اِنجِیلِ عیسیٰ مسیح دَ مُطابِقِ یوحَنّا
فصلِ اوّل
کلام اِنسان جور شُد
‏1 دَ اَزَلa کلام بُود و کلام پیشِ خُدا بُود و کلام خودِ خُدا بُود. ‏2 اُو از اَزَل قد خُدا بُود. ‏3 تمامِ چِیز دَ وسِیلِه ازُو خَلق شُد و بِدُونِ ازُو هیچ چِیز ام خَلق نَشُد. هر چِیزی که دَ وجُود اَمَد ‏4 دَزُوb زِندگی دَشت و زِندگی نُورِ اِنسان بُود. ‏5 نُور دَ ترِیکی روشنَیی مِیدیه و ترِیکی دَ بَلِه ازُو زور نَشُده.
‏6 یگ آدم ظاهِر شُد که از طرفِ خُدا رَیی شُدُد و نام شی یحییٰ بُود. ‏7 اُو بَلدِه شاهِدی دَدو اَمَد تا دَ بارِه نُور شاهِدی بِدیه و تا پگِ مردُم دَ وسِیلِه ازُو ایمان بیره. ‏8 اُو خود شی امُو نُور نَبُود، بَلکِه اَمَد تا دَ بارِه امزُو نُور شاهِدی بِدیه.
‏9 نُورِ حقِیقی که بَلدِه هر اِنسان نُور مُوبَخشه دَ دُنیا میمَد. ‏10 دَ حقِیقت اُو دَ دُنیا بُود و دُنیا دَ وسِیلِه ازُو خَلق شُد، ولے مردُمِ دُنیا اُو ره نَشِنخت. ‏11 اُو دَ بَینِ قَومِ خود خُو اَمَد و قَومِ خود شی اُو ره قبُول نَکد. ‏12 مگم تمامِ کسای که اُو ره قبُول کد، یعنی دَ نامِ ازُو ایمان اَوُرد، اُو دَزوا حقِ ازی ره دَد که بچکِیچای خُدا شُنه، ‏13 بچکِیچای که نَه از خُون،c نَه از خاهِشای نَفسِ اِنسان و نَه ام از خاهِشِ جِسمانی یگ مَرد دَ وجُود اَمَد، بَلکِه از اِرادِه خُدا.
‏14 کلام اِنسانd جور شُد و دَ بَینِ ازمو زِندگی کد. مو بُزُرگی-و-جلالِ ازُو ره دِیدی، بُزُرگی ره که تنها لایقِ باچِه یگانه از طرفِ آتِه آسمانی بُود و پُر از فَیض و راستی.
‏15 یحییٰ دَ بارِه ازُو شاهِدی دَد و جار زَده گُفت: ”اِی امُو کس اَسته که ما دَز شُمو گُفتدُم: ’اُو که بعد از مه مییه، مقام شی از مه کده باله اَسته، چُون اُو پیش از مه وجُود دَشته.‘“ ‏16 از بَرکتِ بےاندازِه ازُو فَیض سرِ فَیض نصِیبِ پگ مو شُده. ‏17 چُون شریعت تَوَسُطِ مُوسیٰ دَز مو دَده شُد و فَیض و راستی دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح دَز مو رسِید. ‏18 خُدا ره هیچ کس هرگِز نَدِیده؛ یگانه باچِهe که دَ آته نزدِیک اَسته، اُو خُدا ره دَز مو شِنَختَند.
‏19 و شاهِدی یحییٰ اینَمی اَسته: وختِیکه رَهبرای یهُودیا پیشوایو و لاویاf ره از شارِ اورُشَلیم رَیی کد تا ازُو پُرسان کُنه که ”تُو کِی اَستی؟“ ‏20 اُو اِقرار کد و مُنکِر نَشُد، اَرے، اُو اِقرار کد که ”ما مسیح نِیَستُم.“ ‏21 و اُونا از شی پُرسان کد: ”پس تُو کِی اَستی؟ آیا تُو اِلیاس پَیغمبر اَستی؟“ اُو گُفت: ”نَه، ما نِیَستُم.“ اُونا بسم پُرسِید: ”آیا تُو امُو پَیغمبر اَستی که مو چِیم دَ راهِ شی اَستی؟“ اُو جواب دَد: ”نَه.“ ‏22 دَ آخِر اُونا دَزُو گُفت: ”پس تُو کِی اَستی؟ مو بَلدِه امزُو کسای که مو ره رَیی کده باید یگ جواب بُبری. تُو دَ بارِه خود خُو چی مُوگی؟“
‏23 اُو گُفت:
”ما آوازِ کسی اَستُم که دَ بیابو جار زَده مُوگه:
’راه ره بَلدِه خُداوند آماده کُنِید،‘“
امُو رقمِیکه اِشَعیا پَیغمبر گُفتُد.
‏24 امُو نفرای که از طرفِ فرِیسیاg رَیی شُدُد، ‏25 ازُو پُرسان کده گُفت: ”اگه تُو نَه مسیح و نَه اِلیاس پَیغمبر و نَه ام امُو پَیغمبرِ دِیگه اَستی، پس چرا غُسلِ تعمِید مِیدی؟“ ‏26 یحییٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”ما قد آو غُسلِ تعمِید مِیدُم، مگم دَ بَین شُمو یگ نفر ایسته یَه که شُمو اُو ره نَمِینَخشِید. ‏27 اُو امُو کس اَسته که بعد از مه مییه و ما حتیٰ لیاقت ازی ره نَدَرُم که بندِ چپلی شی ره واز کنُم.“ ‏28 اِی چِیزا دَ آغِیلِ بَیت-عنیا که دَ اُو لبِ دریای اُردُن اَسته، واقِع شُد، یعنی دَمزُو جای که یحییٰ مردُم ره غُسلِ تعمِید مِیدَد.
یحیای تعمِید دِهِنده عیسیٰ ره معرفی مُونه
‏29 روزِ دِیگِه شی یحییٰ دِید که عیسیٰ طرفِ ازُو مییه. اوخته یحییٰ گُفت: ”اونه، بارِه خُداh که گُناهِ دُنیا ره باله مُونه. ‏30 اِی امُو کس اَسته که ما دَ بارِه شی گُفتدُم: ’بعد از مه یگ مَرد مییه که از مه کده بُزُرگتَر اَسته، چراکه اُو پیش از مه وجُود دَشته.‘ ‏31 ما خود مه اُو ره نَمِیشنَختُم، مگم بخاطری که اُو دَ بَنی​ اِسرائیل معرفی شُنه، ما اَمدُم تا قد آو غُسلِ تعمِید بِدُم.“ ‏32 یحییٰ دَ شاهِدی خُو اِدامه دَده گُفت: ”ما روح اُلقُدس ره دِیدُم که دَ شکلِ یگ کَوتر از آسمو نازِل شُده دَ بَلِه ازُو شِشت و امُونجی مَند. ‏33 ما تا اُو غَیت اُو ره نَمی​شنَختُم، مگم خُدای که مَره رَیی کد تا مردُم ره قد آو غُسلِ تعمِید بِدُم، اُو دَز مه گُفت: ’دَ بَلِه هر کسی که روح اُلقُدس نازِل شُده شِشت، اُو امُو شخص اَسته که قد روح اُلقُدس غُسلِ تعمِید مِیدیه.‘ ‏34 ما دَ چِیم خُو دِیدیم و شاهِدی دَده مُوگیُم که اُو باچِه خُدا یَه.“
یارای اوّلِ مَولا عیسیٰ
‏35 روزِ دِیگِه شی ام یحییٰ قد دُو پَیرَو خُو دَ امزُو جای ایسته بُود. ‏36 وختی دِید که عیسیٰ ازُونجی تیر مُوشه، اُو گُفت: ”اونه، بارِه خُدا.“ ‏37 وختِیکه امُو دُو پَیرَو تورِه یحییٰ ره شِنِید، اُونا از پسِ عیسیٰ رَیی شُد. ‏38 عیسیٰ دَور خورده دِید که اُونا از پس شی مییه و ازوا پُرسان کده گُفت: ”شُمو چِیزخیل ره مُوپالِید؟“ اُونا دَزشی گُفت: ”رَبّی - که «اُستاد» معنیٰ مِیدیه - دَ کُجا مِیشِینی؟“ ‏39 اُو دَزوا گُفت: ”بیِید و بِنگرِید.“ پس اُونا اَمَده دِید که اُو دَ کُجا مِیشِشت و اُونا امُو روز ره قد شی مَند، چُون ساعتِ دَهُمِ روزi بُود. ‏40 یکی امزُو دُو نفر که تورِه یحییٰ ره شِنِید و از پسِ عیسیٰ رَیی شُد، نام شی اَندریاس، بِرارِ شِمعون پِترُس بُود. ‏41 اُو اوّل بِرار خُو شِمعون ره پَیدا کده دَزُو گُفت: ”مو مسیح ره پَیدا کدے“ که ترجمِه شی «اِنتِخاب شُدِه خُدا» اَسته. ‏42 اُو شِمعون ره پیشِ عیسیٰ اَوُرد و عیسیٰ سُون شی توخ کده گُفت: ”تُو شِمعون باچِه یونا اَستی. ازی بعد نام تُو کیفا بَشه.“ که معنای شی «قاده» اَسته.
‏43 روزِ دِیگِه شی عیسیٰ قَصد کد که دَ منطقِه جلِیلیه بوره. اُو فِیلِیپُس ره پَیدا کده دَزُو گُفت: ”از پُشت مه بیه.“ ‏44 فِیلِیپُس از شارِ بَیت-صَیدا، یعنی از شارِ اَندریاس و پِترُس بُود. ‏45 اوخته فِیلِیپُس رفته نَتَنائیل ره پَیدا کد و دَزُو گُفت: ”مو کسی ره پَیدا کدے که مُوسیٰ دَ تَورات و پَیغمبرا دَ دِیگه کِتابا دَ بارِه شی نوِشته کده؛ اُو عیسیٰ باچِه یوسُف از شارِ ناصِره یَه.“ ‏46 نَتَنائیل دَزُو گُفت: ”آیا از ناصِره ام چِیزی خُوب بُر مُوشه؟“ فِیلِیپُس گُفت: ”بیه و توخ کُو.“ ‏47 وختی عیسیٰ دِید که نَتَنائیل سُون شی مییه، دَ بارِه ازُو گُفت: ”اینه، یگ اِسرائیلی حقِیقی که دروغ و فِریب دَز شی نِییه.“ ‏48 نَتَنائیل دَز شی گُفت: ”از کُجا مَره مِینَخشی؟“ عیسیٰ دَ جوابِ ازُو گُفت: ”پیش ازی که فِیلِیپُس تُو ره کُوی کنه، وختِیکه دَ تَی دِرختِ انجِیر بُودی، ما تُو ره دِیدُم.“ ‏49 اوخته نَتَنائیل دَ جواب شی گُفت: ”اُستاد، تُو باچِه خُدا اَستی. تُو واقعاً پادشاهِ بَنی اِسرائیل اَستی.“ ‏50 عیسیٰ دَزُو گُفت: ”فقط امی که دَز تُو گُفتُم تُو ره دَ تَی دِرختِ انجِیر دِیدُم، ایمان اَوُردی؟ ازی بعد ازی کده کارای بُزُرگتَر ره ام مِینگری.“ ‏51 و اُو بسم دَ نَتَنائیل گُفت: ”ما دَز شُمو راست مُوگُم: شُمو آسمو ره مِینگرِید که واز شُده ملایکه_های خُدا از بَلِه سرِ «باچِه اِنسان»j باله موره و تاه مییه.“