فصلِ پنجُم
نصِیحَت بَلدِه رِیش سفیدا و جوانا
1 ما که خود مه یگ رِیش سفید و شاهِدِ رَنج-و-عَذابِ مسیح اَستُم و شرِیکِ بُزُرگی-و-جلالی که ظاهِر مُوشه، دَ رِیش سفیدای که دَ مینکل شُمو اَسته، نصِیحَت مُونُم: 2 گَلِه خُدا ره که دَز شُمو سِپُرده شُده چوپونی کُنِید و فِکر خُو ره سُون شی بِگِیرِید، لیکِن نَه از رُوی مجبُوری، بَلکِه دَ رضای خُو، [امُو رقم که خُدا میخایه]a و نَه ام بخاطرِ فایدِه شرم‌آوَر، بَلکِه بخاطرِ شَوق-و-علاقِه که دَرید. 3 دَ بَلِه کسای که دَز شُمو سِپُرده شُده باداری نَکُنِید، بَلکِه بَلدِه امزُو گَله یگ سرمَشق بَشِید. 4 و غَیتِیکه چوپونِ بُزُرگb ظاهِر مُوشه، شُمو تاجِ بُزُرگی-و-جلال ره دَ دِست میرِید که هرگِز خاصیَت خُو ره از دِست نَمِیدیه.
5 امی رقم اَی جوانا، تابِع رِیش سفیدا بَشِید. اَرے، پگ شُمو قد یگدِیگِه خُو دَ فروتنی رفتار کُنِید،c چراکه
”خُدا قد آدمای مغرُور مُخالِفَت مُونه،
لیکِن دَ آدمای بےکِبر فَیض مُوبَخشه.“
6 پس خودون خُو ره دَ زیرِ دِستِ پُرقُدرتِ خُدا فروتن کُنِید تا دَ وختِ مُعیَّن شُمو ره سربِلَند کُنه. 7 تمامِ تشوِیش_های خُو ره دَزُو ایله بِدِید، چراکه اُو دَ فِکر شُمو اَسته. 8 آدِر و بیدار بَشِید، چراکه دُشمون شُمو اِبلِیس رقمِ شیرِ غُران اِیسُو-و-اُوسُو مِیگرده و مُوپاله تاکه یَگو کس ره قُورت کُنه. 9 پس دَ ایمان خُو محکم-و-اُستوار مَنده دَ برابرِ ازُو مُقاوِمَت کُنِید، چُون شُمو خبر دَرِید که بِرارونِ ایماندار شُمو دَ تمامِ دُنیا دَ امزی رقم رَنج-و-عذاب گِرِفتار اَسته. 10 مگم خُدای تمامِ فَیض_ها که شُمو ره دَ بُزُرگی-و-جلالِ اَبَدی خُو دَ وسِیلِه مسیح کُوی کده، بعد از کم وری رَنج-و-عذاب، خود شی شُمو ره سرِپای، اُستوار، قَوی و برقرار مُونه. 11 قُدرت-و-قُوَت تا اَبَداُلاباد ازُو باد. آمین.
سلام_های آخِری
12 ما دَ کومَکِ سِیلوانُس که اُو ره یگ بِرارِ وفادار حِساب مُونُم، امی خطِ کوتاه ره بَلدِه شُمو نوِشته کدُم تا شُمو ره تشوِیق کنُم و شاهِدی بِدیُم که فَیضِ حقِیقی خُدا اینَمی اَسته که بیان کدُم؛ دَز شی محکم-و-اُستوار بُمنِید. 13 جماعتِ ایماندارایd شارِ بابُل که قد شُمو قَتی اِنتِخاب شُده و باچِه روحانی مه مَرقَس دَز شُمو سلام رَیی مُونه. 14 یگدِیگِه خُو ره قد رُوی ماخی مُحَبَت‌آمیز سلام بُگِید. سلامَتی-و-آرامِش نصِیبِ پگ شُمو که دَ مسیح تعلُق دَرِید. آمین.