ایسّا په هپت مریدا پَدّرَ بیت
21
1 چیزے وهدا رَند، تِبِریَهئے مَزَن‌گوَرمئے کِرّ و گوَران، پدا ایسّایا وتا په مریدان پَدّر کرت.
آییئے زاهر بئیگ اے ڈئولا اَت که
2 شَمون پِتْرُس و هما توما که «جاڑۆ» نامێنتگ‌اَتِش و نَتْناییل که چه جَلیلئے مێتگ کانایا اَت، گۆن زِبْدیئے دو چُکّ و دگه دو مریدا همۆدا اتنت.
3 شَمون پِتْرُسا گۆن آیان گوَشت:
«من ماهیگیریا رئوان.»
آیان گوَشت:
«ما هم کاێن گۆن.»
گڑا راه گپتنت و بۆجیگا نِشتنت، بله آ شپا چیزے نگپتِش.
4 سَباه که بوت، ایسّا تئیابا* اۆشتاتگ‌اَت، بله مریدان پَجّاه نئیاورت.
5 ایسّایا گۆن آیان گوَشت:
«او چُکّان!
شمارا ماهیگے چیزے گۆن اِنت؟» آیان پَسّئو دات:
«نه.»
6 گوَشتی:
«داما بۆجیگئے راستێن نێمگا دئور دئیێت، اۆدا ماهیگ گپتَ کنێت.»
آیان انچُش کرت و همینکدر ماهیگِش گپت که دامِش دێم په بۆجیگا کَشّت نکرت.
7 گڑا هما مریدا که ایسّایا باز دۆست اَت، گۆن پِتْرُسا گوَشت:
«اے هُداوند اِنت!»
شَمون پِتْرُس جاندر اَت، وهدے اے هبری اِشکت، وتی پُچّی گوَرا کرتنت و آپا کُپّی کرت.
8 آ دگه مرید مان بۆجیگا، هُشکیئے نێمگا آتکنت و پُرّێن دامِش کَشّکان کرت، چیا که چه تئیابا سَد گاما* دورتر نه‌اتنت.
9 وهدے هُشکیا سر بوتنت، رۆکێن جَل و اِشکرانی سرا، ماهیگ و کَمُّکے نانِش دیست.
10 ایسّایا گۆن آیان گوَشت:
«چه همے ماهیگان کَمُّکے بیارێت که انّون شما گپتگ‌اَنت.»
11 شَمون پِتْرُس بۆجیگا شت، دامے که چه یَکسَد و پنجاه و سئے مزنێن ماهیگا پُرّ اَت دێم په هُشکیا کَشّتی، ماهیگان دام هم ندِرتگ‌اَت.
12 ایسّایا گوَشت:
«بیاێت ورگ بوَرێت!»
چه مریدان یکّێا هم تَهم و جُریت نکرت چه ایسّایا جُست بگیپت:
«تئو کئے ائے؟» آیان زانت که اے هُداوند اِنت.
13 گڑا ایسّا دێما آتک، نانی زرت و آیانا داتی، همے ڈئولا ماهیگی هم بهر کرتنت.
14 چه وتی زندگ بئیگ و جاه جنَگا رَند، اے سئیمی باریگ اَت که ایسّا په مریدان زاهر بوت.
ایسّا و پِتْرُس
15 رگبندا* رَند، ایسّایا گۆن شَمون پِتْرُسا گوَشت:
«او شَمون، یوهَنّائے چُکّ!
تئیی مِهر په من چه اِشان گێشتر اِنت؟» پِتْرُسا گوَشت:
«او هُداوند!
تئو زانئے که ترا دۆستَ داران.»
ایسّایا گوَشت:
«اَچه، منی گوَرگان بچارێن.»
16 دومی رَندا گوَشتی:
«او شَمون، یوهَنّائے چُکّ!
بارێن، منا دۆستَ دارئے؟» پِتْرُسا گوَشت:
«او هُداوند!
تئو زانئے که منا دۆست ائے.»
ایسّایا گوَشت:
«گڑا منی پَسانی دلگۆشا بدار.»
17 سئیمی برا گوَشتی:
«او شَمون، یوهَنّائے چُکّ!
بارێن، منا دۆستَ دارئے؟» پمێشکا که سئیمی برا جُستی کرت:
«منا دۆستَ دارئے؟» پِتْرُس مُلور و دلرنج بوت و گوَشتی:
«او منی هُداوند!
تئو وت هر چیزا زانتکارتر ائے، تئو زانئے که منا دۆست ائے.»
ایسّایا گوَشت:
«منی پَسان بچارێن.
18 ترا راستێنَ گوَشان، وهدے ورنا اتئے، سْرێن بستگ‌اَت و هر جاه که لۆٹتِت، شتئے.
بله وهدے پیرَ بئے، دستان دراجَ کنئے و دگرے تئیی سْرێنا بندیت و ترا اَنچێن جاهے بارت که نلۆٹئے.»
19 گۆن اے هبران، ایسّایا په هما مَرکا اِشاره کرت که رَندا پِتْرُس گۆن آییا هُدائے ناما شان و شئوکت دئیگی اَت.
گڑا گوَشتی:
«منی رَندگیریا بکن.»
20 پِتْرُسا چپّ و چاگرد چارِت و دیستی هما مرید که ایسّایا باز دۆست اِنت چه پُشتا پێداک اِنت، هما که شام ورگئے وهدا، ایسّائے نزّیکا کِنزتگ‌اَت و چه آییا جُستی کرتگ‌اَت:
«او هُداوند!
آ کئے اِنت که ترا دْرۆهیت و دژمنانی دستا دنت؟»
21 وهدے پِتْرُسئے چمّ په آ مریدا کپت، چه ایسّایا جُستی کرت:
«او هُداوند!
آییئے آسر و آکبت چے بیت؟»
22 ایسّایا گوَشت:
«اگن منی رَزا اے ببیت که تان منی آیگئے وهدا آ بمانیت، تئیی چِه کارے هرابَ بیت؟ تئو منی رَندگیریا بکن.»
23 گڑا مریدانی نیاما* اے هبر تالان بوت که بلکێن آ مرید هچبرَ نمریت.
بله گپّ اِش اِنت، ایسّایا نگوَشتگ‌اَت که آ نمریت، تهنا گوَشتگ‌اَتی:
«اگن منی رَزا اے ببیت که تان منی آیگئے وهدا آ بمانیت، تئیی چِه کارے هرابَ بیت؟»
24 اے هما مرید اِنت که اے چیزی نبشتگ‌اَنت و په آیانی راستی و پکّا بئیگا گواهیَ دنت.
ما زانێن که آییئے شاهدی راست اِنت.
گُڈّی هبر
25 البت، ایسّایا دگه بازێن کار کرتگ‌اَت.
اگن آ سجّهێن نبیسگ بوتێننت، منی هئیالا سجّهێن دنیایا په آ کتابان جاگه نێست‌اَت.