31
اینیا تورای لیموئیل پادشاهِ مَسَه اَستهکه آبِه شی دَزُو پَند دَد:
2 چی بُگُم اَی باچِه مه؟
چی توره بُگُم اَی باچِه کَورِه مه؟
یا چی گب بِزنُم اَی باچِه نذر-و-نیاز مه؟
3 قُوَتِ جوانی خُو ره دَ خاتُونو خَرچ نَکُو
و راه-و-رَوِش خُو ره دَ اُو کسای که پادشاه ها ره تباه مُونه، اِفشا نَکُو.
4 اَی لیموئیل، بَلدِه پادشایو دُرُست نِییه
اَرے، بَلدِه پادشایو دُرُست نِییه که اُونا شرابِ انگُور وُچی کُنه
و نَه ام بَلدِه حُکمرانا که اُونا عاشُقِ شرابِ قَوی بَشه.
5 نَشُنه که اُونا ازی چِیزا وُچی کده قانُون ره پُرمُشت کُنه
و حقِ مظلُوما ره پایمال کُنه.
6 شرابِ قَوی ره دَ کسای بِدی که دَ اِنتِظارِ نابُودی خُو یَه
و شرابِ انگُور ره دَ آدمای که تَلخ‌کام-و-دِلتَنگ اَسته
7 تاکه وُچی کده فَقر-و-بَدبَختی خُو ره پُرمُشت کُنه
و سختی های خُو ره دِیگه دَ یاد خُو نَیره.
8 دان خُو ره بَلدِه کومَکِ گُنگه ها و بےزِبونا واز کُو
و از حقِ بےچاره‌گو دِفاع کُو.
9 زِبون تُو بَند نَمَنه و دَ اِنصاف قضاوَت بُکُو
و از حقِ غرِیبا و مُحتاجا دِفاع کُو.
10 یگ خاتُونِ خُوب ره کِی مِیتنه پَیدا کُنه؟
اَرزِشِ ازُو از جَواهِرات کده ام کَلوتر اَسته.
11 دِلِ شُوی شی دَ سرِ ازُو اِعتِماد دَره
و شُوی شی دَ هیچ چِیز مُحتاج نِییه.
12 اُو دَ تمامِ روزای زِندگی خُو
قد شُوی خُو خُوبی مُونه، نَه بَدی.
13 اُو پاشُم و کتان بَلدِه خُو پَیدا مُونه
و اُونا ره دَ خوشی قد دِستای خُو میریشه.
14 مِثلِ کِشتی های تُجارتی اَلّی که سامان از جای های دُور میره،
اُو ام خوراک خُو ره از دُور میره.
15 صَباح‌گاه که هنوز ترِیک اَسته، اُو باله مُوشه
و بَلدِه خانَوار خُو خوراک تَهیه مُوکُنه
و دَ کنِیزای خُو ام حقِ نان شی ره مِیدیه.
16 یگ پَٹی زمی ره دَ نظر گِرِفته اُو ره میخَره
و قد کمالِ دِستای خُو یگ باغِ انگُور جور مُونه.
17 کَمَر خُو ره محکم بسته مُونه
و بازُو های خُو ره بَلدِه کار کدو قَوی مُونه.
18 اُو مِینگره که تُجارت شی یگ نتِیجِه خُوب دَره.
چِراغ شی تمامِ شاو از خاطرِ شاوکاری شی گُل نَمُوشه،
19 اُو تار ره دَ نیفهچیو بَند کده
سنگ ره قد دِست خُو تاو مِیدیه.
20 اُو دِستِ خَیر خُو ره دَ غرِیبا واز مُونه
و دِستای خُو ره سُون مردُمِ مُحتاج ایله کده خَیرات مِیدیه.
21 اُو از یَخی و بَرفِ زِمِستو ترس نَمُوخوره،
چراکه بَلدِه تمامِ خانَوادِه خُو کالای گرم تَهیه کده.
22 اُو بَلدِه خود خُو پوشاک جور مُونه
و کالای کتانِ نَرم و اَرغَوانی دَ جان خُو مُونه.
23 شُوی شی دَ مَنِه شار-و-دَربار نامتُو یَه
و قد بُزُرگا-و-کلانای منطقه مِیشِینه.
24 اُو کالا های کتانی جور کده اُونا ره سَودا مُونه
و کَمَر بَندا ره بَلدِه تُجارا تَیار مُونه.
25 قُوَت و عِزَت، کالای ازُو اَسته
و اُو روزای آیندِه خُو ره خوشحال مِینگره.
26 اُو دان خُو ره دَ حِکمت واز مُونه
و تعلِیمِ پُر مُحَبَت دَ سرِ زِبون شی اَسته.
27 اُو دَ راه-و-رَوِشِ خانَوادِه خُو خُوب تَوَجُه مُونه
و نانِ ٹمبلی ره نَمُوخوره.
28 اَولادای شی باله شُده اُو ره تعرِیف مُونه
و شُوی شی ام صِفَتِ ازُو ره کده مُوگه:
29 ”غَدر خاتُونو کارای نیک-و-خُوب کده،
مگم تُو از پگِ ازوا کده بےمِثال اَستی.“
30 مَقبُولی و نُوربَندی، فِریبِنده و ناپایَدار اَسته،
مگم خاتُونی که از خُداوند ترس مُوخوره، قابِلِ تعرِیفه.
31 اَجرِ کارای شی ره دَزُو بِدِید
و بیلِید که عمال شی دَ درگِه شار و مَجلِسِ کلانا باعِثِ تعرِیف-و-تَوصِیف شی شُنه.