فصلِ بِیست و یکُم
عیسیٰ دَ هفت یار خُو ظاهِر مُوشه
1 بعد ازی چِیزا عیسیٰ بسم خود ره دَ لبِ دریاچِه تِیبِریه دَ یارای خُو ظاهِر کد که ظاهِر شُدونِ ازُو اینی رقم رُخ دَد: 2 شِمعون پِترُس، توما که اُو ره «دُوگنی» ام مُوگُفت، نَتَنائیل از قانای جلِیلیه، باچه_های زِبدی و دُو یارِ دِیگه دَ اُونجی جَم بُود. 3 شِمعون پِترُس دَزوا گُفت: ”ما ماهی گِرِفتو مورُم.“ اُونا دَزُو گُفت: ”مو ام قد تُو موری.“ پس اُونا بُرو رفته مَنِه کِشتی شِشت، مگم امُو شاو هیچ چِیز گِرِفته نَتنِست. 4 وختی صُبح شُد عیسیٰ دَ لبِ دریا ایسته بُود، مگم یارا نَفامِید که عیسیٰ اَسته. 5 پس عیسیٰ دَزوا گُفت: ”او بچکِیچا، یَگو ماهی گِرِفتِید یا نَه؟“ اُونا دَ جواب شی گُفت: ”نَه.“ 6 اُو دَزوا گُفت: ”تور ره طرفِ راستِ کِشتی بِندَزِید و از اُونجی ماهی مِیگِیرِید.“ اوخته اُونا تور ره اَندخت و از بَس که کَلو ماهی گِرِفتُد، اُونا تور ره دَ مَنِه کِشتی کش کده نَمِیتنِست. 7 پس امُو یار که عیسیٰ اُو ره دوست دَشت دَ پِترُس گُفت: ”اِی خُو مَولا اَسته.“ وختی شِمعون پِترُس شِنِید که مَولا اَسته، اُو کالای خُو ره که از جان خُو کشِیدُد، دَ گِرد خُو پیچ دَده خود ره مَنِه آو پورته کد. 8 ولے دِیگه یارا قد کِشتی اَمَد، چراکه اُونا از خُشکی دُور نَبُود؛ کِشتی فقط یَگو دُو صد توغَی از لبِ دریا فاصِله دَشت و اُونا تورِ پُر از ماهی ره قد خُو کش کده اَوُرد. 9 وختِیکه اُونا دَ خُشکی تاه شُد، دِید که قوغِ آتِش داغ اَسته و ماهی دَ بَلِه شی ایشته یَه و نان ام دَ پالُوی شی اَسته. 10 عیسیٰ دَزوا گُفت: ”امزُو ماهی که تازه گِرِفتِید، یگ کَمَک وَری بیرِید.“ 11 اوخته شِمعون پِترُس رفت و جال ره که پُر از ماهی بُود دَ خُشکه کش کد. دَ مَنِه تور یگ صد و پِنجاه و سِه ماهی کٹه بُود. مگم باوجُودِ که امُوقَس ماهی کَلو بُود، تور پاره نَشُدُد. 12 عیسیٰ دَزوا گُفت: ”بیِید، نان بُخورِید.“ هیچ کُدَمِ از یارا دِل نَتنِست که ازُو پُرسان کُنه: ”تُو کِی اَستی؟“ چُون اُونا مِیدَنِست که اُو مَولا یَه. 13 پس عیسیٰ اَمَد و نان ره گِرِفته دَزوا دَد و ماهی ره ام امُو رقم کد. 14 اینَمی دفعِه سِوّم بُود که عیسیٰ بعد از دُوباره زِنده شُدون خُو از مُرده_ها دَ یارای خُو ظاهِر شُد.
15 وختِیکه اُونا نان ره خورد، عیسیٰ دَ شِمعون پِترُس گُفت: ”اَی شِمعون باچِه یوحَنّا،a آیا تُو امزیا کده مَره کَلوتر مُحَبَت مُونی؟“ پِترُس دَزُو گُفت: ”اَرے مَولا، تُو مِیدَنی که ما تُو ره دوست دَرُم.“ عیسیٰ دَزُو گُفت: ”باره‌گون مَره بِچَرنُو.“ 16 دفعِه دوّم اُو دَز شی گُفت: ”اَی شِمعون باچِه یوحَنّا، آیا تُو مَره مُحَبَت مُونی؟“ اُو دَ جواب شی گُفت: ”اَرے مَولا، تُو مِیدَنی که ما تُو ره دوست دَرُم.“ عیسیٰ بسم دَز شی گُفت: ”گوسپندوی مَره نِگاه کُو.“ 17 اُو دفعِه سِوّم دَزُو گُفت: ”اَی شِمعون باچِه یوحَنّا، آیا تُو مَره دوست دَری؟“ پِترُس دِق شُد، چراکه عیسیٰ دفعِه سِوّم دَزشی گُفت: ”آیا تُو مَره دوست دَری؟“ و اُو دَز شی گُفت: ”یا مَولا، تُو از پگ چِیزا خبر دَری؛ تُو مِیدَنی که ما تُو ره دوست دَرُم.“ عیسیٰ دَزُو گُفت: ”گوسپندوی مَره بِچَرنُو. 18 ما حقِیقت ره دَز تُو مُوگُم: وختِیکه جوان بُودی تُو کَمَر خُو ره بسته مُوکدی و هر جای که دِل تُو مُوشُد مورَفتی. مگم وختِیکه پِیر شُنی تُو دِستای خُو ره دِراز مُونی و دِیگه کس کمر تُو ره بسته کده تُو ره دَ یگ جای مُوبره که تُو نَمیخاهی دَ اُونجی بوری.“ 19 عیسیٰ امی توره ره گُفت تا نِشو بِدیه که پِترُس دَ چی رقم مَرگ جان خُو ره دَ راهِ بُزُرگی-و-جلالِ خُدا مِیدیه. بعد امزی توره بسم دَ پِترُس اَمر کد: ”از مه پَیرَوی کُو.“
20 پِترُس دَور خورد و امُو یار ره دِید که عیسیٰ اُو ره دوست دَشت و اُو از پسِ ازوا میمَد. اِی امُو یار بُود که دَ سرِ نانِ شاو دَ شانِه عیسیٰ تکیه کدُد و گُفتُد: ”یا مَولا، اُو نفر که تُو ره دَ گِیر مِیدیه، کِی اَسته؟“ 21 وختِیکه پِترُس امُو یار ره دِید، از عیسیٰ پُرسان کد: ”یا مَولا، دَ بارِه ازُو چی مُوگی؟“ 22 عیسیٰ دَزُو گُفت: ”اگه ما بِخایُم که اُو تا اَمَدونِ ازمه بُمَنه، دَز تُو چی؟ تُو ازمه پَیرَوی کُو.“ 23 پس امی توره دَ بَینِ بِرارو تِیت شُد که ”امُو یار هیچ نَمُومُره.“ مگم عیسیٰ قد ازُو نَگُفتُد که ”اُو نَمُومُره،“ بَلکِه گُفتُد: ”اگه ما بِخایُم که اُو تا اَمَدونِ ازمه بُمَنه، دَز تُو چی؟“