50
اوخته یوسُف خود ره دَ بَلِه آتِه خُو اَندخت و چخرا کده رُوی شی ره ماخ کد. 2 بعد ازُو یوسُف دَ طبِیب های که دَ خِدمت شی بُود اَمر کد تا جِنازِه آتِه شی ره مومیایی کنه. و اُونا اِسرائیل ره مومیایی کد. 3 مومیایی کدونِ شی چِل روز ره دَربَر گِرِفت، چُون بَلدِه مومیایی کدو امِیقَس وخت ضرُورَت بُود. و مِصریا هفتاد روز بَلدِه یعقُوب ماتم گِرِفتa.4 وختِیکه روزهای ماتَم خلاص شُد، یوسُف از خانَوارِ فِرعَون خاهِش کده گُفت: ”اگه نظرِ لُطف شُمو دَ بَلِه مه اَسته، لُطفاً دَ فِرعَون بُگِید که 5 ’آتِه مه مَره قَسم دَده گُفته: ”اینه، ما دَ مُردو نزدِیک شُدیم؛ مَره دَ قبری که بَلدِه خُو دَ سرزمِینِ کِنعان کَندیم، دَفن کُنِید.“ آلی دَز مه اِجازه بِدیه که بورُم و جِنازِه آتِه خُو ره دَفن کُنُم؛ بعد ازُو ما پس مییُم.‘“ 6 فِرعَون گُفت: ”بورُو و امُو رقمِیکه آتِه تُو دَز تُو قَسم دَده، جِنازِه شی ره دَفن کُو.“
7 پس یوسُف رفت تا آتِه خُو ره دَفن کنه. تمام خِدمتگارای فِرعَون، مُوی سفیدای خانِه شی و پگِ مُوی سفیدای سرزمِینِ مِصر، 8 تمامِ خانَوارِ یوسُف و بِرارون شی و خانَوارِ آتِه شی قد یوسُف رفت؛ فقط بچکِیچای ازوا، گلّه ها و رمه های ازوا دَ منطقِه جوشَن باقی مَند. 9 گاڈی ها و اَسپ سوارا ام قد یوسُف رفت و اُونا یگ جمعیَتِ بِسیار کٹه بُود.
10 غَیتِیکه اُونا دَ سرِ خرموجای اَطاد دَ اُو طرفِ دریای اُردُن رسِید، اُونا دَ اُونجی یگ ماتمِ کٹه و غَدر سخت گِرِفت و یوسُف مُدَتِ هفت روز بَلدِه آتِه خُو سوگواری کد. 11 وختی باشِنده های امزُو منطقه یعنی کِنعانیها، امُو ماتَم ره دَ خرموجای اَطاد دِید اُونا گُفت: ”اِی ماتمِ مِصریا غَدر کٹه اَسته!“ امزی خاطر اُونجی ره «آبِل مِصرایم»b نام ایشت که دَ شرقِ دریای اُردُن اَسته.
12 پس باچه های یعقُوب امُو رقم کد که اُو دَزوا اَمر کدُد: 13 اُونا جِنازِه شی ره دَ سرزمِینِ کِنعان بُرد و دَ غاری که دَ پَٹی زمِینِ مَکفیله دَ نزدِیک مَمری بُود، دَفن کد. اِبراهِیم امُو زمی ره از عِفرونِ حِتّی بَلدِه قبرِستو خرِیدُد. 14 وختِیکه یوسُف جِنازِه آتِه خُو ره دَفن کد، اُو قد بِرارو و پگِ کسای که بَلدِه دَفن کدونِ آتِه شی قد ازُو رَفتُد، پس دَ مِصر اَمَد.
15 وختی بِرارونِ یوسُف دِید که آتِه ازوا مُرده، اُونا گُفت: ”اگه یوسُف دَ برابرِ ازمو کِینه دَشته بَشه و از خاطرِ تمامِ بَدی های که مو دَ حقِ ازُو کدے مو ره جَزا بِدیه، چِطور کُنی؟“ 16 اوخته اُونا بَلدِه یوسُف پَیغام رَیی کده گُفت: ”آتِه تُو پیش از مُردون خُو اینی هِدایت ره دَد و گُفت که 17 ’دَ یوسُف بُگِید: ”از تُو خاهِش مُونُم که گُناه و خطای بِرارون خُو ره بُبَخش، چراکه اُونا قد ازتُو بدرفتاری کده.“‘ پس آلی خاهِش مُونی که گُناه های غُلامای خُدای آتِه خُو ره بُبَخشی.“ غَیتِیکه قاصِدا امی توره ره دَ یوسُف گُفت، اُو دَ چخرا کدو شُد.
18 بعد ازُو بِرارون شی ام اَمَد و خود ره دَ پیشِ رُوی ازُو اَندخته گُفت: ”مو غُلامای تُو اَستی.“ 19 مگم یوسُف دَزوا گُفت: ”ترس نَخورِید، آیا ما دَ جای خُدا اَستُم؟ 20 شُمو دَ بارِه مه نِیَتِ بَد دَشتِید، مگم خُدا نِیَتِ نیک دَشت تا تعدادِ کَلونِ مردُم ره زِنده نِگاه کُنه، امُو رقم که اِمروز اَسته. 21 آلی دِیگه نَترسِید. ما بَلدِه شُمو و اَولادای شُمو هر چِیز تَهیه مُونُم.“ پس یوسُف اُونا ره دِلداری کد و تورای دِلگرم کُنِنده دَزوا گُفت.
وَفاتِ یوسُف
22 یوسُف قد خانَوارِ آتِه خُو دَ مِصر زِندگی مُوکد. اُو یگ صد و دَه سال زِندگی کد. 23 یوسُف اَولادِه اِفرایم ره تا نسلِ سِوّم شی دِید و اَولادای ماخِیر باچِه مَنَسّی ام تَوَلُد شُده دَ بَلِه زانُو های یوسُف قرار گِرِفت.
24 دَمزُو غَیت یوسُف دَ بِرارون خُو گُفت: ”ما دَ مُردو نزدِیک شُدیم؛ مگم خُدا حتماً دَ بَلِه شُمو نظرِ لُطف مُونه و شُمو ره ازی سرزمی دَ سرزمِینی مُوبره که اُو ره دَ اِبراهِیم، اِسحاق و یعقُوب قَسم خورده وعده کد.“