ایسّائے دێم و دْرۆشمئے دْرپشناکی
17
1 شش رۆچا رَند، ایسّایا پِتْرُس، آکوب و آییئے برات یوهَنّا، همراه کرتنت و یک بُرزێن کۆهێئے سرا برتنت که اۆدا دگه کَسّ مبیت.
2 اۆدا آیانی دێما ایسّائے چِهرگ و دْرۆشم بدل بوت.
آییئے دێم رۆچئے ڈئولا دْرپشناک بوت و گُد و پۆشاکی، اِسپێت اِسپێت بوتنت.
3 هما وهدا آیانی دێما موسّا و اِلیاس زاهر بوتنت و گۆن ایسّایا هبر کنگا لگّتنت.
4 پِتْرُسا گۆن ایسّایا گوَشت:
«او هُداوند!
مئے اِدا بئیگ سکّ شَرّ اِنت، اگن تئیی رَزا ببیت همِدا سئے ساهگ و کاپارَ* بندێن، یکّے په تئو، یکّے په موسّا و دگرے په اِلیاسا.»
5 همے وهدا که اَنگت آ هبرا اَت، دْرپشۆکێن جمبرێا* آیانی سرا ساهگ کرت و چه جمبرا تئوارے آتک و گوَشتی:
«اے منی دۆستێن بَچّ اِنت، چه اِشیا من باز وشّ و رَزا آن، اِشیئے هبران گۆش بدارێت.»
6 وهدے مریدان اے تئوار اِشکت، سکّ تُرستِش و دێم په چێر کپتنت.
7 بله ایسّا دێما آتک، دستی پِر کرتنت و گوَشتی:
«پاد آێت، متُرسێت!»
8 وهدے آیان چمّ پَچ کرتنت و چارت، اَبێد چه ایسّایا دگه هچکَسِش ندیست.
9 چه کۆها اێر کپگئے وهدا ایسّایا هُکم کرتنت:
«تان هما وهدا که انسانئے چُکّا چه مُردگان جاه نجتگ، وتی اے دیستگێنانی بارئوا هچکَسا هال مدئیێت.»
10 مریدان جُست کرت:
«شَریَتئے زانۆگر چیا گوَشنت که چه مَسیهئے آیگا پێسر، باید اِنت اِلیاس نبی بیئیت؟»
11 پَسّئوی دات:
«اِلیاسَ کئیت و سجّهێن کاران گوَم و گێگَ کنت.
12 بله منَ گوَشان، اِلیاس وَه آتکگ، آیان پَجّاه نئیاورت و هرچے که آیانی دلا لۆٹت، گۆن آییا هما ڈئولِش کرت.
همے دابا انسانئے چُکّا هم چه آیانی دستا سکّی و سۆری سَگّگی اِنت.»
13 نون مریدان زانت که آ پاکشۆدۆکێن یَهیائے بارئوا هبر کنگا اِنت.
جِنّی بچکێئے دْرهبکشی
14 وهدے ایسّا و سئیێن مرید مردمانی مُچّیئے نزّیکا آتکنت، یک مردے ایسّائے دێما آتک، کۆنڈان کپت و گوَشتی:
15 «او واجه!
ترا منی بچکئے سرا بَزّگ بات، آییا مِرْگیئے نادْراهی گۆن اِنت و سکّ اَزاب و بَزّگیَ کنت، بازێن برے آسا کپیت و باز برا آپا.
16 من تئیی مریدانی کِرّا آورت، بله آیان دْراه کرت نکرت.»
17 ایسّایا گوَشت:
«او بێباور و گمراهێن نَسل و پدرێچ!
من تان کدێنا گۆن شما بمانان؟ تان چینچُک وهدا شمارا بسگّان؟ چُکّا اِدا منی کِرّا بیارێت.»
18 ایسّایا جِنّ هَکّل دات، جِنّ در آتک و بچک هما دمانا دْراه بوت.
19 رَندا مرید هلوَتا ایسّائے گوَرا آتکنت و چه آییا جُستِش کرت:
«ما چیا آ جِنّ کَشّت نکرت؟»
20 ایسّایا پَسّئو دات:
«شمئے کَمباوریئے سئوبا.
شمارا راستێنَ گوَشان، اگن شمئے باوَر اَرزُنێئے کِساسا* هم ببیت، شما اے کۆها گوَشتَ کنێت که ‹چه اِدا بکِنز و اۆدا برئو،› کۆهَ کِنزیت.
هچ چیز په شما نبوتنی نه‌اِنت.
21 بله اے ڈئولێن جِنّ، اَبێد چه دْوا کنگ و رۆچگ دارگا درَ نئیاینت.»*
ایسّائے مَرکئے دومی پێشگۆیی
22 وهدے جَلیلا یکجاه بوتنت، ایسّایا گۆن آیان گوَشت:
«انسانئے چُکّ دْرۆهگَ بیت و اَنچێن مردمانی دستا دئیگَ بیت
23 که آییا کُشنت، بله سئیمی رۆچا آ زندگَ بیت و جاهَ جنت.»
چه اے هبران، آییئے مرید باز پرێشان و دِلتپرکه بوتنت.
مزنێن پرستشگاهئے سُنگ و مالیات
24 وهدے ایسّا و آییئے مرید کَپَرناهوما رَستنت، گڑا مزنێن پرستشگاهئے سُنگی و مالیاتگیر پِتْرُسئے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت:
«تئیی استاد مزنێن پرستشگاهئے سُنگا ندنت؟»
25 پَسّئوی دات:
«هئو، دنت.»
وهدے پِتْرُس لۆگا آتک، ایسّایا چه آییا پێسر همے جُست کرت که:
«او شَمون!
* دنیائے بادشاه چه کئیا سُنگ و مالیاتَ گرنت؟ چه وتی چُکّان یا چه دگران؟»
26 پَسّئوی تَرّێنت:
«چه دگران.»
ایسّایا گوَشت:
«گڑا چُکّ بَکشگَ بنت.
27 بله په آیانی نرنجێنگا، مَزَن‌گوَرمئے تئیابا برئو و نَهیگے آپا دئور بدئے، هما ماهیگ که پێسرا نهیگا جنت، آییئے دپا پَچ کن، تئو یک چارکلداری* زَرّے گندئے، هماییا بزور، منیگ و وتی سُنگا پُرّ کن.»