انگورئے اَسلیگێن درچک
15
‏1 «من انگورئے اَسلیگێن درچک آن و منی پت باگپان اِنت.
‏2 منی هر ٹالے که بَر مئیاریت، آییا گُڈّیت و هر ٹالے که گْرانبرَ بیت، آییا پاک و سَلّهَ کنت که گێشتر نیبگ بیاریت.
‏3 شما گۆن منی هبران پاک بوتگێت.
‏4 شما منی جسم و جانا بمانێت و من شمئیگا.
هما ڈئولا که اگن ٹالے گۆن درچکا هۆر مبیت، بَرَ ندنت، شما هم اگن گۆن من هۆر مبێت بَر داتَ نکنێت.
‏5 من درچک آن و شما ٹال اێت.
هرکَس که گۆن من بمانیت و من گۆن آییا، بازێن نیبگے کاریت، چیا که شما چه من جِتا هچ کارے کرتَ نکنێت.
‏6 اگن کَسے گۆن من ممانیت، یک ٹالێئے ڈئولا دئور دئیگَ بیت و هُشکَ ترّیت.
مردم هُشکێن ٹالان مُچَّ کننت و سۆچنت.
‏7 اگن منی جسم و جانا بمانێت و منی هبر شمئے دلا بنندنت، هرچے که بلۆٹێت، شمئے واهگ سرجمَ بنت.
‏8 منی پتا گۆن همے کارا شان و شئوکتَ رسیت که شما بازێن بَر و نیبگے بیارێت و منی مرید ببێت.
‏9 «هما ڈئولا که پتا منا دۆست داشتگ، من هم شمارا هما پئیما دۆست داشتگ.
منی مِهرانی ساهگا بمانێت.
‏10 اگن منی هُکمانی سرا کار بکنێت، منی مِهرانی تها مانێت، انچُش که من وتی پتئے هُکمانی سرا کار کرتگ و آییئے مِهرانی تها اێمِن نِشتگان.
‏11 اے هبرُن گۆن شما پمێشکا گوَشتنت، تانکه منی شادمانیئے واهند ببێت و شمئے شادمانی سرجم ببیت.
‏12 منی هُکم اِش اِنت که:
شما گۆن یکدگرا مِهر بکنێت، هما ڈئولا که من گۆن شما مِهر کرتگ.
‏13 چه اِشیا مسترێن مِهر نێست که مردم وتی ساها په دۆستا نَدر بکنت.
‏14 اگن شما منی هُکمانی سرا کار بکنێت، منی دۆست اێت.
‏15 چه اِد و رند شمارا گُلام و بندهَ نگوَشان، چیا که گُلامَ نزانت واجه چے کنت.
پمێشکا من شمارا وتی دۆست زانت، که هرچے چه پتا اِشکت، گۆن شما گوَشتُن.
‏16 شما منا گچێن نکرتگ، من شمارا گچێن کرتگ و رئوان داتگ که برئوێت و نیبگ بیارێت، اَبدمانێن نیبگ.
آ وهدی، هرچے په منی ناما چه پتا بلۆٹێت، شمارا دنت.
‏17 منی هُکم په شما همِش اِنت:
یکدگرا دۆست بدارێت.
دنیائے بێزاری
‏18 «اگن دنیا چه شما نپْرتَ کنت، بزانێت که پێسرا چه من هم نَپْرتی کرتگ.
‏19 اگن شما اے دنیایی مردم بوتێنێت، دنیایا هم شمارا وتیگانی ڈئولا دۆستَ داشت.
بله پمێشکا که شما دنیایی نه‌اێت و من شمارا چه اے دنیایا گچێن کرتگ و در چِتگ، نون دنیا چه شما بێزار اِنت.
‏20 چه اے هبرا بێهئیال مبێت که من گۆن شما گوَشتگ‌اَت:
‹گُلام چه واجها مسترَ نبیت.›
اگن آیان منا آزار داتگ، شمارا هم آزارَ دئینت.
اگن منی هبرِش زرتگ، شمئے هبرا هم زورنت.
‏21 په منی نامئیگی گۆن شما اے ڈئولا کننت، چیا که منی رَه دئیۆکا نزاننت.
‏22 اگن من مئیاتکێنان و گۆن آیان اے هبر مکرتێننت، آ بێمئیار اتنت.
بله انّون آیان، په وتی گناهان هچ اُزرے نێست.
‏23 هرکَس که چه من نَپرتَ کنت، چه منی پتا هم نَپرتَ کنت.
‏24 اگن آیانی نیاما آ کار من مکرتێننت که چه دگرانی وس و واکا در اَنت، بێمئیار اتنت.
بله نون، آیان اے کار دیستگ‌اَنت و اَنگت چه من و منی پتا نپْرتَ کننت.
‏25 آیانی شَریَتئے اے هبر که گوَشیت، ‹بے سئوب چه من نپْرتِش کرتگ،›* اے ڈئولا راست و پَدّر بوت.
‏26 بله وهدے شمئے هما پُشت و پناهَ کئیت، بزان راستیئے پاکێن روه که آییئے سَرچمّگ پت اِنت و منی چه پتئے نێمگا رئوانَ کنان، هما منی بارئوا گواهیَ دنت.
‏27 شما هم منی گواه و شاهدَ بێت، چیا که چه هما بُنگێجا گۆن من گۆن بوتگێت.