22
1-2 હાતીઅ તીયો દેવદુતો માંન, પોરમીહેરોઅ ઓનો જો ઘેટાઅ બોચાઅ ગાંઉં આહાય તીયાઅ રાજગાદયોમ રેખ નીંગીન તીયો સેરોઅ વીચમે રેયન વોઅત્ની તે ખાડી દેખાવી. તીયો ખાડયોઅ પાંઈં પીનારા લોક કાયોમોઅ માટો જીવીઅ. તો પાંઈં કાચોઅ ગાંઉં ઉજવોળોવાલો ઓનો સોક્કો આથો. તીયો ખાડયોઅ બેનું તોળહીંપોઅ ફોલોવાલે ચાળે આથે. તે ફોલે ખાનારા લોક કાયોમોઅ માટો જીવીઅ. તીયો ચાળહોંઅ બાર જાતીઅ ફોલે લાગત્ને. દોરેક મોયનો નોવોજ જાતીઅ ફોલે લાગત્ને. ઈયો ચાળહોંઅ રોહો કોઈન દેસહોંઅ લોકહોંન નોવી આત્મીક ગોતી મીલત્ની.
3 પોરમીહેર હારાપ આપે એંહડો કોડો બી, કા કાંય બી તીયો સેરોમ નેંયજ વેઈ, પોન તીયો સેરોમ પોરમીહેરોઅ ઓનો જો ઘેટાઅ બોચાઅ ગાંઉં આહાય તીયાઅ રાજ-ગાદી વેઈ. ઓનો તીંહીંઅ પોરીણામો, તીયાઅ સેવોક તીયાઅ ભોક્તી કોઈઅ. 4 તે તીયાઅ મુખ દેખીઅ, ઓનો તો તીંયહાંઅ નીંડહાંપોઅ પોતાઅ નામ લેખીઅ. 5 તાંહીં કોય બી દીહ રાત નેંય પોળીઅ. પોરમીહેરોઅ સેવોકહોંન દીવાઅ કા, દીહોઅ ઉજવોળોઅ જુરુલ નેંય પોળીઅ, કાંહાંનકા માલીખ પોરમીહેર પોતોજ તીંયહાંપોઅ પોતાઅ ઉજવોળ પાળીઅ. તે કાયોમોઅ માટો રાજહાંઅ ગાંઉં રાજ કોઈઅ.
ઈસુ ફાચુ આવેહ
6 તીયો દેવદુતો માંન આખ્યો, “પોરમીહેરો તુંન જાહેર કોઅન્યા આય ગોઠી હાચ્યા આહાય, ઓનો તે નોક્કીજ પુર્યા વેઈ. પોરમીહેરો જાણાવન્યા ગોઠી જાહેર કોઅનારહાંન દોરવુણી આપનારો માલીખ પોરમીહેરો, જેબી ના ઉતવાલ્યાજ બોંણનાયાર્ આહાય તે, પોતાઅ સેવોકહોંન દેખાવાઅન પોતાઅ દુતોન મોકન્યુહ.” 7 ઈસુ તીયાઅ બાદો લોકહોંન આખેહ , “હેઆ! માંય ઉતવાલ્યુજ આવોંહ, માંયોં જેબી ગોઠી ઈયો ચોપળ્યોમ જાહેર કોઅયાહ, તીંયહોં પોરમાણો ચાનનારો દોરેક માંહાંઅન પોરમીહેર ભારી આસીરવાદ આપીઅ.”
8 જે બાબોતી માંયોં ઈયો ચોપળ્યોમ લેખ્યાહ, તે બાદયા બાબોતી ઉનાઅનારુ, ઓનો દેખનારુ માંય યોહાન પોતોજ આહાય. આય બાદો ઉનાઆંન ઓનો હેઆંન પુરો વેયો હાતીઅ, આય બાબોતી માંન દેખાવનારો દેવદુતોઅ ભોક્તી કોઆંન માટો માંય તીયાઅ પાગો પોળ્યુ. 9 પોન તીયા માંન આખ્યો, “માંઅ ભોક્તી મા કોઅહો! પોન પોરમીહેરોઅજ ભોક્તી કોઅ! કેવકા માંય તોઅ આર્યુઅ સેવોક, ઓનો પોરમીહેરોઅ ગોઠ જાહેર કોઅનારો તોઅ ખ્રીસ્તી પાવહોહોંઅ આર્યુઅ સેવોક આહાય. ઓનો ઈયો ચોપળ્યોમ લેખન્યો ગોઠહીં પોરમાણો ચાનનારો બીજો લોકહોંઅ બી આર્યુઅ સેવોક આહાય.” 10 તીયો દેવદુતો માંન ઈં બી આખ્યો, “ઈયો ચોપળ્યોમ પોરમીહેરો જેબી આગાહ્યા કોઅયાહ, તીંયહોંન સુપ્યા નોખુ રાખતુ! કાંહાંનકા, તે હાચ્યા પોળાઅન સોમોય પાહોજ આહાય. 11 તો સોમોય પાહોજ આહાય તીંહીંઅ લીદો, જે ખોટે કામે કોઅતેહ, તે તેવ કોઆંન ચાલુજ રાખાઅન માગતે વેય તા, તીંયહાંઅ મોરજી. તીંહીંઅ બોદલુ તીંયહાંન ઉતવાલ્યુજ મીલીઅ. જે નોકટે કામે કોઅતેહ, તે તેવ કોઆંન ચાલુ રાખાઅન માગતે વેય તા, તીંયહાંઅ મોરજી. તીંહીંઅ બોદલુ તીંયહાંન ઉત્વાલ્યુજ મીલીઅ. ઓનો જે હાચે કામે કોઅતેહ, તે તે હાચે કામે કોઅયાજ કોએ, ઓનો જે પોવીતોર આહાય તે પોવીતોર રેઆંન ચાલુજ રાખે!”
12 ઈસુ તીયાઅ બાદો લોકહોંન આખેહ , “હેઆ! માંય ઉત્વાલ્યુજ આવોંહ. તુમહાં વેઅનો દોરેક માંઅહાં કોઅનો કામહોં પોરમાણો તીયાન આપાઅન માટો બોદલુ માંઅ આરી નેઅ આવોંહ. 13 માંયજ પોયનુંઅ ઓનો સેન્નું આહાય, એટલે કા, બાદયો બાબોતહીંઅ વેજનુઅનારુ ઓનો તીંયહોંઅ ઓંત દાવનારુ માંયજ આહાય.”
14 તીયો સેરોઅ બાંઅણાહાં પાદરો વીહીન લોકહોંન કાયોમોઅ માટો જીવાવનારો ફોલહોંવાલો હોલો ચાળોઅ ફોલે ખાય સેકે તીંહીંઅ માટો, જે માંહેંઅ, જાણે કા, તે પોતાઅ ઝોબ્બા તુવીન ઉજલા કોઅતા વેય તેવ, પોતાન આત્મીક રીતો સોકે કોઅતેહ તીયો માંહાંહાંન પોરમીહેર ભારી આસીરવાદ આપીઅ. 15 પોન જે માંહેંઅ હુંણહાંઅ ગાંઉં આહાય એટલે કા, જે મેલી વીદયા કોઅતેહ, ઓનો જે સીનાલો કોઅતેહ, ઓનો જે ખુન કોઅતેહ, ઓનો જે ઝુટો દેવહોંઅ મુરત્યોહોંઅ પુંજા કોઅતેહ, ઓનો જીંયહાંન ઝુટાય ગોમેહ, ઓનો જે ઝુટો બોનતેહ, તે બાદે તીયો પોવીતોર સેરોઅ બારેજ રેઈ.
16 “માંયોં ઈસુ આય બાદયા ગોઠી મોંડોળહોં વેઅનો તુમહાંન જાણાવાઅન માટો માંઅ દુતોન મોકન્યુહ. માંય દાવીદ રાજાઅ વોસુલા વેઅનું, એટલે કા, જીયાન મોકનાઅન પોરમીહેરો વોચોન આપનો તો, તીયા નીમનું ખાસ રાજા આહાય. ઓનો માંય ઉજાલ્યો તારાઅ ગાંઉં ઝોજલુઅનારુ આહાય.”
17 જે વીસવાહ કોઆંન માગતેહ, તીંયહાંન દોરેકોન પોરમીહેરોઅ આત્મા, ઓનો નાડાઅરી જોળાય જાનાર્યો નાડયોઅ ગાંઉં ખ્રીસ્તોઅરી કાયોમોઅ માટો જોળાય જાનારા લોક આખતાહ , “આવા!” ઓનો જો આય ઉનાઅહે તો બી, જે વીસવાહ કોઆંન માગતેહ તીંયહાંન, એવ આખેહ , “આવા!”
જે આત્મીક રીતો ફાઅપ્યે આહાય, તે આવે, એટલે કા, આત્મીક રીતો લોકહોંન કાયોમોઅ માટો જીવાવનારો પાંઈં જે પીઆંન માગતેહ તે, તો પાંઈં મોફોતોમ મેલવે!
સેન્યા ગોઠી
18 “માંય ઈસુ, આય ચોપળ્યોમ માંયોં જાહેર કોઅન્યા ગોઠી ઉનાઅનારો દોરેકાન એંહડી કોળોક ચેતવોણી આપોંહ: “ઈયો ચોપળ્યોમ નોંદન્યો બાબોતહીંમ, જોબી વાદારાઅ ઉંબરીઅ તા, ઈયો ચોપળ્યોમ જે-જે આફોતી માંયોં નોંદયાહ તે બાદયા પોરમીહેર તીયાપોઅ પાળીઅ. 19 ઓનો ઈયો ચોપળ્યોમ માંયોં જાહેર કોઅન્યો બાબોતહીંમ રેખ, જોબી કાંય બી કાડી ટાકીઅ તા, ઈયો ચોપળ્યોમ જાણાવનો ચાળોઅ ફોલ ખાઆંન તીયાઅ હોક, એટલે કા, જો ફોલ ખાનારા લોક કાયોમોઅ માટો જીવીઅ તો ફોલ ખાઆંન હોક, ઓનો પોવીતોર સેરોમ વીહાઅન હોક, તીયાપોઅ રેખ પોરમીહેર નેઅ નેઈ.”
20 આય બાદયા ગોઠી હાચ્યા આહાય તીંહીંઅ ખાતરી કોઅનારુ ઈસુ આખેહ , “નોકકીજ માંય ઉતવાલ્યુજ આવોંહ!”
માંય યોહાન તીયાન જોવાબ આપોંહ: “આમેન! ઓ માલીખ ઈસુ, આવ!”
21 આપોઅ માલીખ ઈસુ તુમહાં પોરમીહેરોઅ બાદો લોકહોંપોઅ મેરબાની કોઅતુ રેય. આમેન! \e