لاویا
کِتابِ تَورات - بَخشِ سِوّم
فصلِ اوّل
قُربانی سوختَنی
1 خُداوند مُوسیٰ ره کُوی کد و از خَیمِه مُلاقات قد شی گپ زَده گُفت: 2 ”قد بَنی اِسرائیل توره گُفته دَزوا بُگی، ’وختِیکه یَگو کس از مینکل شُمو دَ خُداوند از چارپایا قُربانی تقدِیم مُونه، اُو قُربانی خُو ره از گَله یا از رمه گِرِفته بیره.
3 اگه قُربانی ازُو یگ قُربانی سوختَنی از گَله بَشه، اُو یگ نَرگاوِ بےعَیب ره تقدِیم کنه و اُو ره دَ دانِ خَیمِه مُلاقات بیره تاکه از طرفِ ازُو دَ حُضُورِ خُداوند قبُول شُنه. 4 اُو دِست خُو ره دَ سرِ قُربانی سوختَنی کش کنه و قُربانی ازُو قبُول مُوشه تا بَلدِه شی کِفاره شُنه. 5 بعد ازُو نَرگاو ره دَ حُضُورِ خُداوند حلال کنه و باچه های هارُون که پیشوایو اَسته، خُون ره نزدِیک بیره و اُو ره دَ چار دَورِ قُربانگاه که دَ دانِ خَیمِه مُلاقات اَسته، پاش بِدیه. 6 بعد ازُو قُربانی سوختَنی پوست شُده ٹوٹه ٹوٹه شُنه. 7 اوخته باچه های هارُون پیشوا دَ بَلِه قُربانگاه آتِش روشو کنه و هیزُم ره دَ بَلِه آتِش بِچِینه. 8 بعد ازُو باچه های هارُون یعنی پیشوایو، ٹوٹه های قُربانی ره قد کَله و چربی شی دَ بَلِه هیزُم که دَ سرِ آتِشِ قُربانگاه اَسته، دَ ترتِیب بیله؛ 9 لیکِن حِصّه های داخِلی و پَیچه های شی ره قد آو بُشویه و پیشوا پگ شی ره دَ بَلِه قُربانگاه دَ عِنوانِ قُربانی سوختَنی بُسوزَنه؛ اِی یگ هدیِه خاص و خوشبُوی مَورِدِ پِسَند بَلدِه خُداوند اَسته.
10 اگه قُربانی ازُو یگ قُربانی سوختَنی از رمه بَشه، چی گوسپو، چی بُز، باید نَر و بےعَیب بَشه. 11 و اُو ره باید دَ طرفِ شمالِ قُربانگاه دَ حُضُورِ خُداوند حلال کنه و باچه های هارُون یعنی پیشوایو، خُونِ ازُو ره دَ چاردَورِ قُربانگاه پاش بِدیه. 12 بعد ازُو قُربانی ره قد کَله و چربی شی ٹوٹه ٹوٹه کنه و پیشوا اُونا ره دَ بَلِه هیزُم که دَ سرِ آتِشِ قُربانگاه اَسته، دَ ترتِیب بیله. 13 لیکِن حِصّه های داخِلی و پَیچه های شی ره قد آو بُشویه و پیشوا پگِ حِصّه ها ره دَ بَلِه قُربانگاه بُسوزَنه؛ اِی یگ قُربانی سوختَنی اَسته، یگ هدیِه خاص و خوشبُوی مَورِدِ پِسَند بَلدِه خُداوند.
14 و اگه قُربانی ازُو بَلدِه خُداوند یگ قُربانی سوختَنی از مُرغَکو بَشه، اُو قُربانی خُو ره از قُمری ها یا از کَوتر ها بیره. 15 پیشوا اُو ره دَ قُربانگاه بیره و سر شی ره کنده دَ بَلِه قُربانگاه بُسوزَنه، مگم خُون شی ره دَ بَغلِ قُربانگاه خِشپه کنه. 16 سَنگدو و چتلی شی ره بُر کده طرفِ شرقِ قُربانگاه پورته کُنه، دَ جای که خگِشتر اَسته. 17 بعد ازُو اُو ره از مینکلِ بال های شی چک کُنه، ولے دُو چک نَکُنه. اوخته پیشوا اُو ره دَ بَلِه هیزُم که دَ سرِ آتِشِ قُربانگاه اَسته، بُسوزَنه. اِی یگ قُربانی سوختَنی، یگ هدیِه خاص و یگ خوشبُوی مَورِدِ پِسَند بَلدِه خُداوند اَسته.