فصلِ هشتُم
خاتُونوی که از عیسیٰ پَیرَوی مُوکد
1 بعد ازُو عیسیٰ شار دَ شار و آغِیل دَ آغِیل رفته موعِظه مُوکد و خوشخبری ره دَ بارِه پادشاهی خُدا اِعلان مُوکد و دوازده یار شی ام قد شی قتی بُود. 2 امچُنان چند خاتُو که از ارواحِ ناپاک و ناجوری_ها شفا پَیدا کدُد، اُو ره همراهی مُوکد، یعنی: مریَم مشهُور دَ مریَمِ مَجدَلیه که ازُو هفت جِن بُر شُدُد، 3 یونا خاتُونِ خُوزا رئِیسِ قصرِ هیرودیس، سوسَن و غَدر خاتُونوی دِیگه که قد مال-و-دارایی خُو دَ عیسیٰ و یارای شی خِدمت مُوکد.
مَثَلِ تُخم زَدونِ دیغو
4 وختِیکه جمعیَتِ کٹِه مردُم جم شُد و هنوز ام از هر شار دَ پیشِ عیسیٰ میمَد، اُو مَثَل اَوُرده گُفت: 5 ”یگ دیغو بَلدِه تُخم زَدو بُرو رفت. اُو دَ حالِیکه تُخم پاش مِیدَد یگ مِقدار شی دَ راه اُفتَده پایمال شُد و مُرغَکوی هَوا اَمَده اُونا ره خورد. 6 یگ مِقدارِ شی دَ زمِینِ سنگلاخ اُفتَد و سَوز کد، مگم ازی که زمی نَم نَدَشت، اُونا خُشک شُد. 7 یگ مِقدار شی دَ مینکلِ خارا اُفتَد و خارا قد ازوا قتی کٹه شُده اُونا ره قَپه کد. 8 مگم یگ مِقدار شی دَ زمِینِ خُوب اُفتَد و سَوز کده صد برابر حاصِل دَد.“
وختِیکه امی ره گُفت، دَ آوازِ بِلند اِعلان کد: ”هر کسی که گوشِ شِنَوا دَره گوش بِگِیره!“
9 اوخته یارای شی ازُو پُرسان کده گُفت: ”معنای امزی مَثَل چی اَسته؟“
10 عیسیٰ گُفت: ”پَی بُردونِ راز_های پادشاهی خُدا بَلدِه شُمو بخشِیده شُده، مگم بَلدِه دِیگرو دَ مَثَل گُفته مُوشه تا
’اُونا توخ کُنه، ولے نَنگره
و گوش بِگِیره، لیکِن پَی نَبَره.‘
معنای مَثلِ دیغو
11 معنای امزی مَثل اینی اَسته: تُخم، کلامِ خُدا اَسته. 12 امُو تُخمای که دَ راه اُفتَد، کسای اَسته که گوش مُوکُنه، مگم شَیطو مییه و کلام ره از دِلهای ازوا گِرِفته مُوبره تا اُونا ایمان نَیره و نِجات پَیدا نَکنه. 13 اُونای که دَ زمِینِ سنگلاخ اُفتَد، کسای اَسته که وختی کلام ره گوش مُونه اُو ره دَ خوشی قبُول مُوکُنه، مگم امی کسا رِیشه نَدره. امزی خاطر تا یگ مَجَل ره ایمان دَره، ولے دَ وختِ آزمایش از راه بُر مُوشه. 14 و تُخمای که دَ بَینِ خارا اُفتَد، کسای اَسته که گوش مُونه، لیکِن رفته رفته تَشوِیش_ها، مال-و-دَولت و عَیش-و-نوشِ زِندگی اُونا ره قَپه مُونه و ایمانِa ازوا دَ پُختَگی نَمِیرَسه. 15 مگم اُونای که دَ زمِینِ خُوب موفته کسای اَسته که کلام ره مِیشنَوه و قد دِلِ پاک و نیَّتِ نیک اُو ره نِگاه مُونه و قد صَبر-و-حَوصِله ثَمر میره.“
مَثَلِ چِراغ
16 هیچ کس چِراغ ره روشو نَمُونه که اُو ره دَ زیرِ یگ کاسه یا چارپایی بیله، بَلکِه اُو ره دَ بَلِه چِراغدان میله تا کسای که داخِل مییه بِتَنه بِنگره. 17 چُون هیچ چِیزی نِییه که تاشه بَشه و معلُومدار نَشُنه و هیچ چِیزی نِییه که پوشِیده بَشه و بَرمَلا و بےپَرده نَشُنه.
18 پس مُتَوَجِه بَشِید که دَ چی رقم چِیزا گوش بِدِید؛ چُون کسی که دَره، دَزُو کَلوتر دَده مُوشه، مگم کسی که نَدره، حتیٰ امُو چِیز ره که گُمان مُونه دَره، ام از شی گِرِفته مُوشه.
آبه و بِرارای عیسیٰ
19 دَ امزُو غَیت آبه و بِرارونِ عیسیٰ دَ پیش شی اَمَد که اُو ره بِنگره، لیکِن اُونا نَتنِست که دَ پیشِ ازُو بِرَسه، چراکه مردُم غَدر کَلو جم بُود. 20 اوخته یَگو کس دَزُو گُفت: ”آبِه تُو و بِرارون تُو دَ بُرو ایسته یَه و میخایه که تُو ره بِنگره.“ 21 مگم عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”آبه و بِرارون مه کسای اَسته که کلامِ خُدا ره گوش مِیگِیره و دَز شی عمل مُونه.“
آرام کدونِ طوفان
22 یگ روز عیسیٰ قد یارای خُو دَ کِشتی سوار شُد و دَزوا گُفت: ”بیِید که دَ اُو لبِ دریاچه بوری.“ پس اُونا رَیی شُد. 23 دَ حالِیکه اُونا رَیی بُود عیسیٰ خاو رفت. اوخته یگ طوفانِ شَدِید دَ دریاچه پَیدا شُد، دَ اندازِه که کِشتی از آو پُر مُوشُد و اُونا دَ خطرِ غَرق شُدو بُود. 24 اُونا دَ پیشِ عیسیٰ رفت و اُو ره بیدار کده گُفت: ”اُستاد، اُستاد! مو نابُود مُوشی.“
پس عیسیٰ باله شُده دَ بَلِه طوفان و جلپه_های قَوی هَیبَت کد و اُونا ایسته شُد و آرامِش برقرار شُد. 25 اوخته اُو دَ یارای خُو گُفت: ”ایمان شُمو کُجا یَه؟“ اُونا ترس خوردُد و حَیرَت‌زَده قد یگدِیگِه خُو مُوگُفت: ”اِی چی رقم آدم اَسته که حتیٰ دَ بَلِه باد و آو حُکم مُونه و اُونا از اَید شی مُوشه.“
بُر کدونِ جِنیات از آدمِ جِندی
26 پس اُونا دَ سرزمِینِ جَدَریاb رسِید که دَ اُو طرفِ دریاچِه جلِیلیه اَسته. 27 و امی که عیسیٰ دَ خُشکی تاه شُد، اُو قد یگ آدمِ جِندی که امزُو شار بُود رُوی دَ رُوی شُد. اُو از کَلو دیر کالا نَپوشِیدُد و دَ کُدَم خانه زِندگی نَکدُد، بَلکِه دَ قبرِستو بُود-و-باش دَشت. 28 وختِیکه عیسیٰ ره دِید، اُو چِیغ زَده خود ره دَ پیش شی اَندخت و دَ آوازِ بِلند گُفت: ”اَی عیسیٰ باچِه خُدای مُتعال، دَز مه چی غَرَض دَری؟ دَز تُو عُذر مُونُم که مَره عذاب نَکُو.“ 29 چُون عیسیٰ دَ روحِ ناپاک اَمر کدُد که از اُو نفر بُر شُنه. امُو روحِ ناپاک چندِین دَفعه اُو ره گِرِفتُد، اگرچِه مردُم اُو ره دَ زنجِیرا و زَولانه_ها بسته کده از شی نِگاهوانی مُوکد، باز ام اُو زَنجِیرای خُو ره مُنٹی مُوکد و جِن اُو ره دَ بیابو مُوبُرد.
30 پس عیسیٰ از شی پُرسان کده گُفت: ”نام تُو چی یَه؟“ اُو گُفت: «لشکر.»c چراکه جِنیاتِ کَلو دَ پوستِ ازُو دَر اَمَدُد. 31 اوخته اُونا دَ پیشِ عیسیٰ عُذر-و-زاری کد که دَزوا اَمر نَکُنه که اُونا دَ چاهِ بےآخِر بوره.
32 دَمزُو غَیت یگ گَلِه کٹِه خُوک دَ بغلِ تِپه مِیچَرِید. و جِنیات دَ پیشِ عیسیٰ عُذر-و-زاری کد که دَزوا اِجازه بِدیه تا اُونا دَ پوستِ خُوک_ها داخِل شُنه. پس عیسیٰ دَزوا اِجازه دَد. 33 اوخته جِنیات امزُو آدم بُر شُده دَ پوستِ خُوک_ها دَر اَمَد و تمامِ گلّه از دامَنِه تِپه دَ مَنِه دریاچه هُجُوم بُرده غَرق شُد. 34 وختی چوپونوی خُوک_ها اِی واقِعه ره دِید، اُونا دُوتا کد و اِی خبر ره دَ شار و آغِیلای اطراف تِیت کد. 35 اوخته مردُم بُرو اَمَد تا بِنگره که چی گپ شُده. اُونا وختی دَ پیشِ عیسیٰ رسِید، امُو آدم ره دِید که جِنیات از شی بُر شُدُد؛ اُو دَ پیشِ پای عیسیٰ شِشتُد و کالا پوشِیدُد و هُوشیار شُدُد. اُونا اِی ره دِیده ترس خورد. 36 و کسای که اِی واقِعه ره دِیده بُود، دَزوا نقل کد که امُو آدمِ جِندی چی رقم جور شُد. 37 اوخته پگِ مردُمِ آغِیلای چاردَورِ جِرَسِین از عیسیٰ خاهِش کد که از منطقِه ازوا بوره، چراکه اُونا سخت گِرِفتارِ ترس-و-وَحشَت شُدُد.
پس عیسیٰ دَ کِشتی سوار شُد تا پس بوره. 38 اوخته امُو آدم که از شی جِنیات بُر شُدُد دَ پیش عیسیٰ زاری کد که اُو ره ام قد خُو بُبره. مگم عیسیٰ اُو ره رَیی کده گُفت: 39 ”پس دَ خانِه خُو بورُو و نقل کُو که خُدا چِیقس کارِ کٹه بَلدِه تُو کده.“
اوخته اُو رفته دَ تمامِ شار اِعلان کد که عیسیٰ چِیقس کارِ کٹه بَلدِه شی کده.
جور شُدونِ خاتُونِ مرِیض و زِنده کدونِ دُخترِ یایروس
40 وختِیکه عیسیٰ پس دَ جلِیلیه اَمَد، مردُم دَ دَمِ راهِ شی اَمَد، چراکه پگِ ازوا مُنتَظِر شی بُود. 41 اوخته، یگ نفر دَ نامِ یایروس که رهبرِ عِبادت خانه بُود اَمَده خود ره دَ پیشِ پای عیسیٰ اَندخت و عُذر-و-زاری کد که دَ خانِه شی بییه، 42 چُون اُو فقط یگ دُختر دَشت که تقرِیباً دوازده ساله بُود و اُو نزدِیکِ مُردو بُود.
امی که عیسیٰ حَرکت کد مردُم دَ بَلِه ازُو دَ تُشه-و-تیله کدو شُد. 43 دَ اُونجی یگ خاتُو بُود که مُدَتِ دوازده سال خُونریزی دَشت. باوجُودِ که اُو تمامِ دارایی خُو ره بَلدِه تَداوی خُو خَرچ کدُد، هیچ کس نَتنِستُد که اُو ره تَداوی کُنه. 44 امُو خاتُو از پُشتِ عیسیٰ اَمَده دَ دامونِ چَپَن شی دِست زَد و فَوراً خُونریزی شی بَند شُد. 45 اوخته عیسیٰ گُفت: ”کِی دَز مه دِست زَد؟“ وختِیکه پگ اِنکار کد، پِترُس گُفت: ”اُستاد، جمعیَتِ مردُم دَ گِرد تُو جم شُده و دَ بَلِه تُو تُشه-و-تیله مُونه.“ 46 لیکِن عیسیٰ گُفت: ”حتماً یَگو کس دَز مه دِست زَد، چُون ما پَی بُردُم که یگ قُدرت از مه بُر شُد.“ 47 وختی امُو خاتُو فامِید که تاشه شُده نَمِیتَنه، اُو لرزِیده اَمَد و دَ پیشِ پای شی اُفتَده دَ حُضُورِ پگِ مردُم گُفت که از چی خاطر دَزُو دِست زَد و چی رقم فَوراً شفا پَیدا کد.
48 عیسیٰ دَزُو گُفت: ”دُختر مه، ایمان تُو، تُو ره شفا دَد. بخَیر-و-سلامَت بورُو.“
49 عیسیٰ هنوز توره مُوگُفت که یَگو کس از خانِه رهبرِ عِبادت خانه اَمَده دَزشی گُفت: ”دُختر تُو فَوت کد. آلی دِیگه اُستاد ره زَحمت نَدی.“ 50 وختِیکه عیسیٰ اِی توره ره شِنِید، اُو دَ یایروس گُفت: ”ترس نَخور؛ فقط ایمان دَشته بَش و اُو جور مُوشه.“
51 وختِیکه عیسیٰ دَ خانِه یایروس رسِید، اُو بَغَیر از پِترُس، یوحَنّا، یعقُوب و آته و آبِه دُختر دِیگه کس ره نَه‌ایشت که قد شی داخِل بوره. 52 پگ کسای که دَ اُونجی بُود بَلدِه دُختر چخرا و مَخته مُوکد، لیکِن عیسیٰ دَزوا گُفت: ”چخرا نَکنِید، اُو نَمُرده، بَلکِه خاو اَسته.“ 53 اوخته اُونا دَ بَلِه عیسیٰ رِیشخَندی کد، چُون اُونا مِیدَنِست که اُو مُرده. 54 لیکِن عیسیٰ دِستِ دُختر ره گِرِفت و کُوی کده گُفت: ”اَی دُختر، باله شُو!“ 55 روحِ دُختر دَزشی پس اَمَد و اُو یگدَم وَرخَست. اوخته عیسیٰ اَمر کد که دَزُو یَگو چِیز بِدیه تا بُخوره. 56 آته و آبِه شی حَیرو مَندُد، مگم عیسیٰ دَزوا اَمر کد که دَ بارِه چِیزی که رُخ دَده دَ هیچ کس نقل نَکُنه.