رُوت نِي بوعزِ ٿِي گَھر ڪريا نِي وينتِي
3
1 ايڪ ۮاڙو نعومِيئي پوتان نِي وَئُوئارِي رُوت نين ڪِيڌُون ڪي، ”مُون چاھُون سُون ڪي، تُون سُکِي ري، اين ھارُو ڪوئي ايوو آۮمِي ھوئي زي تُون نين سُکِي راکي، تو اين مان تارِي ڀلائِي ٿاشي. 2 تُون نين تو کٻيرِ سي نا؟ ڪي بوعزِ، زين نيئان نوڪراڻيان ڀيۯِي تُون زاتِي، اِي آپَڻان ھاھريان مانئين لو سي ھانَ اَمارو وارث پَڻ سي. ھَوي زَم مُون تُون نين ڪُون ايمز اَمارِي ريچ پرمانڻي ڪرِ۔ 3 ھَوي تارا ھوڳ نا ۮاڙا پورا ڇا اين ھارُو لُگھڙُون ماٿُون دوئِينَ، ھَڌران لُگھڙان پيرِينَ، سمڀرِينَ تيار ٿا. بوعز آز راچ نان کۯُون اُوپڻوا زاشي. تُون اَڃين زا۔ پَڻ زيٽلا ھُوڌِي اُو کائِي پِي نا ري، ايٽلا ھُوڌِي تُون اين نين ۮيکاڙو نا ڄيزي. 4 پَڻ اين نِي ھَر راکزي ڪي اُو چان اُونگھي سي. ھانَ زار اُو اُونگھائِي زائي، تار تُون اَڃين زائِينَ اين نان پَڳان ماٿي ٿِي ڳوۮڙُون سيٽي ڪرِينَ پاڻ ماٿي اُڍِينَ اين نا پڳوٿيان ڪَن اُونگھزي ٺِي، پَسي تُون اين نِي واٽِ زوزي، زار اِي زاڳشي، تار اِي ھمزِي زاشي ڪي تُون اين نو لُگڙُون (گَھر گھينڻُون) اوڍوا ڪري سي۔ پَسي اِي تُون نين ھنمڀۯاوشي ڪي، ھَوي تاري شُون ڪروُون سي۔“5 تار روتي ڪِيڌُون ڪي، ”زم تمين ڪيشو، مُون ايمز ڪريوش.“ 6 پَسي اِي کۯي جھئِي، ھانَ زم اين نِي ھاھُوئي ڪِيڌُون تُون، ايمز ڪريُون.
7 زار بوعزِ کائِي پئين ڌاپي ريو، تار زائِينَ ڌانَ نِي کوڙِي نا پاسا مانئين اُونجھو ٺو. اين چيڙِ رُوت ھۯُوئي ھۯُوئي آوِينَ اين نان پَڳان ماٿي ٿِي ڳوۮڙُون سيٽي ڪرِينَ پاڻ ماٿي اوڍِينَ اين نا پڳوٿيان ڪَن اُونجھِي ٺِي ھانَ اين نِي واٽِ زووا مانڏِي. 8 پَسي اَرڌِيڪ راچ نان بوعزِ ڇِرڪ ڀرِينَ اُوٺِي جھو ھانَ اينڻي آمني اُومني زويُون تو پَڳوٿيان ڪنَ ايڪ ٻائيڙِي اُونجھِي ڀاۯِي۔ 9 بوعزي پُوسيُون ڪي، ”تُون ڪوڻ سي؟“
تار اينڻِيئي ڪِيڌُون، ”مُون تمارِي ۮاسِي رُوت سُون. تمين مارا ڌڻِي نا ڍُوڪڙام سو ھانَ اَمارا وارث سو۔ اين ھارُو تمين مَنين لُگھڙُون اوڍاڙو ھانَ آپڻا رواز پرماڻي تمين مُون ٿِي گَھر گھينڻُون ڪرو.“
10 تار بوعزي ڪِيڌُون ڪي ”اِيشوَر تُون نين سُکِي راکي. آز ھُوڌِي تين زيٽلِي تارِي ھاھُو نِي شيوا ڪرِي، اِي ھڌرُون ڪام سي. پَڻ زي تين آز مُون ماٿي ۮيا ڪرِي سي، اِي اين ٿِيئي موٽِي وات سي. چَمڪي تُون پانھنجي مرضِي ٿِي ڪوئي اَمير يان ڳرِيٻ جووانَ آۮمِي نُون گھر مانڏِي ڪيتِي تِي، پَڻ تين ايم نا ڪريُون. 11 تين ھارُو ھَوي تُون ٻِيئا نا، چَمڪي، شھر نان ٻڌانئين مَنکان نين کٻيرِ سي ڪي تُون اَلاھِي ھَڌرِي (نيڪ) ٻائيڙِي سي. اين ھارُو زم تُون ڪئِيش، ايمز مُون ڪريوش. 12 اِي ٺِيڪ سي ڪي مُون تمارو ڍُوڪڙو وارث سُون. پَڻ مُون ٿِيئي وڌيڪ ڍُوڪڙو وارث ھزِي ٻِيزو سي. 13 تُون ھزِي ۮاڙا اُوڄا ھُوڌِي آنئين ري، مُون ھوارنان اين ڪَنين ٿِي پُوسيُوش ڪي اِي تارُون گَھر ڪرشي ڪي نا؟ زي ڪرشي تو ٺِيڪ، نَڪان مُون اِيشوَر نا ھَم کائِينَ ڪُون سُون ڪي مُون تارُون گَھر ڪريوش۔ ھَوي تُون اُونگھائِي زا.“
14 پَسي اِي اين نان پَڳان ڪَنين اُونجھِي ٺِي، ھانَ اَسور ٿايا ٿِي مورِ زار ايٽلُون اَنڌارُون ھتُون ڪي ڪوئي چائي نين اُوۯڇِي نا ڪي اِي اُوٺِي جھئِي۔ اِي ٽانڻي بوعزِ سوچتو تو ڪي چائي نين کٻير نا پڙي ڪي کۯا مانئين ڪوئي ٻائيڙِي آوِي تِي. 15 جھا ٽاڻي بوعزي اين نين ڪِيڌُون ڪي، ”تُون تارِي سُونڙِي آنئين پاٿرِ.“ تار اينڻي زوان نا سو ھُوپڙان ڀرِينَ اين ماٿي لاڇان پَسي اِي اُوپاڙِينَ پوتان نِي گھِري زاتِي رِي.
16 زار اِي گھِري آوِي، تار روت نِي ھاھُوئي پُوسيُون ڪي، ”تُون آوِي رِي ٻَچا، ھنمڀۯائي بوعزِ ٿِي تُون نين شُون جواب مۯيو؟“
پَسي رُوتي اِي ٻڌِي وات ڪرِينَ ھنمڀۯاوِي، 17 ھانَ ڪِيڌُون ڪي، ”بوعزي مَنين تمان ڪَنين ٺالي ھاٿي نٿِي ميلِي، پَڻ زوان نا سو ھوپڙان ڀۯِينَ آليان سي.“
18 تار اين نِي ھاھُوئي ڪِيڌُون ڪي، ”ٻَچا، ھَوي تُون اُوساٽ نا ڪرِ. پَڻ واٽ زوئي ڪي آز شُون ٿائي سي، چَمڪي بوعزِ ايوو آۮمي سي، ڪي زيٽلا ھُوڌِي اِي پوتان نُون ڪام پورُون نين ڪري، ايٽلا ھُوڌِي سانو مانو نين ٻيھي.“