فصلِ بِیست و یکُم
بَنی اِسرائیل بَلدِه مَردای باقی مندِه بِنیامِین خاتُو مِیدیه
1 مَردای اِسرائیل دَ مِصفه قَسم خورده گُفتُد: ”یگ مو ام باید دُختر خُو ره دَ بِنیامِینیا دَ عِنوانِ خاتُو نَدی.“
2 اوخته مردُم دَ بَیت‌ئیل اَمَد و دَ اُونجی تا شام دَ حُضُورِ خُدا شِشته دَ آوازِ بِلند زار زار چخرا کد 3 و گُفت: ”اَی خُداوند، خُدای اِسرائیل، چرا اِی کار دَ اِسرائیل شُد و اِمروز یگ طایفه از اِسرائیل کَم شُد؟“ 4 صَباح‌گاهِ روزِ دِیگِه شی قَوم باله شُد و دَ اُونجی یگ قُربانگاه آباد کده قُربانی_های سوختَنی و قُربانی_های سلامَتی تقدِیم کد. 5 اوخته بَنی اِسرائیل گُفت: ”از تمامِ طایفه_های اِسرائیل کِی قد جماعت دَ حُضُورِ خُداوند نَمَده؟“ چُون اُونا سخت قَسم خورده گُفتُد که هر کس دَ حُضُورِ خُداوند دَ مِصفه نَیه، اُو حتماً باید کُشته شُنه.
6 بَنی اِسرائیل بخاطرِ بِرارون خُو اَولادِه بِنیامِین اَفسوس کده گُفت: ”اِمروز یگ طایفه از اِسرائیل نابُود شُد. 7 آلی دَ بارِه خاتُو دَدو بَلدِه کسای که باقی مَنده چِیز کار کنی؟ چُون مو دَ خُداوند قَسم خوردے که دُخترون خُو ره دَزوا دَ عِنوانِ خاتُو نَمِیدی.“ 8 اوخته اُونا گُفت: ”آیا کُدَم کس اَسته که از طایفه_های اِسرائیل دَ حُضُورِ خُداوند دَ مِصفه نَمَده بَشه؟“ و اُونا دِید که از یابیش-جِلعاد هیچ کس دَ خَیمه‌گاه دَ جماعتِ خُداوند نَمَده. 9 چُون وختِیکه قَوم حِساب شُد، دِیده شُد که از باشِنده_های یابیش-جِلعاد هیچ کس دَ اُونجی نِییه.
10 پس جماعت دوازده هزار نفر مَردای جنگی ره دَ اُونجی رَیی کد و دَزوا اَمر کده گُفت: ”بورِید و باشِنده_های یابیش-جِلعاد ره قد خاتُونو و بچکِیچای ازوا از دَمِ شمشیر تیر کُنِید. 11 اینی کار ره باید شُمو انجام بِدِید: پگِ مَردا و هر خاتُو ره که قد مَرد خاو کده بَشه، نابُود کُنِید.“ 12 و اُونا دَ مینکلِ باشِنده_های یابیش-جِلعاد چار صد دُخترِ خانِه که هرگِز قد مَرد خاو نَکدُد پَیدا کد و اُونا ره دَ خَیمه‌گاه دَ شِیلوه که دَ سرزمِینِ کِنعان بُود، اَوُرد.
13 اوخته تمامِ جماعت دَ اَولادِه بِنیامِین که دَ قادِه رِمّون بُود پَیغام رَیی کد و بَلدِه ازوا پیشنِهادِ صُلح کد. 14 و دَ امزُو غَیت بِنیامِینیا پس اَمَد و بَنی اِسرائیل دُخترونی ره که از جُملِه خاتُونوی یابیش-جِلعاد زِنده ایشتُد دَزوا دَد؛ لیکِن بَلدِه ازوا کِفایَت نَکد.
15 مردُم بخاطرِ اَولادِه بِنیامِین هنوز ام اَفسوس مُوکد، چراکه خُداوند دَ مینکلِ طایفه_های اِسرائیل یگ خالی‌گاه پَیدا کدُد. 16 اوخته رِیش سفیدای جماعت گُفت: ”بَلدِه باقی مَنده_ها چِطور مِیتنی خاتُو پَیدا کنی، چراکه خاتُونوی اَولادِه بِنیامِین کُشته شُده؟“ 17 و اُونا گُفت: ”باقی‌مَنده_های بِنیامِین باید وارِث دَشته بَشه تا یگ طایفه از اِسرائیل کامِلاً از بَین نَرَوه؛ 18 لیکِن مو دُخترون خُو ره دَ عِنوانِ خاتُو دَزوا دَده نَمِیتنی. چُون پگِ بَنی اِسرائیل قَسم خورده گُفته: ’نالَت دَ کسی که دَ اَولادِه بِنیامِین خاتُو بِدیه.‘“
19 پس اُونا گُفت: ”اونه، هر سال بَلدِه خُداوند دَ شِیلوه عِید گِرِفته مُوشه، دَ امزُو جای که دَ شمالِ بَیت-ئیل و جنُوبِ لِبونه اَسته، دَ شرقِ راهی که از بَیت-ئیل دَ شِکیم موره.“ 20 اوخته اُونا دَ اَولادِه بِنیامِین اَمر کده گُفت: ”بورِید، دَ انگُور باغ_ها کَمِین بِگِیرِید 21 و کِشِیکa بِدِید؛ وختِیکه دُخترونِ شِیلوه بُرو اَمَد تا رَقص و بازی کنه، شُمو از انگُور باغ_ها بُر شُنِید و هر کُدَم شُمو از دُخترونِ شِیلوه بَلدِه خُو یگ خاتُو پرَنده دَ سرزمِینِ بِنیامِین بورِید. 22 اوخته اگه آته‌گو یا بِرارونِ ازوا اَمَده دَ پیشِ ازمو شِکایَت کنه، مو دَزوا مُوگی: ’از خَیر خُو امُو دُخترو ره بَلدِه ازوا ایله بِدِید، چراکه دَ غَیتِ جنگ قد یابیش-جِلعاد مو بَلدِه پگِ ازوا خاتُو پَیدا نَتنِستی و شُمو ام بخاطرِ قَسمِ بَنی اِسرائیل مُجرِم نِیَستِید، چُون خودون شُمو دُخترون خُو ره دَزوا نَدَدید.‘“ 23 پس اَولادِه بِنیامِین امُو رقم کد: اُونا هر کُدَمِ شی از جمِ دُخترونی که رَقص مُوکد بَلدِه خُو خاتُو پرَند و پس دَ مُلک خُو رفت و شار_ها آباد کده دَزوا جای-دَ-جای شُد. 24 بعد از تصمِیمِ رِیش سفیدا بَنی اِسرائیل هر کُدَم شی دَ مُطابِقِ طایفه و اَولادِ بابِه خُو ازُونجی حَرکت کد و پس دَ مُلک-و-زمِین خُو رفت.
25 دَ امزُو زمان اِسرائیل پادشاه نَدَشت و هر کس هر چِیز که دَ نظر شی خُوب معلُوم مُوشُد، انجام مِیدَد.