فصلِ سِوّم
قُربانی سلامَتی
‏1 اگه قُربانی ازُو یگ قُربانی سلامَتی اَسته و اگه اُو ره از گَلِه گاوو گِرِفته میره، چی نَر بَشه، چی ماده، باید بےعَیب بَشه و اُو امُو حَیوان ره دَ حُضُورِ خُداوند تقدِیم کُنه. ‏2 اُو دِست خُو ره دَ سرِ حَیوانِ قُربانی خُو کش کُنه و اُو ره دَ دانِ خَیمِه مُلاقات حلال کُنه. بعد ازُو باچه های هارُون که پیشوایو اَسته، خُون شی ره دَ چاردَورِ قُربانگاه پاش بِدیه. ‏3 اُو از قُربانی سلامَتی خُو یگ هدیِه خاص بَلدِه خُداوند تقدِیم کُنه، یعنی چربی که حِصّه های داخِلی ره مُوپوشَنه و تمامِ چربی ره که دَ گِردوبَرِ حِصّه های داخِلی اَسته، ‏4 هر دُو گُرده ره قد چربی رُوی ازوا که دَ نزدِیکِ پُشتِ کمر اَسته و جِگرگوشه ره که قد گُرده ها گِرِفته مُوشه. ‏5 اوخته باچه های هارُون اُونا ره دَ بَلِه قُربانی سوختَنی که دَ بَلِه هیزُمِ آتِشِ قُربانگاه اَسته، بُسوزَنه. اِی یگ هدیِه خاص و یگ خوشبُوی مَورِدِ پِسَند بَلدِه خُداوند اَسته.
‏6 و اگه قُربانی ازُو بَلدِه قُربانی سلامَتی دَ خُداوند از رمه اَسته، چی نَر بَشه، چی ماده، اُو باید یگ حَیوانِ بےعَیب تقدِیم کُنه. ‏7 اگه اُو یگ گوسپو ره دَ عِنوانِ قُربانی خُو تقدِیم مُونه، امُو ره دَ حُضُورِ خُداوند بیره ‏8 و دِست خُو ره دَ سرِ قُربانی کش کده اُو ره دَ دانِ خَیمِه مُلاقات حلال کُنه. بعد ازُو باچه های هارُون خُون شی ره دَ چاردَورِ قُربانگاه پاش بِدیه. ‏9 و اُو از قُربانی سلامَتی چربی شی ره دَ عِنوانِ هدیِه خاص بَلدِه خُداوند تقدِیم کُنه: تمامِ دُمبِه شی ره از استُغونِ پُشتِ کمر جدا کُنه، چربی که حِصّه های داخِلی ره مُوپوشَنه و پگِ چربی که دَ گِردوبَرِ حِصّه های داخِلی اَسته، ‏10 هر دُو گُرده ره قد چربی رُوی ازوا که دَ نزدِیکِ پُشتِ کمر اَسته و جِگرگوشه ره که قد گُرده ها قَتی گِرِفته مُوشه. ‏11 اوخته پیشوا اُونا ره دَ بَلِه قُربانگاه دَ عِنوانِ هدیِه خوراکی بُسوزَنه. اِی یگ هدیِه خاص بَلدِه خُداوند اَسته.
‏12 و اگه قُربانی ازُو یگ بُز اَسته، اُو امُو ره دَ حُضُورِ خُداوند بیره ‏13 و دِست خُو ره دَ سر شی کش کده اُو ره دَ دانِ خَیمِه مُلاقات حلال کنه. بعد ازُو باچه های هارُون خُون شی ره دَ چاردَورِ قُربانگاه پاش بِدیه. ‏14 اُو امزُو قُربانی خُو یگ هدیِه خاص دَ خُداوند بیره، یعنی چربی ره که حِصّه های داخِلی ره مُوپوشَنه و پگِ چربی ره که دَ گِردوبَرِ حِصّه های داخِلی اَسته، ‏15 هر دُو گُرده ره قد چربی رُوی ازوا که دَ نزدِیکِ پُشتِ کمر اَسته و جِگرگوشه ره که قد گُرده ها قَتی گِرِفته مُوشه. ‏16 اوخته پیشوا اُونا ره دَ بَلِه قُربانگاه دَ عِنوانِ هدیِه خوراکی بُسوزَنه. اِی یگ هدیِه خاص و خوشبُوی مَورِدِ پِسَندِ خُداوند اَسته. پگِ چربی ها دَ خُداوند تعلُق دَره. ‏17 اِی یگ حُکمِ دایمی دَ تمامِ نسل های شُمو دَ هر جای که زِندگی مُونِید اَسته: شُمو هرگِز چربی و خُون نَخورِید!‘“