فصلِ هفتُم
عیسیٰ و بِرارون شی
‏1 بعد ازی چِیزا عیسیٰ دَ جلِیلیه گشت-و-گُذار مُوکد و نَمیخاست که دَ مُلکِ یهُودیه سَفر کُنه، چراکه یهُودیا دَ قَصدِ کُشتون شی بُود.
‏2 امی که عِیدِ یهُودیا، یعنی عِیدِ چَپری_ها نزدِیک شُد، ‏3 بِرارای عیسیٰ دَزشی گُفت: ”اِینجی ره ایله کُو و دَ یهُودیه بورُو تا پَیرَوای تُو کارای ره که تُو مُونی بِنگره، ‏4 چُون هر کسی که بِخایه معلُوم شُنه، اُو تاشَکی کار نَمُونه. اگه امی کارا ره مُونی، خود ره دَ دُنیا معلُوم کُو.“ ‏5 حتیٰ بِرارای شی ام دَزشی ایمان نَوُردُد. ‏6 پس عیسیٰ دَزوا گُفت: ”وختِ ازمه تا آلی ره نَمَده؛ مگم بَلدِه شُمو هر وخت مُناسِب اَسته. ‏7 دُنیا از شُمو نفرَت نَمُونه، مگم از مه نفرَت مُونه، چراکه ما دَ بارِه ازُو شاهِدی مِیدُم که کارای شی بَد اَسته. ‏8 شُمو دَمزی عِید بورِید؛ ما آلی نَمورُم، چراکه وختِ ازمه تا آلی ره پُوره نَشُده.“ ‏9 امی چِیزا ره دَزوا گُفته دَ جلِیلیه مَند.
عیسیٰ دَ اورُشَلیم
‏10 لیکِن بعد ازی که بِرارون شی بَلدِه عِید دَ اورُشَلیم رفت، اُو ام رفت، مگم نَه بَرمَلا، بَلکِه تاشَکی. ‏11 یهُودیا دَ روزای عِید اُو ره مُوپالِید و مُوگُفت: ”اُو دَ کُجا بَشه؟“ ‏12 دَ مینکلِ مردُم دَ بارِه ازُو کَلو شُک شُکَک بُود؛ بعضی_ها مُوگُفت: ”اُو یگ آدمِ خُوب اَسته.“ مگم دِیگرون شی مُوگُفت: ”نَه، اُو مردُم ره گُمراه مُونه.“ ‏13 مگم از ترسِ یهُودیا هیچ کس دَ بارِه ازُو بَرمَلا توره نَمُوگُفت.
‏14 نِیمِ عِید تیر شُدُد که عیسیٰ دَ خانِه خُدا رفته تعلِیم خُو ره شُروع کد. ‏15 اوخته یهُودیا حَیرو مَنده گُفت: ”اِی آدم چِطور نوِشته_های مُقَدَّس ره مُوفامه، دَ حالِیکه هرگِز تعلِیم نَیافته؟“ ‏16 عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”تعلِیمی که ما مِیدیُم از مه نِییه، بَلکِه امزُو اَسته که مَره رَیی کده. ‏17 اگه کسی بِخایه خاست-و-اِرادِه ازُو ره دَ جای بیره، اوخته اُو دَ بارِه تعلِیمِ ازمه مُوفامه که از طرفِ خُدا اَسته یا ما از پیشِ خود خُو نقل مُونُم. ‏18 کسی که از خود خُو نقل مُونه، اُو بُزُرگی خود خُو ره میخایه، مگم کسی که بُزُرگی رَیی کُنِندِه خُو ره طلب مُونه، اُو آدم راست اَسته و دَزُو ناراستی-و-بَدی وجُود نَدره.
‏19 آیا مُوسیٰ شریعت ره دَز شُمو نَدَده؟ مگم هیچ کُدَم شُمو شریعت ره دَ جای نَمیرِید. پس چرا دَ پُشتِ یگ فرصت مِیگردِید تا مَره بُکُشِید؟“ ‏20 مردُم دَ جواب شی گُفت: ”تُو جِندی شُدے؛ کِی میخایه تُو ره بُکُشه؟“ ‏21 عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”ما یگ مُعجزه کدُمa و پگ شُمو حَیرو مَندِید. ‏22 دَ حالِیکه مُوسیٰ حُکمِ خَتنه ره دَز شُمو دَد -- اَلبَته اُو نَه از مُوسیٰ، بَلکِه از بابه‌کَلونا مَنده -- و شُمو یگ آدم ره دَ روز آرام خَتنه مُونِید، ‏23 پس اگه یگ آدم دَ روزِ آرام خَتنه مُوشه تاکه شریعت مَیده نَشُنه، چرا شُمو بخاطری که ما تمامِ جِسمِ یگ آدم ره دَ روزِ آرام شفا دَدیم دَ بَلِه مه قار اَستِید؟ ‏24 قضاوَتِ ظاهِری نَکنِید، بَلکِه صادِقانه قضاوَت کنِید!“
‏25 بعضی مردُمِ اورُشَلیم گُفت: ”آیا اِی امُو آدم نِییه که اُونا میخایه اُو ره بُکُشه؟ ‏26 اینه، اِی خُو بَرمَلا توره مُوگیه و اُونا اُو ره هیچ چِیز نَمُوگه. نَه که کٹه‌کَلونا واقعاً مِیدَنه که اِی امُو مسیح اَسته، یا نَمِیدَنه؟ ‏27 ولے مو مِیدَنی که اُو از کُجا یَه. دَ عَینِ حال وختِیکه مسیح ظهُور مُونه هیچ کس پَی نَموفته که اُو از کُجا اَمَده.“ ‏28 اوخته عیسیٰ که دَ خانِه خُدا دَرَو تعلِیم مِیدَد دَ آوازِ بِلند اِعلان کده گُفت: ”شُمو مَره مِینَخشِید و ام خبر دَرید که از کُجا اَستُم. ما از پیشِ خود خُو نَمَدیم، لیکِن امُو که مَره رَیی کده حق اَسته و شُمو اُو ره نَمِینَخشِید. ‏29 ما اُو ره مینَخشُم، چراکه ما از طرفِ ازُو اَمدیم و اُو مَره رَیی کده.“ ‏30 بخاطرِ امزی توره_ها اُونا میخاست اُو ره دِستگِیر کُنه، مگم هیچ کس دَ بَلِه ازُو دِست نَندَخت، چراکه هنوز وخت شی نَرسِیدُد.
کوشِش بَلدِه گِرِفتار کدونِ عیسیٰ
‏31 دَ عَینِ حال از مینکلِ مردُم غَدر کسا دَزُو ایمان اَوُرد و گُفت: ”وختِیکه مسیح ظهُور مُونه، آیا اُو ازی آدم کده کَلوتر مُعجزه مُونه؟“ ‏32 فرِیسیا امُو چِیزای ره که مردُم دَ بارِه عیسیٰ شُک شُکَک کده مُوگُفت شِنِید و پیشوایونِ عالی مقام و فرِیسیا چند پَیره‌دار ره رَیی کد تاکه اُو ره دِستگِیر کُنه. ‏33 اوخته عیسیٰ گُفت: ”بَلدِه یگ مُدَتِ دِیگه قد شُمو اَستُم و بعد ازُو دَ دِیرِ امزُو مورُم که مَره رَیی کده. ‏34 دَ اُو غَیت شُمو مَره مُوپالِید، مگم پَیدا نَمِیتَنِید و دَ جایی که ما اَستُم، شُمو اَمَده نَمِیتنِید.“ ‏35 پس یهُودیا قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”اِی آدم دَ کُجا رَیی یَه که مو اُو ره پَیدا نَمِیتَنی؟ نَه که میخایه دَ پیشِ یهُودیای بوره که دَ مینکلِ یونانیا تِیت پَرَک اَسته تا دَ یونانیا تعلِیم بِدیه، یا نَموره؟ ‏36 خَی اُو چی مقصد دَره که مُوگیه: ’شُمو مَره مُوپالِید، ولے پَیدا نَمِیتنِید‘ و ام مُوگیه، ’دَ جایی که ما اَستُم شُمو اَمَده نَمِیتنِید؟‘“
‏37 دَ روز آخِرِ عِید، یعنی دَ روزِ بُزُرگ، عیسیٰ ایسته شُد و اِعلان کده گُفت: ”کسی که تُشنه یَه، بیل که دَ دِیرِ ازمه بییه و وُچی کُنه. ‏38 کسی که دَز مه ایمان بیره، امُو رقم که نوِشته_های مُقَدَّس مُوگیه، از درُونِ ازُو جوی_های آبِ حَیات جاری مُوشه.“ ‏39 اِی ره دَ بارِه روح اُلقُدس گُفت، چُون هر کسی که دَزُو ایمان بیره روح اُلقُدس دَز شی دَده مُوشه. ولے روح اُلقُدس تا هنوز عطا نَشُدُد، چراکه عیسیٰ تا اُو غَیت دَ بُزُرگی-و-جلال خُو نَرسِیدُد.
‏40 بعضی کسا از مینکلِ مردُم وختِیکه امی تورا ره شِنِید، گُفت: ”دَ راستی، اِی آدم امُو پَیغمبر اَسته.“ ‏41 بعضی مردُمِ دِیگه گُفت: ”اِی آدم امُو مسیح اَسته.“ و یگ تِعدادِ دِیگه گُفت: ”مسیح خُو از جلِیلیه نَمییه، یا مییه؟ ‏42 آیا نوِشته_های مُقَدَّس نَگُفته که مسیح از نسلِ داوُود و از بَیت-لَحَم مییه، از آغِیلی که داوُود دَ اُونجی زِندگی مُوکد؟“ ‏43 پس از خاطرِ عیسیٰ دَ بَینِ مردُم تفرِقه اُفتَد. ‏44 بعضی ازوا میخاست که اُو ره دِستگِیر کنه، مگم هیچ کس دَ بَلِه ازُو دِست نَندَخت.
بےایمانی کٹه‌کَلونای یهُود
‏45 وختِیکه پَیره‌دارا دَ دِیرِ پیشوایونِ عالی مقام و فرِیسیا پس اَمَد، اُونا از پَیره‌دارا پُرسان کده گُفت: ”چرا اُو ره نَوُردِید؟“ ‏46 پَیره‌دارا دَ جوابِ ازوا گُفت: ”تا آلی ره هیچ کس رقمِ امزی آدم وَری توره نَگُفته.“ ‏47 اوخته فرِیسیا دَزوا گُفت: ”نَه که شُمو ام گُمراه شُدِید، یا نَشُدِید؟ ‏48 آیا یکی از کٹه‌کَلونا یا فرِیسیا دَزُو ایمان اَوُرده؟ نَه! ‏49 لیکِن امی مردُمِ که شریعت ره نَمُوفامه لعنَتی اَسته.“ ‏50 نِیقودیموس، امُو آدمِ که شاو پیشِ عیسیٰ اَمدُد و یکی ازوا بُود گُفت: ‏51 ”آیا شریعتِ ازمو دَ بَلِه یَگو کس فِتوا مِیدیه، بِدُونِ ازی که تورِه شی ره بِشنَوه و بِدَنه که چِیز کار کده؟“ ‏52 اُونا دَ جوابِ ازُو گُفت: ”نَه که تُو ام از جلِیلیه اَستی، یا نِیَستی؟ خُوب تحقِیق کُو و توخ کُو که هیچ پَیغمبر از جلِیلیه ظهُور نَکده.“
‏53 b[اوخته هر کس دَ خانِه خُو رفت.