فصلِ ببِیست و پنجُم
اَولادای دِیگِه اِبراهِیم
1 و اِبراهِیم یگ خاتُونِ دِیگه گِرِفت دَ نامِ قطُوره. 2 اُو بَلدِه شی اینی اَولادا ره دَ دُنیا اَوُرد: زِمران، یُقشان، مَدان، مِدیان، یِشباق و شُواح. 3 یُقشان آتِه شِبا و دِدان شُد. اَولادِه دِدان اَشُوری_ها، لِطُوشی ها و لئـُومی ها بُود. 4 باچه های مِدیان اینیا بُود: عیفاه، عیفر، حَنوخ، اَبِیداع و اِلداعه. پگِ امزیا اَولادِه قطُوره بُود.
5 اِبراهِیم تمامِ دارایی خُو ره دَ اِسحاق بخشِید. 6 ولے دَ باچه های خاتُونوی دِیگِه خُوa اِبراهِیم تُحفه ها دَد و زمانی که اُو هنوز زِنده بُود، اُونا ره از پالُوی باچِه خُو اِسحاق سُونِ مشرِق دَ سرزمِینِ شَرقی رَیی کد.
وَفاتِ اِبراهِیم
7 تمامِ عُمرِ اِبراهِیم یگ صد و هفتاد و پَنج سال بُود. 8 و اِبراهِیم آخِرِین نَفَسای خُو ره کشِیده دَ خُوب سِنِ پِیری فَوت کد. اُو پِیر شُد و یگ زِندگی قِناعتبَخش تیر کده قد بابه‌کَلونایb خُو یگ جای شُد. 9 باچه های شی اِسحاق و اِسماعیل اُو ره دَ غارِ مَکفیله دَ زمِینِ عِفرون باچِه صوحارِ حِتّی، دَ شرقِ مَمری دَفن کد، 10 دَ زمِینی که اِبراهِیم از بَنی حِت خرِیده بُود. اَرے، دَ امُونجی اِبراهِیم و خاتُون شی ساره دَفن شُد. 11 بعد از وَفاتِ اِبراهِیم، خُدا دَ باچِه شی اِسحاق بَرکت دَد. و اِسحاق نزدِیکِ بِئیر-لَحَی-روئی زِندگی مُوکد.
12 اِی دَ بارِه نسلِ اِسماعیل باچِه اِبراهِیم اَسته که از هاجرِ مِصری، کنِیزِ ساره بَلدِه اِبراهِیم پَیدا شُدُد. 13 اینیا نام های باچه های اِسماعیل اَسته که نام های ازوا دَ تَرتِیبِ تَوَلُدِ ازوا ذِکر شُده: باچِه اوّلباری اِسماعیل نِبایوت، بعد ازُو قیدار، اَدبِیل، مِبسام، 14 مِشماع، دُومه، مَسا، 15 حَداد، تیما، یَطُور، نافِش و قِدمه. 16 امیا باچه های اِسماعیل بُود و اَمیا ام نام های ازوا دَ مُطابِقِ جای بُود-و-باش و خَیمه‌گاه های ازوا؛ اُونا دوازده حُکمران دَ مُطابِقِ طایفه های خُو بُود. 17 اینی سال های عُمرِ اِسماعیل بُود: یگ صد و سی و هفت سال؛ اُو آخِرِین نَفَسای خُو ره کشِیده فَوت کد و قد بابه‌کَلونایc خُو یگ جای شُد. 18 باچه های اِسماعیل از منطقه حَوِیله تا شُور که دَ شرقِ مِصر دَ سرِ راهِ آشُور واقِع بُود، جای-دَ-جای شُد. اُونا از پگِ قَومای خُو جدا زِندگی مُوکد.
باچه های اِسحاق
19 اِی دَ بارِه نسلِ اِسحاق باچِه اِبراهِیم اَسته: اِبراهِیم آتِه اِسحاق بُود، 20 و اِسحاق چِل ساله بُود که رِبِکا ره خاتُو کد. رِبِکا دُختر بِتُوئیلِ اِرامی و خوارِ لابانِ اِرامی از منطقِه فَدان اِرام بُود. رِبِکا خوارِ لابانِ اِرامی بُود. 21 اِسحاق بَلدِه خاتُون خُو دَ پیشِ خُداوند دُعا کد، چُون اُو نازای بُود. و خُداوند دُعای ازُو ره قبُول کد و خاتُون شی رِبِکا حامِله شُد. 22 و دُو نِلغه دَ کَورِه شی کش-و-گِیر مُوکد و اُو قد خود خُو گُفت: ”بَچُم، چی شُده مَره؟ چرا اِیطور شُدیم؟“ پس اُو رفته از خُداوند پُرسان کد 23 و خُداوند دَزشی گُفت:
”دُو قَوم دَ کَورِه تُو اَسته،
و دُو مِلَّت از تُو دَ وجُود اَمَده جدا مُوشه،
یگ از دِیگِه خُو کده قَویتَر اَسته
و بِرارِ کٹه دَ بِرارِ ریزه خِدمت مُونه!“
24 زمانِیکه وختِ زَیدونِ رِبِکا رسِید، دِیده شُد که دُوگنی دَ کَورِه شی اَسته. 25 اوّلباری شی که پَیدا شُد، سُرخه بُود و تمامِ جِسم شی رقمِ پوستِین پُر مُوی بُود؛ اُونا اُو ره عیسَو نام ایشت. 26 بعد ازُو بِرار شی پَیدا شُد که قد دِست خُو از کُونِ بوربی عیسَو گِرِفتُد. امزی خاطر اُو ره یعقُوبd نام ایشت. اِسحاق شصت ساله بُود که رِبِکا اُونا ره دَ دُنیا اَوُرد. 27 و امُو دُو باچه کٹه شُد. عیسَو یگ شِکارچی قَوی و یگ آدمِ صحرایی بُود، مگم یعقُوب آدمِ آرام و خَیمه شِین بُود. 28 اِسحاق عیسَو ره دوست دَشت چراکه گوشتِ شِکارِ ازُو ره خوش دَشت، مگم رِبِکا یعقُوب ره دوست دَشت. 29 یگ روز یعقُوب دَرَو کوچِه عَدَس پُخته مُوکد که عیسَو مَنده-و-گُشنه از دَشت اَمَده 30 دَ یعقُوب گُفت: ”امزُو خوراکِ سُرخ رَنگ کم وری بِدی که بُخورُم، چُون غَدر مَنده-و-گُشنه شُدیم.“ امزی خاطر عیسَو دَ نامِ اَدومe ام کُوی مُوشُد. 31 و یعقُوب دَ جواب شی گُفت: ”اِمروز حقِ اوّلباریگی خُو ره دَ امزی کوچِه عَدَس دَز مه سَودا کُو.“ 32 عیسَو گُفت: ”ما که دَرَو مُومرُم، حقِ اوّلباریگی دَز مه چی بَدَرد مُوخوره؟“ 33 مگم یعقُوب گُفت: ”اوّل دَز مه قَسم بُخور.“ اوخته عیسَو قَسم خورد و حقِ اوّلباریگی خُو ره دَ یعقُوب سَودا کد. 34 و یعقُوب دَ عیسَو نان و کوچِه عَدَس دَد. اُو خورد و وُچی کد و باله شُده رفت. دَمزی رقم عیسَو حقِ اوّلباریگی خُو ره بےاَرزِش حِساب کد.