فصلِ پنجُم
یارای اوّلِ عیسیٰ مسیح
1 یگ روز که عیسیٰ دَ لبِ بَندِ گِنیسارِتa ایسته بُود، مردُم تُشه-و-تیله کده دَ گِرد شی جم شُد تا کلامِ خُدا ره گوش کنه. 2 دَ امزُو غَیت عیسیٰ دُو کِشتی دَ لبِ بَند دِید که ماهی‌گِیرا از مَنِه شی بُر شُدُد و تور_های خُو ره مُوشُشت. 3 پس اُو دَ یکی امزُو کِشتی_ها که از شِمعون بُود، سوار شُد و از اُو خاهِش کد که کِشتی ره یگ کم وَری از لبِ بَند دُور کنه. بعد ازُو تاه شِشت و از مَنِه کِشتی دَ مردُم تعلِیم دَد. 4 وختِیکه تورههای خُو ره خلاص کد دَ شِمعون گُفت: ”کِشتی ره سُونِ چُقُوری آو بُبر و تور_های خُو ره بَلدِه ماهی‌گِیری دَ آو بِندَزِید.“ 5 شِمعون دَ جواب شی گُفت: ”اُستاد، مو تمامِ شاو زَحمت کشِیدی، لیکِن هیچ چِیز گِرِفته نَتنِستی. مگم آلی که تُو مُوگی، اینه، ما تور_ها ره دَ آو مِیندَزُم.“
6 وختِیکه اُونا اِی کار ره کد، غَدر کَلو ماهی گِرِفت، دَ اندازِه که نزدِیک بُود تور_های ازوا پاره شُنه. 7 اوخته اُونا سُون همکارای خُو که دَ کِشتی دِیگه بُود، اِشاره کد تا اَمَده اُونا ره کومَک کُنه. پس اُونا اَمَد و هر دُو کِشتی ره پُر کد، دَ اندازِه که کِشتیها نزدِیک بُود غَرق شُنه. 8 وختِیکه شِمعون پِترُس اِی مُعجزه ره دِید دَ پایای عیسیٰ اُفتَده گُفت: ”یا مَولا! از مه دُور شُو، چراکه ما آدمِ گُناهکار اَستُم.“ 9 چُون اُو و کسای که قد شی بُود از تِعدادِ کَلونِ ماهیای که گِرِفتُد حَیرَت زَده شُدُد. 10 و یعقُوب و یوحَنّا باچه_های زِبدی که همکارای شِمعون بُود، ام حَیرو مَندُد. اوخته عیسیٰ دَ شِمعون گُفت: ”ترس نَخور! ازی بعد دَ جای ماهی مردُم ره مِیگِیری.“ 11 پس اُونا کِشتی_ها ره دَ خُشکی اَوُرده تمام چِیزا ره ایله کد و از پُشت عیسیٰ رَیی شُد.
شفای یگ آدمِ کولی
12 یگ روز وختِیکه عیسیٰ دَ یکی از شارا بُود، دَ اُونجی یگ آدم بُود که اُو ره کامِلاً کولی گِرِفتُد. اُو آدم امی که عیسیٰ ره دِید، رُوی دَ خاک اُفتَد و عُذر-و-زاری کده گُفت: ”یا مَولا، اگه تُو بِخاهی، مِیتنی مَره پاک کنی.“ 13 عیسیٰ دِست خُو ره دِراز کد و دَ بَلِه شی ایشته گُفت: ”ما میخایُم؛ پاک شُو.“ فَوری مَرَضِ کولی اُو ره ایله کد. 14 و عیسیٰ دَزُو حُکم کده گُفت: ”دَ هیچ کس چِیز نَگی، بَلکِه رفته خود ره دَ پیشوا نِشو بِدی و بَلدِه پاک شُدون خُو هدیِه ره که مُوسیٰ اَمر کده، تقدِیم کُو تا بَلدِه پگ یگ شاهِدی بَشه که پاک شُدے.“
15 ولے خبرِ عیسیٰ دِیگه ام کَلوتر تِیت شُد، دَ اندازِه که مردُمای کَلو جم مُوشُد تا تورای شی ره گوش کنه و از ناجوریهای خُو شفا پَیدا کنه. 16 لیکِن عیسیٰ دَ بیابو مورَفت و دُعا مُوکد.
جور شُدونِ یگ آدمِ شَل
17 یگ روز وختِیکه عیسیٰ تعلِیم مِیدَد و فرِیسیا و عالِمای دِین از تمامِ آغِیلای جلِیلیه و یهُودیه و از اورُشَلیم اَمَده دَ اُونجی شِشتُد و قُدرتِ خُداوند بَلدِه شفای ناجورا قد عیسیٰ بُود، 18 بےبلغه چند نفر یگ آدمِ فَلج ره دَ بَلِه یگ جاگه گِرِفته اَوُرد. اُونا کوشِش کد که اُو ره داخِل بیره و دَ پیشِ عیسیٰ بیله، 19 مگم از خاطرِ جمعیَتِ مردُم هیچ راه پَیدا نَتنِست که اُو ره داخِل بیره. اوخته اُونا دَ بَلِه بام بُر شُد و مرِیض ره قد جاگِه شی از بَینِ خِشت_ها دَ مینکل‌جای دَ پیشِ عیسیٰ تاه کد. 20 وختِیکه عیسیٰ ایمان ازوا ره دِید، دَ مرِیض گُفت: ”اَی مَرد، گُناه_های تُو بخشِیده شُد.“ 21 اوخته عالِمای دِین و فرِیسیا قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”اِی کِی اَسته که کُفرگویی مُونه؟ کِی مِیتَنه گُناه_ها ره بُبَخشه غَیر از خُدا و بَس؟“ 22 عیسیٰ فِکر_های ازوا ره پَی بُرده دَ جوابِ ازوا گُفت: ”چرا اِی رقم فِکر_ها ره دَ دِل_های خُو جای مِیدِید؟ 23 کُدَم شی آسو اَسته: آیا گُفتونِ ازی که، ’گُناه_های تُو بخشِیده شُد‘ یا گُفتونِ ازی که، ’باله شُو و راه بورُو؟‘ 24 لیکِن تا بِدَنِید که «باچِه اِنسان»b قُدرت-و-اِختیارِ بخشِیدونِ گُناه_ها ره دَ رُوی زمی دَره، بِنگرِید که چِیز کار مُونُم.“ و عیسیٰ دَ امزُو آدمِ فَلج گُفت: ”تُو ره مُوگُم: ’باله شُو و جاگِه خُو ره گِرِفته خانِه خُو بورُو.‘“ 25 و اُو دَ پیشِ رُوی ازوا دِستی باله شُد و جاگِه ره که دَ بَلِه شی خاو بُود گِرِفت و خُدا ره حمد-و-ثنا گُفته طرفِ خانِه خُو رفت. 26 پگِ ازوا حَیرو مَنده خُدا ره سِتایش کد دَ حالِیکه ترس خوردُد و مُوگُفت: ”اِمروز چِیزای عجِیب-و-غرِیب ره دِیدی.“
لاوی مالیهگِیر یارِ عیسیٰ مُوشه
27 بعد ازُو عیسیٰ ازُونجی بُر شُده یگ مالیهگِیر ره دِید که لاوی نام دَشت و دَ جای مالیه گِرِفتو شِشتُد. عیسیٰ دَزُو گُفت: ”از پُشتِ ازمه بیه.“ 28 و اُو باله شُده تمامِ چِیز ره ایله کد و از پُشتِ عیسیٰ رَیی شُد. 29 اوخته لاوی دَ خانِه خُو یگ مِهمانی کٹه بَلدِه عیسیٰ گِرِفت و یگ جمِ کٹِه مالیه‌گِیرا و مردُمای دِیگه ام قد ازوا دَ سرِ دِسترخو شِشتُد. 30 پس فرِیسیا و عالِمای دِینِ ازوا دَ بَلِه یارای عیسیٰ نِق نِق کده گُفت: ”چرا شُمو قد مالیه‌گِیرا و گُناهکارا مُوخورِید و وُچی مُونِید؟“ 31 عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”کسای که جور اَسته دَ طبِیب ضرُورَت نَدره، بَلکِه کسای که ناجور اَسته دَ طبِیب ضرُورَت دَره. 32 ما نَمَدیم که مردُمای عادِل ره دعوَت کنُم، بَلکِه اَمَدیم که گُناهکارا ره بَلدِه توبه دعوَت کنُم.“
دَ بارِه روزه
33 اوخته اُونا دَ عیسیٰ گُفت: ”شاگِردای یحییٰ اکثراً روزه مِیگِیره و دُعا مُونه و پَیرَوای فرِیسیا ام امی رقم مُونه، لیکِن یارای ازتُو همیشه مُوخوره و وُچی مُونه.“ 34 عیسیٰ دَ مَثَل دَزوا گُفت: ”آیا مِیتنِید مِهمونای توی‌خانه ره تا وختِیکه داماد قد ازوا اَسته وادار کنِید که روزه بِگِیره؟ 35 ولے روزای مییه که داماد از وا گِرِفته مُوشه؛ اوخته دَمزُو روزا اُونا روزه مِیگِیره.“
36 اُو اینی مَثَل ره ام دَزوا گُفت: ”هیچ کس کالای نَو ره چَک نَمُونه که یگ ٹوٹِه شی ره گِرِفته دَ کالای کُهنه پِینه کنه؛ اگه نَه کالای نَو پاره مُوشه و ٹوٹِه ره که از کالای نَو گِرِفته ام قد کُهنه جور نَمییه. 37 و امی رقم هیچ کس شرابِ تازه ره دَ مَشک_های کُهنه شیو نَمُونه. اگه بُکُنه، شرابِ تازه مَشک_ها ره ترقَنده لَوُو مُوشه و مَشک_ها ضایع مُوشه. 38 پس شرابِ تازه باید دَ مَشک_های نَو ذخِیره شُنه. 39 هیچ کس بعد از خوردونِ شرابِ کُهنه، شرابِ نَو نَمیخایه، چُون اُو مُوگه: ’کُهنه خُوبتَر اَسته.‘“