فصلِ بِیست و هفتُم
بازخرِیدِ کسای که خود ره وَقف کده
1 خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: 2 ”قد بَنی اِسرائیل توره گُفته دَزوا بُگی، ’اگه یگ نفر نَذرِ خاص دَ گردون خُو مِیگِیره که قِیمَتِ اِنسان ره دَ خُداوند بِدیه، 3 قِیمَت بَلدِه مرد اینی اَسته: از بِیست تا شصت ساله قِیمَت شی پِنجاه مِثقال نُقره دَ مُطابِقِ مِثقالِ جایگاهِ مُقَدَّس اَسته. 4 اگه خاتُو بَشه، قِیمَت شی سی مِثقال اَسته. 5 اگه عُمرِ امزُو نفر از پَنج تا بِیست سال بَشه، بَلدِه باچه قِیمَت شی بِیست مِثقال اَسته و بَلدِه دُختر دَه مِثقال. 6 اگه سِن شی از یگ ماه تا پَنج سال بَشه، قِیمَت بَلدِه باچه پَنج مِثقال نُقره یَه و قِیمَت بَلدِه دُختر سِه مِثقال نُقره اَسته. 7 و اگه امُو نفر شصت ساله یا کَلوتر بَشه، اوخته قِیمَت بَلدِه مرد پوزده مِثقال اَسته و بَلدِه خاتُو دَه مِثقال اَسته. 8 اگه نَذر کُنِنده کَلو غرِیب بَشه که قِیمَتِ تعیِین شُده ره دَده نَتَنه، اوخته اُو باید دَ دِیرِ پیشوا اَوُرده شُنه و پیشوا نظر دَ وَس-و-تَوانِ امزُو شخص قِیمَت بَلدِه شی تعیِین کُنه.
9 اگه نَذر یگ حَیوان بَشه، از حَیوانای که دَ عِنوانِ قُربانی دَ خُداوند اَوُرده مُوشه، هر چِیزی ره که دَ خُداوند بیره، مُقَدَّس اَسته. 10 اُو ره باید اَلِیش نَکُنه و دَ جای شی دِیگه نَدیه، نَه خُوب ره دَ جای بَد و نَه بَد ره دَ جای خُوب. اگه یگ حَیوان ره دَ جای دِیگه حَیوان بِدیه، اوخته ام حَیوانِ اوّل و ام حَیوانی که دَ جای شی دَده شُده مُقَدَّس اَسته. 11 و اگه نَذر یکی از حَیوانای ناپاک بَشه که دَ عِنوانِ قُربانی دَ خُداوند قابِلِ تقدِیم کدو نِییه، اوخته امُو حَیوان باید دَ دِیرِ پیشوا اَوُرده شُنه 12 و پیشوا نظر دَ خُوبی و بَدی حَیوان قِیمَت شی ره تعیِین کُنه؛ اونَمُو قِیمَت شی بَشه. 13 اگه صاحِب شی بِخایه اُو ره بازخرِید کُنه، اُو باید پَنج-یگِ قِیمَتِ تعیِین شُده ره دَ بَلِه قِیمَت شی اِضافه کده بِدیه.
14 اگه یگ نفر خانِه خُو ره دَ عِنوانِ هدیِه مُقَدَّس دَ خُداوند وَقف کُنه، پیشوا باید نظر دَ خُوبی و بَدی شی قِیمَت شی ره تعیِین کُنه؛ اونَمُو قِیمَت شی بَشه. 15 و اگه امُو نفرِ که خانِه خُو ره وَقف کده میخایه اُو ره بازخرِید کُنه، اُو باید پَنج-یگِ قِیمَتِ تعیِین شُده ره دَ بَلِه قِیمَت شی اِضافه کده بِدیه و خانه ازُو مُوشه.
16 اگه یگ نفر یگ ٹوٹه زمی ره از مُلک خُو دَ خُداوند وَقف کُنه، قِیمَتِ ازُو باید مُطابِقِ تُخمرَو شی تعیِین شُنه. بَلدِه زمِینی که یگ بارِ خَر جَو کِشت شُنه پِنجاه مِثقال نُقره بَشه. 17 اگه اُو نفر زمِین خُو ره دَ سالِ پِنجاهُم وَقف کُنه، قِیمَت شی پُوره باقی مُومنه. 18 لیکِن اگه زمی بعد از سالِ پِنجاهُم وَقف شُنه، پیشوا باید قِیمَت شی ره دَ مُطابِقِ سال های که تا سالِ پِنجاهُمِ آینده باقیمَنده حِساب کُنه و از قِیمَت شی کم کُنه. 19 و اگه امُو نفرِ که زمی ره وَقف کده میخایه اُو ره بازخرِید کُنه، اُو باید پَنج-یگِ قِیمَتِ تعیِین شُده ره دَ بَلِه قِیمَت شی اِضافه کده بِدیه و امُو زمی دَزُو تعلُق مِیگِیره. 20 لیکِن اگه اُو زمِین خُو ره بازخرِید نَکد یا زمی دَ بَلِه یَگو کسِ دِیگه سَودا شُد، اُو دِیگه اُو ره بازخرِید نَمِیتنه. 21 و امُو زمی وختِیکه دَ سالِ پِنجاهُم آزاد شُنه، اُو رقمِ زمِینِ وَقف شُده بَلدِه خُداوند، مُقَدَّس اَسته و مُلکیَتِ پیشوا مُوشه.
22 اگه یَگو کس زمِینی ره دَ خُداوند وَقف کُنه که از کسِ دِیگه خرِیده شُده بَشه و از زمِینِ میراثی خود شی نَبَشه، 23 اوخته پیشوا باید مَبلَغِ قِیمَت شی ره تا سالِ پِنجاهُم حِساب کُنه و قِیمَت شی باید دَ امزُو روز دَ عِنوانِ هدیِه مُقَدَّس دَ خُداوند دَده شُنه. 24 امُو زمی دَ سالِ پِنجاهُم دَ امزُو کسی پس دَده مُوشه که از شی خرِیده شُدُد، یعنی دَ کسی که امُو زمی مُلکِ میراثی شی اَسته. 25 پگِ قِیمَت ها باید دَ مُطابِقِ مِثقالِ جایگاهِ مُقَدَّس تعیِین شُنه که بِیست گیراهa یگ مِثقال مُوشه.
26 اوّلباری حَیوانا که دَ عِنوانِ اوّلباری دَ خُداوند تعلُق دَره، هیچ کس نَمِیتنه اُو ره وَقف کُنه، چی گاو بَشه، چی گوسپو؛ اُو از خُداوند اَسته. 27 لیکِن اگه اُو اوّلباری یگ حَیوانِ ناپاک بَشه، اوخته اُو ره مِیتنه که دَ مُطابِقِ قِیمَت شی بازخرِید کُنه و پَنج-یگ دَ قِیمَت شی اِضافه کُنه. اگه بازخرِید نَشُد، اُو باید دَ قِیمَتِ تعیِین شُده سَودا شُنه.
28 لیکِن از تمامِ چِیزای که یگ نفر دَره و بَلدِه دایم دَ خُداوند وَقف مُونه، چی اِنسان بَشه، چی حَیوان و چی زمِینِ میراثی، هیچ چِیز شی سَودا یا بازخرِید نَشُنه، چُون هر چِیزی که بَلدِه دایم وَقف شُده بَشه بَلدِه خُداوند کامِلاً مُقَدَّس اَسته. 29 هر اِنسانی که بَلدِه دایم وَقف شُده بَشه، بازخرِید شُده نَمِیتنه؛ اُو باید کُشته شُنه.
30 تمامِ دَه-یگِ زمی، چی از غَلّه-و-دانِه زمی بَشه، چی از میوِه دِرختای شی دَ خُداوند تعلُق دَره و بَلدِه خُداوند مُقَدَّس اَسته. 31 اگه کُدَم کس میخایه که یَگو چِیز ره از دَه-یگ خُو بازخرِید کُنه، اُو باید پَنج-یگِ قِیمَت شی ره دَ بَلِه شی اِضافه کده بِدیه. 32 تمامِ دَه-یگِ گَله و رمه یعنی هر چِیزی که از تَی سوٹه-چیوِ چوپو تیر مُوشه، بَلدِه خُداوند مُقَدَّس اَسته. 33 اُو باید خُوب و بَد شی ره روش نَکُنه و اَلِیش نَکُنه؛ اگه اَلِیش کُنه، ام امُو حَیوان و ام حَیوانی که دَ جای شی دَده شُده مُقَدَّس اَسته و بازخرِید شُده نَمِیتنه.‘“
34 اینَمیا احکامی بُود که خُداوند دَ مُوسیٰ دَ کوهِ سِینا بَلدِه بَنی اِسرائیل دَد.