فصلِ چاردَهُم
اَخیا دَ ضِدِ یرُبعام نَبُوَت مُونه
1 دَ امزُو غَیت اَبیا باچِه یرُبعام ناجور شُد. 2 یرُبعام دَ خاتُون خُو گُفت: ”باله شُو، شکل خُو ره تغیِیر بِدی تا شِنَخته نَشُنی که خاتُونِ یرُبعام اَستی و دَ شِیلوه بورُو، چُون اَخیای نَبی که دَ بارِه مه گُفت که ما دَ بَلِه امزی قَوم پادشاه مُوشُم، دَ امُونجی اَسته. 3 دَه دانه نان، چند دانه کُلچه و یگ کُوزه عسل ره دَ دِست خُو گِرِفته دَ پیشِ ازُو بورُو و اُو تُو ره از چِیزی که دَ بَلِه باچه مییه، باخبر مُونه.“
4 پس خاتُونِ یرُبعام امُو رقم کد؛ اُو باله شُده دَ شِیلوه رفت و دَ خانِه اَخیا رسِید. اَخیا دِیده نَمِیتنِست، چراکه چِیمای شی بخاطرِ پِیری ترِیک شُدُد. 5 لیکِن خُداوند دَ اَخیا گُفت: ”اونه، خاتُونِ یرُبعام مییه تا دَ بارِه سرنوِشتِ باچِه خُو که ناجور اَسته، از تُو پُرسان کنه. پس تُو بَلدِه ازُو اینی رقم و اینی رقم بُگی. وختِیکه اُو دَ پیش تُو مییه، شکل خُو ره دِیگه رقم جور کده مییه.“
6 وختی اَخیا صَدای پایای ازُو ره دَ دانِ درگه شِنِید، گُفت: ”اَی خاتُونِ یرُبعام داخِل بیه. چرا شکل خُو ره دِیگه رقم جور کدے؟ بَلدِه ازمه وظِیفه دَده شُده که خبر سخت ره دَز تُو بِرسَنُم. 7 بورُو و دَ یرُبعام بُگی که خُداوند، خُدای اِسرائیل اینی رقم مُوگیه، ’ما از مینکلِ قَوم مقام تُو ره باله کدُم و تُو ره دَ بَلِه قَوم خُو اِسرائیل رهبر جور کدُم. 8 ما پادشاهی ره از خانَوارِ داوُود کَندُم و دَز تُو دَدُم، ولے تُو رقمِ خِدمتگار مه داوُود نَبُودی؛ اُو احکام مَره نِگاه کده قد تمامِ دِل خُو از مه پَیرَوی مُوکد و تنها چِیزی ره که دَ نظرِ ازمه دُرُست بُود، انجام مِیدَد؛ 9 لیکِن تُو از تمامِ کسای که از تُو کده پیش زِندگی مُوکد کَلوتر شرارَت کدی و رفته بَلدِه خُو خُدایونِ بیگَنه و بُت‌های ریختَنده شُده جور کدی و قار مَره باله اَوُردی. دَمزی رقم تُو مَره پُشتِ سر خُو اَندخته از مه رُوی گردو شُدی. 10 امزی خاطر ما دَ بَلِه خانَوارِ یرُبعام بَلا-و-مُصِیبت میرُم: ما از خانَوارِ یرُبعام تمامِ مَردا-و-باچه ها ره نابُود مُونُم، ام بَندی و ام آزاد شی ره که دَ اِسرائیل اَسته. ما خانَوارِ یرُبعام ره دَر مِیدیُم، امُو رقم که سرگِین ره دَر مِیدیه تا کامِلاً بُسوزه. 11 هر کسی که از خانَوارِ یرُبعام دَ شار بُمُره، سَگا مُوخوره و هر کسی که دَ بیابو بُمُره، مُرغَکوی هَوا مُوخوره، چُون خُداوند امی رقم گُفته.‘ 12 پس تُو باله شُده خانِه خُو بورُو. امی که پایای تُو دَ شار بِرَسه، باچه مُومُره 13 و تمامِ اِسرائیل بَلدِه شی ماتَم گِرِفته اُو ره دَفن مُونه. اُو تنها کسی اَسته که از خانَوارِ یرُبعام دَ قبر موره، چراکه دَزُو یَگو چِیزِ خُوب دَ نظرِ خُداوند، خُدای اِسرائیل دَ مَنِه خانَوارِ یرُبعام پَیدا شُده. 14 علاوه ازی، خُداوند اِمروز بَلدِه خُو یگ پادشاه دَ بَلِه اِسرائیل اِنتِخاب کده و اُو خانَوارِ یرُبعام ره نابُود مُوکُنه. چی بُگیُم، امی آلی اِی کار شُروع شُده. 15 خُداوند اِسرائیل ره مِیزَنه و رقمِ نَیی که دَ آو اِیسُو و اُوسُو موره جور مُونه. اُو رِیشِه اِسرائیل ره امزی زمِینِ خُوب که دَ بابه‌کَلونای ازوا دَده بُود مِیکَنه و اُونا ره دَ اُو طرفِ دریای فَرات تِیت-پَرَک مُونه، چراکه اُونا بَلدِه خُو بُت‌های اَشیره جور کده قارِ خُداوند ره باله اَوُرده. 16 اُو اِسرائیل ره بخاطرِ گُناه های یرُبعام تسلِیم مُونه، چراکه ام خودِ ازُو گُناه کد و ام باعِث شُد که اِسرائیل گُناه کنه.“
17 اوخته خاتُونِ یرُبعام باله شُده رَیی شُد و دَ شارِ تِرصه اَمد؛ امی که پای شی دَ لَخَکِ درگِه خانه رسِید، باچه مُرد. 18 تمامِ اِسرائیل اُو ره دَفن کد و بَلدِه ازُو ماتَم گِرِفت؛ اِی کار دَ مُطابِقِ کلامِ خُداوند که دَ وسِیلِه خِدمتگار خُو اَخیای نَبی گُفتُد، رُخ دَد.
19 باقی کارای یرُبعام که چی رقم جنگ کد و چی رقم پادشاهی کد، دَ کِتابِ تَوارِیخِ پادشایونِ اِسرائیل نوِشته یَه. 20 روزای که یرُبعام پادشاهی کد، بِیست و دُو سال بُود. اوخته اُو فَوت کده قد بابه‌کَلونای خُو خاو کد و باچِه شی ناداب دَ جای ازُو پادشاه شُد.
پادشاهی رِحَبعام دَ یهُودا
21 رِحَبعام باچِه سُلَیمان دَ یهُودا پادشاهی مُوکد. رِحَبعام وختِیکه پادشاه شُد چِل و یگ ساله بُود؛ اُو دَ اورُشَلیم دَ شاری که خُداوند از مینکلِ تمامِ طایفه های اِسرائیل اِنتِخاب کدُد تا نام خُو ره دَ بَلِه ازُو قرار بِدیه، هفده سال پادشاهی کد. نامِ آبِه ازُو نَعمه بُود از جُملِه عمونیا. 22 مردُمِ یهُودا دَ نظرِ خُداوند شرارَت کد؛ اُونا قد گُناه های که مُرتکِب شُد، غَیرَتِ خُداوند ره کَلوتر دَ شور اَوُرد نِسبَت دَ پگِ چِیزای که بابه‌کَلونای ازوا کدُد. 23 اُونا ام بَلدِه خُو بُتخانه هاa و ستُون های پرَستِشی و بُت‌های اَشیره دَ بَلِه هر تِپه و دَ تَی هر دِرختِ سَوز آباد کد. 24 لواطگرا ام دَ سرزمِینِ ازوا دَ بُتخانه ها مَوجُود بُود؛ اُونا تمامِ کارای زِشتِ مِلَّت های ره که خُداوند از پیشِ رُوی بَنی اِسرائیل هَی کدُد، انجام مِیدَد.
25 دَ سالِ پنجُمِ حُکمرانی رِحَبعام پادشاه، شیشَق پادشاهِ مِصر دَ بَلِه اورُشَلیم حَمله کد. 26 اُو خزانه های خانِه خُداوند و خزانه های خانِه پادشاه ره گِرِفته بُرد؛ اَرے، اُو پگِ چِیزا ره گِرِفته بُرد، دَ شُمُولِ سِپرهای طِلّایی که سُلَیمان جور کدُد. 27 پس رِحَبعام پادشاه دَ عِوَضِ ازوا سِپرهای برونزی جور کد و دَ دِستِ قومَندانای پَیره‌دارای که دَ درگِه خانِه پادشاه پَیره‌داری مُوکد، تسلِیم کد. 28 هر وختِیکه پادشاه دَ خانِه خُداوند مورفت، پَیره‌دارا سِپرها ره گِرِفته مُوبُرد و بعد ازُو اُونا ره پس دَ پَیره‌دارخانه میوُرد.
29 باقی کارای رِحَبعام و چِیزای که انجام دَد دَ کِتابِ تَوارِیخِ پادشایونِ یهُودا نوِشته یَه؟ 30 دَ مینکلِ رِحَبعام و یرُبعام دَ تمامِ روزای پادشاهی ازوا جنگ بُود. 31 رِحَبعام فَوت کده قد بابه‌کَلونای خُو خاو کد و دَ شارِ داوُود دَ مینکلِ بابه‌کَلونای خُو دَفن شُد؛ نامِ آبِه شی نَعمه بُود، از جُملِه عمونیا. بعد ازُو باچِه شی اَبیام دَ جای ازُو پادشاه شُد.