فصلِ نُهم
مَسَح شُدونِ ییهُو
1 اِلِیشع نَبی از دِستِه اَنبیا یگ نفر ره کُوی کد و دَزُو گُفت: ”کمر خُو ره بسته کُو و اینی بوتلِ روغو ره دَ دِست خُو گِرِفته دَ راموت-جِلعاد بورُو. 2 وختِیکه دَ اُونجی رَسِیدی، ییهُو باچِه یهوشافاط نوسِه نِمشی ره پَیدا کُو و دَ پیشِ ازُو رفته اُو ره از بَینِ رفِیقای شی بِخیزَن و دَ یگ اُتاقِ تنها بُبَر. 3 اوخته بوتلِ روغو ره گِرِفته دَ سر شی شیو کُو و بُگی، ’خُداوند اینی رقم مُوگیه: ”تُو ره دَ پادشاهی اِسرائیل مَسَح کدُم.“‘ بعد ازُو درگه ره واز کُو و بِدُونِ طال-و-طُول دُوتا کُو.“
4 پس امُو مَردِ جوان یعنی امُو نَبی جوان دَ راموت-جِلعاد رفت. 5 وختی اُو دَ اُونجی رسِید، قومَندانای لشکر یگجای شِشته بُود. اوخته اُو گُفت: ”اَی قومَندان، ما بَلدِه تُو یگ پَیغام دَرُم.“ ییهُو گُفت: ”بَلدِه کُدَم مو؟“ اُو گُفت: ”بَلدِه ازتُو، اَی قومَندان.“ 6 پس ییهُو باله شُده مَنِه خانه رفت و نَبی روغو ره دَ سر شی شیو کده دَز شی گُفت: ”خُداوند، خُدای اِسرائیل اینی رقم مُوگیه، ’ما تُو ره دَ بَلِه قَومِ خُداوند، یعنی دَ بَلِه اِسرائیل بحَیثِ پادشاه مَسَح کدُم. 7 تُو باید خانَوارِ بادار خُو اَخاب ره از بَین بُبری تا ما اِنتِقامِ خُونِ خِدمتگارای خُو اَنبیا و اِنتِقامِ خُونِ تمامِ خِدمتگارای دِیگِه خُو ره از ایزابِل بِگِیرُم. 8 اَرے، تمامِ خانَوارِ اَخاب نابُود مُوشه؛ ما از خانَوارِ اَخاب هر مَرد-و-باچِه شی ره چی غُلام و چی آزاد، دَ اِسرائیل از بَین مُوبرُم. 9 خانَوارِ اَخاب ره رقمِ خانَوارِ یرُبعام باچِه نِباط و رقمِ خانَوارِ بَعشا باچِه اَخیا جور مُونُم. 10 سَگا ایزابِل ره دَ زمِینِ یِزرعیل مُوخوره و هیچ کس اُو ره دَفن نَمُونه.‘“ بعد امزی تورا، نَبی درگه ره واز کده دُوتا کد.
11 وختی ییهُو بُر شُده پیشِ خِدمتگارای بادار خُو اَمد، یکی ازوا پُرسان کده گُفت: ”خَیریَت اَسته؟ اُو مردَگِ دیونه از چی خاطر پیش تُو اَمدُد؟“ ییهُو دَ جواب شی گُفت: ”شُمو مِیدنِید که آدمِ دیونه تورِه دیونَگی مُوگیه.“ 12 اُونا گُفت: ”دروغ نَگی؛ دَز مو بُگی که چی گُفت.“ ییهُو گُفت: ”اُو قد ازمه اینی رقم و اینی رقم نقل کد و گُفت، ’خُداوند اینی رقم مُوگیه: ما تُو ره دَ بَلِه اِسرائیل بحَیثِ پادشاه مَسَح کدُم.‘“ 13 اوخته اُونا عَجَله کده هر کُدَم شی چَپَن خُو ره گِرِفت و دَ رُوی زِینه ها دَ تَی پای ازُو اَوار کد و شیپُور ره دَ صَدا اَوُرده شُعار دَد: ”ییهُو پادشاه اَسته!“
یورام و اَخَزیاه کُشته مُوشه
14 پس ییهُو باچِه یهوشافاط نوسِه نِمشی دَ خِلافِ یورام نقشه کشِید. دَمزُو غَیت یورام و پگِ لشکرِ اِسرائیل از راموت جِلعاد دَ برابرِ حزائیل پادشاهِ ارام دِفاع مُوکد؛ 15 لیکِن یورام پادشاه پس دَ یِزرعیل اَمدُد تا زَخم های ره تَداوی کُنه که ارامیا دَ غَیتِ جنگ قد حزائیل پادشاهِ ارام دَزُو زَده بُود. اوخته ییهُو گُفت: ”اگه واقعاً دِل شُمو امی رقم اَسته، پس هیچ کس ره نَیلِید که از شار بُر شُنه و رفته خبر ره دَ یِزرعیل بِرسَنه.“ 16 اوخته ییهُو دَ گاڈی خُو سَوار شُده دَ یِزرعیل رفت، چراکه یورام دَ اُونجی دَ جاگه بُود و اَخَزیاه پادشاهِ یهُودا خبرگِیرِ یورام اَمدُد.
17 پَیره‌داری که دَ بَلِه بُرجِ یِزرعیل ایسته بُود، دِید که دِستِه ییهُو مییه، اُو چِیغ زَده گُفت: ”یگ جم ره مِینگرُم که مییه.“ یورام گُفت: ”یگ سوار ره دَ دَمِ راهِ ازوا رَیی کُو تا پُرسان کنه که خَیریَت اَسته؟“ 18 پس یگ اَسپ سوار دَ دَمِ راهِ ازُو رفت و گُفت: ”پادشاه پُرسان کده مُوگیه، ’خَیریَت اَسته؟‘“ ییهُو دَ جواب شی گُفت: ”تُو چی کار دَری که خَیریَت اَسته یا نَه؟ از پُشتِ ازمه بیه.“ پَیره‌دار خبر دَده گُفت: ”قاصِد دَ پیشِ ازوا رسِید، لیکِن پس نَمییه.“ 19 پس یورام یگ اَسپ سوارِ دِیگه ره رَیی کد و اُو دَ پیشِ ازوا رفته گُفت: ”پادشاه پُرسان کده مُوگیه، ’خَیریَت اَسته؟‘“ ییهُو گُفت: ”تُو چی کار دَری که خَیریَت اَسته یا نَه؟ از پُشتِ ازمه بیه.“ 20 پَیره‌دار بسم خبر دَده گُفت: ”اُو دَ پیشِ ازوا رسِید، لیکِن پس نَمییه؛ گاڈی دوَندونِ نفرِ اوّل رقمِ گاڈی دوَندونِ ییهُو نوسِهa نِمشی اَسته، چُون ییهُو رقمِ دیونه‌گو وری مِیدَوَنه.“
21 یورام گُفت: ”گاڈی مَره آماده کُنِید.“ و اُونا گاڈی شی ره آماده کد. اوخته یورام پادشاهِ اِسرائیل و اَخَزیاه پادشاهِ یهُودا، ھر کُدَم شی دَ گاڈی خُو سوار شُده دَ دَمِ راهِ ییهُو رفت و اُونا دَ بَلِه زمِینِ نابوتِ یِزرعیلی قد ازُو رُوی دَ رُوی شُد. 22 وختی یورام، ییهُو ره دِید، گُفت: ”اَی ییهُو، خَیریَت اَسته؟“ اُو دَ جواب شی گُفت: ”چِطور مِیتَنه خَیریَت بَشه تا زمانی که زِناکاری و جادُوگری آبِه تُو ایزابِل دَ اِی اندازه کَلو بَشه؟“ 23 اوخته یورام گاڈی خُو ره تاو دَده دُوتا کد و دَ اَخَزیاه گُفت: ”اَی اَخَزیاه، خیانَت شُده!“ 24 دَ امزُو لحظه ییهُو کمون خُو ره دَ دِست خُو گِرِفته کَش کد و تِیر ره دَ مینکلِ دُو شانِه یورام زَد که تِیر از قَلب شی بُر شُد و اُو دَ رُوی گاڈی خُو اُفتَد. 25 ییهُو دَ معاوِن خُو بِدقَر گُفت: ”اُو ره باله کُو و دَ زمِینِ نابوتِ یِزرعیلی پورته کُو. دَ یاد خُو بَیر، وختِیکه ما و تُو جوره دَ گاڈی های خُو از پُشتِ آتِه شی اَخاب مورَفتی، اینی وَحی ره خُداوند دَ بارِه شی رَیی کد؛ 26 خُداوند گُفت: ’ما دِیروز خُونِ نابوت و خُونِ باچه های شی ره دِیدُم.‘ امچُنان خُداوند گُفت: ’ما دَ امزی پَٹی زمی جَزای تُو ره مِیدیُم.‘ پس آلی اُو ره باله کُو و دَ مُطابِقِ کلامِ خُداوند دَ امزُو پَٹی زمی پورته کُو.“
27 وختی اَخَزیاه پادشاهِ یهُودا امُو واقِعه ره دِید، اُو طرفِ بَیت-ھگان دُوتا کد، لیکِن ییهُو اُو ره دُمبال کد و اَمر کده گُفت: ”اُو ره ام بِزنِید!“ پس اُو ره ام دَ مَنِه گاڈی شی دَ سربَلَکی گُور دَ نزدِیکِ یبلِعام زَد و اُو تا مِگِیدو دُوتا کد و دَ امُونجی مُرد. 28 خِدمتگارای شی اُو ره دَ مَنِه یگ گاڈی دَ اورُشَلیم بُرد و دَ قبرِ خود شی دَ شارِ داوُود، دَ مینکلِ بابه‌کَلونای شی دَفن کد. 29 اَخَزیاه دَ سالِ یازدَهُمِ پادشاهی یورام باچِه اَخاب دَ بَلِه یهُودا پادشاه شُدُد.
مَرگِ ایزابِل
30 وختِیکه ییهُو دَ یِزرعیل رسِید، ایزابِل اِی ره شِنید و چِیمای خُو ره سُرمه کده سر-و-صُورت خُو ره جور کد و از کِلکِین بُرو ره توخ کد. 31 وختی ییهُو دَ درگِه شار دَر اَمد، ایزابِل ازُو پُرسان کده گُفت: ”اَی پَیرَوِ زِمری،b اَی قاتِلِ بادار خُو، خَیریَت اَسته؟“ 32 ییهُو سُونِ کِلکِین توخ کد و گُفت: ”کِی طرفدارِ ازمه یَه؟ آیا کسی اَسته؟“ اوخته دُو یا سِه نفر از خِدمتگارای قصر از کِلکِین سُون ازُو توخ کد 33 و ییهُو دَزوا گُفت: ”اُو ره پورته کُنِید.“ پس اُونا ایزابِل ره تاه پورته کد و خُون شی دَ دیوال و دَ اَسپ های که اُو ره تَی پای کد، تِیت شُد. 34 بعد ازُو ییهُو داخِل رفته خورد و وُچی کد و گُفت: ”توخ کنِید که امُو خاتُونِ لعنَتی دَفن شُنه، چراکه اُو دُخترِ پادشاه اَسته.“ 35 لیکِن وختی اُونا بَلدِه دَفن کدونِ ازُو رفت، بغَیر از کاسِه سر، پای ها و قف های اَلغِه شی، دِیگه چِیزِ ازُو ره پَیدا نَتنِست. 36 اوخته اُونا پس اَمَد و امُو خبر ره دَ ییهُو رَسَند و اُو گُفت: ”اِی کار مُطابِقِ کلامِ خُداوند شُده که دَ وسِیلِه خِدمتگار خُو ایلیای تِشبی پیشگویی کده گُفتُد: ’گوشتِ ایزابِل ره دَ زمِینِ یِزرعیل سَگا مُوخوره 37 و لاشِ ایزابِل رقمِ سرگِین اَلّی دَ زمِینِ یِزرعیل دَ رُوی زمی موفته، دَ شکلی که هیچ کس گُفته نَمِیتَنه که اُو ایزابِل اَسته.‘“