پَیدایش 39

یوسُف و خاتُونِ فوطِیفار

پس یوسُف دَ مِصر بُرده شُد؛ و فوطِیفار یکی از صاحِب مَنصَبای فِرعَون و قومَندانِ پَیره‌دارا که یگ آدمِ مِصری بُود، یوسُف ره از اِسماعیلیای که اُو ره دَ اُونجی بُردُد، خرِید. ‏2 خُداوند قد یوسُف بُود و اُو یگ آدمِ کامیاب شُد و دَ خانِه بادارِ مِصری خُو زِندگی مُوکد. ‏3 بادار شی دِید که خُداوند قد یوسُف اَسته و هر کاری ره که اُو مُونه خُداوند دَزُو کامیابی مِیدیه. ‏4 پس نظرِ لُطفِ فوطِیفار دَ بَلِه ازُو قرار گِرِفت و اُو خِدمتگارِ ازُو شُد. فوطِیفار اُو ره ناظِرِ خانِه خُو مُقَرر کد و تمامِ دارایی خُو ره دَزُو تسلِیم کد. ‏5 از وختِیکه فوطِیفار یوسُف ره ناظِرِ خانه و تمامِ دارایی خُو مُقرَر کدُد، خُداوند از خاطر یوسُف خانِه امزُو مِصری ره بَرکت مِیدَد؛ بَرکتِ خُداوند دَ تمامِ دارایی شی بُود، ام دَ خانه و ام دَ صحرا. ‏6 پس اُو هر چِیزی که دَشت دَ دِستِ یوسُف تسلِیم کد و دَ بارِه هیچ چِیز فِکر نَمُوکد بَغَیر از نانی که مُوخورد.

یوسُف یگ جوانِ خوش اَندام و خوش نُمای بُود. ‏7 بعد از چند وخت خاتُونِ بادار شی دَ بَلِه یوسُف چِیم سُرخ کد و گُفت: ”بیه، قد مه خاو شُو!“ ‏8 مگم یوسُف اِنکار کد و دَ خاتُونِ بادار خُو گُفت: ”توخ کُو، ازی که ما دَ اِینجی اَستُم بادار مه دَ بارِه چِیزای که دَ خانه اَسته تَشوِیش نَدره و هر چِیزی که دَره دَ دِستِ ازمه تسلِیم کده. ‏9 دَ اِی خانه هیچ کس از مه کده باله‌تَر نِییه و هیچ چِیز ره از مه دِریغ نَکده بَغَیرِ ازتُو که خاتُون شی اَستی. پس ما چِطور مِیتنُم اِی شرارَتِ کٹه ره انجام بِدیُم و دَ ضِدِ خُدا گُناه کنُم؟“ ‏10 اگرچِه خاتُونِ فوطِیفار هر روز دَزی باره قد یوسُف توره مُوگُفت، مگم اُو از اَید شی نَمُوشُد که قد شی خاو کنه یا پالُوی شی بِشِینه.

‏11 یگ روز یوسُف دَ خانِه بادار خُو دَراَمد که دَ کار خُو مَشغُول شُنه و از نفرای خانه هیچ کس دَ اُونجی نَبُود. ‏12 خاتُونِ فوطِیفار دَ پَٹوی یوسُف چنگ اَندخت و گُفت: ”قد ازمه خاو شُو!“ مگم یوسُف پَٹوی خُو ره دَ دِستِ ازُو ایله کد و دُوتا کده بُرو رفت. ‏13 وختی اُو دِید که یوسُف پَٹوی خُو ره دَ دِست ازُو ایله کده بُرو دُوتا کد، ‏14 اُو نفرای خانِه خُو ره کُوی کد و دَزوا گُفت: ”توخ کنِید، شُوی مه یگ عِبرانی ره دَ مینکلِ ازمو اَوُرده تا مو ره رِیشخَند کُنه، اُو دَ دِیرِ ازمه اَمَد تا قد ازمه خاو کنه. لیکِن ما قد آوازِ بِلند چِیغ زَدُم. ‏15 وختی اُو شِنِید که ما قد آوازِ بِلند چِیغ مِیزَنُم، اُو پَٹوی خُو ره پیشِ ازمه ایله کده بُرو دُوتا کد.“

‏16 پس اُو پَٹوی یوسُف ره پیش خُو نِگاه کد تا وختِیکه بادار شی خانه اَمَد. ‏17 اوخته اُو قد فوطِیفار توره گُفته اینی رقم نقل کد: ”امُو غُلامِ عِبرانی ره که دَ مینکل مو اَوُردے، پیشِ ازمه اَمَد تا مَره رِیشخَند کنه، ‏18 لیکِن وختِیکه ما قد آوازِ بِلند چِیغ زَدُم اُو پَٹوی خُو ره پیشِ ازمه ایله کده بُرو دُوتا کد.“ ‏19 وختی بادارِ یوسُف تورای خاتُون خُو ره شِنِید که دَزشی نقل کده گُفت: ”غُلام تُو دَ حقِ ازمه اینی رقم کار ره کده،“ آتِشِ قارِ ازُو داغ شُد. ‏20 و بادارِ یوسُف اُو ره گِرِفته دَ بَندی خانِه اَندخت که بَندی های پادشاه دَ اُونجی بَندی بُود.

یوسُف دَ بَندی‌خانه

یوسُف دَ بَندی‌خانه بُود، ‏21 لیکِن خُداوند قد شی بُود و قد ازُو مِهربانی کده اُو ره دَ نظرِ رئِیسِ بَندی‌خانه مُحترم جور کد. ‏22 اوخته رئِیسِ بَندی‌خانه تمامِ بَندی های ره که دَ بَندی‌خانه بُود دَ دِستِ یوسُف تسلِیم کد و هر کارِ که دَ اُونجی انجام دَده مُوشُد، دَ زیرِ نظرِ یوسُف انجام دَده مُوشُد. ‏23 رئِیسِ بَندی‌خانه از تمامِ کارای که دَ دِستِ یوسُف تسلِیم کدُد، بیغَم بُود، چراکه خُداوند قد یوسُف بُود و هر کاری ره که یوسُف انجام مِیدَد، خُداوند اُو ره کامیاب مُوکد.