سَنت لُوقا نِي طرف ٿِي لِکل خوشي نِي کٻيرِ 10

پرڀُو يسوع ٻاهتر سيلان نين پرچار ھارُو ميلي سي

‏1 پسي پرڀُو يسوعئي پوتان نا سيلان مانئين ٿِي ٻاهتر مَنک چُونڍيا ھانَ اِيئان نين ٻي ٻي نِي جوڙِي مان ھر اُو شھر ھانَ ڳام مان پيھرِينَ ميليا زانئين پوتي زانارو ھتو۔ ‏2 پرڀُو يسوعئي اِي سيلان نين ميلا ٽانڻي اِيئان نين ڪيڌُون ڪي، ”فصل تو اَلاھي سي پَڻ لاھياران ٿوڙان سي۔ اين ھارُو فصل نا ڌڻِي نين وينتِي ڪرو ڪي لٻارا ھارُو ھزِي وَڌاري مزور ميلي۔ ‏3 تمين زو، مُون تمان نين اِي پَڻ هنمڀۯاوِي لاکُون ڪي تمين جھيٽان زيوا ڀوۯا سو ھانَ مُون تمان نين ناران مان ميلُون رو سُون۔ ‏4 تمين پاڻ ڀيۯُون ڪانئين نا لئي زازو۔ نا ٿيلي، نا جھولِي، نا وڌاري زوڙا ھانَ نا رستا مان ڪوئي ٿِي کٻير چار ڪريا مان وقت کوشو۔ ‏5 زي پَڻ گھر مان زو تو پيھرِينَ اِي گھر واۯان هارُو آشرواۮ نِي پراٿنا ڪرزو۔ ‏6 زي اِي گھر مان ڪوئي مَنک آشرواۮ نو حقدار ھشي تو اِيشوَر نو آشرواۮ اين نين مۯشي، زي نين هوئي تو اِيشوَر نو آشرواۮ تمان ڪنين واپس وَۯِي آوشي رو۔ ‏7 زي تُون نين خوشي ٿِي ريوا آلي اِيز گھر مان ريزي۔ زيٽلِي ھُوڌِي اِي شھر مانئين ٿِي روانا نا ٿئِي زو۔ اِي گھر مان نين زي کاوا پيوا نُون مۯي اِيشوَر نو شڪر ڪرِينَ کازو چمڪي مزور پنهنجي مزورِي نو حقدار سي۔ تمين مزمان ٿئينَ گھري گھري مَت زازو۔

‏8 زي تمين ڪوئي شھر مان زو ھانَ اَڃين نا مَنک تمان نين پاڻ ڪنين ريوا آلي تو زي ڪانئين تمان نين کاوا هارُو مۯي اين نين اِيشوَر نو شڪر ڪرينَ کازو۔ ‏9 زي اَڃين ڪوئي بيمار ھوئي تو اين نين ٺيڪ ڪرزو۔ اَڃين نان مَنکان نين ڪيزو ڪي، ’اِيشوَر نِي بادشاهي تمان ڍُوڪڙِي پوتِي جھئِي سي۔‘ ‏10 پَڻ زي تمين ڪوئي شھر مان زو ھانَ اَڃين نان مَنک تمان نين اَڃين نا ريوا آلي تو اِي شھر نِي گليان ڪنين مان زائينَ ڪيزو ڪي، ‏11 ’اَمين تمارا شھر نِي ماٽِي زي اَماران پَڳان نين سانٽل سي آئين چنڍِينَ زان سان پَڻ تمين ياد راکزو ڪي، اِيشوَر نِي بادشاهي تمان ڍُوڪڙِي آوِي ري سي۔ ‏12 مُون تمان نين هاس ڪُون سُون اُو ۮاڙي زار اِيشوَر جڳت نو نيا ڪرشي تو اِي شھر نين سدوم شھر ٿِي پَڻ وَڌاري سزا مۯشي۔“

‏13 پسي پرڀُو يسوعئي وشواس نا لايا واۯان شهران هانمو اِشارو ڪرِينَ ڪيڌُون ڪي، ” اي خرازين شهر ھانَ بيت صدا شھر نان مَنکو، تمان ماٿي افسوس سي چمڪي زي موٽا موٽا چمتڪار مين تمان مان ڪريا تا زي اِي صُور شهر ھانَ صيدا شھر مان ڪريا ھوت تو اَڃين نان مَنک ڳُونڻان نا لُگڙان پيرِي هانَ ماٿا مان شيلي لاڇِينَ اِيز ٽانڻي توبہ ڪري لوت۔ ‏14 پَڻ زار اِيشوَر جڳت نو نيا ڪرشي تۮِي تمان نين صُور ھانَ صيدا شھر نان مَنکان ٿِي وڌيڪ سزا مۯشي۔ ‏15 اي ڪفرِنحوم شھر، شُون تُون ھمزو سي ڪي تُون آڪاش مان تيڙي ليشي۔ نا، پَڻ تُون نين نرڳ مان لاکشي۔“ ‏16 پسي پرڀُو يسوعئي سيلان نين ڪيڌُون ڪي، ”زي تمارِي واتُون ھانمڀۯي سي اِي ايم ھمزو ڪي مارِي واتُون ھانمڀۯي سي هانَ زي تماري وات نٿِي مانتان، اِي ايم ھمزو مارِي وات نٿِي مانتان ھانَ زي مارِي وات نٿِي مانتان اِي ايم ھمزو ڪي اِيشوَر نين نٿِي مانتان زينڻي منين ميليو سي۔“

ٻاهتر سيلا پرچار ڪرِينَ واپس آوي سي

‏17 پسي اِي ٻاهتر سيلا پرچار نُون ڪام پورُون ڪرِينَ خوش ٿِي واپس آيا ھانَ پرڀُو يسوع نين ڪيوا مانڏيا ڪي، ”ڳرُو زي، تمارا نام ٿِي تو ھوي ڀُوت پَڻ اَمارو حڪم ماني سي۔“ ‏18 پرڀُو يسوعئي اِيئان نين ڪيڌُون ڪي، ”مين شيطان نين ايم پڙتان ڀاۯيو سي زَم آڪاش مانئين ٿِي وِيزلِي پڙي سي۔ ‏19 مين تمان نين ايوِيز ريچ ڀوت ڪاڍيا نِي شڳتِي آلِي سي ڪي زَم تمين ھاپ ھانَ وينسووان نين پَڳانئي ٿِي ڪسرِي ڪو۔ تمين پوتان نا ڌشمن ٿِي جيتي زاشو۔تمان نين ڪوئي پَڻ شيز نقصان نين آلي۔ ‏20 توئي پَڻ اِي وات ماٿي خوش نا ٿازو ڪي ڀُوت تمارا ڪيڌام سي۔ پَڻ اِي وات ماٿي خوش نا ٿازو ڪي اِيشوَرئي تمان نين سرڳ مان جھا نو حق آليو رو سي۔“

پرڀُو يسوع اِيشوَر نان وَکاڻ ڪري سي

‏21 اِي ٽانڻي پرڀُو يسوع پويتر آتما ٿِي کُوٻ خوش ڇو ھانَ اِيشوَر نين ڪيڌُون ڪي، ”اُو پتا، آڪاش ھانَ ڌرتِي نا ڌڻِي، مُون تارو شُڪر گزار سُون ڪي تين آ واتُون ھوشيار ھانَ عقل واۯان ٿِي هتاڙِي راڇيُون پَڻ ڀوۯان مَنکان نين ھمزاويُون۔ ھووي پتا، تين آ ٻڌونئين تارِي مرضِي ھانَ خوشِي ٿِي ڪرِيُون سي۔“

‏22 پسي پرڀُو يسوعئي مَنکان نين ڪيڌُون ڪي، ”اِيشوَر يعني ماري پتائي منين ٻڌِي شيزان ماٿي اختيار آليو سي۔ ٻاپ وڳيرِ ڪوئي نٿِي زاڻتو ڪي ڄيچرو ڪُوڻ سي هان ڃيچرا وڳيرِ ٻيزُون ڪوئي نٿِي زاڻتُون ڪي پتا ڪُوڻ سي۔ اِيشوَر نين رُڳو اُو مَنک اُوۯڇِي ڪي سي زين نين مُون همزڻ آيوش۔“ ‏23 پسي پرڀُو يسوع سيلان ھانمو ڦريو هانَ اِيئان نين ايڪانت مان ڪيڌُون ڪي، ”ڀاڳواۯا سو تمين زي آ ٻڌيُون واتُون آنڇان ٿِي ڀاۯو را سو۔ ‏24 چمڪي مُون تمان نين ھاس ڪُون سُون ڪي، چيٽلانئين اِيشوَر نو نياپو آليا واۯن ھانَ بادشاھان نِي آشرو ھتو ڪي زي ڪانئين تمين زوو را سو اُو ڀاۯي، پَڻ اُو ڀاۯِي نا چا ھانَ زي واتُون تمين ھانمڀۯو را سو اِي ھانمڀۯي، پَڻ اُو ھانمڀۯِي نا چا۔“

سامرِي قوم نا ايڪ نيڪ آۮمي ني مثال

‏25 ايڪ ۮاڙو ايڪ شاستر ني زاڻيا واۯو پنڍت اُوٺيو ھانَ پرڀُو يسوع نين ڦسواڙيا ھارُو ڪيڌُون ڪي، ”ڳرُو زي، مُون شُون ڪرُون ڪي منين اَمر جيُون مۯي؟“ ‏26 پرڀُو يسوعئي اين نين ڪيڌُون ڪي، ”اِيشوَر نا حڪم شُون سي؟ اِي وانسيا ٿِي تُون شُون ھمزي سي؟“ ‏27 اينڻي پرڀُو يسوع نين وَۯتِي آلِي ڪي، ”تُون اِيشوَر ٿِي پورا منَ، پورِي جان، پورِي ھيمچ ھانَ پورِي عقل ٿِي پريم ڪرِ ھانَ پنهنجا پاڙا واۯان ٿِي پَڻ ايمز پريم ڪرِ زَم پنهنجو پاڻ ٿِي پريم ڪري سي۔“ ‏28 تار پرڀُو يسوعئي اين نين ڪيڌُون ڪي، ”تين ٺيڪ ڪيڌُون سي، ايمز ڪرِ تو تُون نين اَمر جيُون مۯشي۔“ ‏29 پَڻ اينڻي پنهنجو پاڻ نين عقلمند ثابت ڪريا ھارُو پرڀُو يسوع نين ڪيڌُون ڪي، ”پسي مارو پاڙوشي ڪُونڻ سي؟“ ‏30 پرڀُو يسوعئي اين نين ھمزايا ھارُو ايڪ مثال آلِي ڪي،”يهوڌِي قوم نو ايڪ آۮمِي ھتو زي يروشلم ٿِي يريحو شھر ھانمو زاتو تو ريو۔ تو رستا مان اين نين ڌاڙيل ڦرِي آيا ھانَ اِيئانئي اين نا لُگھڙا اُوتارِي ليڌان ھانَ اين کُوٻ مارِي مارِينَ اَڌمئو ڪريو پرو هانَ اَڃين ميلِينَ زاتا ريا۔ ‏31 پسي آم ڇُون ڪي ايڪ ڀڳتي گھر نو پُوزارِي اَڃين ٿِي مٽيو۔ زار اينڻي اِي زخمي آۮمي نين ڀاۯيو تو اُو اين نين لاش همزينَ پاسو آلينَ مٽِي جھو چمڪي اِي همزتو تو اُو اين نين هاٿ اَڏاڙيا ٿِي اِي ناپاڪ نا ٿئي زائي۔ ‏32 ايويز نموني لاوِي قبيلا نو ايڪ آۮمِي پَڻ آيو، زي ڀڳتي گھر نو شيواڌارِي ھتو۔ اِي پَڻ اين نين لاش همزِينَ پاسو آلِينَ مٽِي جھو۔ ‏33 پسي ايڪ سامرِي قوم نو آۮمِي پنڌ ڪرتو اَڃين ٿِي آوِينَ مٽيو هانَ زار اينڻي اِي زخمي آۮمِي نين ڀاۯيو تو اين نين اين ماٿي ۮيا آوِي رِي۔ ‏34 پس اِي اين ڪنين جھو ھانَ اين نان ڦٽان ماٿي زيتُون نو تيل ھانَ انڳوران نو رَس سوپڙيو هانَ پٽِي ٻانڌِي۔ پسي اين نين پوتان نا گڌاڙا ماٿي سڙاوِينَ مسافر خاني لئِي جھو ھانَ اَڃين اين نِي شيوا ساڪرِي ڪرِي۔ ‏35 ٻيزي ۮاڙي اِي سامرِي قوم نين آۮميئي سانۮِي نا ٻي سِڪا ڪاڍِينَ مسافرخانا نا ڌڻِي نين آيا ھانَ اين نين ڪيڌُون ڪي، ’آ مَنک نُون علاج ڪرزي هانَ زي وڌيڪ خرچ لاڳشي تو اِي مُون واپس آوِينَ تُون نين آليوش۔“

‏36 پسي پرڀُو يسوعئي شاستر زاڻيا واۯا پنڍت ڪن ٿِي پوسيُون ڪي، ”تارو شُون خيال سي ڪي، زي آۮمِي ڌاڙيلان مان ڦاسيو تو اين نو اِي ترينڻ زڻان مانئين ٿِي ڪُونڻ ھاسو پاڙوشي سي؟“ ‏37 شاستر زاڻيا واۯا پنڍتئي وَۯتِي آلِي ڪي، ”اُو زينڻي اين ماٿي ۮيا ڪرِي۔“ پرڀُو يسوعئي ڪيڌُون ڪي، ”تُون پَڻ زائِينَ ايمز ڪرِ۔“

پرڀُو يسوع نِي نظر مان خاص ڪُونڻ سي

‏38 پرڀُو يسوع ھانَ اين نا سيلا ھينڏتان ھينڏتان ايڪ ڳام مان آوِينَ پوتيا، زائين مارٿا نامين ايڪ ٻائيڙِي اِيئان نين پوتان نِي گھرِي مزِمانِي ڪري۔ ‏39 مارٿا نِي ايڪ ٻينڃ ھتِي زين نُون نام مريم ھتُون۔ مريم پرڀُو يسوع نان پَڳان ڪنين ٻيشِينَ اين نِي واتُون ھانمڀۯتِي تِي۔ ‏40 پَڻ مارٿا گھر نا گھڻا ڪام ڪريا ٿِي ڪرِينَ ٿاچِي جھئي تار اينڻئي پرڀُو يسوع ڪيڌُون ڪي، ”گرو زي، تمان نين مارو ڪوئي خيال نٿِي ٿاتو ڪي مارِي ٻينڃ منين گھر نُون ڪام نٿِي ڪراوتي؟ ھوي اين نين ڪو ڪي ڪام ڪاز مان اِي مارِي مدد ڪري۔“ ‏41 پَڻ پرڀُو يسوعئي وَۯتِي آلِي ڪي، ”اي مارٿا، اي مارٿا، تُون گھڻِي واتان نِي چنتا مان پڙِي جھئِي سي۔ ‏42 پَڻ مريمئي اَلاهي ضرورِي هانَ خاص وات ڳوتِي ليڌِي سي زي اين ڪنين ٿِي ڪوئي پَڻ ڪۮِي نين ڦرِي ڪي۔“