آخِری تورِه یعقُوب
49
بعد ازُو یعقُوب باچه​های خُو ره کُوی کده گُفت: ”گِرد مه جَم شُنِید تا دَز شُمو بُگُم که دَ آینده چی واقِعه ها دَ سر شُمو مییه.
‏2 اَی باچه های یعقُوب! جَم شُنِید و گوش بِگِیرِید،
دَ تورای آتِه خُو اِسرائیل گوش بِدِید!
‏3 رئـوبین، تُو باچِه اوّلباری مه اَستی،
تَوانایی مه و اوّلِین ثَمرِ قُوَت مه،
بِلند مَرتبه دَ مقام و بِلند مَرتبه دَ قُدرت،
‏4 سرشار مِثلِ آوِ دریا، مگم بِلند مَرتبه نَمُومَنی،
چراکه دَ بَلِه جاگِه آتِه خُو بُر شُدی،
و اُو ره بے عِزَت کدی؛ اَرے، تُو دَ بَلِه جای خاو مه بُر شُدی.a
‏5 شِمعون و لاوی بِرارو اَسته،
شمشیرای ازوا آلاتِ ظُلم.
‏6 اَی جان مه، دَ مشوَرِه ازوا شرِیگ نَشُو!
اَی روح-و-رَوان مه، قد جَم ازوا یگجای نَشُو،
چراکه اُونا دَ وختِ قار خُو آدم کُشت
و بَلدِه ساعت تیری خُو سِنگِیرِ پای گاو ها ره مُنٹی کد.
‏7 نالَت دَ قارِ ازوا که وَحشتناک اَسته
و دَ غَضَبِ ازوا که بےرَحم اَسته!
ما اُونا ره دَ سرزمِینِ یعقُوب تقسِیم مُونُم
و اُونا ره دَ اِسرائیل تِیت‌پَرَک مُوکنُم.
‏8 یهُودا، بِرارون تُو، تُو ره تعرِیف-و-تَوصِیف مُونه.
دِست تُو دَ پسِ گردونِ دُشمَنای تُو اَسته
و باچه های آتِه تُو دَ برابر تُو خود ره خَم کده اِحترام مُونه.
‏9 یهُودا، تُو یگ شیرِ نَوجوان اَستی،
باچِه مه، تُو از شِکار خُو باله شُدی.
اُو خود ره جَم کده رقمِ شیر خاو مُونه، رقمِ شیرِ غُران؛
کِی مِیتنه اُو ره بِخیزَنه؟
‏10 تَیاقِ پادشاهی از دِستِ یهُودا دُور نَمُوشه
و نَه ام سوٹه-چیوِ حُکمرانی از مینکلِ پایای شی
تا وختی امُو شخص بییه
که قَوما از شی اِطاعَت مُونه.
‏11 اُو اُلاغِ جوان خُو ره دَ تاکِ انگُور بسته مُونه
و کُرِه اُلاغ خُو ره دَ خُوبتَرِین تاکِ انگُور؛
اُو کالای خُو ره دَ شرابِ انگُور مُوشویه
و چَپَن خُو ره قد خُونِ انگُور.
‏12 چِیمای شی از شرابِ انگُور روشوتَر اَسته
و دَندونای شی سفیدتَر از شِیر.
‏13 زِبُولُون دَ بَغلِ دریا جای-دَ-جای مُوشه؛
منطقِه ازُو بندرِ کِشتی​ها جور مُوشه
و سرحد ازُو تا منطقِه صَیدون مِیرَسه.
‏14 یسّاکار مِثلِ یگ اُلاغِ قَوی اَسته
که دَ مینکلِ قوتونا خاو کده.
‏15 اُو دِید که جای خاوِ ازُو خُوب اَسته
و زمِین شی خوش آیند.
اُو پُشت خُو ره بَلدِه بار خَم کد
و تابِع کارِ اِجباری شُد.
‏16 دان دَ بَلِه قَومای خُو قضاوَت مُوکُنه
مِثلِ یکی از طایفه های اِسرائیل.
‏17 دان یگ مار دَ بَغلِ راه اَسته
یگ تِیر مار دَ سرِ راه
که پُشتِ پای اَسپ ره مِیگزه
تا سَوار شی پَسکی بُفته.
‏18 اَی خُداوند، ما چِیم دَ راهِ نِجات تُو اَستُم!
‏19 جاد ره غارَتگرا غارَت مُوکُنه
مگم اُو اُونا ره دُمبال مُونه.
‏20 اَشیر نان شی چرب اَسته
و اُو خوراکِ مَزه‌دارِ شاهانه تَهیه مُونه.
‏21 نَفتالی یگ آهُو اَسته که آزادانه مُودَوه
و آهُو-باره​های نُوربَند مِیزَیه.
‏22 یوسُف تاگِ انگُورِ پُرثَمر اَسته
یگ تاکِ پُرثَمر دَ بیخِ چشمِه
که شاخچه های شی دَ سرِ دیوال بُر مُوشه.
‏23 تِیراَندازا دَ بَلِه ازُو بےرَحمانه حَمله کد
اُونا سُون شی تِیر اَندخته اُو ره اَزار-و-اَذیَت کد.
‏24 مگم کمونِ ازُو دَ قُوَت-و-زور خُو باقی مَند
و بازُو های شی دَ وسِیلِه دِستِ خُدای قُدرتمَندِ یعقُوب قَوی جور شُد،
دَ وسِیلِه هِدایت کُنِندهb و پناهگاهِc اِسرائیل،
‏25 دَ وسِیلِه خُدای آتِه تُو که تُو ره کومَک مُوکُنه،
دَ وسِیلِه قادِرِ مُطلَق که تُو ره بَرکَت مِیدیه
قد بَرکت های آسمو از عالمِ باله
و بَرکت های غَوُجی ها که دَ تَی زمی اَسته،
و بَرکت های پِستونا و رَحم.
‏26 بَرکت های آتِه تُو
بُزُرگتَر از بَرکَت های کوه های اَبَدی اَسته
و بُزُرگتَر از سرحدای تِپه های قدِیمی؛
دُعا مُونُم که اُونا دَ سر یوسُف قرار بِگِیره،
دَ تولغِه امزُو که از مینکلِ بِرارون خُو اِنتِخاب شُد.
‏27 بِنیامِین یگ گُرگِ دَرِنده یَه
که دَ وختِ صُبح شِکار کده مُوخوره
و دَ وختِ شاو وُلجه ره تقسِیم مُونه.“
‏28 اینَمیا دوازده طایفِه اِسرائیل اَسته؛ و اینَمی ام توره های بُود که آتِه ازوا دَ وختِ بَرکَت دَدو دَزوا گُفت و هر کُدَم شی ره مُطابِقِ حالِ شی بَرکَت دَد.
وَفاتِ یعقُوب
‏29 پس یعقُوب اُونا ره وصیَت کده گُفت: ”ما دَ زُودی قد قَوم خُو یگجای مُوشُم. مَره دَ پالُوی بابه‌کَلونای مه دَ غاری که دَ زمِینِ عِفرونِ حِتّی اَسته دَفن کُنِید، ‏30 دَمزُو غاری که دَ منطقِه مَکفیله دَ نزدِیکِ مَمری دَ سرزمِینِ کِنعان اَسته، دَ امزُو غاری که اِبراهِیم اُو ره قد زمی از عِفرونِ حِتّی بَلدِه قبرِستو خرِید. ‏31 اِبراهِیم و خاتُون شی ساره دَ امُونجی دَفن اَسته؛ اِسحاق و خاتُون شی رِبِکا دَ امُونجی دَفن شُده؛ و ما ام لیه ره دَ امُونجی دَفن کدُم. ‏32 امُو زمی و غاری که دَزشی اَسته از بَنی حِت خرِیده شُده.“ ‏33 وختِیکه وصیَتِ یعقُوب دَ باچه های شی تامو شُد، اُو پایای خُو ره دَ بَلِه جاگِه خُو جوره کد و آخِرِین نَفَسای خُو ره کشِیده قد قَوم خُو یگجای شُد.