رُومیا 8

فصلِ هشتُم

زِندگی دَ هِدایتِ روحِ خُدا

‏1 پس آلی بَلدِه کسای که دَ مسیح عیسیٰ تعلُق دَره، هیچ محکُومیَتی نِیَسته، ‏2 چراکه شریعتِ روحِ زِندگی بَخش دَ وسِیلِه مسیح عیسیٰ مَره از حُکمِ گُناه و مَرگ آزاد کده. ‏3 چُون کاری ره که شریعت بخاطرِ ضعِیفی طبیعتِ اِنسان نَتنِست انجام بِدیه، خُدا انجام دَد. اُو باچِه خُو ره دَ شکلِ اِنسانِ گُناهکار بَلدِه کِفارِه گُناه رَیی کد و گُناه ره دَ جِسم محکُوم کد ‏4 تا مُقرَراتِ شریعت دَ وجُودِ ازمو پُوره شُنه، دَ وجُودِ ازمو کسای که دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم رفتار نَمُونی، بَلکِه مُطابِقِ روح رفتار مُونی. ‏5 چُون کسای که دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم زِندگی مُونه، فِکرای ازوا سُون چِیزای جِسمانی اَسته، ولے کسای که دَ مُطابِقِ روح زِندگی مُونه، فِکرای ازوا سُون چِیزای روحانی اَسته. ‏6 فِکری که سُون خاست-و-اِرادِه جِسم بَشه، عاقُبَت شی مَرگ اَسته، مگم فِکری که سُون خاست-و-اِرادِه روح بَشه، عاقُبَت شی زِندگی و سلامَتی اَسته. ‏7 دَ امزی دَلِیل، فِکری که سُون خاست-و-اِرادِه جِسم اَسته، اُو دُشمونِ خُدا یَه، چراکه اُو از شریعتِ خُدا اِطاعَت نَمُونه، دَ حقِیقت نَمِیتَنه که اِطاعَت کُنه. ‏8 پس کسای که دَ بَندِ جِسم اَسته، نَمِیتَنه رضای خُدا ره حاصِل کُنه. ‏9 لیکِن شُمو دَ بَندِ جِسم نِیَستِید، بَلکِه دَ روح قرار دَرِید، اگه واقِعاً روحِ خُدا دَز شُمو جای گِرِفته. هر کسی که روحِ مسیح ره نَدره، اُو دَ مسیح تعلُق نَدره. ‏10 آلی اگه مسیح دَز شُمو وجُود دَره، اگرچِه جِسم شُمو بخاطری گُناه مُردَنی یَه، ولے بخاطری که عادِل حِساب شُدید، روح اُلقُدس دَز شُمو زِندگی مِیدیه. ‏11 اگه روحِ امزُو که عیسیٰ ره از مُرده_ها دُوباره زِنده کد دَز شُمو جای گِرِفته، امُو که مسیح ره از مُرده_ها دُوباره زِنده کد دَ جِسم_های فانی ازشُمو ام زِندگی مِیدیه. اُو اِی کار ره دَ وسِیلِه روحِ خُو که دَز شُمو جای گِرِفته انجام مِیدیه.

‏12 پس اَی بِرارو، مو قرضدارِ جِسم نِیَستی تا دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم زِندگی کُنی. ‏13 چُون اگه دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم زِندگی کُنِید، شُمو مُومُرِید؛ لیکِن اگه دَ وسِیلِه روح اُلقُدس کارای بَدِ جِسم ره نابُود کُنِید، شُمو زِنده مُومَنِید. ‏14 چُون تمامِ کسای که دَ وسِیلِه روحِ خُدا هِدایَت مُوشه، اُونا بچکِیچای خُدا اَسته. ‏15 چُون شُمو روحِ غُلامی ره از خود نَکدِید که شُمو ره بسم دَ ترس بِندَزه، بَلکِه روحی ره از خود کدِید که بچکِیچای فرزَندی شُدید و دَ وسِیلِه ازُو مو چِیغ زَده مُوگی: ”اَبّا،“ یعنی ”آتَی!“ ‏16 امُو روح خود شی قد روحِ ازمو قتی شاهِدی مِیدیه که مو بچکِیچای خُدا اَستی. ‏17 و اگه مو بچکِیچای ازُو اَستی، پس وارِث_ها ام اَستی، یعنی وارِث_های خُدا و هم‌اِرث قد مسیح. اگه واقِعاً دَ رَنج_های مسیح شرِیک بَشی، دَ بُزُرگی-و-جلالِ ازُو ام شرِیک مُوشی.

بُزُرگی-و-جلالِ آینده

‏18 ما فِکر مُونُم که رَنج_های زمانِ حاضِر دَ برابرِ بُزُرگی-و-جلالی که بَلدِه ازمو ظاهِر مُوشه، هیچ اَسته. ‏19 دَ حقِیقت تمامِ خِلقَت قد شَوقِ کَلو دَ اِنتِظارِ ظهُورِ بچکِیچای خُدا اَسته؛ ‏20 چراکه خِلقَت تابِع بےهُودَگی شُد، نَه دَ خاست-و-اِرادِه خود خُو، بَلکِه دَ خاست-و-اِرادِه امزُو که اُو ره تابِع کد، اگرچِه خِلقَت دَ اُمِیدِ ازی بُود که ‏21 خود شی از بَندِ فِساد آزاد شُنه و دَ آزادی پُرجلالِ بچکِیچای خُدا شرِیک شُنه. ‏22 چُون مو مِیدَنی که تمامِ خِلقَت تا آلی ره آه-و-ناله کده موره، مِثلی که دَ دَردِ زَیدو گِرِفتار بَشه. ‏23 نَه تنها خِلقَت، بَلکِه مو ام که روح اُلقُدس ره بحَیثِ حاصِلِ نَو دَری، دَ وجُود خُو آه-و-ناله مُونی دَ حالِیکه دَ اِنتِظارِ فرزَندی شُدو اَستی، یعنی دَ اِنتِظارِ آزادی جِسم_های خُو. ‏24 چُون مو دَ امزی اُمِید نِجات پَیدا کدی؛ لیکِن اُمِیدی که دِیده شُده، اُو دِیگه اُمِید نِیَسته. چُون کِی دَ اُمِیدِ کُدَم چِیز اَسته که اُو ره دِیده؟ ‏25 لیکِن اگه مو دَ اُمِیدِ چِیزی اَستی که اُو ره نَدِیدے، مو قد صبر-و-حَوصِله بَلدِه ازُو اِنتِظار مِیکشی.

‏26 دَ امزی رقم روح ام دَ ضعِیفی-و-ناتَوانی مو قد مو کومَک مُونه؛ چُون مو نَمِیدَنی که چی رقم باید دُعا کُنی، لیکِن روح اُلقُدس خود شی قد ناله_های که بیان کده نَمُوشه بَلدِه ازمو شفاعَت مُونه. ‏27 و خُدای که دِل_ها ره کُنج-و-کاو مُونه، مِیدَنه که دَ فِکرِ روح اُلقُدس چی اَسته، چراکه روح اُلقُدس بَلدِه مُقَدَّسِین دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه خُدا شفاعَت مُونه. ‏28 مو مِیدَنی که تمامِ چِیزا بَلدِه خُوبی کسای کار مُونه که خُدا ره دوست دَره و مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه ازُو کُوی شُده. ‏29 چُون کسای ره که خُدا گاه اِنتِخاب کد، امچُنان اُونا ره گاه تعیِین کد تا رقمِ باچِه شی جور شُنه و باچِه شی دَ مینکلِ بِرارونِ کَلو اوّلباری بَشه. ‏30 و کسای ره که گاه تعیِین کد، اُونا ره کُوی ام کد، و کسای ره که کُوی کد، اُونا ره عادِل ام حِساب کد، و کسای ره که عادِل حِساب کد، اُونا ره بُزُرگی-و-جلال ام دَد.

مُحَبَتِ خُدا دَ ایماندارای عیسیٰ مسیح

‏31 پس دَ بارِه امزی چِیزا چی بُگی؟ اگه خُدا قد ازمو اَسته، کِی مِیتَنه که دَ ضِد مو بَشه؟ ‏32 خُدای که باچِه خُو ره دِریغ نَکد، بَلکِه اُو ره بخاطرِ گُناه_های پگ مو تسلِیم کد، آیا اُو قد مسیح قَتی تمامِ چِیزای دِیگه ره ام دَز مو نَمُوبَخشه؟ ‏33 کِی مِیتَنه که دَ بَلِه اِنتِخاب شُده_های خُدا تُهمَت کُنه؟ خُدا اَسته که اُونا ره عادِل حِساب مُونه. ‏34 کِی مِیتنه که محکُوم کُنه؟ چُون مسیح عیسیٰ که مُرد و واقِعاً دُوباره زِنده شُد، اُو کسی اَسته که دَ دِستِ راستِ خُدا یَه و بَلدِه ازمو شفاعَت مُونه. ‏35 کِی مِیتنه که مو ره از مُحَبَتِ مسیح جدا کُنه؟ آیا مُصِیبت یا پریشانی یا آزار-و-اَذیَت یا قحطی یا لُچی یا خطر و یا شمشیر؟ ‏36 امُو رقم که نوِشته شُده:

”بخاطرِ ازتُو مو تمامِ روز کُشته مُوشی؛

و رقمِ گوسپندوی حِساب مُوشی که بَلدِه کُشتار اَسته.“

‏37 باوجُودِ پگِ امزی چِیزا مو از حد کَلو پیروز مُوشی دَ وسِیلِه امزُو که مو ره مُحَبَت کد. ‏38 چُون ما یَقِین دَرُم که نَه مَرگ و نَه زِندگی، نَه ملایکه_ها و نَه حُکمرانا، نَه چِیزای حاضِر و نَه چِیزای که دَ آینده مییه، نَه قُدرت_ها، ‏39 نَه بِلندی و نَه چُقُوری و نَه کُدَم چِیزِ دِیگه دَ تمامِ خِلقَت قُدرت نَدره که مو ره از مُحَبَتِ خُدا که دَ مَولای مو عیسیٰ مسیح وجُود دَره، جدا کُنه.