خطِ پولُس بَلدِه ایمانداری غلاتیه
فصلِ اوّل
سلام_ها
1 از طرفِ پولُس، رسُولی که نَه از جانِبِ اِنسان و نَه دَ وسِیلِه اِنسان، بَلکِه دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح و آتِه مو خُدا که مسیح ره از مُرده_ها دُوباره زِنده کد، اِنتِخاب شُد 2 و از طرفِ تمامِ بِرارونی که قد ازمه اَسته، بَلدِه جماعت_های ایماندارای ولایتِ غلاتیه. 3 فَیض و سلامَتی از طرفِ آتِه مو خُدا و مَولا عیسیٰ مسیح نصِیب شُمو شُنه، 4 از طرفِ مَولای که جان خُو ره بَلدِه گُناه_های مو دَد تا مو ره ازی زمانِه شرِیر که دَ حالِ حاضِر وجُود دَره، دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه آتِه مو خُدا نِجات بِدیه. 5 اُو ره تا اَبَداُلاباد بُزُرگی-و-جلال باد. آمین.
یگانه خوشخبری
6 ما حَیرو اَستُم که شُمو اِیقَس زُود ازُو کسی که شُمو ره دَ فَیضِ مسیح دعوَت کده، رُوی مِیگردنِید و سُون خوشخبری دِیگه مورِید. 7 دَ حقِیقت خوشخبری دِیگه وجُود نَدره، مگم بعضی کسا اَسته که شُمو ره دَ سردَرگُمی مِیندَزه و میخایه خوشخبری مسیح ره تبدِیل کُنه. 8 ولے حتیٰ اگه مو یا یگ ملایکه از عالمِ باله یگ خوشخبری دِیگه ره دَز شُمو اِعلان کُنه بغَیر از خوشخبری که مو دَز شُمو اِعلان کدی، دَزُو لعنت باد! 9 امُو رقم که مو پیش ازی گُفتی، آلی بسم مُوگُم: اگه کُدَم کس یگ خوشخبری دِیگه ره اِعلان مُونه بغَیر از خوشخبری که شُمو قبُول کدِید، دَزُو لعنت باد!
10 امی آلی آیا ما دَ طلبِ تایِیدِ مردُم اَستُم یا تایِیدِ خُدا؟ یا ما کوشِش مُونُم که مردُم ره خوش کنُم؟ اگه تا آلی ره دَ تلاشِ خوش کدونِ مردُم مُوبُودُم، ما غُلامِ مسیح نَمُوبُودُم.
پولُس پَیغام مسیح ره اِعلان مُونه
11 اَی بِرارو، ما میخایُم شُمو پَی بُبرِید که خوشخبری ره که ما بَلدِه شُمو اِعلان کدُم از اِنسان نِییه؛ 12 چراکه ما اُو ره از اِنسان دَ دِست نَوُردُم و نَه ام از اِنسان یاد گِرِفتُم، بَلکِه اُو ره دَ وسِیلِه وَحی عیسیٰ مسیح دَ دِست اَوُردُم. 13 چُون شُمو دَ بارِه زِندگی سابِق مه که دَ دِینِ یهُود بُودُم شِنِیدِید که ما چِیقَس کَلو جماعتِ ایماندارای خُدا ره آزار-و-اَذیَت مُوکدُم و کوشِش مُوکدُم که اُونا ره نابُود کنُم 14 و دَ دِینِ یهُود از غَدر هَمقُوراغون خُو کده دَ مَنِه قَوم خُو پیشرَفت دَشتُم و دَ بارِه رسم-و-رَواجِ بابه‌کَلونای خُو سخت غَیرَتی بُودُم. 15 مگم وختی خُدای که مَره از کَورِه آبِه مه اِنتِخاب کدُد، دَ وسِیلِه فَیض خُو مَره کُوی کد، اُو صَلاح دِید 16 که باچِه خُو ره بَلدِه مه ظاهِر کُنه تا ما دَ بارِه ازُو دَ بَینِ مردُمای غَیرِ یهُود خوشخبری ره اِعلان کنُم، دَمزُو غَیت ما قد اِنسانa مشوَره نَکدُم 17 و دَ اورُشَلیم ام دَ پیشِ امزُو کسای که از مه پیش رسُول بُود نَرفتُم، بَلکِه دَ عربِستان رفتُم و بعد ازُو پس دَ دَمِشق اَمدُم. 18 اوخته بعد از سِه سال دَ اورُشَلیم رفتُم تا پِترُسb ره بِنگرُم و پوزده روز قد ازُو مندُم. 19 مگم دِیگه رسُولا ره بغَیر از یعقُوب بِرارِ مَولا نَدِیدُم. 20 چِیزای ره که دَز شُمو نوِشته مُونُم، اینه، دَ حُضُورِ خُدا مُوگیُم دروغ نِییه. 21 بعد ازُو دَ منطقه_های سُوریه و قِیلِیقیه رفتُم. 22 ما بَلدِه جماعت_های ایماندارای یهُودیه که دَ مسیح ایمان دَشت هنوز چِهرِه ناشِناس بُودُم. 23 اُونا فقط امی ره شِنِیدُد که ”امُو کس که سابِق مو ره آزار-و-اَذیَت مُوکد، آلی دَ بارِه امزُو ایمان خوشخبری مِیدیه که یگ وخت میخاست اُو ره نابُود کُنه.“ 24 و اُونا خُدا ره بخاطرِ ازمه سِتایش کد.