارِث اَستِید.