فصلِ یازدَهُم
رَحمتِ خُدا بَلدِه باقیمَنده_های قَومِ اِسرائیل
1 پس ما پُرسان مُونُم: آیا خُدا قَوم خُو ره رَد کده؟ هرگِز نَه! چراکه خود مه ام یگ اِسرائیلی اَستُم، اَولادِه اِبراهِیم و از طایفِه بِنیامِین. 2 خُدا قَوم خُو ره که از گاه اِنتِخاب کدُد، رَد نَکده. آیا نَمِیدنِید که نوِشتِه مُقَدَّس دَ بارِه اِلیاس پَیغمبر چی مُوگیه وختِیکه دَ ضِدِ اِسرائیل دَ پیشِ خُدا عرضِ حال کده گُفت: 3 ”اَی خُداوند، اُونا پَیغمبرای تُو ره کُشته و قُربانگاه_های تُو ره بیرو کده. تنها ما مندیم و اُونا قَصدِ گِرِفتونِ جانِ از مَره ام دَره.“ 4 لیکِن جوابِ اِلٰهی بَلدِه ازُو چی بُود؟ خُدا گُفت: ”هفت هزار نفر ره بَلدِه خُو نِگاه کدیم که دَ پیشِ بُتِ بَعل زانُو نَزَده.“ 5 پس امی رقم دَ زمانِ حاضِر ام یگ تِعداد باقی مَنده که دَ وسِیلِه فَیض اِنتِخاب شُده. 6 و اگه اِی اِنتِخاب دَ وسِیلِه فَیض اَسته، دِیگه مربُوطِ اعمال نَمُوشه؛ اگه نَه، فَیض دِیگه فَیض گُفته نَمُوشه. 7 پس مقصد چی اَسته؟ مقصد اِی اَسته که قَومِ اِسرائیل چِیزی ره که طلب مُوکد پَیدا نَکد، لیکِن اِنتِخاب شُده_ها اُو ره پَیدا کد و باقیمَنده سختدِل شُد، 8 امُو رقم که نوِشته شُده:
”خُدا بَلدِه ازوا روحِ کَرَختی دَد،
چِیمای که دِیده نَتَنه
و گوشای که شِنِیده نَتَنه،
تا اِمروز امی رقم اَسته.“
9 و داوُود مُوگیه:
”دِسترخونِa ازوا بَلدِه ازوا تَلَگ و دام بَشه
و سنگِ لَخشَندُک و مجازات.
10 چِیمای ازوا خِیره شُنه تا دِیده نَتَنه
و پُشتِ ازوا همیشه خَم بَشه.“
11 بسم پُرسان مُونُم: آیا قَومِ اِسرائیل لخشِید که بَلدِه همیشه بُفته؟ هرگِز نَه! بَلکِه بخاطرِ خطاهای ازوا نِجات بَلدِه مِلَّت_های غَیرِ یهُود رسِید تا غَیرَتِ قَومِ اِسرائیل دَ شور بییه. 12 اگه خطاهای ازوا باعِثِ بَرکتِ بےاندازه بَلدِه دُنیا شُد و شِکَستِ ازوا باعِثِ بَرکتِ بےاندازه بَلدِه مِلَّت_های غَیرِ یهُود، پس چِیقَس کَلوتر پس اَمَدونِ کامِلِ ازوا بَرکت میره!
13 اَی مردُمای غَیرِ یهُود، آلی قد شُمو توره مُوگُم. ازی که ما رسُولِ مردُمای غَیرِ یهُود اَستُم، دَ خِدمت خُو اِفتخار مُونُم 14 تا بِتَنُم یَگو رقم غَیرَتِ همتبارای خُو ره دَ شور بیرُم و بعضی ازوا ره نِجات بِدیُم. 15 چُون اگه رَد شُدونِ ازوا باعِثِ آشتی دُنیا قد خُدا شُد، قبُول شُدونِ ازوا باعِثِ چی مُوشه، بغَیر از زِنده شُدو از مُرده_ها؟ 16 اگه یگ حِصِّه خمِیر که دَ عِنوانِ نَوبَرِ حاصِلات تقدِیم مُوشه مُقَدَّس اَسته، پس تمامِ ذولِه خمِیر مُقَدَّس اَسته؛ و اگه رِیشه مُقَدَّس اَسته، پس شاخچه_ها ام مُقَدَّس اَسته.b
17 لیکِن اگه بعضی شاخچه_های اَصلی بُرِیده شُد و تُو که یگ شاخچه زَیتُونِ خودرُوی بُودی دَ جای ازوا پیوَند شُدی و دَ رِیشه و چربی دِرختِ زَیتُون شرِیک شُدی، 18 دَ بَلِه امزُو شاخچه_ها فَخر فروشی نَکُو. اگه فَخر فروشی کنی، دَ یاد خُو دَشته بَش که تُو رِیشه ره اُستوار نِگاه نَمُونی، بَلکِه رِیشه تُو ره اُستوار نِگاه مُونه. 19 شاید تُو بُگی: ”شاخچه_ها بُرِیده شُد تا ما پیوَند شُنُم.“ 20 راست مُوگی. اُونا بخاطرِ بےایمانی خُو بُرِیده شُد و تُو فقط دَ وسِیلِه ایمان خُو اُستوار اَستی. پس مغرُور نَبَش، بَلکِه بِتَرس. 21 چُون اگه خُدا از بُرِیدونِ شاخچه_های طبیعی دِریغ نَکد، از بُرِیدونِ ازتُو ام دِریغ نَمُونه. 22 پس مِهربانی و سختگِیری خُدا ره دَ نظر بِگِیر: سختگِیری شی دَ برابرِ کسای اَسته که دَ وسِیلِه بےایمانی خُو اُفتَده، لیکِن مِهربانی شی بَلدِه ازتُو یَه، دَ شرطی که دَ مِهربانی ازُو ثابِت بُمنی؛ اگه نَه تُو ام بُرِیده مُوشی. 23 و اِسرائیلی_ها ام اگه دَ بےایمانی خُو اِدامه نَدیه، پیوَند مُوشه، چُون خُدا قُدرت دَره که اُونا ره دُوباره پیوَند کُنه. 24 چُون اگه تُو از دِرختِ زَیتُونی که از نِگاهِ طبیعت خودرُوی اَسته بُرِیده شُدی و برخِلافِ طبیعت دَ آسانی دَ دِرختِ زَیتُونی پیوَند شُدی که شَنده شُدُد، پس چِیقَس کَلوتر امُو شاخچه_های طبیعی دَ آسانی دَ دِرختِ زَیتُونِ خود خُو پیوَند مُوشه.
رَحمتِ خُدا بَلدِه پگِ مردُم اَسته
25 اَی بِرارو، ما نَمیخایُم که شُمو ازی راز بےخبر بَشِید؛ نَشُنه که شُمو خود ره دانا فِکر کُنِید: سختدِلی دَ بَلِه یگ تِعدادِ مردُمِ اِسرائیل حاکِم شُده و تا وختی اِدامه دَره که تِعدادِ کامِلِ مِلَّت_های غَیرِ یهُود دَ پادشاهی خُدا داخِل شُنه. 26 و دَ امزی رقم تمامِ اِسرائیل نِجات پَیدا مُونه، امُو رقم که نوِشته شُده:
”از صَهیون یگ نِجات دِهِنده ظاهِر مُوشه؛
اُو بےخُدایی ره از اِسرائیلc دُور مُونه.
27 و اینَمی عهد مه قد ازوا اَسته،
وختِیکه گُناه_های ازوا ره از بَین بُبرُم.“
28 از نِگاهِ خوشخبری، یهُودیا بخاطرِ ازشُمو دُشمونِ خُدا حِساب مُوشه، لیکِن از نِگاهِ اِنتِخاب شُدو اُونا بخاطرِ بابهکَلونای خُو دوست-دَشتَنی اَسته، 29 چراکه تُحفه_ها و دعوَتِ خُدا تغیِیرناپذِیر اَسته. 30 امُو رقم که شُمو یگ زمان از خُدا اِطاعَت نَمُوکدِید، لیکِن آلی بخاطرِ نافرمانی ازوا شُمو رَحمت پَیدا کدِید، 31 امُو رقم اُونا ام آلی نافرمان شُده، تا دَ وسِیلِه رَحمتی که نصِیبِ ازشُمو شُده اُونا ام رَحمت پَیدا کُنه. 32 چُون خُدا تمامِ مردُم ره دَ نافرمانی_های ازوا بَند کد تا دَ بَلِه پگِ ازوا رَحم کُنه.
33 آه، که حِکمت و دانایی خُدا بےاندازه غَوُج اَسته!
چِیقَس کُنج-و-کاوناپذِیر اَسته قضاوَت_های ازُو
و چِیقَس دُور از پَی بُردو اَسته راه_های ازُو!
34 ”چُون کِی اَسته که فِکرِ خُداوند ره فامِیده بَشه؟
یا کِی اَسته که مُشاوِر ازُو بُوده بَشه؟“
35 ”کِی دَ خُداوند یَگو چِیز بخشِش دَده
تا بَلدِه ازُو پس دَده شُنه؟“
36 چُون تمامِ چِیزا ازُو، دَ وسِیلِه ازُو و بَلدِه ازُو اَسته. اُو ره تا اَبَداُلاباد بُزُرگی-و-جلال باد. آمین.