ਪਤਰਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੱਤ੍ਰੀ
ਲੇਖਕ
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੀ ਆਇਤ ਇਹ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਤਰਸ, ਜੋ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦਾ ਰਸੂਲ ਸੀ, ਇਸ ਪੱਤ੍ਰੀ ਦਾ ਲੇਖਕ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦਾ ਰਸੂਲ ਆਖਕੇ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ (1 ਪਤਰਸ 1:1)। ਮਸੀਹ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਤਾਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਵਾਲੇ (2:21-24; 3:18; 4:1; 5:1) ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਦੁਖੀ ਸੇਵਕ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਰੂਪ ਨਾਲ ਸਮਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਮਰਕੁਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ “ਪੁੱਤਰ“ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ (5:13), ਅਤੇ ਉਸ ਜਵਾਨ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਜ਼ਿਕਰ (ਰਸੂਲ 12:12) ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਤੱਥ ਸਾਧਾਰਣ ਰੂਪ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰਸੂਲ ਪਤਰਸ ਨੇ ਇਹ ਪੱਤ੍ਰੀ ਲਿਖੀ।
ਤਾਰੀਖ਼ ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦਾ ਸਥਾਨ
ਇਹ ਪੱਤ੍ਰੀ ਲਗਭਗ ਏ. 60-64 ਈ. ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲਿਖੀ ਗਈ।
5:13 ਵਿੱਚ ਲੇਖਕ ਬਾਬਲ ਕਲੀਸਿਯਾ ਤੋਂ ਨਮਸਕਾਰ ਭੇਜਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਤਾ
ਪਤਰਸ ਨੇ ਇਹ ਪੱਤ੍ਰੀ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਲਿਖੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਇਦ ਯਹੂਦੀ ਅਤੇ ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਨ।
ਉਦੇਸ਼
ਪਤਰਸ ਇਸ ਪੱਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮੁੱਖ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਤਿਆਚਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਲੇਖਕ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਕਿ ਮਸੀਹੀਅਤ ਉੱਥੇ ਹੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਨਾ ਛੱਡਣ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ 1 ਪਤਰਸ 5:12 ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਲਿਖ ਕੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ ਭਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੱਚੀ ਕਿਰਪਾ ਇਹ ਹੀ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਤੁਸੀਂ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ।” ਇਹ ਗੱਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਅਤਿਆਚਾਰ ਉਸ ਦੇ ਪਾਠਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪ ਨਾਲ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। 1 ਪਤਰਸ ਉੱਤਰੀ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਵਿੱਚ ਮਸੀਹੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹੋ ਰਹੇ ਅਤਿਆਚਾਰ ਦੀ ਝਲਕ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ
ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਉੱਤਰ ਦੇਣਾ
ਰੂਪ-ਰੇਖਾ
1. ਨਮਸਕਾਰ — 1:1, 2
2. ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਉਸਤਤ — 1:3-12
3. ਜੀਵਨ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਬਾਰੇ ਉਪਦੇਸ਼ — 1:13-5:12
4. ਆਖਰੀ ਨਮਸਕਾਰ — 5:13, 14