فصلِ سیزدَهُم
سموئیل شائول ره سرزنِش مُونه
1 شائول سِن-و-سالِ پُخته دَشتa که پادشاه شُد. اُو بعد از دُو سال پادشاهی دَ بَلِه اِسرائیل 2 سِه هزار نفر ره از اِسرائیل اِنتِخاب کد که دُو هزار نفرِ ازوا قد شائول دَ مِخماس و دَ کوھِستونِ بَیت-ئیل بُود و یگ هزار نفرِ ازوا قد باچِه شی یوناتان دَ جِبعِه بِنیامِین؛ و باقی مردُم ره پس دَ خَیمه های ازوا رَیی کد. 3 یوناتان پَیره‌دارخانِه فَلَسطِینیا ره که دَ جِبَع بُود، زَد و فَلَسطِینیا دَزی باره شِنِید. اوخته شائول دَ تمامِ سرزمِینِ اِسرائیل شیپُور ره دَ صَدا اَوُرده گُفت: ”بیلِید که عِبرانیا بِشنَوه!“ 4 اوخته تمامِ اِسرائیل شِنِید که شائول پَیره‌دارخانِه فَلَسطِینیا ره زَده و امچُنان اِسرائیلی ها دَ نظرِ فَلَسطِینیا بَد شُده. پس قَومِ اِسرائیل کُوی شُد تا دَ پیشِ شائول دَ جِلجال جَم شُنه.
5 فَلَسطِینیا ام جم شُد تا قد اِسرائیلی ها جنگ کنه، سِهb هزار گاڈی جنگی، شَش هزار سوار و لشکری که تِعدادِ شی مِثلِ ریگِ دریا بےحِساب بُود جم شُدُد؛ اُونا باله اَمَده دَ مِخماس طرفِ شَرقِ بَیت-آوِن خَیمه زَد. 6 وختی اِسرائیلی ها دِید که دَ مُصِیبت قرار گِرِفته، چُون لشکرِ ازوا زیرِ فِشار بُود، اُونا خودون ره دَ غار ها، صُوف ها، قاده ها، کاریز های خُشک شُده و چُقُوری ها تاشه کد. 7 و بعضی عِبرانیا از دریای اُردُن تیر شُده دَ سرزمِینِ جاد و جِلعاد رفت. شائول هنوز دَ جِلجال بُود و تمامِ مردُم که قد ازُو قتی بُود مِیلرزِید.
8 شائول دَ مُطابِقِ وختی که سموئیل تعیِین کدُد، هفت روز اِنتِظار کشِید؛ لیکِن سموئیل دَ جِلجال نَمَد و مردُم از دَورِ شائول آهِسته آهِسته تِیت مُوشُد. 9 پس شائول گُفت: ”قُربانی سوختَنی و قُربانی های سلامَتی ره پیشِ ازمه بَیرِید.“ اوخته اُو قُربانی سوختَنی ره تقدِیم کد. 10 امی که اُو از تقدِیم کدونِ قُربانی سوختَنی خلاص شُد، سموئیل رسِید و شائول دَ دَمِ راهِ شی رفت که قد ازُو احوال پُرسی کنه. 11 سموئیل پُرسان کده گُفت: ”چی کدی؟“ شائول دَ جواب شی گُفت: ”وختی دِیدُم که مردُم از دَور مه تِیت مُوشه و تُو دَ وختِ تعیِین شُده نَمَدی و فَلَسطِینیا ام دَ مِخماس جم شُده، 12 اوخته قد خُو گُفتُم: ’آلی فَلَسطِینیا دَ خِلاف مه دَ جِلجال تاه مُوشه و ما هنوز رضای خُداوند ره طلب نَکدیم.‘ پس مجبُور شُدُم که خود مه قُربانی سوختَنی ره تقدِیم کنُم.“
13 سموئیل دَ شائول گُفت: ”تُو لَوڈگی کدی و حُکمِ خُداوند، خُدای خُو ره که دَز تُو اَمر کد، دَ جای نَوُردی. خُداوند پادشاهی تُو ره دَ بَلِه اِسرائیل بَلدِه همیشه برقرار می‌ایشت، 14 لیکِن آلی پادشاهی تُو برقرار نَمُومَنه، چُون خُداوند مَردی ره که دَ طَبِ دِل شی اَسته پَیدا کده و خُداوند اُو ره تعیِین کده که دَ بَلِه قَوم شی حُکمران بَشه، چراکه تُو چِیزی ره که خُداوند دَز تُو اَمر کد، دَ جای نَوُردی.“ 15 اوخته سموئیل باله شُده از جِلجال حَرکت کد [و دَ راهِ خُو رفت. باقی قَوم از پُشتِ شائول از جِلجال حَرکت کده] دَ جِبعِه بِنیامِین رفت [تا قد لشکر یگجای شُنه.]c شائول مَردای ره که قد شی قتی بُود حِساب کد و تِعدادِ ازوا شَش صد نفر بُود.
16 پس شائول، باچِه شی یوناتان و مردُمی که قد ازوا قتی بُود دَ جِبعِه بِنیامِین مَند و فَلَسطِینیا دَ مِخماس خَیمه زَد. 17 اوخته حَمله کُنِنده ها از خَیمه‌گاهِ فَلَسطِینیا دَ سِه دِسته بُرو اَمَد: یگ دِسته طرفِ عُفره دَ سرزمِینِ شُوعال تاو خورد، 18 دِیگه دِسته سُونِ بَیت-حورون رفت و دِستِه سِوّم طرفِ راهِ سرحدی که دَ بَلِه دَرِّه صِبوعِیم سُون بیابو اَسته، حَرکت کد.
19 دَ امزُو غَیت دَ تمامِ سرزمِینِ اِسرائیل یگ آینگر ام پَیدا نَمُوشُد، چراکه فَلَسطِینیا مُوگُفت: ”نَشُنه که عِبرانیا بَلدِه خُو شمشیر و نَیزه جور کنه.“ 20 پس پگِ اِسرائیلیا بَلدِه تیز کدونِ سوغمه، کُلَنگ، تَوَر و داسd دَ پیشِ فَلَسطِینیا تاه مورفت. 21 اُجرِه تیز کدونِ سوغمه و کُلَنگ دُو حِصّه از سِه حِصِّه یگ مِثقال نُقره بُود، از شاخی، تَوَر و داس یگ حِصّه از سِه حِصِّه یگ مِثقال نُقره. 22 پس دَ روزِ جنگ شمشیر و نَیزه دَ دِستِ پگِ مردُمی که قد شائول و یوناتان بُود دِیده نَمُوشُد، تنها شائول و یوناتان دَشت.
23 دَ امزُو غَیت یگ دِسته از پَیره‌دارای فَلَسطِینیا دَ کوتلِ مِخماس بُر شُدُد.