خرُوج 30

قُربانگاهِ بُخورِ خوشبُوی

”علاوِه ازی، یگ قُربانگاه از چیوِ اَکاسی بَلدِه سوختَندونِ بُخور دَ شکلِ چار کُنج جور کُو: ‏2 دِرازی یگ توغَی، بَر شی یگ توغَی و بِلندی شی دُو توغَی بَشه و چار شاخ شی قد خود شی از یگ چیو بَشه. ‏3 سر، چارطرف و شاخای شی ره قد طِلّای خالِص بُپوشَن و دَ گِرداگِرد شی یگ چُفتی طِلّایی جور کُو. ‏4 دَ دُو طرفِ قُربانگاه، دَ زیرِ چُفتی طِلّایی، دَ هر دُو گوشِه شی دُو حلقِه طِلّایی جور کُو. اُونا جای بَلدِه دِستَک‌چیو های دِراز اَسته که قد دِستَک‌چیو ها قُربانگاه بُرده مُوشه. ‏5 اِی دِستَک‌چیو های دِراز از دِرختِ اَکاسی جور شُنه و قد رُوی‌کَشِ طِلّایی پوشَنده شُنه. ‏6 و تُو امی قُربانگاهِ بُخور ره رُوی دَ رُوی پردِه بیل که دَ پسِ پُشتِ ازُو صندُوقِ شهادَت مَوجُود اَسته، یعنی دَ پیشِ جای کِفاره که دَ زیرِ ازُو دُو لَوحِ شهادَت اَسته، دَمزُو جای که ما قد ازتُو مُلاقات مُونُم. ‏7 و هارُون دَ بَلِه شی بُخورِ خوشبُوی ره دُود کُنه. هر صُبح که بَلدِه آماده کدونِ چِراغا داخِلِ خَیمه مییه، اُو باید از بُخورِ خوشبُوی تقدِیم کُنه. ‏8 و هر شام ام غَیتِیکه هارُون چِراغا ره داغ مُونه، اُو باید ازی بُخورِ خوشبُوی دَ حُضُورِ خُداوند دَر بِدیه. اِی کار باید نسل اَندر نسل دَ حُضُورِ خُداوند اِجرا شُنه. ‏9 بُخورِ غَیرِ مجاز، قُربانی سوختَنی و هدیه آردی ره دَ بَلِه ازُو تقدِیم نَکُنِید و نَه ام هدیِه وُچی کدَنی ره دَ بَلِه شی شیو کُنِید. ‏10 هارُون باید سال یگ دفعه دَ بَلِه امزی قُربانگاه کِفاره کُنه. هر سال نسل اَندر نسل اُو باید از خُونِ قُربانی گُناه گِرِفته دَ بَلِه شاخ های قُربانگاهِ بُخور پاش بِدیه. اِی بَلدِه خُداوند کامِلاً مُقَدَّس اَسته.“

مالیه بَلدِه جایگاهِ مُقَدَّس

‏11 و خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ‏12 ”هر وختِیکه بَنی اِسرائیل ره سرشُماری مُونی، هر کسی که حِساب مُوشه، باید فِدیه بَلدِه جان خُو دَ خُداوند بِدیه، تاکه دَ وختِ سرشُماری کُدَم بَلا-و-عذاب دَ سرِ قَوم نازِل نَشُنه. ‏13 هر کسی که دَ جَمِ حِساب شُده ها موره، اُو باید نِیم مِثقال نُقره دَ مُطابِقِ مِثقالِ جایگاهِ مُقَدَّس بِدیه که یگ مِثقال شی بِیست گیراه اَسته. امی نِیم مِثقال نُقره یگ هدیه بَلدِه خُداوند اَسته. ‏14 تمامِ کسای که بِیست ساله و باله‌تَر اَسته و دَ جَمِ حِساب شُده ها موره، باید اِی هدیه ره دَ خُداوند بِدیه. ‏15 آدمِ دَولَتمَند از نِیم مِثقال کده کَلو نَدیه و آدمِ غرِیب ازی کده کمتَر، چُون وختِیکه اِی ره دَ خُداوند مِیدِید، اِی کِفارِه جان شُمو یَه. ‏16 و امی پَیسِه کِفاره ره که از بَنی اِسرائیل مِیگِیری دَ خِدمتِ خَیمِه مُلاقات بِدی تاکه بحَیثِ یادگاری بَلدِه بَنی اِسرائیل دَ حُضُورِ خُداوند بَشه و بَلدِه جانِ ازوا کِفاره کُنه.“

حَوضِ برونزی

‏17 بعد ازُو خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ‏18 ”یگ حَوضِ برونزی بَلدِه شُشت-و-شوی جور کُو که پایِه شی ام از مَوادِ برونز بَشه. اُو ره دَ مینکلِ خَیمِه مُلاقات و قُربانگاه بیل و از آو پُر کُو. ‏19 هارُون و باچه‌های شی دِست و پای خُو ره قد امزُو آو بُشویه. ‏20 هر وختِیکه اُونا دَ خَیمِه مُلاقات داخِل مُوشه، اُونا باید خود ره قد آو بُشویه؛ اگه نَه، اُونا مُومُره. امچُنان غَیتِیکه اُونا بَلدِه خِدمت کدو و دَر دَدونِ هدیِه خاص بَلدِه خُداوند نزدِیکِ قُربانگاه مییه، ‏21 اُونا باید اوّل دِست و پای خُو ره قد آو بُشویه؛ اگه نَه، اُونا حتماً مُومُره. اینَمی بَلدِه هارُون و اَولادِه شی نسل اَندر نسل یگ حُکمِ دایمی بَشه.“

روغونِ مَسَح

‏22 بعد ازُو خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ‏23 ”از بِهترِین مَوادهای خوشبُوی بِگِیر، یعنی پَنج صد مِثقال مُرِ چقِیده، دُو صد و پِنجاه مِثقال دارچِینی، دُو صد و پِنجاه مِثقال نَی مُعَطر، ‏24 و پَنج صد مِثقال پلُوس. امی چِیزا ره دَ مُطابِقِ مِثقالِ جایگاهِ مُقَدَّس وَزن کُو. و قد امزیا یگ هِین روغونِ زَیتُون ام اِضافه کُو. ‏25 دَ وسِیلِه یگ عَطرساز از پگِ امزی مَواد ها روغونِ مُقَدَّس ره بَلدِه مَسَح کدو جور کُو. اِی روغونِ مُقَدَّس بَلدِه مَسَح کدو اَسته. ‏26 بعد ازُو خَیمِه مُلاقات، صندُوقِ شهادَت، ‏27 میز و پگِ ظرفای شی ره، چِراغ دانی و تمامِ اَسباب شی ره، قُربانگاهِ بُخور، ‏28 قُربانگاهِ قُربانی‌های سوختَنی و تمامِ وَسایل شی ره و حَوض ره قد پایه‌های شی قد امزی روغونِ مُقَدَّس مَسَح کُو. ‏29 اُونا ره تقدِیس کُو تاکه کامِلاً مُقَدَّس شُنه و هر چِیزی که دَزوا ڈَکه بُخوره پاک-و-مُقَدَّس مُوشه. ‏30 قد امزی روغونِ مُقَدَّس هارُون و باچه‌های شی ره مَسَح کده تقدِیس کُو تاکه اُونا بحَیثِ پیشوایو دَ حُضُورِ ازمه خِدمت کُنه. ‏31 و دَ بَنی اِسرائیل بُگی که ‎اینَمی روغونِ مَسَح دَ پیشِ ازمه مُقَدَّس اَسته و از نسل تا نسل باید مُقَدَّس حِساب شُنه. ‏32 اِی روغو نَباید دَ بَلِه جِسمِ آدمای دِیگه شیو شُنه و شُمو نَباید مِثلِ ازی وَری تَیار کُنِید، چُون اِی مُقَدَّس اَسته و شُمو باید اِی ره پاک-و-مُقَدَّس بِدَنِید. ‏33 هر کسی که مِثلِ امزی روغو جور کنه و یا دَ بَلِه جِسمِ کُدَم شخصِ دِیگه شیو کنه، اُو باید از مَنِه بَنی اِسرائیل آخ شُنه.“

تَرتِیبِ بُخورِ خوشبُوی

‏34 و خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”امزی مَوادهای خوشبُوی یعنی مَیعه، اَظفار، قِنه و کُندُرِ خالِص بِگِیر و اُونا پگ شی یگ اندازه و برابر بَشه. ‏35 امی مَوادهای خوشبُوی ره گٹ کده دَ وسِیلِه یگ عَطرساز بُخورِ خوشبُوی جور کُو. اِی بُخورِ خوشبُوی باید نَمَک زَده، پاک و مُقَدَّس بَشه. ‏36 یگ کَمَک شی ره خُوب نَرم بُکُوی و یگ مِقدارِ ازُو ره دَ پیشِ صندُوقِ شهادَت دَ مَنِه خَیمِه مُلاقات بیل، دَمزُو جای که ما قد ازتُو مُلاقات مُونُم. امی بُخورِ خوشبُوی بَلدِه شُمو کامِلاً مُقَدَّس بَشه. ‏37 ازی رقم بُخور قد امزی اندازه مَوادِ خوشبُوی بَلدِه خودون خُو جور نَکُنِید، چراکه اِی بُخور خاص بَلدِه خُداوند اَسته و شُمو باید اُو ره مُقَدَّس حِساب کُنِید. ‏38 هر کسی که مِثلِ ازی بُخور جور کنه تا از خوشبُویی شی لِذَت بُبره، اُو باید از مَنِه قَوم خُو آخ شُنه.“